Dames-, Heeren- en Einderhoeden.
Modes.
Binnenland.
Advertentièn,
Geen werkeloosheid en het huren
van land, om dit met het gezin in
vrijen tijd te bewerken, worden als
hoofdreden van vooruitgang aange
geven."
Waren uit alle deelen des lands ge
lijke berichten ingekomen, dan hadden
alle regeeringsmaatregelen zonder be
zwaar achterwege kunnen blijven.
Met betrekking tot het geheele eiland
wordt verder nog gezegd:
De arbeiders stellen er algemeen
grooten prijs op, land in gebruik
te verkrijgen en te behouden. De
arbeiders komen daardoor in betere
conditie. Zij bewerken den grond
zelf, meest buiten hun gewone dag
taak (de duur van den arbeidsdag
laat dit toe), terwijl vrouw en kinr
deren daarbij helpen. Een vrouw
is dan veel vrijer, dan wanneer zij
bij een boer werkt. Zij kan haar
komen en gaan regelen naar hunne
huishouding.
Bovendien wordt het voor men-
schen op jaren van groote waarde
geacht. Deze kunnen dan bij den
boer niet meer voor een jonge kracht
werken, doch in vrijen dienst op
hun eigen land nog jaren hun brood
verdienen.
Voorts maakt het in huur hebben
van land den arbeider onafhanke
lijker.
Door vlijt en spaarzaamheid komt
op deze wijze menig arbeider voor
uit."
Al wordt nu in de laatste aanhaling
gelijkelijk over alle gemeenten in Goeree
of Overflakkee gesproken, toch bestaat
tusschen de toestanden te Ouddorp en
die in het overig deel van het eiland
een belangrijk verschil en wel zeer ten
gunste van Ouddorp.
Heeft in deze gemeente de overgroote
meerderheid der arbeiders een woning
in eigendom, meestal met bijbehoorend
stukje grond, in het eigenlijke Flakkee
komt dit slechts sporadisch voor.
De oorzaak dat de Ouddorpsche arbei
ders in zooveel gunstiger conditie ver-
keeren, is wel in de eerste plaats te zoeken
iD den exceptioneel korten arbeidsdag,
waardoor in elk jaargetijde ruimschoots
tijd overblijft om den eigen en gehuur-
den grond te bewerken.
Bovendien schijnt het te Ouddorp,
wellicht in verband met de ontginning
van woeste gronden, gemakkelijker dan
elders om kleine perceelen grond in
eigendom of huur te verkrijgeu.
In een volgend artikel willen wij
nagaan, hoe de toestand in Ouddorp is.
Het dure rapport.
I.
Als laatste geschenk van het militai-
ristisch drijven van het clericale kabinet-
Heemskerk heeft ons het rapport van
de Staatscommissie voor de verdediging
van Nederlansch-Indië bereikt. Het is
natuurlijk louter toeval, dat dit rapport
na den uitslag der stembus is verschenen,
doch waarschijnlijk zou de publicatie
voor de stembus de clericale heeren nog
wel ettelijke honderden stemmen hebben
gekost. Want dit rapport overtreft nog
hetgeen het bewind van den heer Heems
kerk op militair gebied te aanschouwen
heeft gegeven. De commissie bestond,
behalve uit drie ministers, uit den heer
Heemskerk als voorziter en de heeren
Colijn De Waal Malefijt als ondervoor
zitters, bijna geheel uit militairen en
ambtenaren, die uit den aard der zaak,
tegenover hun onmiddelijke chefs niet
onbevangen stonden. Zonder te kort te
in den kouden winternacht, door talrijke wacht
vuren verlicht, die steeds vermeerderden en
vrooljjk opvlamdenwant voor den volgenden
dag verwachtte men een groot gevecht, en Bem
had derhalve haastig zijn troepen dichter bijeen
getrokken. Dus kwamen nog afdeelingen Iaat
des nachts aan en legerden zich, terwijl z(j door
hun komst het legerkamp in bestendige bewe
ging hielden. Rosa en Jella, onderbevelhebsters
van den vrouwentroep, bevonden zich bij Anto
netta Rosa in denzelfdeu hoogen graad opge
wonden als de aanvoerster, hoezeer om andere
redenen, wandelde onrustig tusschen de enge
en naakte muren heen en weder. Jella echter
had zich bedaard op den vloer nedergevlijd en
was, onbekommerd om alles wat gebeurde, in
slaap gekomen, door haar gezellinnen menigmaal
om haar rust benijd.
