Ingezonden Stukken
Binnenland.
Landbouw.
Burgerlijke Stand.
Kolb en vier agenten ingediend, werd dooi
den procureur-generaal van het gerechtshof
van de hand gewezen.
Scheepsramp.
BERLIJN, 3 Juni, De „Press Centrale"
meld uit Suez, dat het Bremer stoomschip
„Elisabeth Rickmers", dat op reis van
Liverpool naar Wladiwostok daar vannacht
gepasseerd was, vanochtend tengevolge van
brand te Suez is teruggekeerd. De haven
politie en de brandweer wisten na langdurige
pogingen het vuur te overmeesteren. De
schade moet zeer groot zyn. Het schip blijft
voorloo'pig te Suez om nadere orders af te
wachten.
Een banket der honden-aristocratie.
Onder de schatrijke Amerikaansche dames
is thans niets zoozeer in de mode, als het
houden van een Chineeesch schoothondje.
Op het laatstelijk te New-York gehouden
schoonheidsconcours vereenigde Vi-sin, toe-
behoorend aan mevrouw Arthur L.Holland
alle stemmen op zijn persoontje. Weswege
te zijner eere een banket in het Hotel Van-
derbilt is gegeven
Acht andere Pekineesjes van de zuiverste
aristocratie waren op dit vriendenmaal
genoodigd, want Vi-sin zou niet kunnen
.blaffen in gezelschap van straathonden. Als
men bedenkt, dat Pierpont Morgan in per
soon 75.000 gulden voor het kleine diertje
heeft geboden, en dat het bod werd af
geslagen, dan begrijpt men ook, zonder meer,
dat een dusdanig hondje onmogelijk met
voldoening zou kunnen staartkwispelen in
gezelschap van lieden zonder nauwkeurig
omschreven stamboom.
In het hotel Vanderbilt was het honden
gezelschap zorgvuldig geschift. Vi-Sin had
niets anders dan reutjes en teefjes met be
roemde en volmaakt Hemelsche namen om
zich heen verzameld. Daar waren mevrouw
Wu, de elefante Ehr-Siu, mejuffrouw Fah
Sin, Wu-Ting-Fang;Pin-Kee, en nog andere.
Ook het menu bestond uit Chineesche
gerechtenOen-Fen-Pang-Soep Yan-Tse-
Kiang-duifjes, Gele Draak-pudding, Hong-
Kong-kaas, Koto-Koekies, enz. Debekoorlüke
eigenaressen van Vin-Sin, Pin-Kee, miss Fah,
enz. onderhielden zich, terwijl haar lievelin
gen dineerden, met gedempte stem over de
voortreffelijke eigenschappen der Pekinees
jes.
De rekening, door mevrouw Arthur L.
Holland betaald, was zeer, zeer hoog, het
geen wat overigens het doel was nog
meer glans bijzette aan deze „gebeurtenis,"
waarvan vele groote bladen een lang verslag
gaven.
Een kleine wanklank echter vormden de
onaangename commentaren in de bladen der
kleine luyden.
Zoo publiceerde de „World" die blijkbaar de
zon niet in het water kon zien schijnen, den
volgenden dag, deze regels „Socialisten en
anarchisten, menschen bij wie het bestaan
van de armoede verontwaardiging wekten
wier talenten miskend worden, lezen de
beschrijving van deze hondenmaaltijden, en
van deze apenbanketten met even veel be
langstelling als de Society en zij vergeten
ze niet. Wat rijken beschouwen als een
eenvoudige verstrooiing, wordt door hen, die
met groote moeite het voedsel voor hun
kinderen verdienen, aangezien als een slag
in het aaDgezicbt der menschheid. En als de
plutocraten nog niet volslagen gek zijn, dan
zullen zij er goed aan doen, niet al te vaak
hun Chineesche schoothondjes voor de oogen
van het volk uit te stallen, welks voedsel
met zware belastingen wordt getroffen."
Geweldige boschbrand.
BERLIJN, 1 Juni. De „Press-Centrale"
meldt uit New-York, dat in de nabijheid
van St. John (Winnipeg) een hevige woud-
brand woedt. Duizenden vierkanten mijlen
bosch en honderden huizen zouden steeds
door de vlammen zijn vernield. 1700 men
schen zijn dakloos. De schade moet enorm
zijn.
