WINTERSEIZOEN
Dames-, Heeren- en Kinderhoeden.
ZIEKEM,
VITELLO
Modes.
Buitenland.
A. TEEPE, Apotheker, Middelharnis,
is de beste verpakte
MARGARINE
D. SLAGER, Middelharnis
grooting der bestaande fabrieken. Dit
zoutsehandaal heeft in het geheel gekost
voor de vergrooting van de 2 fabrieken
f 848.700 en voor uitbreiding van het
bedrijf' f 451.000Aan de nieuwe fabriek,
die nooit werd gebruikt en tenslotte werd
afgebroken, is verspild de som van 884
duizend gulden. Dank zij de prachtige
exploitatie van het Indisch zoutbedrijf
zijn de productiekosten vanaf 1904 meer
dan verdubbeld
In de jaren 1900/1901 ging het met
Indié niet zoo voorspoedig als thans. Men
meende op Java een voortdurenden ach
teruitgang in de economische positie der
inlandsche bevolking op te merken. Bij
gouvernementsbesluit van 15 October
1902 werd daarom een commissie inge
steld, die zou hebben na te gaan, wat
de oorzaak was van de economische in
zinking van de bevolking van Java en
Madoera. Yan een inzinking bleek echter
niets 1
Maar de commissie ging en gaat
maar steeds door de oorzaken der inzin
king na te speuren.
In de Avondpost van 21 October j.l.
wordt medegedeeld, dat »de oudresident
Steinmetz maar steeds door schrijft zeer
tot vreugde van papier- en inktfabrikan-
ten en het publiek reeds verblijdde met
de uitgave van over de 110 boekdeelen
druks
De voorzitter dezer commissie is heel
goedkoop. De schrijver in de Avondpost
berekent, dat hij maar twee honderddui
zend gulden heeft genoten voor een
onderzoek naar iets, dat niet bestaat,
doch waarover niettemin 170 boekdeelen
druks zijn volgeschreven! Wie zulke
dingen leest, vraagt zich verbaasd af of
Meerenberg tegenwoordig op een andere
plaats dan in Haarlem en Omstreken is
te vinden. Een krachtige hand en een
solide harde bezem zijn in heel wat muf
fige bureaux en departementen noodig
om het „rotten in Ireland" uit de wereld
te helpen!
Zou de Minister van Koloniën nu
maar niet ten spoedigste deze inzinkings
commissie ontbinden om verdere inzin
king der schatkist tegen te gaan?
De aansprakelijkheid van den man.
De gehuwde vrouw heeft op den gehuw
den man een streepje voor. De huwelijks
wet is in zeker opzicht strenger voor hem
dan voor haar. Hij is aansprakelijk voor
de door haar gemaakte schulden, maar zij
niet voor de zijne. Over het algemeen valt
daarop niets aan te merken. Hy heeft zoo
wel tiet leed als het lief van zü'n positie
als broodwinner der familie te dragen. Ook
zal de brave echtgenoot zijne vrouw nimmer
te kort doen, of krap houden, of haar een
nieuwe japon of hoed misgunnen. En wie
wel zoo onverstandig en onaardig is, die
moet dan maar door de wet op zijn plaats
worden gezet en gedwongen te betalen,
voor hetgeen zij noodig heeft, om fatsoenlijk
voor den dag te kunnen komen.
Maar het komt in dit ongelijke rardsche
leven wel eens voor, dat het fortuin aan
den kant der gehuwde vrouw is, dat zü
bemiddeld is en hij maar zoo zoo, of arm.
Die vrouw is dan zoo dom niet, in gemeen
schap van goederen te trouwen. In dat
geval moet hij van haar inkomen afblijven.
Maar maakt zij schulden, dan kan hij daar
voor toch aansprakelijk worden gesteld, ook
al heeft hij in de wereld geen duit te com-
mandeeren. De positie kan hem zeer onaan
genaam worden gemaakt. Want als er niets
op hem valt te verhalen, dan wordt hij
eenvoudig gevangen gezet.
Men herinnert zich nog het merkwaardi
ge geval van dien aard, dat zich eenigen
„Vrouwvolk, dat met haar minnaars een vroo-
lijken dag wilde hebben zonder door nichten of
neven gehinderd te worden," antwoorde men
spottend.
„Hebt ge Diet beter gezien?" vroeg Peter
schimpend. „Ik zeg: ge hebt het mis; want ik
heb een vermoeden, dat mij niet bedriegen zal".
