op en zag dat de hond in een hoek van de
kamer stond, naar iets omhoog keek en
jankte. Plotseling riep zij luid„O Miss
Orme, Miss Orme, why did you come to
day (Waarom kwaamt ge reeds heden?)
„Wat!" riep de echtgenoote van den
geneesheer uit „is Miss Orme aangekomen?"
„Ja, ja riep Stephenson, „daar staat
zy
En de dame en haar dochtertje zagen hoe
Miss Stephenson op den donkeren hoek toe
snelde alsof z(j iemand wilde omhelzen,
terwyl de hond vroolyk naar voren sprong.
Maar toen riep Miss Stephenson wederom
„She vanishes(zy verdwijnt).En langzaam
rugwaarts gaande viel zy byna bezwijmend
in de armen van haar kamergenoote. Ook
de hond staakte zyn sprongen en kroop
met teekenen van angst onder het ledikant
van het kind.
Maar wat is er dan toch" riep de ge
schrokken vrouw des huizes.
„Het was Miss Orme riep Miss Stephen
son „zy stond daar in den hoek van de
kamer. Hebt ge dan niet gezien hoe de hond
naar haar toesprong en haar de handen
likte?" Mijn God riep ze toen plotseling uit
nu weet ik het, Miss Orme is gestorven
Zy is gekomen om het mij te zeggen,
Hare opwinding was zoo groot, dat de
vrouw des huizes haar echtgenoot wekte.
Toen stelde men vast, dat het tusschen 2
en 3 uur in den ochtend was. Eindelijk
slaagde men er in Miss Stephenson te kal-
meeren. „Miss Ome is dood zeideze voort
durend als in een droom. „Zy heeft het
mü gezegd en de hond heeft het ook ge
zien."
In de grootste onrust wachtte men tot 7
uur tot het telegraafbureau werd geopend.
De geneesheer zond zelf een telegram aan
het hotel waarin Miss Orme verbleef met
het dringende verzoek om onmiddellijk te
telegrafeeren dat alles wel was. Na twee
uren wachtens kwam eindelijk een telegra
fisch antwoord, dat de volgende mededee-
ling bevatte„Miss Orme gestorven. Volgens
het oordeel van den dokter is de dood tus
schen 2 en 3 uur 's morgens ingetreden.
Kom onmiddellijk.
Miss Stephenson was nog in staat zich
onmiddellijk naar haar doode vriendin te
spoeden om hare begrafenis by te wonen,
toen werd zy door een hevige koorts aan
getast, die haar verscheidene weken aan 't
ziekbed kluisterde.
Uit het ingestelde onderzoek bleek, dat
Miss Orme in den nacht van den 25en
September tusschen 2 en 3 uur was over
leden, terwijl zjj zich levenslustig, frisch en
gezond ter ruste had begeven. Vyf dokters,
die men er bij gehaald hadden, konden de
doodsoorzaak niet vaststellen.
Zy lag zóó lachend, byna met een blos
op het gezicht op haar doodsbed, dat men
zelfs langen tijd allerlei middelen aanwendde
om haar tot het leven terug te roepen. De
opening van het testament toonde aan, dat
de enorme rijkdommen en goederen aan
Miss Stephenson waren vermaakt. De bloed
verwanten van de overleden jonge dame
begonnen nu een proces tegen Miss Step
henson, die zij van misdadige bedoelingen
beschuldigden en waardoor het arme meisje
eenige maanden van de grootste lichamelijke
en zielskwelling doormaakte.
Thans is dit proces afgeloopen, waaruit
Miss Stephenson onschuldig en ongerept is
te voorschijn gekomen en in het bezit der
groote rijkdommen blijft. De rechter voerde
aan, dat het hier een geval betreft, waarvan
men met Hamlet kan zeggen: „Er zijn meer
dingen in den hemel en op de aarde, dan
onze armzalige wijsheid ons doet vermoeden,
Horatio."
Ex-koning Manuel te Londen.
Naar uit Londen gemeld wordt, heeft
koning George een aantal kamers in het
Kensmgtonpaleis ter beschikking van ex-ko
ning Manuel van Portugal gesteld.
Laatstgenoemde schijnt op hetoogenblik
„dakloos" te zyn en niet te weten, waar bij
z'n kostbare meubelen die derepublikeinsche
regeering van Portugal weder te zijner be
schikking heeft gesteld, moet onderbrengen.
