Buitenland.
Binnenland.
Nathan Rothschild in den slag van
W aterloo.
Een jubilee in het huis Rothschild.
Heden is het 100 jaar geleden dat Maier
Amschel Rothschild, de stamvader van het
beroemde geslacht, gestorven is. Uit de
geschiedenis zijner familie zijn verscheidene
interressante anecdotes te vertellen. Vooral
echter zijn belangwekkend de avonturen
van Nathan Rothschild, den Londenscben
vertegenwoordiger der „Vijf Frankforters
die deze op het slagveld van Waterloo be
leefd heeft en die door Ignar Balla verhaald
worden in een boek, dat onder den titel
„De Rothschilds* heden te Berlijn verschijnt.
De volgende episodo is aan Balla's werk
ontleend:
Ongetwijfeld heeft de Londensche Roth
schild ten tijde der „honderd dagen" den
Engelschen als den Pruisischen staat on
schatbare diensten bewezen. Maar deze „hon
derd dagen" brachten evenals de dag van
Napoleons nederlaag in den slag van Water
loo den zonen van den Frankforter een reus
achtige winst, terwijl eenige weken van te
voren voor enorme verliezen stonden. Bona-
partes onverwachte terugkeer van Elba had
een geweldige streep door definancieeleplau-
nen van Nathan Rothschild gehaald en het
scheen een oogenblik bijna, dat zijn huis, dat
reeds toen voor onschokbaar gold, deze plot
selinge wending nauwelijks zou kunnen
wederstaan. Alles stond voor hem op het
spel. Radeloos begaf hij zich met den groot-
sten spoed naar het vasteland, om zich bij het
Engelsche leger aan te sluiten en overal te
volgen. En toen hij aan de Zuidelijke grens
van het woud van Soigne de voorbereidingen
voor den beslissenden slag waarnam, kon
Nathan Rothschild, die anders op het gezicht
van bloed terugdeinsde, zijn ongeduld niet
langer bedwingenhij wilde niet langer
achter de troepen terugblijven, maar snelde
in koortsachtige opwinding op het slagveld,
omdaar vanaf een hoogte, zij het ook met
beklemd hart en met kloppende slapen en
zijn zenuwen tot berstens toe gespannen,
bijna den waanzin nabij, ooggetuige te zijn
van den grooten beslissenden strijd.
In dezen bloedigen slag werd over het
noodlot van Napoleons tweede, honderd da
gen geduurd hebbende, heerschappij beslist.
En nog voor Napoleon zijn laatsten wan-
hopigen aanval ondernam, om zij het ook
met bloedige verliezen, de gevechtsliniën
van den vijand te doorbreken en hem door
zijn garde tot den terugtocht te dwingen,
keerde Nathan Rothschild het slagveld den
rug toe; wat hij gezien had, was voor hem
voldoende als bewijs voor den val van
Napoleon.
Nu schrok hem de aanblik van dooden
en gewonden niet meer af, hem zweefde
nu nog slechts zijn slagveld, de beurs, voor
oogen. Thans trok hij ten strijde.
Met een hart, vervuld van matelooze vreug
de, reed hij ventre a terre naar Brussel.
Daar huurde hij, zonder een enkel oogenblik
te verliezen, niettegenstaande den onbe
schaamd hoogen prijs, een wagen en joeg,
den paarden geen moment rust gunnend,
naar Ostende om vandaar zonder verwijl,
naar Londen terug te keeren.
Gelukkig kwam hij ook te Ostende aan,
maar daar scheen het, alsof al zijne moeite
tevergeefs was geweest; aan een overtocht
viel niet meer te denken, want op zee woedde
een ontzettende storm en geen zeeman was
te vinden, die met zulk weer zijn leven
wilde wagen.
Rothschild echter, die anders in eeuwigen,
angst voor aanslagen op zijn leven verkeerde
schrikte thans niet voor den dood terug.
Hij, die toch waarlijk geen held was, vreesde
thans niets. Hij bood dengene, die hem door
de woeste golven naar Engeland wilde
brengen, 500, 800 en ten laatste 1000 francs.