„Nu laat hooren. roode Peter," riep een kame
raad lachend, „ik wil hopen dat het meer licht
zal geven dan je haar, dat toch rood als vuur is."
„Wat heeft mijn haar hiermee te maken,
zwarte ruige hond," schreeuwde Peter kwaad
aardig. „Ge zult echter wel stiller worden, als
ik je zeg wie het geweest zijn."
„Des duivels grootmoeder toch niet?" lachte
een ander, „anders zou ze wel met je gedanst
hebben".
„Gij zijt niet ver van de waarheid," ant
woordde Peter. ,Het kan niemand anders zijn
dan de duivelin Czerna, die zich vorstin der
wildernis noemt.
Alsof een bliksemstraal in de kam er was
gevaren, stond het geheele gezelschap bij het
noemen van dezen naam op, en staarde nu Peter
aan, dan keek het om alsof de gevreesde achter
hen stond.
„Het is niet mogelijk," lieten eenige stemmen
hooren, „die zou zich hier niet wagen."
„En toch is zij het geweest," bevestigde Peter,
„zjj heeft wel vermeteler diDgen gewaagd dan
zich in gezelschappen te mengen."
„Ik geloof ook dat zij het was," riep de oude
heidin. „Wij hebben ook onze ken teeltenen."
tijd geleden te Londen voor deed. Een
Londenache onderwijzer, die niets andera
dan zijn bekwaamheid en diploma bezat,
was met een bemiddelde vrouw getrouwd.
Hij verdiende niet genoeg, om in de inkom
stenbelasting te kunnen worden aangeslagen.
ZÜ was dat voor haar eigen inkomen wel.
Op een goeden voor hem kwaden
dag, kreeg zü het in haar hoofd, als suf-
fragrette, die belasting niet te willen beta
len. Hü kon daaraan niets doen. En toen
de fiscus ten slotte ongeduldig was gewor
den, werd den armen onderwüzer voor de
belastingschuld zyner vrouw, tegen wil en
dank staatslogie in een gevangenis bezorgd.
Of hü al pruttelde, niets over het vermogen
zijner vrouw te zeggen te hebben, de wet
hield hem net zoo lang in güzeling, totdat
zü haar schuld had voldaan.
Voor crediteuren kan dat ook lastig zyn.
Een zoodanig geval, een uit vele, deed zich
hier pas weer voor. Een modemagazijn
sprak een gehuwde dame in rechten aan voor
aan haar geleverde, maar niet betaalde klee-
ren. Het gold een bedrag van ongeveer f 400.
Jarenlang had die dame, dat magazyn trouw
betaald voor alles wat zy daar kocht. Haar
man, een zaakwaarnemer, gaf haar f 1200
per maand voor de huishoudelyke uitgaven.
Volgens hem, moest zy zich daarvan ook
kleeden maar zy beweert steeds een extra
cbèque voor costumes e.d. van hem te
hebben ontvangen. Zü had haar eigen b a n-
king account van het haar gegeven
geld en betaalde haar uitgaven met eigen
chèques.
Doch kort nadat zy haar laatste japon
had gekocht, stelde zij tegen haar man een
echtscheidingsproces in. Zy werden wettelük
gescheiden. Derhalve weigerde hü haar laat
ste mode-rekekening van hun ecbtelyk leven
te voldoen. De rechtsgeleerde adviseurs van
het modemagazyn beweerden, dat hy daar
wettelijk niet voor aansprak elyk kon wor
den gesteld. Daarna werd zy voor het
schuldige bedrag in rechten aangesproken.
Maar nu beweerde het gerecht, dat de be
wuste dame niet aansprakelük was te stel
len voor die schuld.
Dientegevolge kreeg dat modemagazün
niet alleen het geld niet, maar het moest
ook nog de proceskosten der gedaagde dame
betalen 1 (Tel.)
De emigratie uit Engeland.
Uit de officieel6 statistiken blykt, dat ge
durende de eerste negen maanden van dit
jaar 380.767 Engelsche onderdanen hun
geboorteland hebben verlaten, van wie
246.220 naar 'e koloniën zijn gegaaD. Naar
de Vereenigde Staten gingen 77681 personen,
terwü'l deoverige 6962 over verschillende
landen verdeeld zün. In hetzelfde tüdperk
bedroeg het aantal Engelsche onderdanen,
dat van buitenslands naar Engeland terug
keerde 63.394. Onder de 340.767 personen,
die Engeland verlieten, waren 36,753 van
Ierland. Slechts 9949 van hen bleven onder
Engelsche vlag, de overige 26.660 vestigden
hun woonplaats in de Vereenigde Staten.