Belangrijke diefstal van Duitsche
BERLIJN, 3 Juni. Volgens een bericht in
de bladen, is in den afgeloopen nacht in
het artillerie-depöt te Spandau ingebroken.
Het moet den dieven gelukt zijn, een hon
derd tal teekeningen van belangrijke construc
ties en afzonderlijke geschutonderdeelen te
ontvreemden. De dieven moeten met de
plaatselijke gesteldheid goed bekend zijn-
Zij braken de kast met de bewuste teekenin-
gen open, en lieten al het andere onaange
roerd. Vermoedelijk heeft men hier met een
geval van spionnage te doen.
Een scheepsramp
Einde November van het vorige jaar ver
trok de „Quen Victoria", thuis behoorend in
Glasgow, uit Tocopilla (Zuid-Amerika). Van
af dien datum hebben de eigenaars geen
bericht meer van het schip gehad, zoo
dat zij het thans als verloren hebben
opgegeven. Het schip stond onder bevel van
kapitein Charles Baker; de bemanning be
stond uit 24 koppen. De eigenaars meenen,
dat het schip in aanvaring gekomen zal
zijn meteen ijsberg, daar zij van de „Marion",
die 24 October 1911 Tocopilla verliet, bericht
ontvangen hadden, dat het schip ten Noord
westen van Kaap Hoorn een grooten ijsberg
gepasseerd was.
Nog een reddingsvlot van de „Titanic"
gevonden.
De „Times" publiceert een merkwaardigen
brief, te Birmingham ontvangen vanzekeren
Harry C. Church, die passagier was aan boord
van de „Oceanic", toen deze 15 Mei op den
Oceaan een der opvouwbare sloepen van de
Titanic" vond met drie lijken er in. Over
deze vonds schreef Church het volgende:
„Wij waren Dinsdagmiddag omstreeks
halféén skuflleboard slepend op het dek, toen
wij onze boot een scherpe zwenking zagen
maken. Wij begrepen daar de reden niet van
en dachten eerst, dat er een wrak vlak
vooruit was, maar na enkele minuten be
speurden wij aan stuurboordzijde een red
dingsloep in het water. Wij passeerden haar
op minder dan 50 M. De machines waren
toen stil gezet en wy konden duidelijk drie
doode mannen in de sloep waarnemen. Het
was een pijnlijker gezicht, dan my ooit be
schoren werd. Een der lijken lag onder de
boeg, de beide anderen aan den achtersteven.
De beenen waren onder de roeibanken,
waardoor de lijken vrij zeker in de sloep
werden gehouden. Zjj hadden alle drie een
reddinggordel om en wy konden zien, dat
de gezichten haast zwart waren,
„Zoo spoedig mogelijk werd een sloep van
onze boot neergelaten. Daarmede roeide men
er heen en na eenige minuten kwam men
terug om verslag te doen. De zeelieden
namen daarop zeildoek en zware ijzeren
gewichten mee. De scheepsdokter ging ook
mee en hield den lijkdienst, toen de lichamen
in zee werden begraven. Ik zag mijnheele
leven lang niet iets zoo indrukwekkends
en er was aan boord haast geen oog droog,
toen dit voorviel. Ik zat later aan tafel naast
den dokter, die my vertelde, dat de drie
mannen wareneen matroos, een stoker,
en een passagier der eerste klasse. De laatste
droeg evening-dress. Men vond op hem een
zakboekje, waaruit bleek, dat hij Thomas
Beattie heette en te Chicago woonde. Ook
vond men in de sloep, een bonten pels, eenige
haarspelden, een kam en eenige damesnn-
gen, waaruit bleek, dat er meer personen
in de sloep waren geweest, met inbegrip
van dames. De dokter dacht, dat deze sloep
nimmer te water werd gelaten, maar even
vöór het zinken van de „Tatanic" er af
spoelde. Zonder twijfel dreven ook de roei
riemen er af, zoodat men in de sloep vol
maakt hulpeloos was.
