Buitenland. Binnenland. Nathan Rothschild in den slag van W aterloo. Een jubilee in het huis Rothschild. Heden is het 100 jaar geleden dat Maier Amschel Rothschild, de stamvader van het beroemde geslacht, gestorven is. Uit de geschiedenis zijner familie zijn verscheidene interressante anecdotes te vertellen. Vooral echter zijn belangwekkend de avonturen van Nathan Rothschild, den Londenscben vertegenwoordiger der „Vijf Frankforters die deze op het slagveld van Waterloo be leefd heeft en die door Ignar Balla verhaald worden in een boek, dat onder den titel „De Rothschilds* heden te Berlijn verschijnt. De volgende episodo is aan Balla's werk ontleend: Ongetwijfeld heeft de Londensche Roth schild ten tijde der „honderd dagen" den Engelschen als den Pruisischen staat on schatbare diensten bewezen. Maar deze „hon derd dagen" brachten evenals de dag van Napoleons nederlaag in den slag van Water loo den zonen van den Frankforter een reus achtige winst, terwijl eenige weken van te voren voor enorme verliezen stonden. Bona- partes onverwachte terugkeer van Elba had een geweldige streep door definancieeleplau- nen van Nathan Rothschild gehaald en het scheen een oogenblik bijna, dat zijn huis, dat reeds toen voor onschokbaar gold, deze plot selinge wending nauwelijks zou kunnen wederstaan. Alles stond voor hem op het spel. Radeloos begaf hij zich met den groot- sten spoed naar het vasteland, om zich bij het Engelsche leger aan te sluiten en overal te volgen. En toen hij aan de Zuidelijke grens van het woud van Soigne de voorbereidingen voor den beslissenden slag waarnam, kon Nathan Rothschild, die anders op het gezicht van bloed terugdeinsde, zijn ongeduld niet langer bedwingenhij wilde niet langer achter de troepen terugblijven, maar snelde in koortsachtige opwinding op het slagveld, omdaar vanaf een hoogte, zij het ook met beklemd hart en met kloppende slapen en zijn zenuwen tot berstens toe gespannen, bijna den waanzin nabij, ooggetuige te zijn van den grooten beslissenden strijd. In dezen bloedigen slag werd over het noodlot van Napoleons tweede, honderd da gen geduurd hebbende, heerschappij beslist. En nog voor Napoleon zijn laatsten wan- hopigen aanval ondernam, om zij het ook met bloedige verliezen, de gevechtsliniën van den vijand te doorbreken en hem door zijn garde tot den terugtocht te dwingen, keerde Nathan Rothschild het slagveld den rug toe; wat hij gezien had, was voor hem voldoende als bewijs voor den val van Napoleon. Nu schrok hem de aanblik van dooden en gewonden niet meer af, hem zweefde nu nog slechts zijn slagveld, de beurs, voor oogen. Thans trok hij ten strijde. Met een hart, vervuld van matelooze vreug de, reed hij ventre a terre naar Brussel. Daar huurde hij, zonder een enkel oogenblik te verliezen, niettegenstaande den onbe schaamd hoogen prijs, een wagen en joeg, den paarden geen moment rust gunnend, naar Ostende om vandaar zonder verwijl, naar Londen terug te keeren. Gelukkig kwam hij ook te Ostende aan, maar daar scheen het, alsof al zijne moeite tevergeefs was geweest; aan een overtocht viel niet meer te denken, want op zee woedde een ontzettende storm en geen zeeman was te vinden, die met zulk weer zijn leven wilde wagen. Rothschild echter, die anders in eeuwigen, angst voor aanslagen op zijn leven verkeerde schrikte thans niet voor den dood terug. Hij, die toch waarlijk geen held was, vreesde thans niets. Hij bood dengene, die hem door de woeste golven naar Engeland wilde brengen, 500, 800 en ten laatste 1000 francs. Niemand waagde