Een geheimzinnige affaire.
Het kalme, in het zuiden van Frankry'k
gelegen stadje Albi is dezer dagen ruw uit
zü'n zoete rust opgeschrikt. Negen jaar was
het geleden dat de arrondissements-recht-
bank een zaak te behandelen had gehad,
thans is de gevangenis plotseliug bevolkt
geworden met een aantal schuldigen, waar
over eerstdaags vounis zal worden geveld.
Twee ernstige gevallen deden zich onlangs
in het plaatsje voor. Het eerste betrof de
ontmaskering van een engeltjesmaakster.
Niet minder dan 18 vrouwen werden in
verband met deze kwestie gearresteerd.
Nauwelüks bekomen van de ontsteltenis,
hierdoor veroorzaakt, werd de bevolking in
rep en roer gebracht door de ontdekking
van een misdaad, waarbü drie slachtoffers
gevallen zyn.
Op het kasteel du Bosquet leefden tot
eenige maanden geleden de oud-vrederechter
Marty met zyn vrouweneenoudedienstbode,
Marty, die 75-jaren telde, had een vermogen
verzameld, dat men op 400,000 francs schatte.
Het echtpaar had dus een gelukkig, kalm
leven kunnen geleid hebben, maar de man
was gierig en hy sleepte binnen de muren
Verscheidene andere personen gaven nu de
zelfde meening te kennen.
„Zoo wij het geweten hadden," riepen eenige
wilde knapen, „hadden wij een fraaien prijs
kunnen behalen."
Evenwel waren er onder de aanwezenden nog
die twijfelden dat Antonetta Czerna werkelijk
tegenwoordig was geweest, daar zij zich van de
vreeselijke amazone geheel iets anders voorstel
den. Maar Peter bestreed hun zienswijze ten
sterkste,
„Neen, neen", riep hjj eindelijk, „geloof mij,
want ik ben immers eerst een oogenblik geleden
getuige geweest van een daad zooals deze satan
van een vrouw in staat is te bedrijven".
„Hoe, hoe?" riepen allen nieuwsgierig. „Ver
haal, verhaal!" Peter verhaalde nu dat hij in de
naaste stad was geweest en om te spoediger thuis
te zijn een weinig betreden voetpad op het geberg
te had genomen, welk pad op eenige plaatsen op
grootere wegen uitloopt. Op zulk een weg aan
gekomen, zag de wandelaar in de verte eeD hem
te gemoet komenden troep Russen, en geen
lust gevoelende om met deze vreemde gasten
in aanraking te komen, evenmin om uithoofde
van hen zijn weg te verlaten, klauterde hjj
schielijk op een dicht gebladerdeh boom aan
den weg en verborg er zich op zoo goed hij kon.
Nauwelijks had Peter zich onder de bladeren
verscholen, toen in het bosch de gewapende
vrouwen sluipend naderden, en, zooals hjj goed
kon opmerken zich in hinderlaag legden. Peter
vermoedde wat hier gebeuren zou en bevond
van het oude gebouw een treurig bestaan
voort naast een steeds zieke vrouw. In 1910
ontmoette Marty op een reis naar Parüs zyn
nicht, madame MartyDevile, een geschei
den vrouw van Subra. Niettegenstaande zyn
hoogen leeftyd raakte Marty verliefd op de
40-jarige nog knappe vrouw, hetgeen ten
gevolge had, dat zü bü de oude menschen
haar intrek nam op het kasteel. Kort daarop
had een treurig ongeval plaats. De oude
dienstbode, een vrouw van tachtig jaar, die
by Marty genadebrood at, werd op een och
tend dood gevonden in den tuin, onder het
venster van haar kamer. In Juli 1912 werd
de vrouw van den vrederechter plotseling
zeer ernstig ondersteld en overleed 20 dagen
daarna. Den 21 Augustus daarop, elf dagen
Da den dood van zyn vrouw, overleed Marty
op zijn beurt en kwam zyn nicht madame
Marty, in het bezit van zy'n groot vermogen.
Weldra werd de aandacht getrokken op
de meer dan weelderige levenswüze van de
erfgename. Allerlei praatjes deden de ronde
en werden ten slotte zoo dreigend,dat het
openbaar ministerie een onderzoek liet in
stellen. Men veronderstelt, dat de overlede
nen geen natuurlyken dood zyn gestorven.