Niemand waagde het. Reeds meende hij
zy'n plan op te moeten geven, toen een
vastbesloten knaap zich bereid verklaarde
den Londenschen Croesus over te brengen,
als hij van te voren zijn vrouw 2000 francs
aan contanten uitbetaalde. Want de secuur
ste weg was de beste, en als zij soms beiden
naar den kelder mochten gaan, moest de
vrouw tenminste wat hebbeD. Zonder te
genspraak betaalde Nathan Rothschild het
geëiscbte bedrag en beloonde, toen hij
behouden voet op Engelschen bodem zette-
den dapperen schipper nog rijkelijk. Half
dood bereikte hij Enheland, maar ook thans
rustte hij geen oogenblik, maar zette zijn
weg van Dover naar Londen met den snel
post voort.
Op den ochtend van den volgenden dag
stond hij weer op zijn gewone plaats in
- de beurszaal tegen een pilaar geleund alleen
zijn gelaat was buitengewoon bleek. Totaal
uitgeput, met moede oogen en knikkende
knieën, stond hij daar. Hij geleek een naai ziel
en lichaam gebroken man, die in een enke
len nacht tien jaren ouder geworden was.
In de machtige beurszaal heerschte de
opwinding van een opgeschrikten bijen
zwerm. De anders zoo koelbloedige beurs
mannen liepen thans nerveus en onrustig
af en aan, fluisterden elkaar korte opmer
kingen toe, wisselden veelbeteekenende
blikken en elk voor zich sidderde over het
geheeie lichaam om onbekende oorzaak.
Van mond tot mond vloog de jobstijding
de ruimte door. Met zachte stem besprak
men de nederlaag van Blücher en fluisterde
men van oor tot oor dat Napoleon's zware
lijfgarde ook Wellington's leger had ver
slagen. Reeds deze oncontroleerbare geruch
ten waren voldoende om in deze zorgvolle
oogenblikken een totale verbijstering te
voorschijn te roepen. En deze heillooze
toestand bereikte zijn hoogtepunt door den
aanblik, dien Nathan Rothschild den beurs
bezoekers bood. Daar leunde hij, als tot
den dood afgejaagd in een beklagenswaar-
digen toestand tegen zijn pilaar en scheen
zich nauwelijke op de been te kunnen houden,
hij, koelbloedige, kalme caesar, dien
anders de verwoedste beursstormen niet
uit zijn evenwicht vermochten te brengen.
Wat men tot dusverre als onmogelijk be
schouwd had, werd thans door deze gestalte
als onloochenbare waarheid voor oogen
gesteld, want duidelijker dan de rondzwer
vende onbestemde geruchten sprak het ge
laat van Nathan Rothschild. En over de
geheeie beurs vloog als een bliksemstraal
de panische schrik, datdeonverzoenlijkste,
hartstochtelijkste vijand van Engeland weer
vrij was, en dat niemand hem op zijn weg
kon tegenhouden als hij zich wederom als
een gezel Gods op Europa stortte.
Als een woeste cycloon brak de angst
over de city los. Steeds meer en meer ge
ruchten werden gefluisterd en wiessen aan
als een lawine, een waar schrikbeeld vor-
mend, dat de menschen met ontzetting
vervulde. Een wilde paniek ontstond. De
koers daalde van minuut tot minuut en
viel tot in het bodemloozetoen men zag,
dat niet alleen Rothschild, maar ook zijne
agenten de papieren in groote posten ten
verkoop aangeboden, ja stormachtig op de
markt wierpen, kon niets meer de daling
stuiten, Als was de menigte door waanzin
bevangen, zoo geraakten in enkele minuten
de soliedste bankiersfirma's aan het wanke
len en de koers der veiligste waardepapieren
tuimelde omlaag als een afgodsbeeld, dat
door de bedrogen geloovigen, door dorst naar
wraak, van zyn voetstuk werd gestooten en
verbrijzeld.
Intusschen lachte de doodsbleeke man
bij den pilaar in zijn vuistje. Terwijl me
delijdende zielen Nathan Rothschild beklaag
den, wiens machtige firma, naar zij meenden,
in het stof getreden en door reusachtige
verliezen vernietigd werd, liet hij onbemerkt
door zijn geheime agenten, die in deze
eigenschap aan niemand bekend waren,
alle aangeboden papieren opkoopen.