Totnutoe woonde koning Manuel in het
huis, dat sir Harry Macleon, de vroegere
instructeur van het Marokkaansche leger en
kolonel van de lijfwacht van Abdul Azis, te
Richmond, bij Londen, bezit.
Le Londen is het bericht ontvangen, dat
te Peking groot opzien is verwekt wegens
de arrestatie en onmiddelyk daarop volgende
veroordeeling van den generaal uit de pro
vincie Hupe, die van Hankau te Peking
aangekomen was' Eenige officieren, die oor
spronkelijk leiders van den revolutionnairen
opstand te Woetchang in October van het
vorige jaar waren, werden zonder meer ge-
fusileerd, andere in boeien naar Hankau
teruggezonden.
President Yoean-Sji-Kai. had van generaal
Li-Yoean Hung een geheime boodschap ont
vangen, dat uit een ingesteld onderzoek is
gebleken, dat deze officieren deelgenomen
hadden aan pogingen om een tweede re
volutie te verwekken en handelde daarom
met den grootsten spoed. Deze maatregel
zal vör strekkende gevolgen hebben. De
terechtgestelde officieren behooren tot de
Tung-Men Hui die de eerste georganiseerde
aanhangers van dr. Sun-Yat-Sen in het Zui
den waren en thans onder controle van
den Senaat staan. Door deze terechtstelling
zal de stryd om de oppermacht tusschen
Yoean Sji-Kai, en den Senaat ontbranden.
De les van de „litanie."
De Engelsche regeering heeft Donderdag"
avond in den vorm van een Blauwboek
het rapport gepubliceerd van de raadgevende
Kamer van Handelsmarine, betreffende de
voorschriften, die aan de schepen gegeven
moeten worden om oen zoo groot mogelijke
veiligheid der passagiers te verzekeren. De
kamer heeft zich in haar rapport laten
leiden door de „Titanic"-ramp. Na te hebben
doen uitkomen, dat dank zjj de thans gel
dende bepalingen, 't aantal personen, die in
laatste twintig jaar by scheepsrampen om
gekomen zyn, aanzienlijk is verminderd,
geeft zij echter toe, dat deze voorschriften
niet meer voldoen, waarom zy er eenige
wijzigingen in zou willen aanbrengen.
Zij acht- de tegenwoordige bepalingen om
trent de stabiliteit en zeewaardigheid der
Oceaanschepen voldoende, evenals de voor
schriften, waarbij bepaald wordt, dat de
manschappen zich moeten oefenen in de
behandeling der reddingbooten.
Daarentegen noemt zij de tegenwoordige
bepalingen met betrekking tot het aantal
reddingbooten dat elk schip aan boord moet
hebben, onvoldoende. Zy verlangt, dat
voortaan elk groot schip verplicht zal wor
den, om zooveel reddingbooten aan boord te
nemen, dat iedereen, die zich aan boord
bevindt, zoo noodig daarin een plaats kan
kry'gen, en dat deze reddingbooten zoodanig
gepLatst worden, dat zij onmiddellijk in zee
gelaten kunnen worden.
Een andere wensch, die de raadgevende
kamer gaarne ingewilligd zag, heeft betrek
king op de toepassing der draadlooze tele
grafie.
„Wij zyn van meening, zegt het rapport,
dat het oogenblik is gekomen, waarop de
staat kan eischen, dat sommige klassen van
schepen een installatie van draadlooze te
legrafie aan boord hebben en bepalingen
kan voorschrijven omtrent het gebruik, dat
er van moet worden gemaakt."
Aan het slot dringt de kamer er nog op
aan, dat een internationale conferentie bij
eenkomt, die in dat opzicht de noodige
bepalingen voorschrijft.
Moordaanslag in een Berlijnschen
voorstadstrein.