Ook heeft men ontdekt, dat het testament
van Marty, dat door zyn nicht bij een notaris
gedeponeerd was, niet werd geschreven door
den overledene, maar door madams Marty
Delville. In de acte van beschuldiging wordt
gezegd, dat op aanstoken van den tegen
woordige .kasteelbewoonster de oude Marty
zijn dienstbode uit het venster heeft gewor
pen, om zich van een ongewenschte kost
ganger te ontdoen. De dood van de oude
madame Marty wordt toegeschreven aan't
eten van vergiftige champignons, die haar
door haar echtgenoot werden voortgezet.
Men heeft de lyken van het echtpaar Marty
laten opgraven, waarby men tot de ontdek
king kwam, dat zich in de lykkist der vrouw
een hoeveelheid ongebluschte kalk bevond.
Thans vraagt men zich af, of madame
Marty—Deville den dood van Marty veroor
zaakt of verhaast heeft. Het onderzoek over
deze kwestie is nog in vollen gang.
Een overspannen schilder.
Een landschapschilder, Eduard Dautignac
genaamd, te Proys, loste op een automobiel,
die zyn hond overreden had verscheidene
revolverschoten en toen hü gearresteerd zou
worden, begon hy met de politie een geregeld
revolvergevecht. Slechts met de grootste
moeite kon men zich van hem meester
maken. De drie inzittenden van den automo
biel werden door de kogels van den schilder
zwaar gewond.
Verduistering van 2.800.000 francs.
Naar uit Lyon gemeld wordt, is door den
Franschen officier van justitie een bevel tot
inhechtenisneming uitgevaardigd tegen den
voortvluchtigen effectenmakelaar Girinon.
Ditia geschied op een aanklacht van de verze-
kering-maatscbappy „La Mutuelle de Fran
ce", die voor een groot bedrag door genoem
den makelaar benadeeld is. Het passief van
Girinon moet 2 millioen 800.000 francs be
dragen. De president van de „Mutuelle de
France", de heer Giordan, verklaarde aan
een vertegenwoordiger van de „Matin", dat
hü reeds sedert acht jaar met Girinon in
relatie stond, zonder dat de minste onregel
matigheid kon worden geconstateerd. Elke
maand werden den makelaar gelden ter
hand gesteld, waarvoor hij effecten moest
koopen, die vervolgens bü de „Banque de
France" werden gedeponeerd. Eenigen tyd
geleden bemerkte Giordan echter, dateffec
ten, die twee a drie maanden geleden ge
kocht moesten zyn, nog steeds niet door de
bank verantwoord waren. Op zyn navraag
bleek, dat de effecten door den makelaar
nog niet by de bank waren gedeponeerd.
Hierover ondervraagd antwoordde Girinon
eerst, dat dit verzuim moest toegeschreven
worden aan zü'n vacantia, maar later beken
de hü. dat hü' het hem ter hand gestelde
geld had gebruikt om verliezen te dekken
die hy op de beurs geleden had.
Oorspronkelyk wilde Giordan de helft van
het tekort uit privé middelen betalen, als de
vakvereeniging van beursmakelaars te Lyon
bereid was het ontbrekende aan te vullen.
Daar dit echter geweigerd werd, besloot
zich op den boom in geen aangenamen toestand.
Spoedig hierop was hjj getuige van de over
rompeling en het vermoorden der schijnbaar
bevrijde gevangenen, ais mede van het wegvoe
ren des officiers, die, vermoedde hjj, ook was
vermoord, wjjl hjj zjjn sterlkreet gehoord had.
Bevend van angst was de verspieder op den
boom gebleven, en eerst toen alles rustig was,
waagde bij het er af te klimmen. - Maar nieuws
gierigheid is een machtige drijfveer, en dus
volgde Peter dan ook voorzichtig het spoor der
amazonen en had spoedig haar legerplaats ont
dekt. Toen eerst spoedde hjj zich huiswaarts.
„'t Is afgrijselijk", schreeuwde het gezelschap
toen Peter met zijn verhaal ten einde was. „De
dood voor de duivels I"
„Zij hebben hem verdiend", riep Peter, „want
't is niet de eenige bloedige daad, welke deze
duivels in menschengedaante gepleegd hebben.
Eenige dagen geleden vond men in het gebergte
een paar arme menschen opgehangen en met
kogels doorboordde vro- wen hebben zich er
waarschijnlijk mede vermaakt op hen schijf te
schieten".
Het wordt hoe laDger hoe fraaier, en men
duldt dit? riep een Cesko verbitterd.