het. Reeds meende hij zy'n plan op te moeten geven, toen een vastbesloten knaap zich bereid verklaarde den Londenschen Croesus over te brengen, als hij van te voren zijn vrouw 2000 francs aan contanten uitbetaalde. Want de secuur ste weg was de beste, en als zij soms beiden naar den kelder mochten gaan, moest de vrouw tenminste wat hebbeD. Zonder te genspraak betaalde Nathan Rothschild het geëiscbte bedrag en beloonde, toen hij behouden voet op Engelschen bodem zette- den dapperen schipper nog rijkelijk. Half dood bereikte hij Enheland, maar ook thans rustte hij geen oogenblik, maar zette zijn weg van Dover naar Londen met den snel post voort. Op den ochtend van den volgenden dag stond hij weer op zijn gewone plaats in - de beurszaal tegen een pilaar geleund alleen zijn gelaat was buitengewoon bleek. Totaal uitgeput, met moede oogen en knikkende knieën, stond hij daar. Hij geleek een naai ziel en lichaam gebroken man, die in een enke len nacht tien jaren ouder geworden was. In de machtige beurszaal heerschte de opwinding van een opgeschrikten bijen zwerm. De anders zoo koelbloedige beurs mannen liepen thans nerveus en onrustig af en aan, fluisterden elkaar korte opmer kingen toe, wisselden veelbeteekenende blikken en elk voor zich sidderde over het geheeie lichaam om onbekende oorzaak. Van mond tot mond vloog de jobstijding de ruimte door. Met zachte stem besprak men de nederlaag van Blücher en fluisterde men van oor tot oor dat Napoleon's zware lijfgarde ook Wellington's leger had ver slagen. Reeds deze oncontroleerbare geruch ten waren voldoende om in deze zorgvolle oogenblikken een totale verbijstering te voorschijn te roepen. En deze heillooze toestand bereikte zijn hoogtepunt door den aanblik, dien Nathan Rothschild den beurs bezoekers bood. Daar leunde hij, als tot den dood afgejaagd in een beklagenswaar- digen toestand tegen zijn pilaar en scheen zich nauwelijke op de been te kunnen houden, hij, koelbloedige, kalme caesar, dien anders de verwoedste beursstormen niet uit zijn evenwicht vermochten te brengen. Wat men tot dusverre als onmogelijk be schouwd had, werd thans door deze gestalte als onloochenbare waarheid voor oogen gesteld, want duidelijker dan de rondzwer vende onbestemde geruchten sprak het ge laat van Nathan Rothschild. En over de geheeie beurs vloog als een bliksemstraal de panische schrik, datdeonverzoenlijkste, hartstochtelijkste vijand van Engeland weer vrij was, en dat niemand hem op zijn weg kon tegenhouden als hij zich wederom als een gezel Gods op Europa stortte. Als een woeste cycloon brak de angst over de city los. Steeds meer en meer ge ruchten werden gefluisterd en wiessen aan als een lawine, een waar schrikbeeld vor- mend, dat de menschen met ontzetting vervulde. Een wilde paniek ontstond. De koers daalde van minuut tot minuut en viel tot in het bodemloozetoen men zag, dat niet alleen Rothschild, maar ook zijne agenten de papieren in groote posten ten verkoop aangeboden, ja stormachtig op de markt wierpen, kon niets meer de daling stuiten, Als was de menigte door waanzin bevangen, zoo geraakten in enkele minuten de soliedste bankiersfirma's aan het wanke len en de koers der veiligste waardepapieren tuimelde omlaag als een afgodsbeeld, dat door de bedrogen geloovigen, door dorst naar wraak, van zyn voetstuk werd gestooten en verbrijzeld. Intusschen lachte de doodsbleeke man bij den pilaar in zijn vuistje. Terwijl me delijdende zielen Nathan Rothschild beklaag den, wiens machtige firma, naar zij meenden, in het stof