Opnieuw is er in een der voorstadstreinen
een ernstige misdaad gepleegd, waarbij drie
vrouwen door een bandiet of krankzinnige
levensgevaarlijk met dolksteken verwond
werden. De aanval had plaats op een paar
K.M. afstand van het station Nauen. De
ochtendbladen berichten het volgende over
den aanslag
In een compartiment derde klasse, trachtte
een jongeman, naar het schijnt van 18-20
jarigen leeftijd een jongedame een horloge
uit de hand te rukken. De jongedame greep
naar de noodrem, maar voordat zy het
toestel bereikt had, viel zy door dolksteken
verwond, op den grond. Daarop hakte de
moordenaar in blinde woede op de twee
vrouwen, die in dezelfde coupégezeten waren,
Louise Vosz en Frau Warstadt, genaamd,
los. Een der vrouwen ontving van den razen-
den misdadiger zeven dolksteken in de borst
kas twee in het hoofd, waarbij het linkeroog
uitgestoken werd Haar toestand is levensge
vaarlijk. Ook twijfelt men aan het herstel
van Louise Vosz, die zes dolksteken ontving.
De jonge dame werd lichter gewond, doch
viel van schrik in onmacht. Na dezen drie-
voudigen moordaanslag moet de roover zelf
aan de noodrem getrokken hebben. In de
verwarring, di6 toen ontstond is hy snel
uit de coupé gesprongen en in het nabylig-
gende woud, geholpen door regen duisternis,
verdwenen. Onmiddellijk werd hy achter
volgd door politie, gendarmen en verschillen
de soldaten. Ook speurhonden werden hem
achterna gezonden. Volgens de „Lokal
Anzeiger" moet zijn spoor ontdekt zyn in de
nabijheid van het dorp Bredow. De misdaad
wekt te Berlijn en voorsteden zeer veel
opzien en consternatie, daar in de laatste
jaren verschillende roof-aan-vallen, moord
aanslagen enz. in de voorstadstreinen die
het verkeer onderhouden tusschen Berlijn
en de omliggende plaatsen, hebben plaats
gehad. De directie van de staats spoor looft
duizend mark belooning uit voor hen die
den dader aanbrengen. Zelfs het systeem
van doorgaande wagens, aldus schrijft de
„Lokal Anzeiger" heeft ditmaal niet
geholpen. Tegen dergelijke misdadeD staat
het best georganiseerde spoorwegverkeer
machteloos.
potentaat zelf hoogstwaarschijnlijk ook nog
eenige, al is het ook geringe persoonlijke
behoefte heeft, zoo heoft men uitgerekend
dat voor elke haremdame vermoedelijk
slechts de zeer bescheidden som van 5
francs per dag overblijft. Dat is toch zeker
niet genoeg en Moeley Hafid zal wel meer
dan eens in zyn, overigens goedgevulde,
privé-brandkast moeten tasten. Wat de
kleine porsoonlijke behoeften van Moeley
Hafid betreft, die zijn slechts zeer betrek
kelijk. Van de waarde van geld schijnt hij
slechts een zeer onduidelijk bc-grip te hebben.
Toen hij eenige dagen geleden te Marseille
in zijn automobiel was gestegen, dook naast
de Limousine plotseling een prentbriefkaar
ten-koopman op die den ex-sultan zijn
waren aanprees. Voor de militaire begeleider
't verhinderen kon, had Moeley Hafid den
man reeds zyn geheelen voorraad afgekoch'
en hem daarvoor 3 Louis d'or(60 francs) in
de hand gedrukt. De koopman, die zyn heele
leven zulke goede zaken nog niet gemaakt
had, maakte zich uit de voeten onder hoe
rageroep voor Marokko. Bij een bezoek aan
de kathedraal van Marseille gaf de Marok
kaansche gast een voor den ingang staande
blinden bedelaar 5 Louis d'or. Den priester
die den sultan in de kerk rondleidde, gaf
hij 300 francs voor zyn armen. Zelfs de
dragers van den draagstoel die den ex-sultan
naar den toren brachtten, meende hij metlOO
francs te moeten beloonen, Bij het verlaten
van de kathedraal kocht hij een tweede
ansichtkaarten-koopman zyn voorraad voor
5 Louis d'or af. De ex-sultan amuseerde
zich daarbij recht koninklijk, terwijl de
hem als secretaris toegevoegde luitenant
Massade, een lang gezicht trok en niet wist
hoe hij de vrijgevigheid van den ex-sultan
zon intoomen.