Nu werd het plotseling levendig voor de hut
de vlam der brandende dennetakken verlichtte
het geheele vertrek met een donkeren gloed, en
verrast sprong Antonetta overeind en, kwaad
vermoedende, greep naar haar sabel.
Nu ruischte en klonkhet;muziek-instrumenten
lieten zich hoorenHet was een troep militaire
muzikanten, die de hongaarsche nationale hymne
begonnen te spelen.
Antonetta wist nu wat het te bedujden had.
Zij legde het wapen af en nam schier misnoegd
weder haar plaats in, terwijl Rosa luisterend
een venster naderde.
„Wat moet dat toch," zei Antonetta schier
toornig,
schieten in persoonlijke waardeering voor
de leden dezer commissie, willen wij
uitspreken, dat haar tendentieuze samen
stelling allerminst waarborg oplevert
voor de objectieve waarde van haar rap
port. De lezing van dit staatsstuk is een
nieuw bewijs, hoe noodig het was, dat
het clericaalmilitarische régime werd
verwijderd. De heeren, die het rapport
vervaardigden, vragen voor nieuwen
aanbouw van pantserschepen, torpedo
booten en soortgelijk verdelgingsmateri
aal de kleinigheid van II millioen per
jaar.
Hoe willen de heeren de benoodigde
gelden vinden
De Javaan zal er een deel van mogen
opbrengen en ook de Nederlandsche
staatsburger.
Op blz. 123 van haar rapport,leeraart
de commissie
„Behalve dat eene verhooging van
het tarief van invoerrechten, een ver
vanging van de vermogings- en de
bedrijfsbelasting door eene algemeene
inkomstenbelasting en eene herziening
van de belastbare waarde van de onge
bouwde eigendommen daartoe zeker
kunnen leiden, zijn voor Nederland
belangrijke inkomsten te verkrijgen
door een hoogere belasting te heffen
van de tabak".
„Ook zou, door voorgoed af te zien
van een verlaging van den suikeraccijns,
aan de inkomsten nog kunnen wor
den toegevoegd, het gedeelte van de
opbrengst van den accijns opgedistil-
leerd ad plm. 3.15 millioen 's jaars, dat
thans voor een eventueele verlaging
van den suikeraccijns gereserveerd
wordt."
Op blz. 129 noemt de commissie dan
ook als bronnen, waaruit het militairisme
de millioenen kan halen
a. f 3.5 millioen per jaar door af
te zien van de verlaging van den
suikeraccijns.
b. 2 millioen per jaar voor het
voorgestelde debietrecht op tabak te
verdubbelen.
Genadiglijk wil de commissie hiervan
afzien, als uit een rechtstreeksche belas
ting op tabak nog meerdere millioenen
kunnen worden verkregen.
c. het voordeel, dat een herziening
van de waarde der ongebouwde eigen
dommen aan de schatkist zou opleve
ren.
d. hetgeen de tariefwet-Kolkman
meer dan 10 millioen 's jaars zou
hebben opgebracht
Ziedaar dus, wat deze commissie in
denzin had. Hadden wij ongelijk te
zeggen, dat het voor het land een groot
geluk moet worden genoemd, dan dit
clericaal militairistische kabinet ver
dwijnt?
Meer geld uit het debietrecht op de
tabak, geen verlaging van den suiker
accijns, alle inkomsten, de suikerpot van
mr. Kolkman zoowel als de inkomsten
belasting, alles geresveerd voor den
militairen Moloch
En dit befaamde rapport draagt de
handteekening van drie clericale minis
ters
Zien we nu eens, wat deze Staatscom
missie aan het drijvend militairisme
wilde verspillen.
Negen pantserschepen van 25 millioen
per stuk, maakt 225 millioen.