Den volgenden dag kwam het bericht,
dat Blücher bij Ligny en Wellington bij
Waterloo hadden gezegevierd. Rothschild
zelf toonde het met stralend gelaat bij de
opening van de beurs aan, de koers steeg
snel en bereikte een nog niet verkregen
hoogte. Hij had op één dag meer dan 12
millioen gulden verdiend. Daardoor ontstond
het gevleugelde woord: „De verbonden
mogendheden wonnen den slag bij Waterloo,
in waarheid echter won Rothschild alleen.
weest indien zij haar man niet mocht
kunnen overreden, zelfmoord te plegen, en
heeft zij eerst later, in toorn over het schip-
brevk lijden van haar pogingen, het wapen
tegen haar man gericht.
Een anecdote over den Ftanschen minister
van Oorlog.
De „Hannoversche Courier" laat zich uit
Parijs de volgende aardige geschiedenis
vertellen
Reeds sinds vele maanden koesterde de
Fransche minister van Oorlog, Millerand,
den stillen wensch, de manoeuvres te paard
bij te wonen. Daarom had hij zich verschil
lende malen naar de militaire rijschool
begeven, waar de twee beste stalmeester»
te zyner beschikking werden gesteld. Maar
Millerand reed vanwege zijn embonpoint
zeer slecht. Een oud-cavallerie-officier, die
zeer bijziende was, vond het noodig, hem
een paar aanmerkingen te maken.
„Sappristi, wat rijdt u slechtGij zijt zeker
reserve-luitenant bij de infanterie? In geval
van oorlog zoudt gij beslist niet langer dan
zes uur in het zadel kunnen blijven
Millerand luisterde zonder tegenspraak toe.
„Waar ligt gij dan in garnizoen?" ging
de officier voort.
„Te Parijs."
„En welken rang bekleedt gij
„In het geheel geen."
„Wat?In het geheel geen?"
„Neen, mijn waarde, ik heb het ongeluk
om minister te zijn."
Tien dagen opgesloten in een ijskelder.
Een bjjna ongelooflijke geschiedenis wordt
uit Annaberg, een stad in het Erzgebergte,
gemeld. Daar had een veertienjarige school
jongen, Scharfsschmidt, met twee andere
kameraden, .onder wie den arbeider Streusel,
een reeks van diefstallen gepleegd. De familie
van den eenen knaap vertrok spoedig daarop
uit Annaberg. Scharfsschmidt, die vreesde,
dat de jonge Streusel de diefstallen zou
kunnen uitbrengen besloot den kleine on
schadelijk te maken.
Hij sleepte hem naar den ijskelder van een
restaurant en sloot hem daarin op. Dagelijks
kwam hij zijn slachtoffer wat water en een
broodje brengen. De tienjarige Streusel hield
het ten slotte niet langer in zijn gevangenis
uit en ontvluchtte door een keldervenster.
Van ontbering zakte hij echter spoedig in
elkaartotaal uitgeput werd hij door eeuige
voorbijgangers gevonden. De knaap was tien
dagen lang in den ijskelder opgesloten ge
weest; verschillende van zijn teenen waren
bevroren en vermoedelijk moet een zijner
beenen geamputeerd worden. De veertien
jarige Scharfsschmidt werd in hechtenis
genomen.
neutraa blijft; deze houding heeft zy reeds
jarenlang volgehouden. Doch, terwijl ik in
overeenstemming met de andere bestuurs
leden met die houding instem, heb ik door
mij te laten afvaardigen naar het kongres
der Progressieve Partij te Chicago slechts
van mijn recht gebruik gemaakt om als
individu vrij te handelen, gelijk onze hoofd
bestuursleden dat ook altijd hebben gedaan,
waar het andere politieke partijen gold.
Men mag het als een voordeel beschouwen,
dat in een machtige vereeniging, bestaande
uit de vele vrouwen van ons land, die het
stemrecht verlangen, verschillende richtin
gen vertegenwoordigd zyn, om dezelfde
reden als de vereeniging steeds haar best
doet bestuursleden uit verschillende streken
des lands te benoemen."