De tot het hotel „Majestic" behoorende
villa, die Moeley Hafid gedurende zijn ver
blijf te Vichy bewonen zal, is geheel in den
styl Lodewyk XVI ingericht. Vooral het
ameublement van deontvang-en werkkamer
is bijzonder kostbaar. Alle meubels zijn wit
gelakt en van koperbeslag voorzien. De
tapijten en gordijnen zyn wit en met goud
geborduurd. Op bijzonder verzoek van
Moeley Hafid zijn in de ontvangsalon twee
prachtige piano's opgesteld geworden, of
schoon de ex-sultan van pianospel niet het
minste begrip heeft.
Moeley Hafid in „ballingschap".
Z(jn land en de pracht zijner paleizen
moede, is ex-sultan Moeley Hafid uit Marokko
vertrokken om zich over Marseille naar het
„Kurort" Vichy te begeven. De Fransche
regeering heeft hem door een jaarlyksch
pensioen van 375.000 francs, waarbij nog
een buitengewone schadevergoeding van
400.000 francs in ééns, in staat gesteld zyn
stand op te houden. Waar dus de regeerings-
moede nakomeling van den profeet zijn
woning ook zal vestigen, voor armoede
behoeft hij niet te vreezen. Nu blijkt echter
dat de harem van den gepensionneerden
souverein niet minder dan 125 vrouwen telt
wettige echtgenooten, favorieten,slavinnen
van allerlei huidskleur, wit, zwart en ge
mengd. 125 vrouwen is een beetje veel maar
ongetwijfeld heeft het grootste gedeelte
dezer dames slechts zeer bescheiden levens
opvattingen. In ieder geval deelt men 375.000
francs onder 125 personen, dan bekomt een
ieder precies 3000 francs in het jaar. Daar
het echter zoo goed als zeker is dat de
hofhouding van Moeley Hafid ook nog een
aantal mannelijke bedienden omvat, daar de
Wij lezen ln het Maandbulletin van het
„Persbureau der vereeniging voor Vrouwen
kiesrecht" van Augustus 1912:
Groot-Brittaunië.
Op 8, 11 en 12 Juli had in het Lagerhuis
de 2e lezing van bet nieuwe Kieswet-
ontwerp plaats. De verdediger van regee-
ringswege was wederom een voorstander
van het vrouwenkiesrecht, de Minister van
Koloniën Harcourt. Het debat gaf weinig
nieuwe gezichtspunten. Lord Robert Cecil
zeide o.a.„Indien gij wilt zeggen, dat
iedere man het stemrecht krijgt omdat hij
man is, zijt gij dan werkelijk in staat om
te dekreteeren, dat gij elke vrouw wilt uit
sluiten Dat lijkt mij haast onmogelijk."
(Applaus.) De eerste Minister Asquith zeide,
dat het Huis reeds in Maart duidelijk ge
noeg had uitgesproken, dat het tegen vrou
wenkiesrecht was, en zich nu zeker niet
bespottelijk zou willen maken door anders
te stemmen. Als het meervoudig stemrecht
en de uitsluiting van een 2 millioen mannen
boven de 21 jaar nu afgeschaft werden,
dan zou de volksvertegenwoordiging voldoen
aan de principes der demokratie. De kon-
servatieve leiders Balfour en Bonar Law
verklaarden zich vóór gelydelijkeinvoering
van vrouwenkiesrecht. Eindelijk werd de
Tweede Lezing aangenomeD met 290 tegen
218 stemmen.
In 1908 had Stanger's ontwerp tot gelijk
stelling van mannen en vrouwen bij het
kiesrecht een meerderheid van 179 stemmen
behaald.
Amendementen op het Kieswet-ontwerp,
die aan vrouwen het kiesrecht willen toe
kennen zijn van verschillende zyden inge
diend: een dat voorstelt het woord „manlijk"
in art. 1 weg te laten is onderteekend door
13 parlementsleden van onderscheiden par
tijen, onder wie Sir Edward Grey (L),
Snowden (Lib.) Littleton (C.) en de oud-
Minister Runciraan; een om in art. 2 in te
voegen: „van beide seksen" komt van leden
der Arbeidersparty; een, dat het kiesrecht
ook aan de echtgenooten van kiezers geeft,
van Mr. Dickinson c.s.; en een, dat op den
grondslag der Conciliation Bill (het ontwerp
van 1911) staat, is ingediend door Mr.
arbeiderspartij 1.105 stemmen heeft gewon
nen en dus byna verdubbeld is in kracht.