getreden en door reusachtige verliezen vernietigd werd, liet hij onbemerkt door zijn geheime agenten, die in deze eigenschap aan niemand bekend waren, alle aangeboden papieren opkoopen. Den volgenden dag kwam het bericht, dat Blücher bij Ligny en Wellington bij Waterloo hadden gezegevierd. Rothschild zelf toonde het met stralend gelaat bij de opening van de beurs aan, de koers steeg snel en bereikte een nog niet verkregen hoogte. Hij had op één dag meer dan 12 millioen gulden verdiend. Daardoor ontstond het gevleugelde woord: „De verbonden mogendheden wonnen den slag bij Waterloo, in waarheid echter won Rothschild alleen. weest indien zij haar man niet mocht kunnen overreden, zelfmoord te plegen, en heeft zij eerst later, in toorn over het schip- brevk lijden van haar pogingen, het wapen tegen haar man gericht. Een anecdote over den Ftanschen minister van Oorlog. De „Hannoversche Courier" laat zich uit Parijs de volgende aardige geschiedenis vertellen Reeds sinds vele maanden koesterde de Fransche minister van Oorlog, Millerand, den stillen wensch, de manoeuvres te paard bij te wonen. Daarom had hij zich verschil lende malen naar de militaire rijschool begeven, waar de twee beste stalmeester» te zyner beschikking werden gesteld. Maar Millerand reed vanwege zijn embonpoint zeer slecht. Een oud-cavallerie-officier, die zeer bijziende was, vond het noodig, hem een paar aanmerkingen te maken. „Sappristi, wat rijdt u slechtGij zijt zeker reserve-luitenant bij de infanterie? In geval van oorlog zoudt gij beslist niet langer dan zes uur in het zadel kunnen blijven Millerand luisterde zonder tegenspraak toe. „Waar ligt gij dan in garnizoen?" ging de officier voort. „Te Parijs." „En welken rang bekleedt gij „In het geheel geen." „Wat?In het geheel geen?" „Neen, mijn waarde, ik heb het ongeluk om minister te zijn." Tien dagen opgesloten in een ijskelder. Een bjjna ongelooflijke geschiedenis wordt uit Annaberg, een stad in het Erzgebergte, gemeld. Daar had een veertienjarige school jongen, Scharfsschmidt, met twee andere kameraden, .onder wie den arbeider Streusel, een reeks van diefstallen gepleegd. De familie van den eenen knaap vertrok spoedig daarop uit Annaberg. Scharfsschmidt, die vreesde, dat de jonge Streusel de diefstallen zou kunnen uitbrengen besloot den kleine on schadelijk te maken. Hij sleepte hem naar den ijskelder van een restaurant en sloot hem daarin op. Dagelijks kwam hij zijn slachtoffer wat water en een broodje brengen. De tienjarige Streusel hield het ten slotte niet langer in zijn gevangenis uit en ontvluchtte door een keldervenster. Van ontbering zakte hij echter spoedig in elkaartotaal uitgeput werd hij door eeuige voorbijgangers gevonden. De knaap was tien dagen lang in den ijskelder opgesloten ge weest; verschillende van zijn teenen waren bevroren en vermoedelijk moet een zijner beenen geamputeerd worden. De veertien jarige Scharfsschmidt werd in hechtenis genomen. neutraa blijft; deze houding heeft zy reeds jarenlang volgehouden. Doch, terwijl ik in overeenstemming met de andere bestuurs leden met die houding instem, heb ik door mij te laten afvaardigen naar het kongres der Progressieve Partij te Chicago slechts van mijn recht gebruik gemaakt om als individu vrij te handelen, gelijk onze hoofd bestuursleden dat ook altijd hebben gedaan, waar het andere politieke partijen gold. Men mag het als een voordeel beschouwen, dat in een machtige vereeniging, bestaande uit de vele vrouwen van ons land, die het stemrecht verlangen, verschillende