De sloep had een platte bodem en was,
wat men noemt een vlot. Ze had neerslaande
zyden, die men had getracht omhoog te
trekken, maar dat gelukte blijkbaar niet.
Alleen het voorste deel was omhoog. Men
kon zich daardoor het lijden dergenen in
de sloep voorstellen. En doordien de zetels
haast gelijk zyn met den oppervlakte van
het water, spoelden de meesten er onge
twijfeld af. Het merkwaardige is, dat zij
nimmer werden opgevischt. Zij moeten ver
uit de route der booten zijn gedreven en
verschrikkelijk moeten de tooneelen zijn
geweest, toen zy nergens de aandacht kon
den trekken. De eerste officier zeide mij,
dat de sloep ongeveer 830 mijlen af moet zijn
gedreven, toen de „Oceanic" haar ontdekte.
Zij moet naar het Zuiden zijn gedrevenen
toen door den golfstroom naar het Oosten.
De dokter veronderstelt, dat de stoker het
eerst stierf. En omdat de beide andere man
nen geen kracht genoeg meer hadden zijn
lijk overboord te werpen, kropen zij naar
het andere einde der sloep en stierven daar.
„Er was geen drinkwater en blijkbaar ook
geen voedsel in de sloep, want de dokter
zeide mij, kleine stukken kurk te hebben
gezien, die gekauwd waren. Verbeeld u, dat
het juist een maand geleden was, alvorens
die sloep werd ontdekt. Het klinkt haast
ongelooflijk, op een zoo drukke route als
van den Noorder Oceaan. Ik nam een paar
foto's van de sloep, toen zij naar onze boot
werd getrokken, maar ik was zoo aangedaan,
dat ik niet weet of er van de negatieven
wat terecht komt. Zij had koperen lucht
dichte afdeelingen over heel den bodem en
is feitelijk onzinkbaar in eenige zee, want het
water stroomt er even hard af als er over.
Als de zijden behoorlijk opgetrokken waren,
kon zij 47 personen bevatten en die waren
„veilig, als zy spoedig opgenomen werden."
Tot zoover de brief, die wel ter kennis
van den Raad van Onderzoek zal worden
gebracht. Alle sloepen van de „Titanic"
heeten te water gelaten te zijn, ook die met
neerslaande zijden. Gebeurde dat met deze,
dan werd zy niet goed in orde gebracht.
En als de meening van den dokter der
„Oceanic" gegrond is, dat deze sloep vau
de „Titanic" afspoelde, dan is de zaak even
zeer niet in den haak. Er was tyd genoeg
om haar na de botsing te water te laten.
En de zee was kalm. Het omkomen der
personen in deze sloep, wie weet hoeveel,
had verhoed kunnen en moeten worden.
Treinongelukken.
Op de spoorlijn ParijsNantes is tusschen
de stations Voves en Auneau by een overweg
een ontzettend ongeluk gebeurd. De wissel-
wachtster Breton stond mot een buurvrouw
te praten, terwijl hare kinderen, een jongen
en een meisje respectievelijk 2 en 3 jaar, op
een kleinen afstand tusschen de rails speel
den, toen de exprestrein uit Parijs kwam
aanstoomen, dien de wisselwachster nog niet
verwacht had. Beide moeders wilden hare
kinderen redden, doch werden tegelijk met
hen door den trein gegrepen en verpletterd.
De trein kon eerst na 600 meter tot staan
gebracht worden en over een grooten afstand
waren de rails met lichaamsdeelen bedekt,
hetgeen een ontzettend schouwspel ople
verde.
De man der wisselwachtster had voor drie
jaar op gelijke wijze den dood gevonden.
Een tweede spoorwegongeluk geschiedde
Zondag op 100 meter afstand van het station
Castres. Daar ontspoorde de personentrein
No. 706. Elf wagons werden versplinterd,
twee reizigers zwaar en drie andere licht
gewond.
Junimaand trouwmaand.
De maand Juni schijnt, althans in Ame
rika, of nauwkeurigerte New-York, in het
bijzonder gunstig te zijn voor het aaneen
smeden der huwelyksrozenketenen. Zater
dag is te dezen aanzien in de hoofdstad
der Unie het record geslagen het bureau
waar de „trouwbriefjes" worden uitgereikt,
leverde in precies twee uren 180 dezer be
langwekkende documenten af.
