Officieel Nieuws- en Advertentieblad
voor Overflakkee en Goedereede
EERSTE BLAD.
15<">
15de Jaargang
Woensdag 6 Januari 1915.
No. 8
EMHEES-
STRUIK-
S, VASTE
Inz.
3rd,
ïen.
in.
gen gratis.
akken
IS van elke
i voorban-
J Wz.
LHARNIS.
goedkoop
enz.
fijnst afge-
van elke
„VOORUIT!"
Dit blad verschijnt eiken WOENSDAG.
Prijs per kwartaal, franco per post f 0,50.
Afzonderlijke nummers0,05.
Hoofdredacteur W. DE JONG,
Lid tad de Tweede Kamer Stateo-Generaal,
'«•QRAVEKIIlfiE.
Uitgave der
Flakkeesche Boek- en Handelsdrukkerij
te Middelharnis.
Prijs der Advertentiënvan 1 6 regels f 0,60
Iedere regel meer0,10
Groote letters naar plaatsruimte.
Driemaal plaatsing wordt slechts tweemaal berekend.
Alle solide Boekhandelaars en Advertentie-Bureaux
nemen Advertentiën aan.
Berichten van correspondenten en Advertentiën te adresseeren aan de Flakkeesche Boek- en Handelsdrukkerij te Middelharnis.
De groote leening.
Op alle kantoren van betaalmeesters,
op belasting en postkantoren is thans de
inschrijving op de groote leeniog van
250 millioen opengesteld. Wij hebben
ons van den aanvang af warme voor
standers van een helfing in-eens betoond,
doch nu het leeningsontwerp eenmaal
tot wet is geworden, moet ieder onzer
naar vermogen tot het welslagen der
leening medewerken. 275 millioen is
voor een klein land als het onze een
zeer groot bedrag. Het kan alleen door
vrijwillige leening bijeen komen, als zoo
wel de groote als de kleine bezitter
medewerkt tot het welslagen der leening.
De regeering stelt reeds stukken van
t 100 beschikbaar en toont daardoor er
f rooien prijs op te stellen dat ook de
leine luijden in deze leening deelnemen.
Er is wel geen solider geldbelegging
denkbaar. Zij geeft 5 en zal koers
daling niet onderhevig zijn, omdat de
stukken weer tegen het volle bedrag van
100 worden afgelost.
Zoodra de leening in het Staatsblad
stond, teekende Hare Majesteit in voor
1l/2 millioen. Dat koninklijk voorbeeld
moet voor ieder de spoorslag zyn naar
vermogen in te schrijven. Men vergete
toch niet, dat er nauw verband is tusscben
de weerbaarheid van het land en hel
welslagen der leening. De naam van ons
staatscrediet eischt bovendien, dat de
vrijwillige leening ruim volieekend zal
worden. Wij twijtelen daaraan dan ook
geen óogenblik. Doch zal dit resultaat
worden bereikt, dan mo ten niet honder
den, doch tienduizenden op de leening in
schrijven. Wij wekken daarom ieder op,
ook hen die slechts over een f 100 vrij
geld hebben te beschikken, op de leening
in te schrijven.
Het wachtwoord moet in de eerste
week voor ieder Nederlander, die daartoe
kan medewerken, zijn I
vZorgt dat de leening slaagt
FEUILLETON.
GANZEN-LIZE.
Naar bet Duitsch van
NATALY VON ESCHSTRUTH.
31)
Reimar zag hem aan. .0, neen," antwoordde
hg droog.
«Nu, sta dan op en gun mg het pleilier je ge
legenheid te geven op mjj neer le zien I"
zou P'ialÖk voor mg zyn I" Hatlenheim
schudde met een spotachtig lachje even het
noold.
„Allons, dikke erger mij niet I" klonk het nog
lachend van Lehrbachs lippen, doch het bloed
steeg hem naar de wangen.