Op 6 Aug. heeft senator La Folette van
Wisconsin een amendement op de Grond
wet der Vereenigde Staten voorgesteld, dat
het aanbrengen van wijzigingen in die wet
gemakkelijker maakt. Thans is daartoe de
goedkeuring van 2/3 der stemmen in ieder
Huis en vervolgens van 3/4 van alle Staten
noodig, en de heer L. F. wil, dat tien Sta
ten de wijziging kunnen voorstellen en dat
ze dan door eenvoudige meerderheid der
Staten en meerderneid der stemmen in 't
congres wet wordt. Dat zou het aannemen
van het Zestiende Amendement, dat den
vrouwen van de geheeie Unie het kiesrecht
moet schenken, veel waarschijnlijker maken,
De moord op den oudheidvorscher Blume.
Het geheimzinnige waas, dat over het
tragisch einde van den museum-assistent
dr. Erich Blume lag, is door de bekentenis
der vrouw, die hem gedood heeft, nog niet
geheel opgehelderd. Heeft men hier te doen
met een moord uit voorbedachten rade, of
heeft mevr. Blume haar revolver tegen haar
man afgevuurd in een aanval van plotselinge
en zinnelooze opwinding? Voor de moorden
en het daarmede gepaard gaande overleg
spreekt het feit, dat mevrouw Blume de
revolver kort te voren had gekocht en dat
zij na de daad met betrekkelijke koelbloe
digheid de lezing van het „ongeval" gaf.
Tegen den moord spreekt het ontbreken
van een eigenlijk motief, althans van een
„verstandig" doel, dat met de uit den weg
ruiming van den echtgenoot moest worden
bereikt. Ongetwijfeld is Eva Blume een
vrouw van buitengewoon erotischen aanleg.
Reeds op school kwam dat duidelijk aan
het licht en toen zy van school af was, had
zij tal van minnaars.
Aan dr. Blume moeten deze dingen niet
onbekend geweest zyn. Hij werd daardoor
gewaarschuwd, besloot echter toch met het
jonge schoone meisje, dat een machtigen
invloed op hem had,in het hu welyk te treden.
Dat mevr. Blume haar echtgenoot al spoedig
ontrouw werd, is bekend. Ook wist dr. Blume
van zyn dienstmeisje, dat zijn vrouw vaak
rendez-vous had met den jongen geneesheer
dr. R. Dr. Blume verraste hen eens op
een intiem tëte-a-têtehet Kwam toen
tot een heftige scène, in den loop waarvan
mevr. Blume en haar minnaar den bedrogen
echtgenoot de schriftelijke bekentenis van
hun misdrijf moesten afgeven. Het dienst
meisje werd ontslagen en haar geheimhou
ding met geld gekocht. Mevr. Blume gaf aan
verschillende personen als reden van het
plotseling ontslag van het dienstmeisje op,
dat dit met haar op een te vertrouwelyken
voet stond. Dr. Blume heeft een poos lang
rondgeloopen met de gedachte zich van zyn
gemalin te laten scheiden. Hij was van plan
bij zijn overplaatsing naar Hannover zijn
vrouw in Posen achter te laten en van Han
nover uit het echtscheidingsproces te voeren.
Op den dag, dat hy aan den kogel van zyn
vrouw ten offer viel, wilde hy te Unterberg
zonder zyne echtgenoote een afscheidsvisite
brengen aan een hoog provinciaal ambte
naar. Zy smeekte hem haar mede te nemen
om ten minste bij de buitenwereld geen
argwaan te wekken. Na het bezoek schijnt
mevr. Blume in het Unterberger woud ge
tracht te hebben haar man over te halen
van zyn echtscheidingsplannen af te zien.
Toen hjj aan haar bede geen gehoor gaf,
heeft zy naar haar revolver gegrepen. Mis
schien is zy oorspronkelijk voornemens ge-
MAANDBULLETIN
van het „Persbureau der vereeniging
voor vrouwenkiesrecht."
(SEPTEMBER 1912).