De kosten van Roosevelt's verkiezings
campagne.
Het te New-York verschijnende blad
„World" zegt, dat meer dan 1 millioen
dollar is uitgegeven voor de verkiezings
campagne van Roosevelt en dat de dagelyk
sche uitgaven, naar mate de tyd derbyeen-
komst van het Convent te Chicago nadert,
voortdurend stijgen. Alleen in de hoofdkwar
tieren te Washington wordt dagelijks onge
veer 5000 dollar uitgegeven. Elke Roosevelt-
afgevaardigde kost volgens de „World"
ongeveer 3000 dollar, zoodat, als Roose
velt er in slaagt 540 stemmen op zich te
vereenigen, dit een totaal zou uitmaken van
1.620.000 dollar. Hierin zyn alle kosten be
grepen van af een enkele postzegel tot een
specialen trein en van een kantoorjongen
tot een algemeen bureau-agent.
Om circulaires te verspreiden in de acht
staten, werd 78 000 dollar uitgegeven. De
telegraaf heeft 15.000 dollar ingeslikt en de
telefoon evenveel. Redenaars voor Roosevelt
kosten 100 dollar per speech. Voor publicatie
in dagbladen, enz., werd 100.000 dollar uit
gegeven, terwijl de rekening aan drukloon
en platen 200.000 dollar zal beloopen voor
den laatsten afgevaardigde is gekozen.
Ongeveer 1200 agenten waren aan het
werk in Illinois, Pennsylvanië, Mas
sachusetts, Maryland, Nebraska en Missouri,
die elk dagelijks 25 dollar ontvingen, Er
waren drie hoofdkwartieren, nl. te Washing
ton, New-York en Chicago. De eerste groote
stryd had plaats in Illinois, waar meer dan
250.000 dollar werd uitgegeven voor het
verkrijgen van stemmen.
Te New-York werd meer dan 55,000 dol
lar, te Massachusetts 50,000 dollar uitgege
ven. Ontzaglijke hoeveelheden drukwerk
werden in alle richtingen verzonden. Het
vervoer daarvan kostte alleen by'na 25.000
dollar.
Het bandietisine te Parys.
Opwindende jacht op een inbreker.
De wyk van de Chaussee d' Antin te
Parijs is Zondagnacht het tooneel geweest
van een tragisch, opwindend voorval,
waarbij een agent van politie zwaar werd
gewond door een inbreker, en deze, na een
langdurige jacht over daken en muren zelf
werd neergeschoten.
Omstreeks half drie 's nachts hoorde de
caféhouder Bandichon, in de rue de la Vic
toria wonend, die juist zyn zaak had ge
sloten, een verdacht geluid. Hy sloop gewa
pend met zijn revolver, uit zijn slaapkamer
naar het café en zag in de flauw verlichte
zaal drie kerels, waarvan er een juist de
deur wilde uitstappen, beladen met flesschen
wyn. De inbrekers, zich verrast ziende,
grepen die flesschen en wierpen ze den
caféhouder naar het hoofd. Deze loste zyn
revolver, en meent ook een der vluchtende
bandieten te hebben geraakt. Bij 't nazien
\an 't café bleek hem, dat de dieven drie
kasregisters hadden geforceerd en geledigd,
en waren binnengedrongen, door van de
buitendeur de hengsel los te wringen.
Intusschen had de agent Grialou het
schieten van den caféhouder gehoord. Hij
liep de vluchtende inbrekers tegemoet, waar
van er twee spoedig in een zijstraat uit het
oog verdwenen, terwijl de derde de Chaus-
sée d'Antin opsnelde. De agent trok-zyn
revolver en riep: „Sta stil of ik schiet!"
Maar de vluchteling hield zich van den doove,
waarop Grialou een schot in de lucht loste.
Op dat oogenblik kwam een tweede agent,
Touzanin, die den bandiet in den weg trad
en hem poogde tegen te houden.