De Women's Social and Political Union
do vereeniging der strfidhaftige suffragettes'
blijft alle overleg met andere vrouwenkies--
rechtvereenigingen weigeren en doet niet
mee aan de taktiek van steun aan de
Arbeidersparty. Zy geeft er de voorkeur
aan, door daden van geweld haar wantrou
wen tegen de regeering zoowel als tegen
alle politieke partijen aan den dag te
leggen.
Mrs. Fawcett, de presidente van den
niet-militanten Bond van Vrouweckiesrecht-
vereenigingen, die thans reeds 35.000 leden
telt, uit in de groote bladen haar afkeuring
van aanslagen op ministers en dergelijke
dingen en wijst er op, dat het verwerpen
der Conciliation Bill (tot kennelijke vreugde
van Mr. Asquith) slechts het gevolg is van
den steun der Iersche nationalisten aan de
regeering, maar niet van een werkelyken
tegenzin van het Lagerhuis tegen het kies
recht der vrouw. Haar Bond stelt zich nu
ten doel pressie op de Ieren uit te oefenen
door de vrees, dat de regeeringspartjj, wier
macht de Ieren wenschen te versterken,
wel eens zetels aan de Arbeiderspartij zou
kunnen verliezen, door haar hardnekkig
verzet tegen het vrouwenkiesrecht. Het zou
dus de Ieren wel eens kunnen spijten, als
zy met Asquith door dun en dik gaan en
alle amendementen op de Reformbill (kies
recht-ontwerp) afstemmen.
Ook op het Home Rule-ontwerp, dat voor
het nieuwe Iersche parlement het kiesrecht
zal regelen, is door Philip Snowden een
amendement voorgesteld om aan vrouwen
het stemrecht te geven. Dit amendement
zou onnoodig worden, indien de Reformbill,
die voor het geheele Britsche rijk geldt, het
burgerrecht der vrouw erkende. Wilde Mr.
Redmond, de aanvoerder der Iersche fraktie,
dus Snowden's amendement ingetrokken
zien, dan moesten hy en de zijnen zorgen,
dat het vrouwenkiesrecht in de Reformbill
komt. Maar zullen zy het doen
De journalist-politicus, N. H. Brailsford,
zegt zyn meening in de „Manchester Guar
dian" van 26 Juli. Hy zegt, dat het reeds
sedert Mei 1911 vaststond, dat de Ieren alle
ander zaken zouden achterstellen by hun
Home Rule en dat zy tot eiken prijs een
splitsing in het ministerie, zooals die dreigde
te komen omtrent de kwestie van het
vrouwenkiesrecht, zouden trachten te voor
komen. De ministers Loreburn, Harcourt
en zelfs de Eerste Minister Asquith maakten
er een portefeuillekwestie van, en deze pres
sie op de Iersche parlementsleden verze
kerden hun in Maart een 40-tal stemmen,
al had het Ministerie ook voor den vorm
geen konsigne aan de liberale partij uitge
geven. Thans doorziet de Women's Social
and Political Union dit politiek gedoe,
weigert alle overleg en houdt zich aan een
taktiek van gewelddadigheid, die slechts
zooveel kan uitwerken, dat zy een kritieken
toestand tot een hopelooze kan maken.
En wat doen intusschen de Engelsche
liberalen, ook die in het Ministerie zitten
Uit sympathie voor de rechten der Iersche
natie zien zy het rustig aan, dat Redmond
en de zijnen onze zusters en vrouwen tot
een jarenlange verlenging van haar pijn
lijken strijd om recht voor de vrouw
veroordeelen.
I
Alfred Lyttleton c.s.
de taktiek der twee
v. vrouwenkiesrecht,
de Arbeiderspartij te
Deze maand heeft
groote vereenigingen
die hebben besloten
steunen, waar in een distnkt kandidaten
der 3 partyen gesteld waren, gelegenheid
gehad zijn uitwerking tetoonen.TeHanley
kreeg de liberaal 6.647 stemmen, de unionist
5.993 stemmen en de arbeiderskandidaat
1.694 stemmen. In 1910 had de kandidaat
der liberalen en arbeiders er 8.343 en de
unionist 4 658, zoodat de toename van
uitgebrachte stemmen geheel aan de con
servatieve zijde is geweest, terwyl de
stemmen van de tegenstanders zoo verdeeld
waren, dat de zelfstandige arbeiderskandi
daat. er 1.694 had; dat is niet weinig voor
de eerste maal, dat de party in dit district
met een eigen kandidaat uitkwam. Te
Crewe haalde de unionist 6.260 stemmen,
de liberaal 5.294 en de arbeiderskandidaat
2.485. De liberalen zijn dus sedert 1910
2.467 stemmen achteruit gegaan, terwyl de
Amerika.