Op de Conventie der Progressieve Party I
te Chicago waren ongeveer 40 vrouwen
onder de afgevaardigden der verschillende
staten en bovendien waren er verscheiden
plaatsvervangsters. Onder de warmste ver
dedigers der kandidatuur van Roosevelt
waren rechter Lindsey van Colorado, bekend
als vurig voorstander van vrouwenkiesrecht,
en de beroemde Jane Addams, stichtster eu
directrice van Huil House te Chicago.
In het Nationaal Comité der party, dat
stemmen moet by de presidentskeuze, zyn
o.a. gekozen Jane Addams van Illinois,
Frances Kellor van New-York, Mrs. Cnarles
Bianey en Mrs Porter van Californié en Jane
Gordon van Louisiana. In plaats van wrevel
of vijandschap ontmoeten zij niets dan
sympathie by haar mannelijke kollega's;
er ging zelfs een gejuich op, toen Mrs Porter
en Mrs Blancy stemden.
Groot-Brittannië.
Als in October het Britsche Parlement
wederom geopend wordt, zal het waar
schijnlijk spoedig de Home Rule Bill te
behandelen krijgen, waarbij uitgemaakt zal
worden, of de Iersche volksvertegenwoordi
ging op het stemrecht van slechts ééne
sekse zal gebaseerd zijn. In het wetsont
werp wordt voorgesteld, dat de kiezers voor
het Iersche Lagerhuis dezelfde zullen zijn
als die voor het Ryksparlement. De heer
Snowden, lid der Arbeiderspartij, stelt voor,
dat het de kiezers voor het plaatselijk
bestuur (Local Government) zullen zyn,
hetgeen daar te lande hetzelfde beteekent
met toevoeging van de vrouwen en de
peers. Het eenige, wat men tegen Snowden's
amendement kan inbrengen, is, dat het
Iersche parlement zelf moet zeggen, of het
zyn vrouwen vrij of onderworpen wil zien,
een gepast argument dus voor hen, die de
vrouwens als een bezitting der mannen
beschouwen.
De suffragettes wyzen er op, dat de brand
stichters in den schouwburg te Dublin, die
tot 5 jaar dwangarbeid zijn veroordeeld, haar
aanslag gepleegd hebben na de voorstelling
op een oogenblik, dat er voor het publiek
geen gevaar was. Alle drie de veroordeelden
stelden den eisch als politieke gevangenen
behandeld te worden, en toen dat haar
ontzegd werd, weigerden zy alle voedsel.
Thans worden zij met geweld gevoed, ten
gevolge waarvan men er reeds één heeft
moeten loslaten.
Te midden van den woedenden partijstrijd
van het verkiezingsjaar, ditmaal nog ver
bitterder dan ooit door de stichting eener
nieuwe partij, houdt zich de National Ame
rican Woman Suffrage Association volkomen
neutraal. Hoe zij dit kunststuk tot stand
brengt en voor een politiek recht door middel
van politieke personen en partijen kan
strijden zonder zelf party te kiezen Wel
heel eenvoudig: Zy laat al haar leden van
de hoogste tot de laagste individueel volko
men vrij om te werken voor welke partij
zij zelf wenscht, en als vereeniging verklaart
zij zich vóór of tegen geenerlei wet of
partyprogramma. Toen de nieuwe party
van Roosevelt werd opgericht, zond de
N.A.W.ö.A. geen officieele vertegenwoordig
sters. Wel zijn Ds. Anna Shaw en Jane
Addams, de presidente en vice-presidente
der vereeniging, bij het Demokratische
partykongres voor het stemrecht der vrouw
gaan pleiten en laatstgenoemde wederom
by het Republikeinsche partykongres, maar
dat is niets nieuws. Steeds hebben de kies-
rechtstrydsters getracht haar zaak op de
partijprogramma's te krygen, en reedsjaren
lang hebben de Socialisten en de Drankbe
strijders (Prohibitionists) zich voor vrou
wenkiesrecht verklaard. Wat echter dit jaar
voor 't eerst plaats heeft, is dat de vice-
presidente, Jane Addams, in een der groote,
machthebbende partijen een voorname rol
speelt, en nu zijn er menschen die vreezen,
dat daarom alle kiesrechtstrijdsters ook
voor die party zullen gaan werken. Zy zelve
zegt dienaangaande het volgende:
„Ik vind het heel wyp, dat de N.A.W.S.A,
Australië.