Het volgend oogenblik rolden de beide
mannen worstelend over de straat, maar de
zeer krachtige bandiet wist den agent onder
te krijgen, rukte zich los en hervatte zijn
vlucht. Te zamen zetten nu de beide agen
ten hem na. Al loopende, zagen zij hoe de
bandiet een lange, vernikkelde revolver uit
zyn zak haalde, blijkbaar afkomstig van
inbraak. De inbreker draaide zich om en
vuurde vier maal, gelukkig zonder te raken.
De agent Toubamin schoot terug, en op
het gekraak der schoten kwam een derde
agent, Masselin, toesnellen, die denjbandiet
den weg wilde versperren. Nauwelijks had
de vluchteling hem gezien, of hij stond stil,
mikte nauwkeuring en koelbloedig en druk
te tweemaal af. De eerste kogel trof doel.
Masselin was aan de knieschijf geraakt'
Haast bezwijmend van de vreeselijke pijn,
moest de ongelukkige zich aan een lantaarn
paal vastklemmen om niet tegen het trot
toir te slaan. Hij kon echter nog zijn re
volver trekken en op den bandiet schieten
die nu als een haas naar de Trinitè-kerk
vluchtte, en vervolgens de rue Saint-Lazare
in sloeg, steeds achtervolgd door de twee
andere agenten.
Acrobatentoeren.
Deze zagen de vluchteling plotseling de
Avenue du Coq inslaan, met aapachtige
behendigheid op een muur klimmen, ver
volgens over een hek klauteren, dat, op
minstens zes meter van den grond, op den
muur stond, om vervolgens op het zinken
dak van eeD magazyn in lederwaren te ver
dwijnen.
Terwijl andere agenten, die intusschen ter
hulp waren gekomen, de wacht hielden,
wekten Grialon en Touzanin den concierge
van 't magazijn en doorzochten te vergeefs
met dezen het geheele gebouw. Ten slotte
echter opende de concierge een muurkast
in de toiletgelegenheid. Hij uitte een kreet
van ontsteltenis. Vlak voor hem stond de
inbreker. Op den kasfvioer lagen vier leege
patroonhuizen; de bandiet had den tijd
gevonden, zijn revolver opnieuw te laden.
Vlug als een clown, ijlde de bandiet naar
het smalle venster, werkte zich met onbe
grijpelijke, katachtige vlugheid naar buiten
en bereikte het zinken dak, waarlangs hy
gekomen was, om zich vervolgens weder
over het hek en de muur op straat te laten
vallen en zyn vlucht te hervatten. De agenten
het wachten moede, waren heengegaan.
Intusschen waren veie bewoners der
anders zoo vreedzame Avenue door het
schieten en het geroep der agenten ontwaakt
en aan hun vensters |gekomen. Sommige
zagen, hoe de bandiet, met de revolver tus
schen de tanden, over het hek klom. Zy,
die een revolver bezaten, gingen hun wapen
halen, en schoten op den vluchteling zonder
hem evenwel te raken. Hij snelde de rue
de Clictry op en in deze straat zag de agent
Brion hem, bebloed, hijgend, met schuim
op de lippen, naar zich toe komen. Weer
sloeg de bandiet een zijstraat in, waar een
politieagent uit een wachthuisje te voorschijn
schoot, en de achtervolging begon. De inbre
ker keerde zich voor de laatste maal om, en
schoot. Op zijn beurt loste de agent twee
revolverschoten.
De bandiet slaakte een kreet van razernij.
Hij was geraakt. Maar alvorens te vallen
kon hy nogmaals op dèn agent mikken en
de trekker overhalen. Toen zakte bij in
elkaar, zwaar bloedend. De gewonde werd
naar een hospitaal gebracht, waar een in
middels gewaarschuwde commissaris van
politie tevergeefs iets meer uit den apache
trachtte te krijgen, dan diens naam en leef
tijd: Laurenz Alexis, 24 jaar.
De inbreker is zwaar in rechterborst en
linkerdij gewond.
Het tuberculosemiddel van dr. Van Stoc-
kum.