Reimar nam hem van het hoofd tot de voeten
op. „Nu, als je zoo onzeker in je schoenen slaat
beste jongen, ga dan maar wat zitten ik waag
het er op je voor eenige minuten myn plaats
af le slaan 1" Daarna stond hij op, doch leunde
met een afgeweDd gezicht zoodanig tegen de
balustrade, dat Gflnthers bloemen, die Phine
vóór zich had neergelegd, door een stoot van zgn
elleboog in het parterre tuimelden-
„O, wee I zei hg, „daar liggen ze nu I"
„Dat zie jkt" antwoordde Lehrbacb scherp.
De schuldigen en het slachtoffer.
Voor den krijgsraad te 's-Hertogen-
bosch is dezer dagen een zaak behan
deld, die een eigenaardig licht werpt op
de wijze, waarop in de eerste dagen der
mobilisatie met de belastingpenningen
der burgerij is omgesprongen. Voor ge
noemden krijgsraad stond terecht de
sergeant-menagemeester J. C. K. beschul
digd, dat hij zich in AugustusSeptem
ber jl. wederrechterlijk had toegeëigend
aanzienlijke hoeveelheden groene en
grauwe erwten, kazen, spek en rijst, die
hij aan zijn meisje nad toegezonden,
omdatze anders toch maar bestemd
waren voor verrotting en vernietiging,
Wie nu alleen het eerste deel der beschul
diging leest, is natuurlijk geneigd dezen
sergeant-menagemeester als een onbe
trouwbaar individu te beschouwen, die
een strenge straf verdient. Immers een
menagemeester, die de voedingsmiddelen,
voor de manschappen bestemd, aan zijn
Amsterdamsche verloofde zendt, is zeker
niet waardig een rang in het leger te
bekleeden.
Er staat intusschen in de beschuldiging
een merkwaardige toevoeging
omdat ze anders toch maar bestemd
waren voor verrotting en vernietiging",
Wat bracht het proces nu aan den dag?
le. dat de intendance de eerste dagen
der mobilisatie zooveel voedingsmid
delen zond, dat de menagemeester er
geen raad mee wist.
2e. dat bij verplaatsing van Hilver
sum naar Tilburg geen opslagplaats
voor de voorraden was, zoodat bv. de
erwten onder een boom werden ge
borgen.
3e. dat den menagemeester door den
luitenant-kwartiermeester last was ge
geven hetgeen hij meer in voorraad
had dan volgens voorschrift moest ach
terlaten, weggooien of vernietigen.
Verder bleek, dat met de kazen werd
gevoetbald, potten met eten en spek ston
den te rotten.
Aan het militairisme wordt vaak ver
weten, dat het met geld smijt. Uit deze
rechtzaak blijkt, dat op onverantwoorde
lijke wijze het geld is vermorst.
Doch gaat het nu aan dezen sergeant-
menagemeester als den zondebok te straf
Daarna nam hg plaats op den stoel, terwijl Hat
lenheim zich naar de deur keerde.
„Waar ga je heen?" riep freule Von Wetter
hem bijna verschrikt achterna.
„Ik ga zien, of de viooltjes niet te redden zgn I"
„Haast je dan, dat ge met de volgende acle
terug z\jl V'
Beiden knikten elkaar toe, als menschen.die
het goed met elkander ineencn. Lclirbach voelde
rijn slapen kloppen. „Is dat tegelijkertijd een
afscheid voor my vroeg hg met een mislukte
poging om vroolgk te schijnen.
Op hetzelfde oogenblik kwam baron d'Ouchy
binnen om Aoge te vragen, of hg morgen, na
het diner by den Russischen gezant, de nieuwe
nocturnes met baar zou mogen spelen.
De waaier beefde licht in de hand der jonge
gravin, ze knikte hem mei een vriendelijk laclye
toe en bracht het gesprek op muziek en de opera
welke opgevoerd werd, Zampa.
.Ik hoor dat werk gaarne," sprak de jonge
diplomaat, zich tegelijkertijd tot Josephine wen
dend.
„Hoe is het mogelijk," verwonderde Ange zich,
.die triviale melodieën en die dwaze tekst 1"
„Maar met zoo veel hartstocht geschreven, dat
het door merg en been gaal."