Daarbij als ornament een respectabel
aantal torpedokruisers tegen den civielen
prijs van twee millioen per stuk, een
partijtje torpedojagers en onderzeeboo
ten, varieerende van zes tot 11 '/s ton
per stuk.
Om dit materieel te bergen, zullen
„Bleven die menschen maar liever op hun
stroo liggen."
„Zij willen u een bewjjs hunner achting en
bewondering geven," zei Rosa.
„Ja, ja," hernam Antonetta met een afgrijse
lijken glimlach, „bewonderen zullen zij mij. Die
tjjd zal komen. Geduld slechts!"
Z(j zonk weder in haar somber peinzen, en
de muziek speelde voort.
Na een korte poos opende zich de deur, en
Trentschi trad het vertrek binnen.
Antonetta sprong overeind en beefde onwille
keurig, daar zij zich dadelijk den onderzoekenden
blik herinnerde, waarmede deze man haar heden
had gadegeslagenZjj was van haar schuld bewust.
„Verontschuldig mij, lieve dame, dat ik de
vrijheid neem b(j u binnen te komen, de voor
malige bekende heeft een voorrecht," zei de
officier blijmoedig.
„Ge wilt waarschijnlijk bedankt worden voor
deze fraaie nachtmuziek," antwoordde Antonetta
met scherpen nadruk.
„Neen," riep Trentschi luchtig, „geen dank,
maar een vriendelijk woord."
„Welnu dan goedennacht," antwoordde de
amazone met trotsche vriendelijkheid.
Zij wendde zich af.
Trentschi stond versteld. Doch de jonge, avon
tuurlijke en stellig door de dame betooverde man
was niet van zins zich zoo schielijk te laten afwij
zen; hij trad nader en weder richtten zijn oogen
zich nu opde hand danophetgez.ichtder amazone.
Antonetta merkte dit op en beefde heimelijk,
ettelijke tonnen gouds worden uitgege
ven voor de „versterking" van een aan
tal Indische havens.
De voorgestelde vloot heeft natuurlijk
bemanning noodig. Daartoe wenscht de
commissie een zeemilitie in te stellen.
Nederlandsche miliciens zullen op de
vloot in de Indische wateren dienst
moeten doen. Daartoe moet de lichting
van 23000 man tot 25000 per jaar wor
den verhoogd.
Men ziet, dat dit niet anders is dan
het plan, dat minister Colijn reeds ont
vouwde bij de behandeling der laatste
Marinebegrooting
En van dit plan durft de Christelijk-
Historische „Nederlander" beweren, dat
elke regeering, die het niet met den
grootst mogelijken spoed uitvoert, ver
oordeeld is I Wij durven zeggen, dat
juist een regeering die haar verant
woordelijkheid begrijpt, nooit haar steun
aan zulk een ontzettende geldverspilling
zal verleenen.
(Wordt vervolgd.)
Een buitenkansje.
Toen K. Spierings te Nederhemert zijn
pasgeboren kind ter secretarie kwam aan
geven, wachtte hem een aangename ver
rassing. De ambtenaar deelde hem mede,
dat zyn kind de 1000e inwoner was en S.
kreeg als aandenken aan dit feit een gouden
tientje. (Hsgez.)
Een schat verloren.
Een Amerikaansche dame heeft, vermoe
delijk te Edam, verloren een taschje, inhou
dende een speld met paarlen en diamanten,
een paarlen collier met diamanten sluiting
en een broche, een en ander ter waarde
van 14.000 dollar.
Smaad bij verkiezingen.
B(j de stemming voor de Provinciale Staten
in het district Vlissingen op 23 Juni, werd
een ongeteekend pamflet verspreid, waar
door een der vrijzinnige candidaten, de heer
J. G. van Niftrik, wethouder te Vlissingen,
zijn eer en zijn goeden naam aangetast
achtte, waarom hy een klacht inaiende by
den officier van Justitie te Middelburg. Het
gerechtelyk onderzoek heeft thans tot de
ontdekking der daders geleid. Als schry vers
worden genoemd twee onderwyzers der
katholieke school te Vlissingen. Heden wer
den zij in verhoor genomen.