Eenige maanden geleden vermeiden we,
dat de Rotterdamsche geneesheer dr. Van
Stockum een geneesmiddel tegen tuberculose
had ontdekt. Omtrent dit middel zijn later
enkele mededeelingen verstrekt op het tu-
berculose-congres te Rome.
Naar tevens uit het „Ned. Tijdschr. v.
Geneesk." blijkt, ontvangt dr. Van Stockum
van alle kanten aanvragen om zijn middel;
by kan het echter voorloopig nog niet
leveren, wegens de moeilijke bereiding, die
eigenlijk fabriekmatig moet en binnenkort
ook wel zal geschieden. Bovendien is dr.
Van Stockum nog niet heelemaal klaar met
zyn praeparaat: uit drie vormen moet nog
een keuze worden gedaan. Wanneer hij
aanvragen krijgt, adviseert hy, dat men
zich late opnemen in een der Rotterdamsche
inrichtingendan kan hij wel helpen.
Binnen een maand of drie zal het genees
middel algemeen verkrijgbaar worden ge
steld.
Het gevangen hert.
Men schrijft uit Breda
Voor het hert, dat Vry'dag in het Valken
berg te Breda is gevangen, heeft men in het
park eene afrastering gemaakt, waarin het
dier thans rondloopt en vele bezoekers trekt.
Indien er zich geen eigenaar voor aanmeldt,
zal men het voor goed daar laten en trachten
er een ree bjj te krijgen, waardoor de stad
op gemakkelijke wijze in het bezit van een
hertenkamp komt.
Boefjes.
Toen een jongen van ongeveer zestien
jaar Zaterdagmiddag te Haarlem uit het
kostelooze zwembad kwam en zich wiide
aankleeden, kwam hij tot de ontdekking,
dat uit zijn jas een portemonnaie met negen
gulden was ontvreemd.
Een paar kleinere jongens, die even te
voren in dit hokje hun slag hadden geslagen,
wist hij op de Brouwersvaart aldaar te
pakken te krygen en de portemonnaie weer
terug te nemen.
45 cent hadden de jongens van het bedrag
reeds versnoept en twee dubbeltjes had een
er van in zijn mond onder zijn tong verstopt.
(O. H.Ct.)
Werkstaking.
Over bet algemeen hebben Maandagmorgen
de stoelenmakers in de fabrieken te Noord-
wolde den arbeid hervat. De staking duurde
13 weken.
Mishandeling.
In het ziekenhuis te Rotterdam is opge
nomen de gemeenteveldwachter van Bolnes,
T. de Haan, wien Zaterdagnacht by een
vechtpartij aldaar door 'n bekenden vech
tersbaas een messteek in den hals werd
toegebracht. Uit zelfverdediging loste hy een
revolverschot, zonder iemand te treffen. De
hoofddader is gearresteerd en gevankelijk
naar Dordrecht overgebracht.
(Buiten verantwoordelijkheid der Redactie)
Mijnheer de Redacteur
Wil u s. v. p. onderstaande in uw b
plaatsen.
Geachte lezers! Als men de Vooruit e<
nagaat ziet men toch nog al verschil, t|
betreft, het huldigen van een Muziek
Zangvereenigiging te Middeiharnis of
Stellendam.
Ja zelfs geen enkel bericht heeft er in
Vooruit gestaan over de behaalde prijz
dier vereenigingen op Stellendam. Pinksl
maandag om 5 uur 's morgens vertrokk
de Muziekvereeniging De HoopdeZangv
eeniging Excelsior en de Muziekvereenigi
Tot nut en genoegen van Melissant, wa
van den heer N, J. van Dongen ook Directe
is, per boot naar den Briel. Daar kwam
ze om 8 uur aan, om 11 uur in optocht d
Briel door te trekken naar het strijdpe
waar een heftige strijd te wachten was.
Erg plezierig zal 't wel niet geweest z
om zoo vroeg op reis te gaan, voor de m
ziekanten, zangers en zanggeressen.
Muzikanten van Melissant moesten nogw
vroeger die moesten 4 uur al per Tram na
hier komen, dus nog wat vroeger uit
veeren.