„Hartstochten, die niet der navolging waard
zgn, zyn altgd leeljjk, en daarom lateu ze mg
koud," antwoordde Ange met een van die blikken
die prins DetlefT .ongenaakbaar" zou genoemd
hebben. „Sympathiseert ge soms met dien duivel
in menschengedaant e, wien niets meer heilig is
fen, omdat hij, zooals de auditeur-mili
tair zeide hij er zonderlinge begrippen
van het mijn en dijn op nahield. Eilieve,
waar is de grens tusschen het mijn en
dijn, waar de voorraden aan vernietiging
en verrotting waren prijsgegeven?
Deze menagemeester handelde ver
keerd. Toegegeven. Maar de ware schul
digen zijn die hoogeren, die den Janboel
veroorzaakten. Tegen dezen menagemees
ter wordt drie maanden gevangenisstraf
en degradatie tot gewoon soldaat geêischt!
Gaat dit vonnis door, dan mag gevraagd,
welke straf dan wel aan hen zal worden
opgelegd, die zooveel kostelijk voedsel
tot vernietiging bestemden
Het proces van 's Herlogenbosch gunt
een kij kje achter schermen, die meerderen
liefst gezakt zullen laten. Het lijkt ons
onbillijk toe, dat de genoemde menage
meester, al handelde hij verkeerd, slacht
offer wordt van wantoestanden, waarvoor
de ware schuldigen geen straf wordt op-
Een flinke daad.
Het bekende weekblad „De Amster
dammer", dat onder zijn nieuwe redac
tieleden o. a. onzen partijgenoot, prof.
Mr. J. A. van Hamel telt, heeft een
flinke daad verricht.
De bekende Fransche staatsman
Clemenceau, redacteur van het blad
,,l' Homme libre", dat sinds eenigen
tijd onder den naam „1' Homme en-
chalné" verschijnt, schrijft telkens on
gunstige artikelen over ons land. In een
interview, dat hij toestond aan een ver-
slaggever van de „N. Rolterd. Ct.", ver
klaarde hij van iemand, die een hoogen
on verantwoordelijken post in onze re
geering bekleed, onweerlegbare bewijzen
in handen le hebben, dat onze regee
ring bij het uitbreken van den wereld-
ooi log neiging had zich aan te sluiten bij
Duitschland.
Prof. Van Hamel heeft thans tot den
heer Clemenceau een open brief gericht,
waarin hij den Franschen staatsman
sommeert man en paard te noemen en
anders met zijn campagne op te houden.
Wij zijn het geheel met „De Amster
dammer" eens, dat men mededeelingen,
„Ja, ik zou zoo kunnen beminnen als hg
Ange trilde licht, doch Josephine lachte arge
loos. „Dan mag men voor u wel bang zyni"
„Meent ge dat, freule I" Er lag iets deemoedigs
in de bleeke trekken van den spreker. „Voor
mg heeft de gedachte, hartstochtelijk bemind te
worden, iets bedwelmende! De man, die voor
een hinderpaal, al is zgn leven er mee gemoeid,
terugschrikt, in plaats van zgn hand stoutmoedig
uit te strekken naar de koningin van zgn hart,
heeft naar myne opinie niet lief, h\j maakt het
zich maar wgs."
„Zoudt ge dus. evenals die man op het tooneel,
rooven en ontvoeren Josephines blauwe oogen
zagen hem byna overmoedig aan.
„Zeker," lachte d'Ouchy „Ten koste van alles
zou ik haar, die ik lief had, aan het noodlot ont
rukken
Lehrbacb leunde misnoegd achterin zyn stoel.
„Alleen aan het nootlot vroeg hg. „Wat be
doel je daarmee, d'Ouchy
Alles wal haar of mg in den weg zou staan."
,By ons in de kazerne zouden we misschien
zeggen„Ik schiet myn mededinger voor den
kopl" Jy bent voorzichtiger en bestrgdt je ge
luk alleen aan het noodlot 1"
„Daarvoor hen ik diplomaat 1"
By GQnthers woorden had Josephines blik zich
doordringend op hem gevestigd, tij richtte het
hoofd hoog op, haar lippen openden zich tot een
antwoord oogenschyntyk even schorp, als de lijn,
die zich teekende tusschen haar wenkbrauwen,
doch ze haalde slechts diep adem cd keerde
als de heer Clemenceau gelieft te doen,
gehuld in een waas van geheimzinnig
heid, maar niet mag laten doorgaan.