richtin gen vertegenwoordigd zyn, om dezelfde reden als de vereeniging steeds haar best doet bestuursleden uit verschillende streken des lands te benoemen." Op 6 Aug. heeft senator La Folette van Wisconsin een amendement op de Grond wet der Vereenigde Staten voorgesteld, dat het aanbrengen van wijzigingen in die wet gemakkelijker maakt. Thans is daartoe de goedkeuring van 2/3 der stemmen in ieder Huis en vervolgens van 3/4 van alle Staten noodig, en de heer L. F. wil, dat tien Sta ten de wijziging kunnen voorstellen en dat ze dan door eenvoudige meerderheid der Staten en meerderneid der stemmen in 't congres wet wordt. Dat zou het aannemen van het Zestiende Amendement, dat den vrouwen van de geheeie Unie het kiesrecht moet schenken, veel waarschijnlijker maken, De moord op den oudheidvorscher Blume. Het geheimzinnige waas, dat over het tragisch einde van den museum-assistent dr. Erich Blume lag, is door de bekentenis der vrouw, die hem gedood heeft, nog niet geheel opgehelderd. Heeft men hier te doen met een moord uit voorbedachten rade, of heeft mevr. Blume haar revolver tegen haar man afgevuurd in een aanval van plotselinge en zinnelooze opwinding? Voor de moorden en het daarmede gepaard gaande overleg spreekt het feit, dat mevrouw Blume de revolver kort te voren had gekocht en dat zij na de daad met betrekkelijke koelbloe digheid de lezing van het „ongeval" gaf. Tegen den moord spreekt het ontbreken van een eigenlijk motief, althans van een „verstandig" doel, dat met de uit den weg ruiming van den echtgenoot moest worden bereikt. Ongetwijfeld is Eva Blume een vrouw van buitengewoon erotischen aanleg. Reeds op school kwam dat duidelijk aan het licht en toen zy van school af was, had zij tal van minnaars. Aan dr. Blume moeten deze dingen niet onbekend geweest zyn. Hij werd daardoor gewaarschuwd, besloot echter toch met het jonge schoone meisje, dat een machtigen invloed op hem had,in het hu welyk te treden. Dat mevr. Blume haar echtgenoot al spoedig ontrouw werd, is bekend. Ook wist dr. Blume van zyn dienstmeisje, dat zijn vrouw vaak rendez-vous had met den jongen geneesheer dr. R. Dr. Blume verraste hen eens op een intiem tëte-a-têtehet Kwam toen tot een heftige scène, in den loop waarvan mevr. Blume en haar minnaar den bedrogen echtgenoot de schriftelijke bekentenis van hun misdrijf moesten afgeven. Het dienst meisje werd ontslagen en haar geheimhou ding met geld gekocht. Mevr. Blume gaf aan verschillende personen als reden van het plotseling ontslag van het dienstmeisje op, dat dit met haar op een te vertrouwelyken voet stond. Dr. Blume heeft een poos lang rondgeloopen met de gedachte zich van zyn gemalin te laten scheiden. Hij was van plan bij zijn overplaatsing naar Hannover zijn vrouw in Posen achter te laten en van Han nover uit het echtscheidingsproces te voeren. Op den dag, dat hy aan den kogel van zyn vrouw ten offer viel, wilde hy te Unterberg zonder zyne echtgenoote een afscheidsvisite brengen aan een hoog provinciaal ambte naar. Zy smeekte hem haar mede te nemen om ten minste bij de buitenwereld geen argwaan te wekken. Na het bezoek schijnt mevr. Blume in het Unterberger woud ge tracht te hebben haar man over te halen van zyn echtscheidingsplannen af te zien. Toen hjj aan haar bede geen gehoor gaf, heeft zy naar haar revolver gegrepen. Mis schien is zy oorspronkelijk voornemens ge- MAANDBULLETIN van het „Persbureau der vereeniging voor vrouwenkiesrecht." (SEPTEMBER 1912). Op de Conventie der Progressieve Party I te Chicago waren ongeveer 40 