Te Sydney is op 4 Juni een samenkomst
gehouden van de liberale vrouwen van N.
Z. Wales, die ten doel had de oprichting
van een liberale vrouwenfederatie voor ge
heel Australië te bespreken. Dit idee was
het eerst geopperd in Melbourne, verleden
jaar in November. In het gemeenschappelijk
partijprogram zou men niets merken van
klassenstrijd of van bevoorrechting van
kapitalisten, terwijl trouw aan het Britsche
rijk en echt liberalisme op den voorgrond
zouden staan. Na een driedaagsche samen
komst met voordrachten over verschillende
onderwerpen, werden eenige punten aange
nomen, die men wilde doen opnemen in het
gemeenschappelijk programma voor heel
Australië. Daaronder zyn verkiesbaarheid
van vrouwen in de gemeenteraden, indivi
dueel vrijheid ook tot het verrichten van
loonarbeid, geen beperking van landverhui
zing van blanken naar Australië, behoud
en uitbreiding van staatspensioneering. Om
trent protektie of vrijhandel wordt slechts
onderlinge verdraagzaamheid aangeraden.
Tegenover dit liberaal verbond wil men
een ander verbond van vrouwen van allerlei
politieke richting alleen voor vrouwenbe-
langen stellen. Hiervoor werkt vooral Miss
Vida Goldstein te Melbourne, die reeds
tweemaal kandidaat voor het parlement
van het Australische Gemeentebestuur is
Zuid-Afrika.
Na een samenkomst te Durban in October
van het vorige jaaT, waarbij Mrs. Chapman
Catt, de presidente der Nederlandsche Ver
eeniging voor Vrouwenkiesrecht, tegenwoor
dig waren, is er een verbond tot stand
gekomen van 10 vrouwenkiesrechtsvereeni-
gingen, 2 te Johannesbuig, en een in elk
der volgende steden Pretoria, Port Eliza
beth, Kimberley, Grabamstown, Bloemfon
tein Durban en Pietermaritzburg.
Duitschland.
Te Keulen heeft in 't laatst van Aug. het
groote driejaarlijksche wereldkongres der
verpleegsters plaats gehad, 550 afgevaardig
den uit 21 landen waren daar in den Gür-
zenuch bijeen en onder de genomen besluiten
was ook deze rezolutie
„In de overtuiging dat de hoogste trap
der beschaving en de waarachtige vooruit
gang der menschheid slechts kan bereikt
worden door het gezamenlijk en vereenig
werken van mannen en vrouwen in't bez
van gelijke en onverkorte politieke rechtei
verklaren wij ons in beginsel voor Vrouwer
kiesrecht. Wy beschouwen den strijd voo
het vrouwenkiesrecht als beweging va
allerlei ellende, ziekte en onzedelijkheid ei
het gevoel van broederschap onder de men
schen ten zeerste bevordert."
Italië
Bij gelegenheid van het socialistisch cor
gres, waar de party zich heeft gesplist, wareil
ook de afgevaardigden der vrouwen bijeen
gekomen. Zij hebben daar te Reggio eer
hechte vaste organisatie gesticht. Haar blac
Aa Difesa delle Lavoratrici heeft reeds 14.00C
lezeressen en kan zelfstandig bestaan, gere
digeerd door de bekwame hand van Anna
Kuhscioff. Weliswaar waren op die vrouwen
samenkomst slechts 16 afgevaardigden aan
wezig, maar het party bestuur heeft besloten
haar propaganda te steunen op alle manieren
ook door een subsidie uit de partijkas.
Denemarken.
De strijdsters voor het vrouwenkiesrecht
weten van elke golegenheid tot propaganda
goed gebruik te maken. In het sanatorium
te akodsborg waren er verscheidene uit al
de Noordsche landen gelogeerd, en daar
impioviseerden zy met de ongeveer 300
personen, die de logeergasten en het perso
neel van het Badhuis uitmaakten, een geest
driftige kiesrechtvergadering. Er waren
spreeksters uit Denemarken, Zweden, Fin
land en Noorwegen, en als voorzitster fun
geerde mej. Signe Bergman uit Stockholm
de 2e secretaris van den Wereldbond v'
Vrou wenkiesrecht. Het enthousiasme steeg
ten top, toen een Zweedsche aktrice haar
gedichten voordroeg en het zangkoor van
het sanatorium de volksliederen der vier
Noordsche landen ten gehoore bracht.