Het is voor ons wel degelijk van be
lang, hoe de publieke opinie in het bui
tenland omtrent ons land wordt voorge
licht en waar het dan een man geldt
als den heer Clemenceau, naar wien
velen in Frankrijk luisteren, is het van
groot belang, dat hij met zijn bewijzen
voor den dag komt.
Wij hopen, dat de sympathieke daad
van „De Amsterdammer" hetgewenschte
resultaat zal hebben.
Er mag in dit verband op gewezen
worden, hoe ridderlijk de leden der Ber-
lijnsche Academie en Universiteit in een
even netelige kwestie handelden.
Een Duitsch professor, Lasson, schreef
op 11 October in „De Amsterdammer"
een zeer onvriendelijken brief over ons
land.
De Berlijnsche Academie van "Weten
schappen zond dezer dagen de volgende
verklaring aan het Amsterdamsche blad;
„In Nederlandscbe dagbladen is opge
nomen de particuliere brief van een
honorair professor aan de Berlijnsche
Universiteit, welke voor Nederland be-
leedigende uitdrukkingen bevat.
De heden op een vergadering der
Academie aanwezige gewone leden der
Berlijnsche Academie en Universiteit,
spreken eenstemmig hunne afkeuring
uit over deze wonderlijke verklaring en
wijzen de daarin uitgesproken, onbe
grijpelijke laatdunkendheid welke in
strijd is met elk gezond Duitsch gevoel,
met beslistheid af.
Berlijn, 10 December 1914."
Deze correcte houding zal ieder Ne
derlander verbeugen. Zij moge levens
den Franschen staatsman, mr. Clemen
ceau, den weg wijzen, welken hij thans
heeft in te slaan
SCHETSEN UIT DE RECHTZAAL
„Ken brandstichter".
De kachel gloeit in 't half-somber
LichtopatekeD YoorwieVoorjou?..
Kan je je geld niet zien te tellen
„Maar, moederklinkt uit den sche-
zich zwggend naar de deur, waardoor Halten-
beim weder binnentrad.
Hij hield een klein bouquetje violen in de
hand cn overhandigde dit het jonge meisje. „De
gevallene zgn het helaas niet," zeide hg met een
vergenoegd lachje; „die waren reeds door de
barones Von Tessin ats een welkome „zegen van
boven" geannexeerd. Zij heeft mg opgedragen
graaf Lehrbach haren dank over te brengen I"
Güntber sprong rood van ergernis op. Hatten-
heim haalde even de schouders op en boog zich
naar Josephine. „Gelukkig is hel my gelukt myn
onhandigheid goed te kunnen makendebloeinen
zgn wel slechts van mg, doch ze bloeien en
geuren even gaarne voor u als de andere, zonder
daarby le deserleeren zooals die deden."
Lehrbach beet zich op de lippen, het kostte
hem moeite zich te bedwingen. Josephine reikte
Hatlenheim echter dankzeggend de hand en stak
de bloemen tusscben de kanten van haar japon.
„Nu zgn ze beter bewaard," sprak ze glimlachend.
De muziek weerklonk weder, het scherm ging
omhoog. Güntber stond op en stootte den stoel
terug, zonder zyn vriend een blik le gunnen.
Daarop bleef hg zwygcnd, met over elkander
geslagen armen, legen den muur Icuoen slechts
hel kloppen van zyn hak tegen den wand, ver
ried den storm, die in zyn binnenste woedde.
Na de opera wydde hij zyn opmerkzaamheid
aan de gro-tmeesteres, doch sprak weinig.
Op den terugweg sloot Hatlenheim zich by
hem aan. Hfj scheen niet te bemerken, hoe zeer
r|jn vriend veranderd was, hoe stalen koel, ho«