„Wat kan er in dezen tijd van verwarring
veel gedaan worden?" vroeg een oude herder.
„Ik weet overigens hoe deze wjjven met de
menschen handelen en hoezeer ge allen
het weten zult dat ik niet spoedig bevreesd
ben, heb ik toch geen lust ooit weder met deze
duivels in aanraking te komen, zelfs niet met
Giordan de aanklacht in te dienen. Het heet,
dat Girinon naar Parüs gegaan is om ryken
bloedverwanten om ondersteuning te vragen.
Volgens een andere lezing moet hü naai
het buitenland gevlucht zyn.
De brieven-diefstal te Londen.
In verband met den buitengewonen dief
stal van brieven uit een Loridensche brie
venbus, zoekt de politie van Scotland Yard
thans naar een ongeveer dertigjarig man,
van wien zy een volledig signalement bezit.
Dit signalement werd haar verschaft door
een jongen man, die Zaterdag iD de nabyheid
van de betrokken brievenbus op een bloed
verwant stond te wachten. Hy zag een post
bode met een zak over zijn schouder, de
bus nadereD, deze openen, er in kijken en
weer sluiten, zonder er iets uit te nemen.
Men denkt, dat deze man de dief is, want,
ofschoon hü op dat oogenblik niets uit de
bus nam, wordt verondersteld, dat hij later
terug kwam, toen de bewuste brieven, wa?r-
in zich de chèques bevondeD, gepost waren
en ze eenvoudig weghaalde.
Dinsdag is men er byna in geslaagd een
persoon te arresteeren, die een der chèques
by een bank ter inwisseling aanbood. Toen
men bemeikte, dat iets niet io orde was,
verzocht men den aanbieder even te wachten
en telefoneerde intusschen naar de Nationale
Bank. De man ging echter naar buiten, onder
voorwendsel den chauffeur van zijn huurauto
te betalen, maai keerde niet terug.
ADVERTENTIËN.
ONTVANGEN voor het
een groote sorteering
Veeren, Linten, en mantelkragen.
Tevens ruim gesorteerd in de nieuwste
modellen
Petten, Dassen, Witte doeken, gekl.
Dames blouses, jurkjes, mutsjes,
schortjes, Witte gekl. en wollen rok
ken, overhemdem, kousen enz. enz.
Aanbevelend,
A. Y. d. SCHENK.
TRECHTER. DIRK8LAND
die in Holland docteren, worden ook
in hun belang uitgenoodigd de recep
ten te doen gereedmaken bij
Voor herhalingen gemakkelijk.
De recepten worden zoo laag mo
gelijk berekend en de geneesmiddelen
zijn van eerste kwaliteit.
Ook worden op verzoek van eenige
klanten voortaan de pakjes en fleschjes
door boden gehaald, voorzien van mijn
naametiket of naamstempel.
Adres uitsluitend voor Winkeliers
geljjke sterkte".
„Zijt ge reeds met dat vrouwvolk in aanraking
geweest, dan verwondert het mij dat gij het
hoofd nog op den hals hebt"
„Inderdaad", hernam de oude herder. „Ver
leden jaar weidde ik met nog vier makkers een
kudde op een groote bergweide in Tatra. Wij
hadden wel vernomen dat deze vrouwen en
ander verdacht volk daar omzwierven, doch
waren deswege niet ODgerust, vermits wij forsche
kerels waren en ons ruimschoots van wapens
voorzien hadden; ook ontbraken ons geen duch
tige honden, die met menschen evenmin veel
omstandigheden maken als met wolven en beeren
En bovendien, wat zou dat rooversvolk bij
ous te halen hebben. Ge weet, een herder heelt
niets dan zijn kiel, forsche armen er onder, en
een knoestige stok, en dat zijn dingen, waarop
het dievengespuis nooit erg belust is. Met
de schapen houdt zulk gespuis zich slechts bezig
om hun honger te stillen, en dat is wel te
verhoeden".
„Of drijft er handel in voor eigen rekening,
men kent de eerlijkheid der schaapherders",
wierp Peter hier tegen in.
„Houd je mond," schreeuwde de herder hem
toe, „en val mij niet in de rede. Op zekeren
dag waren verscheidene schapen toevallig in
een ander dal gekomen, eu ik ging met eenige
kameraads om ze terug te halen. Nu onstond
plotseling geschreeuw en het woedend blaffen
van honden, en dadeljjk hierop vielen schoten.
(Wordt vervolgd.)