vrouwen onder de afgevaardigden der verschillende staten en bovendien waren er verscheiden plaatsvervangsters. Onder de warmste ver dedigers der kandidatuur van Roosevelt waren rechter Lindsey van Colorado, bekend als vurig voorstander van vrouwenkiesrecht, en de beroemde Jane Addams, stichtster eu directrice van Huil House te Chicago. In het Nationaal Comité der party, dat stemmen moet by de presidentskeuze, zyn o.a. gekozen Jane Addams van Illinois, Frances Kellor van New-York, Mrs. Cnarles Bianey en Mrs Porter van Californié en Jane Gordon van Louisiana. In plaats van wrevel of vijandschap ontmoeten zij niets dan sympathie by haar mannelijke kollega's; er ging zelfs een gejuich op, toen Mrs Porter en Mrs Blancy stemden. Groot-Brittannië. Als in October het Britsche Parlement wederom geopend wordt, zal het waar schijnlijk spoedig de Home Rule Bill te behandelen krijgen, waarbij uitgemaakt zal worden, of de Iersche volksvertegenwoordi ging op het stemrecht van slechts ééne sekse zal gebaseerd zijn. In het wetsont werp wordt voorgesteld, dat de kiezers voor het Iersche Lagerhuis dezelfde zullen zijn als die voor het Ryksparlement. De heer Snowden, lid der Arbeiderspartij, stelt voor, dat het de kiezers voor het plaatselijk bestuur (Local Government) zullen zyn, hetgeen daar te lande hetzelfde beteekent met toevoeging van de vrouwen en de peers. Het eenige, wat men tegen Snowden's amendement kan inbrengen, is, dat het Iersche parlement zelf moet zeggen, of het zyn vrouwen vrij of onderworpen wil zien, een gepast argument dus voor hen, die de vrouwens als een bezitting der mannen beschouwen. De suffragettes wyzen er op, dat de brand stichters in den schouwburg te Dublin, die tot 5 jaar dwangarbeid zijn veroordeeld, haar aanslag gepleegd hebben na de voorstelling op een oogenblik, dat er voor het publiek geen gevaar was. Alle drie de veroordeelden stelden den eisch als politieke gevangenen behandeld te worden, en toen dat haar ontzegd werd, weigerden zy alle voedsel. Thans worden zij met geweld gevoed, ten gevolge waarvan men er reeds één heeft moeten loslaten. Te midden van den woedenden partijstrijd van het verkiezingsjaar, ditmaal nog ver bitterder dan ooit door de stichting eener nieuwe partij, houdt zich de National Ame rican Woman Suffrage Association volkomen neutraal. Hoe zij dit kunststuk tot stand brengt en voor een politiek recht door middel van politieke personen en partijen kan strijden zonder zelf party te kiezen Wel heel eenvoudig: Zy laat al haar leden van de hoogste tot de laagste individueel volko men vrij om te werken voor welke partij zij zelf wenscht, en als vereeniging verklaart zij zich vóór of tegen geenerlei wet of partyprogramma. Toen de nieuwe party van Roosevelt werd opgericht, zond de N.A.W.ö.A. geen officieele vertegenwoordig sters. Wel zijn Ds. Anna Shaw en Jane Addams, de presidente en vice-presidente der vereeniging, bij het Demokratische partykongres voor het stemrecht der vrouw gaan pleiten en laatstgenoemde wederom by het Republikeinsche partykongres, maar dat is niets nieuws. Steeds hebben de kies- rechtstrydsters getracht haar zaak op de partijprogramma's te krygen, en reedsjaren lang hebben de Socialisten en de Drankbe strijders (Prohibitionists) zich voor vrou wenkiesrecht verklaard. Wat echter dit jaar voor 't eerst plaats heeft, is dat de vice- presidente, Jane Addams, in een der groote, machthebbende partijen een voorname rol speelt, en nu zijn er menschen die vreezen, dat daarom alle kiesrechtstrijdsters ook