Het adres, dat Vietor L. Berger, de eenige
sociaaldemokraat, die lid is van het Nationaal
Congres (het parlement der Veresnigde
Staten) in Juni aan de vergadering heeft
voorgelegd, bedoelde het kiesrecht en de
verkiesbaarheid van vrouwen als amende
ment aan de grondwet derYereenigdeStaten
toe te voegen. Men zal zich herinneren, dat
het Veertiende Amendement reeds jaren
geleden aan negers en kleurlingen het volle
staatsburgerrecht heeft geschonken. Sedert
hebben de vrouwen niet opgehouden te
streven naar de aanneming van een Vijftien
de Amendement, dat dit recht aan de
vrouwelijke helft der bevolking zal toeken-
uen. Een dergelijke Grondwetswijziging
heeft echter nog meer voeten in de aar
de dan de toch reeds moeilijke verande
ring van de Constituties der aparte staten
daarom houdt men echter niet op die te
eischen. Zes van 46 staten hebben reeds
gelijke rechten voor mannen en vrouwen
ingevoerd en men hoopt in Sept. Ohio als
zevende te begroeten, terwijl Wisconsin en
Kansas zich in November moeten uitspreken
over de gewenschte hervorming.
Berger's adres droeg de handteekeningen
van 109.297 bijzondere personen en van
vereenigingen met gezamelijk 7.550 leden.
Vooral de sociaaldemokraten hebben er
ijverig voor gewerkt. Ongelukkig heeft het
adres weinig kans spoedig in behandeling
genomen te worden.
Dit jaar zullen bij de Presidentkeuze de
vrouwen van zes misschien wel van zeven
staten mede stemmen. Vijf daarvan,
Californië, Idaho, Utah, Washington en
Wyoming zyn republikeinsch en beschikken
over 31 stemmen. De zes stemmen van
Colorado zijn twijfelachtig. Indien in Ohio
op 8 Sept. de Grondwetsherziening in voor
de vrouwen gunstigen zin tot stand komt
wat men wel kan verwachten, daar de
Grondwetskommissie zich met meer dan
2/, der stemmen vóór vrouwenkiesrechtheeft
uitgesproken dan komen er nog 24
stemmen by, waarover vrouwen mede te
beschikken hebben.
Het Electoral College, dat den President
verkiest, telt 531 stemmen 266 vormen er
dus de meer dorheid en 61 daarvan kunnen
onder den invloed van vrouwen staan.
De vrouwen zijn verdeeld op allerlei
punten van nationale politiekmaar men
denkt, dat zy het wel eens zouden kunnen
worden om den voorrang te geven aan het
vrouwenkiesrecht en dan vereenigd dien1
kandidaat stemmen, die zich ten taak stelt
allen vrouwen in Amerika het stembiljet te
geven. Konden de vrouwen werkelijk zulk
een aaneengesloten aktie ondernemen,dan
konden zij in iederen staat haar wil door
zetten, want de mannen zijn natuurlijk|
overal in partyen verdeeld.
De Constitutional Convention, die zou
uitmaken, op welke punten de grondwet van
New-Hampshire herziening behoefde, is 22
Juni uiteengegaan, nadat zy alle vooruit
strevende voorstellen had verworpen, als:
initiatief referendum, ontzetting van slechte
ambtenaren by volkswil, belastinghervor
ming, vrouwenkiesrecht, rechtstreekschej
verkiezingen en gemeentelijke autonomie.
Zoodra in April de Wetgevende Vergade
ring van Arizona het vrouwenkiesrechtont
werp had verworpen ondanks den raad varj
den Gouverneur, begonnen de vrouwen
dadelijk een petitionnement om op verzoek
van meer dan 15°/q der kiezers de zaak toet
weder ter sprake te brengen. Het is haai
thans gelukt daarvoor het vereischte aantal
handteekening te krijgen.