Motorjacht verbrand.
Zaterdagmorgen, circa half 9, is de luxe
motorjacht „Esther", toebehoorende aan
eene Haagsche familie en op reis naar Parys,
in de sluis no. 8 in de Zuidwillemsvaart te
Helmond totaal uitgebrand. Van de inven
taris kon niets gered worden. De oorzaak
moet toegeschreven worden aan een defect
aan de motor (ontploffing in den knalpot).
Persoonlyke ongelukken hadden gelukkig
niet plaats.
Te Sellingen (gem. Vlachtwedde, Gr.) werd
ingebroken by mej. de wed. A. Timmer. De
inbreker nam uit een kast een bankbiljet
van f 40 mede.
Ongelukken.
Bij het kersenplukken te Breda is de ar
beider K. D. te Made, Vrijdag uiteen boom
gevallen, met het gevolg, dat hy aan het
hoofd dermate verwond werd, dat hy in
hoogst bedenkelijken toestand naar het
gasthuis moest worden overgebracht.
De voerman P. de Koning, in dienst van
de jamfabriek te Breda, viel Zaterdagochtend
van zyn kaï, waardoor hy een arm brak,
terwijl een wiel over zyn hoofd ging. In
bedenkelyken toestand is hy naar het R. K.
gasthuis gebracht.
Inbraak.
Tydens den kinderoptocht bij gelegenheid
„Lieve dame," hernam Trentschi, „ik heb u
heden reeds eens mijn dienst aangeboden. Be
schik over m(j."
„Dan herhaal ik, dat ik geenerlei dienst be
hoef," antwoordde Antonetta koel. „Mijn vrien
dinnen hier z(jn mij voldoende."
„Ik betwijfel het," lachte Trentschi met een
stoutmoedigen,zjjdelingschenblikopRosa, „want
ten minste eene hier heeft reeds een ridder ver
overd en haar hart verloren."
Rosa werd rood en trad verder in de schaduw.
„Ga toch eindelijk heen," beval Antonetta nu
streng.
„Lieve dame," antwoordde de onafwijsbare,
„ge hebt ten zeerste ongelijk mü af te wijzen,
want ik als een oude bekende geloof het dubbel
recht te hebben uw beschermer te mogen worden."
Antonetta verbleekteen sloeg een vasten, scher
pen blik op de oogen van den officier, alsof zij zijn
gedachten er in wilde lezen.
„Oude bekende?" vroeg zjj aarzelend. „Noemt
men in het leger het kennis maken sedert
weinige uren, reeds een oude bekendheid?"
„Neen, mejuffrouw," hernam Trentschi. „Maar
ge zult het niet loochenen, dat wij elkander
reeds vele jaren kennen."
Antonetta trad verschrikt achteruit en aan
schouwde den spreker met onheilspellenden blik.
„Een vergissing, een misverstand," bracht zij
stamelend uit. Wat geeft u aanleiding tot deze
verkeerde raeening?
„Deze ring brengt my op den rechten weg,"
zeide hij veelbeteekenend,
van de onafhankelykbeidsfeesten te Vlaar-
dingeu, is gistermiddag ingebroken by het
hoofd der O. L. S., den heer C. Visser.
Vermist wordt een spaarbankboekje met
ruim f 600, verder f 100 aan los geld, een
paar gouden dollars, enkele sieraden en
vermoedelijk ook linnengoed.
Kasten en laden waren geheel vernield.
Ongelukken.
Te Leiden is Zondagmiddag de 76-jarige
heer M. B. B die zeer doof is, aan de Hooge-
woerd door een electrische tram overreden.
De heer B. was terstond dood.
Omstreeks vyf uur, werd gistermiddag
aan de Lunetten, te (Jtrecht, een man, door
een trein aangereden. De ongelukkige, wien
het hoofd zoo goed als afgereden werd, was
onmiddellijk dood.
Branden.
Door onbekende oorzaak is Zondagmiddag
te Dalem by Gorinchem het door 4 gezinnen
bewoonde huis van J. de Gier afgebrand.