Zweden.
Op de jaarlyksche bijeenkomst van het
Landsting, den tweeden of derden Maandag
van September, heeft de verkiezing voor
de Eerste Kamer plaats, die ditmaal van
dit lichaam vernieuwen moet. Men zal zich
herinneren, dat op 18 Mei, toen de Tweede
Kamer het wetsontwerp voor vrouwenkies
recht met bijna »/j meerderheid had aange
nomen, de Eerste net verwierp met 86 tegen
58 stemmen. Nu zal het blijken, of de
invloed van het byna algemeen vrouwen
kiesrecht voor de gemeenteraden, die in
Zweden het Landsting kiezen, reeds zoo
machtig is in dit lichaam, dat er vele voor
standers van het stemrecbt der vrouw in
de Eerste Kamer komen. De conservatieve
party heeft er zich sedertveriedenMarzoo
beslist mogelyk tegen verklaard. Zij handelt
daarin juist andersom als haar zusterpartij
m Noorwegen, welke by monde van den
Minister van Justitie Stang verklaart in het
kiesrecht der vrouw een vooruitgang te
zien uit een oogpunt van beschaving zoo wel
hiS„VahI\POiltlek en het te willen uitbreiden
door het algemeen te maken.
Zwitserland.
Li Graubunderland hebben de vrouwen
van Chur, Davos, Samaden, Thusis en Zuoz
in een adres met meer dan 2000 handtee-
keningen aan den Kerkeraad verzocht haar
het stemrecht te geven. Deze toont zich
daartoe met ongenegen en stelt nu aan de
der inïf166/ ?.eestel«ken voor het op een
der volgende wyzen in te voeren:
a. Het kerkelijk vrouwenkiesrecht zou
voor het gansche evangelische deel van het
kanton ingevoerd kunnen worden.
vnnr haL kerkelÜk vrouwenkiesrecht zou
voor de geheeie evangelische landskerk aan
die vrouwelyke gemeenteleden kunnen ver
leend worden, dieer uitdrukkelijk om vragen
nan ,5eD Z0U kerkgemeente vry kun
nen laten om voor zich het kerkelijk stem
rechtaan de vrouwen toe te kennen
d. Er zou kunnen bepaald worden, dat
aan de vrouwen eener gemeente het kerke
lijk stemrecht gegeven moet worden, ingeval
de meerderheid der daartoe in aanmerking
komende vrouwen het by onderteekend
adres verzoekt.
Verder herinnert de Kerkeraad den pre
dikanten, dat een meerderheid onder hen
zich ten minste in beginsel vóór de toelating
van vrouwen tot het predikambt heeft uit-
gesproken en wyst er op, dat ofschoon het
aantal onderteekenaarsters van het adres
gering is, toch de mannen haar het stem
recht met onthouden moeten, indien zü er
waarde aan hechten.
By zijn familie te Oudenbosch is telegra
fisch bericht ontvangen uit Chimmet, bij
Luik, dat schipper Jac. de Baar aldaar
Zaterdagmorgen dood op den wegwas gevon
den met een groote wonde aan het hoofd. De
Baar lag met zijn schip te Chimmet en was
Vrijdagavond met 100 francs van boord
gegaan. Toen men zijn lijk vond, zat er niet
meer dan 16 francs in zijn zak.
In den laatsten tijd werden er zoo nu en
dan boeken vermist uit de Koninklijke
Bibliotheek in Den Haag. Gisteren is als
vermoedelijke dader van deze boekendief
stallen aangehouden een Amsterdamsche
onderwijzer zonder betrekking, die tijdelijk
in Den Haag vertoefde. De aangehoudene
moet bekend hebben meermalen boeken,
welke hij daartoe onder zijn jas bad verstopt
uit de bibliotheek te hebben meegenomen,