In Louisiana is door de beide Huizen, me'
28 tegen 11 stemmen een wet aangenomeij
die den vrouwen zitting geeft in commissie:
voor scholen, voor armenzorg en voo:
verbeterhuizen. De Gouverneur moet dez<
wet nog met zijn onderteekening bekrach
tigen.
Bij gelegenheid van de groote samenkoms
der Demokratische party te Baltimore, di
Woodrow Wilson tot kandidaat voor he
presidentschap heeft geproklameerd, heefS
de Nationale Vereeniging v. Vrouwenkies';
recht een audiëntie by' het partybestuu
gehad. Dr. Anna Shaw vertolkte den eiscl|
per Vereeniging en roemt de vriendelijk
ontvangst van Mr Bryan, den voorzitteij
Dienzelfden dag, 28 Juni, hielden de vrouwei
een indrukwekkenden optocht in Baltimor
met ongeveer duizend deelnemers, waaronl
der 50 afgevaardigden van den Mannenbond
De nieuwe partij die Roosevelt zal stichte
houdt haar oprichtingssamenkomst op 2|
Juli en heeft daartoe de Nationale Ver
Vrouwenkiesrecht uitgenoodigd om haal
gedelegeerden te zenden, opdat men geza
inenljjk een artikel omtrent vrouwenkiej
recht voor het partijprogramma kan opste
len.
Portugal.
In den Portugeeschen Senaat is op vooi|
stel van Abilio Barreto na vrij lange
heftige diskussie de volgende paragraaf va
art. 1 der Kieswet aangenomen: „Tot ui
oefening van het kiesrecht bij gemeentelijk
en politieke verkiezingen zyn ook bevoeg
vrouwen, die den leeftijd van 25 jaar bereik
hebben en die een school voor hooger, midde
baar of vakonderwijs hebben afgeloopen." I|
October of November moet de Kamer hie:
over beslissen en het is niet licht te vooj
zien, hoe die stemming zal afloopen.
België.
De Katholieke Vereeniging voor Vrouwer
kiesrecht heeft een drukbezochte vergadt
ring te Antwerpen gehouden, waar Me.
Louise van der Plas een rede hield om
betoogen, dat de vrouwen recht van mede
spreken behooren te hebben in openbar
zaken, bijv. de schoolkwestie. Vervolgen
wees zjj op de uitstekende resultaten va
het ^vrouwenkiesrecht in de landen, waa
het bestaat, en sprak de overtuiging uit, ds
men in België geen nieuwe kieswet zo
kunnen maken zonder de vrouwen tot
stembus toe te laten.
Kiezeressen vereeniging uit Australië
en N. Zeeland.
De kiezeressen uit de Britsche koloniën
andere werelddeelen (voornamelijk de z<
staten van het Australisch Gemeenebest e
N.-Zeeland, waar zij niet alleen het gemeei
telyk-, maar ook het volledig parlementa
kiesrecht bezitten) verliezen haar burge
recht, wanneer zij tijdelijk of voorgoed i
Engeland komen te wonen. Ten einde
aandacht van de regeering in het publie|
op dat onrecht te vestigen, hebben de:
vrouwen zich in Mei 1911 vereenigd. Ha:
bond heeft reeds veel van zich doen spreke]
by de Conferentie van Gouverneurs va|
Koloniën, toen de kwestie van naturalisat
als Britsch onderdaan behandeld werd. 1]
het begin van dit jaar uitte de Kiezeresse:
vereeniging haar ergernis over het feit, d:
Harcourt, de Engelsche Minister van Koll
niën, openlijk optreedt in anti-vrouwej
kiesrechtvergaderingen. De Australiscl
kiezeressen protesteerden daartegen bij c
regeeringen van moederland en kolonië
maar kregen tot nog toe niets dan on
wijkende antwoorden. De groote pers i
Londen neemt echt6r wel notitie van ha:
grieven. Thans is het eerste jaarverslag di
Kiezeressenvereeniging verschenen, geschr
ven door de ijverige sekretares, Miss Nes;
comb. De presidente, Lady Stout, ga:
binnenkort weder naar New-Zeeland,
onschatbare diensten aan de vrouwenza:
in Gtoot Brittannië te hebben beweze
voornamelijk door de uitwerking van h|
vrouwenkiesrecht in die verre gewesten
beschrijven.
k