Een gedeelte van de inboedels is gered.
Het huis was verzekerd. Van 2 gezinnen
was de inboedel niet verzekerd.
(N. R. Ct.)
Nieuwe Nederlandsche postzegels.
Naar wy vernemen, wordt de uitgifte
overwogen van nieuwe Nederlandsche post
zegels, van drie cent en hooger. De uitgifte
zal echter niet vóór het volgende jaar ge
schieden.
Bloedige vechtpartij.
De Steenweg te Sittard wasZondagnam.
het tooneel van een bloedige vechtparty.
Een drietal Belgen, mynwerkers, als kost
gangers aldaar by zekeren W., op den Rijks
weg, inwonend, bezochten o.m. ook het
Gulpener bierhuis aan den Bergerweg en
begonnen daar, naar men zegt zonder met
iemand 'n woord gehad te hebben, den boel
kort en klein te slaan. De herbergier, J. B
wist het drietal buiten de deur te krijgen,
daarin krachtig bygestaan door eenige be
woners van den Steenweg.Metzwaresteenen
werden de ruiten gebombardeerd. Een der
drie toonde zyn kracht door met zjjn hoofd
zoo hevig tegen de deur te bonzen, dat een
drietal paneelen aan splinters gingen. Toen
de krachtmenschen gewaar werden dat de
politie in aantocht was, wilden zy op de
vlucht slaan, doch dit werd hun belet. Een
ontzaggelyke menigte volk verdrong zich
op den Steenweg, alwaar op tal van plaatsen
de straatkeien als geverfd leken door het
vele bloed, hetwelk het drietal had vergoten.
De marechaussée's zagen zich, door het hevig
verzet, genoodzaakt assistentie te vragen
om de Belgen in het arrestantenlokaal te
krijgen. (Limb. Koer.)
Zaterdagavond werden de Gebrs. C. en A.
den T. in een café te Waalwyk onverhoeds
aangevallen door de beruchte Gebrs. M. en
A. L., wonende onder Kaatsheuvel, en zoo
danig met messen bewerkt, dat geneeskun
dige hulp moest worden ingeroepen. Een
oude veete schynt de aanleiding tot deze
laffe daad te zyn.
Ruim gesorteerd in
Veeren, Linten fantasie. Witte kinder
jurkjes, schortjes en mutsjes. Witte en
gekleurde dames-blouses. Witte en ge
kleurde kanten kragen. Witte en gekl.
overhemdem met en zonder manchet
ten. Petten, dassen enz. enz.
Aanbevelend,
A. v. d. SCHENK.
TRECHTER. DIRKSLAND.
De amazone werd beurtelings gloeiend rood
en doodsbleek.
„Hoe?" stamelde zij.
„Dezen ring droeg ik vroeger," hernam
Trentschi, „gaf hem vervolgens aan mjjn zuster
en van deze kwam hij in de handen eener dierbare
vriendin."
„Ge dwaalt," stotterde Antonetta. „Dezen ring
heb ik van niemand ontvangenik heb hem
gevonden."
„Lieg niet, mejuffrouw," zei na Trentschi
ernstig wordende.
„Ik zou een slecht geheugen moeten hebben
Door dezen ring opmerkzaam gemaakt, beschouw
de ik u nauwkeuriger. Gestalte, gelaat, alles
in weerwil van alle verandering overtuigt mij
duidelijk dat ik mij niet vergis, indien ik tegen
over u op het rechteenervroegere bekendschap
aanspraak maak. Gij zyt Antonetta von Barzeny
Als door een adder gebeten, zonk Antonetta
op haar stoel neder.
„Ge vergist u," stamelde zij eindelijk, „ik ben
Josepba von Corvin."
„Ik vergis my niet," riep de officier trium-
feerend. „Mij kunt ge niet misleiden."
Antonetta streed heftig met zich zelve. Einde
lijk richtte zjj zich op en naderde den officier.
„Ge zyt graaf Trentschi vroeg zij.
„Ja," antwoordde deze, ontsteld over de doode-
lyke bleekheid van het gelaat der vraagster.
(Wordt vervolgd.)
