ER,
gaarden
Iharnis.
m
:p.
Officieel Nieuws- en Advertentieblad
lerea es Kapok.
voor Overflakkee en Goedereede.
EERSTE BLAD.
WINTER,
Miss Annie.
gearriveerd bij
Ite Sommelsdijk.
u-togs Jac.z.
B 292, Middelharnis.
SL „DE DUIF"
ES.
Woensdag '28 December 1910.
Flakkeesche Boef en Haadelsdrukkerij
feuilleton.
3—1
3EEEET 1831).
193. Telepli. Iuterc. No. 9
ftederlandsche Bank.
HÏCTEN op binnen- en buiten-
bilde prijzen
Beleeningen op binnen- en
levensverzekering enz.;
i van derden tegen zeer billijke
1ANDTRIJE KLUIS volgens
ten opzeggen 3l/2 pGt. 's jaars
r 's jaarsmet drie maanden
Jpzeggen 4 pCt. 's jaars; met
en van 1012 uur bij Waare
ate adres voor alle
iden- en
re rwei*kegi
bekend bij
ITIGD SEDERT 18-IO.
Inks de lage prijzen worden
I vergoed vanaf/5,aankoop
piling, bij 10,geheel
rTü
II vangst van eene groote partij
Prachtige coiiectla Sedtijbs.
i ceacsrmmde preien.
rs met
stellen zij
de uit de
bwoon voor-
pdzeep moet
ten.
3RTEKEN.
Zonen.
I lde Jaar yang.
No. 6
Dit, blad verschijnt eiken WOENSDAG.
Prijs per kwartaal, franco per post f 0,50.
Afzonderlijke nummers0,05.
TTltgrautre cLer
te Middelharnis.
Prijs der Advertentiënvan 1 6 regels t 0,60.
Iedere regel meer0,10
Groote letters naar plaatsruimte.
Driemaal plaatsing wordt slechts tweemaal berekend.
Alle solide Boekhandelaars en Ad ver ten tie* Bureaux
nemen Advertentiën aan.
Berichten van cerrespnndenten en Advertentiën te adresseeren aan de Flakkeesche Boek- en Handelsdrukkerij te Middelharnis.
Theorie en practijk.
Wij hebben er reeds meermalen op ge
wezen, hoe de zoogenaamd „christelijke"
partijen, het op geen enkel punt met elkan
der eens zijn omtrent de uitwerking hunner
beginselen in de praktijk. Lohman is even
zeer gekant tegen den eedsdwang als Kuy-
per er voor is. De Katholieken vinden de
Staatsloterij een even onschuldig vermaak
als de anti's die instelling als zondig bestem
pelen. De vaccinedwangis naar de meening
der Roomschen in gelijke mate heilzaam
als de Kuyperianen ze afkeuren. De weder
invoering der doodstraf achten de Katho
lieken even noodeloos als de Kuyperman-
nen ze urgent achten. Zoo is er letterlijk
geen punt van aanbelang te vinden of er
blijkt 't diepst gaand verschil van gevoelen
over te bestaan bij de drie coalitiepartijen.
Dat verklaart de machteloosheid van 't
Heemskerkiaansche kabinet om spijt de
5941 iets tot stand te brengen. Hoe
zonderling de zoogenaamd „christelijke"
leiders in de practijk met hun beginsel
omspringen blijkt herhaaldelijk.
De leider der christelijk-historischen, mr.
Lohman beschikt van alle parlementariërs
misschien wel over het grootste aanpas
singsvermogen, op grond van Jezus' woord
Uw ja zij ja, uw neen zij neen, is hij tegen
den eed.
Het gebod„Gij zult niet dooden"
maakt hem tot tegenstander van het duel
die middeleeuwsche instelling, welke in ons
leger naar de meening van sommige ver
waten officieren noodzakelijk is om de eer
van den officiersstand op te houden.
De heer Lohman veroordeelt het duel.
Prachtig, zeggen we, de barbaarsche op
vatting, dat het duel voor officiertjes het
middel is om hun beleedigde „eer" te
wreken, moet de wereld uit.
Maar In de Kamer kwam een motie
Thomson, uitsprekende, dat het duel voor
waardelijk afkeuring verdient en dat de
regeering eiken maatregel moet achterwege
laten, die den indruk zou kunnen wekken,
dat het tweegevecht niet op die doortas
tende wijze bestreden wordt als noodzake
lijk is.
NAAH HET DUITSCH VAH
A. TRINIUS.
(6)
Toen beiden reeds aan gene zijde van het hek
stonden, dat den voortuin van den Alsterpromenade
scheidde, drong nog eens het schelle lachen van het
mooie schepsel aan de hoek tafel tot haar door. Annie
kromp als door een slag getroffen ineen.