voor die party zullen gaan werken. Zy zelve zegt dienaangaande het volgende: „Ik vind het heel wyp, dat de N.A.W.S.A, Australië. Te Sydney is op 4 Juni een samenkomst gehouden van de liberale vrouwen van N. Z. Wales, die ten doel had de oprichting van een liberale vrouwenfederatie voor ge heel Australië te bespreken. Dit idee was het eerst geopperd in Melbourne, verleden jaar in November. In het gemeenschappelijk partijprogram zou men niets merken van klassenstrijd of van bevoorrechting van kapitalisten, terwijl trouw aan het Britsche rijk en echt liberalisme op den voorgrond zouden staan. Na een driedaagsche samen komst met voordrachten over verschillende onderwerpen, werden eenige punten aange nomen, die men wilde doen opnemen in het gemeenschappelijk programma voor heel Australië. Daaronder zyn verkiesbaarheid van vrouwen in de gemeenteraden, indivi dueel vrijheid ook tot het verrichten van loonarbeid, geen beperking van landverhui zing van blanken naar Australië, behoud en uitbreiding van staatspensioneering. Om trent protektie of vrijhandel wordt slechts onderlinge verdraagzaamheid aangeraden. Tegenover dit liberaal verbond wil men een ander verbond van vrouwen van allerlei politieke richting alleen voor vrouwenbe- langen stellen. Hiervoor werkt vooral Miss Vida Goldstein te Melbourne, die reeds tweemaal kandidaat voor het parlement van het Australische Gemeentebestuur is Zuid-Afrika. Na een samenkomst te Durban in October van het vorige jaaT, waarbij Mrs. Chapman Catt, de presidente der Nederlandsche Ver eeniging voor Vrouwenkiesrecht, tegenwoor dig waren, is er een verbond tot stand gekomen van 10 vrouwenkiesrechtsvereeni- gingen, 2 te Johannesbuig, en een in elk der volgende steden Pretoria, Port Eliza beth, Kimberley, Grabamstown, Bloemfon tein Durban en Pietermaritzburg. Duitschland. Te Keulen heeft in 't laatst van Aug. het groote driejaarlijksche wereldkongres der verpleegsters plaats gehad, 550 afgevaardig den uit 21 landen waren daar in den Gür- zenuch bijeen en onder de genomen besluiten was ook deze rezolutie „In de overtuiging dat de hoogste trap der beschaving en de waarachtige vooruit gang der menschheid slechts kan bereikt worden door het gezamenlijk en vereenig werken van mannen en vrouwen in't bez van gelijke en onverkorte politieke rechtei verklaren wij ons in beginsel voor Vrouwer kiesrecht. Wy beschouwen den strijd voo het vrouwenkiesrecht als beweging va allerlei ellende, ziekte en onzedelijkheid ei het gevoel van broederschap onder de men schen ten zeerste bevordert." Italië Bij gelegenheid van het socialistisch cor gres, waar de party zich heeft gesplist, wareil ook de afgevaardigden der vrouwen bijeen gekomen. Zij hebben daar te Reggio eer hechte vaste organisatie gesticht. Haar blac Aa Difesa delle Lavoratrici heeft reeds 14.00C lezeressen en kan zelfstandig bestaan, gere digeerd door de bekwame hand van Anna Kuhscioff. Weliswaar waren op die vrouwen samenkomst slechts 16 afgevaardigden aan wezig, maar het party bestuur heeft besloten haar propaganda te steunen op alle manieren ook door een subsidie uit de partijkas. Denemarken. De strijdsters voor het vrouwenkiesrecht weten van elke golegenheid tot propaganda goed gebruik te maken. In het sanatorium te akodsborg waren er verscheidene uit al de Noordsche landen gelogeerd, en daar impioviseerden zy met de ongeveer 300 personen, die de logeergasten en het perso neel van het Badhuis uitmaakten, een geest driftige kiesrechtvergadering. Er waren spreeksters uit Denemarken, Zweden, Fin