Nu zal ik niet meer hierover schryv
ieder Eilandbewooner wordt op zijn tijd v,
eens gewaar dat hij op een eiland wooj
De Muziekvereeniging De Hoop was
eerste die blies op het eoncours te Briel
een stuk voor beroepsmusici nog al inspa|
nend. Zi) behaalde daarmede den 3e pr
le en 2e prijs werd niet toegekend, dus
was de eenige vereeniging die in die
deeling bekroond werd al was het dan o
maar een 3e prijs.
In de Tweede afdeeling werd zelfs ge
enkele prijs toegekend. In de derde afdeelii
werden ook le en 2e prijs niet toegekei
de 3e prijs werd daarin behaald door
muziek vereeniging „Tot nut en genoegei
van MelissaDt, dus weer door den heer
J. van Dongen, met andere woorden al
pry'zen in de afdeelingen fanfaro zyn gewo
nen door onzen dorpsgenoot den heerN.
van Dongen zonder muziekanten van ande
vereenigingen er bij. Ook onze zangvere
niging Directeur den heer M. Touw, behaal
den derden prijs in de eerste afdeelii
waarzy met 8 vereenigingen moest strijde
Nu geloof ik toch dat heeren als van Dongs
en Touw met hun gezelschappen ook w
eens gehuldigd mochten worden, in ied-
geval een woord van lof komen zij wel to
Om 9.30 kwamen de vereenigingen aa
Honderden stonden al te wachten tegen d;
de boot aan kwam.
Ik stond toevallig vast bij de boot op de
wal, toen ik hoorde dat de Directeur waa
schuwde niet te blazen, want er was
permissie gevraagd dus geen optocht
muziek en ook geen eerewijn
Hoe heerlijk zou het nu toch zijn als t
vereenigingen ook eens werden ontvange
als in Middeiharnis, hoe dikwijls blijkt nit
dat een vereeniging noodig is in de gemeenl
bij feesten of dergelijke gelegenhedei
Tenslotte weDsch ik de muziek en zan;
vereeniging geluk met zulk een Directeu
en is het te hopen dat zij nog vele jare
hun lessen mogen geven aan de leden e
twijfel ik er niet aan of zy zullen niet allee:
3e maar ook eerste prijzen behalen.
Een kunstlievend lid der muziek vereeni
ging.
De Landbouw Onderlinge.
P. O. C. „Overilakkee."
Het Bestunr v/d Zuid Hollandsche Landt
Onderlinge bestaat uil de heeren
J. M. Vas Visser te Voorburg, Voorzittel
S. C. Korteweg te 's Gravenhage Plaatsv
Voorzitter. Jac. van derKoogh Middelharni
Secretaris. K. C. van den Ban, Nieuw He
voet. W. T. Brunt, Bodegraven. W. van de
Hoek Verduyn, Pernis. A. Kooy, Kedichem
J. Overwater Azn. Strijen.
Zetel 's Gravenhage
Jhr. Mr. J. W. Scborer 's Hage Voorzitter
Mr. C. J. Fokker Leiden Secretaris.
Leden: A. G. de Groot Zoetermeer, en H
K. de Raadt IJselmonde werkgevers.
C. van Santen Jzn. Kedichem en A. val
Vugt Pzn. Strijensas arbeiders.
Plaatsvervangende leden
P. J. van der Salm, Rijswijk en P. vai
Schouwen Oude Tonge werkgevers.
Teunis Koene Tzn. 's Gravenzande en A
v. d. Nadorst Stryien arbeiders.
Melissant 8 Juni 1912 a. W. Keijzes|
Secretaris.
MIDUELHARNIS.
Geboren i Tryntje d. v. Cornells van den Nieuwen
JK en Arendje van der Veer Jan z. v. Jan de Boec
en Johanna Pieternella KornetArendje d. v. Dirl
rf j en ^aria Hendrika Auperlé.
Ondertrouwd i Hendrik Jan van Ankum 30 j. er
Kachel van Dongen 31 j. Albert Grobbe 37 j. eit
oornelm van Dongen 28 j.
land 26^ Klaas Hokke 20 J* en Jannetje Nieuw
HERRINGEN.
Geboren: Johannes Willem Jacobus t. v. Ds. J,
J. Addink en van Cornelia Clandia Hoek.