land en Noorwegen, en als voorzitster fun geerde mej. Signe Bergman uit Stockholm de 2e secretaris van den Wereldbond v' Vrou wenkiesrecht. Het enthousiasme steeg ten top, toen een Zweedsche aktrice haar gedichten voordroeg en het zangkoor van het sanatorium de volksliederen der vier Noordsche landen ten gehoore bracht. Zweden. Op de jaarlyksche bijeenkomst van het Landsting, den tweeden of derden Maandag van September, heeft de verkiezing voor de Eerste Kamer plaats, die ditmaal van dit lichaam vernieuwen moet. Men zal zich herinneren, dat op 18 Mei, toen de Tweede Kamer het wetsontwerp voor vrouwenkies recht met bijna »/j meerderheid had aange nomen, de Eerste net verwierp met 86 tegen 58 stemmen. Nu zal het blijken, of de invloed van het byna algemeen vrouwen kiesrecht voor de gemeenteraden, die in Zweden het Landsting kiezen, reeds zoo machtig is in dit lichaam, dat er vele voor standers van het stemrecbt der vrouw in de Eerste Kamer komen. De conservatieve party heeft er zich sedertveriedenMarzoo beslist mogelyk tegen verklaard. Zij handelt daarin juist andersom als haar zusterpartij m Noorwegen, welke by monde van den Minister van Justitie Stang verklaart in het kiesrecht der vrouw een vooruitgang te zien uit een oogpunt van beschaving zoo wel hiS„VahI\POiltlek en het te willen uitbreiden door het algemeen te maken. Zwitserland. Li Graubunderland hebben de vrouwen van Chur, Davos, Samaden, Thusis en Zuoz in een adres met meer dan 2000 handtee- keningen aan den Kerkeraad verzocht haar het stemrecht te geven. Deze toont zich daartoe met ongenegen en stelt nu aan de der inïf166/ ?.eestel«ken voor het op een der volgende wyzen in te voeren: a. Het kerkelijk vrouwenkiesrecht zou voor het gansche evangelische deel van het kanton ingevoerd kunnen worden. vnnr haL kerkelÜk vrouwenkiesrecht zou voor de geheeie evangelische landskerk aan die vrouwelyke gemeenteleden kunnen ver leend worden, dieer uitdrukkelijk om vragen nan ,5eD Z0U kerkgemeente vry kun nen laten om voor zich het kerkelijk stem rechtaan de vrouwen toe te kennen d. Er zou kunnen bepaald worden, dat aan de vrouwen eener gemeente het kerke lijk stemrecht gegeven moet worden, ingeval de meerderheid der daartoe in aanmerking komende vrouwen het by onderteekend adres verzoekt. Verder herinnert de Kerkeraad den pre dikanten, dat een meerderheid onder hen zich ten minste in beginsel vóór de toelating van vrouwen tot het predikambt heeft uit- gesproken en wyst er op, dat ofschoon het aantal onderteekenaarsters van het adres gering is, toch de mannen haar het stem recht met onthouden moeten, indien zü er waarde aan hechten. By zijn familie te Oudenbosch is telegra fisch bericht ontvangen uit Chimmet, bij Luik, dat schipper Jac. de Baar aldaar Zaterdagmorgen dood op den wegwas gevon den met een groote wonde aan het hoofd. De Baar lag met zijn schip te Chimmet en was Vrijdagavond met 100 francs van boord gegaan. Toen men zijn lijk vond, zat er niet meer dan 16 francs in zijn zak. In den laatsten tijd werden er zoo nu en dan boeken vermist uit de Koninklijke Bibliotheek in Den Haag. Gisteren is als vermoedelijke dader van deze boekendief stallen aangehouden een Amsterdamsche onderwijzer zonder betrekking, die tijdelijk in Den Haag vertoefde. De aangehoudene moet bekend hebben meermalen boeken, welke hij daartoe onder zijn jas bad verstopt uit de bibliotheek te hebben meegenomen,

Krantenbank Zeeland

“Vooruit!”Officieel Nieuws- en Advertentieblad voor Overflakkee en Goedereede | 1912 | | pagina 6