Mevrouw Jansen keek haar bezorgd aan.
„Gaat het nog niet beter, miss Annie?"
„Het zal wel gaan, mevrouw Jansen het moet
wel
Sedert was er weder meer dan een week vervlogen.
Gerhard had Annie niet teruggezien. Bij het gevoel
van onrust, dat hem iederen dagjmeer bekroop,
voegde zich ook nog het pijnlijke zelfverwijt.
De laatste weken had hij zich, dank zij de over
redingskunst'van zekere vrienden in een echten roes
van ongewone verstrooiingen en vermaken gestort.
Te midden van het zinnen bedwelmende gewoel was
het hem dikwijls geweest alsof Annie op eens vóór
hem stond'en hem met haar grootere oogen vragend
aanstaarde. Hy hoorde weer haar stem, zonneschijn
lag weder over den Alster en in de verte bloeide de
Natuurlijk verwacht nu ieder, dat deze
motie ten krachtigste verdedigd zal worden
door mr. Lohman.
Hij is juist degene, die de motie krach
tig bestrijd
Waarom
Wel, omdat hij het onbillijk en onrecht
vaardig acht een officier kwalijk te nemen
dat hij een duel aanneemt. Want een
officier moet rekenen met de denkbeelden
en tradities, die in het leger heerschen.
In 1892 weigerde een officier een duel
hij werd in observatie genomen, niet toe
rekenbaar verklaard en gedwongen tot
ontslag. Het was een marine-officier, en
ieder voelde toen, dat de traditie bij de
marine zoo was, dat deze man om weige
ring van het duel niet in dienst kon blij
ven Als nu zoo de tradities zijn, kan ik
(mr. Lohman) mij begrijpen, dat een officier
zich niet laat dood verklaren, dat hij wil
blijven in het corps, waarin hij is opge
leid, dat hij er mee wil sterven. Een on-
christenofficier, die thans een hooge staats
rechterlijke positie bekleedt, vroeg ik, wat
hij zou gedaan hebben. Hij antwoordde
toenIk zou het duel geweigerd hebben,
doch onmiddellijk ontslag genomen hebben.
Waar zoo de traditie is, is het niet in
's lands belang, wegens een duel een offi
cier, die overigens bekwaam is, niet te
bevorderen
Zoo sprak de heer Lohman in de Ka
merzitting van 16 December. Had nu een
slechte paganist o( zoo'n barbaarsche auto
noom (nieuwste lieflijkheid des heeren
Kuyper aan 't adres der linkerzijde) zoo
gesproken, niemand zou er zich over ver
bazen. Die rampzaligen immers weten niet
beter Doch het is niemand minder dan
mr. Lohman, die leert, dat de zotte denk
beelden en middeleeuwsche traditie's van
den officierenstand staan boven de Godde
lijke wet
Geen wonder, dat het antirevolutionaire
kamerlid Colijn na 's heeren Lohmans be
toog uitriep „Ik begrijp het niet."
Zoo zullen er wel meer geweest zijn
Subsidie aan leeszalen.
Minister Heemskerk had bij zijn be
grooting voorgesteld, aan openbare lees
zalen een Rijkssubsidie van f 11000 te
verleenen. De Roomsche „Maasbode", het
beide. De heide Eens tastte hij naar zijn portefeuille
om een lief aandenken te beschouwen! Maar het
drooge bouquetje rood bloeiende erika was verdwenen.
Een vnrig rood overtoog zijn gelaat en over zijn
lippen kwam eene verwensching. Ook dien avond
bad hij Annie te vergeefs in de straat gewacht. In
zich zelf gekeerd sloeg hij den weg naar buie in.
Toen hij de kamer binnen kwam, viel zijn oog ter-
stond op een brief, die zijn hospita op de toilettafel
gelegd had. Een zachte uitroep van vrengde ont
snapte hem toen hij het schrift herkende. „Van haar
jubelde hij. „Lieve, lieve Annie 1 En drukte ontstui-
mig den brief tegen zijn lippen. Daarna las bij
„Lieve Gerhard
Ik was ziek en ben het eigenlijk nog. Maar ik zou
je toch graag eens wederzien. Aan de beneden Elbe
bij Stade ligt de Columbia voor anker. Je -wilde
sedert lang een Amerikaansche snelvaarder zien.
Morgen namiddag om vier uur vaart een kleine boot
ter bezichtiging der Columbia van St. Paula af. Wil
mij daar aan het veerhuis wachten."
Je ANNIE.
Lang voor het aangegeven uur liep Gerhard bij
het havenhoofd te St. Paula heen en weer. Toen van
den toren der Michaêlskerk de klok sloeg, om vier
uur aan) te geven, kwam juist Annie den hoek hij
het veerhuis om. Een lach lag over haar gelaat, welks
bleekheid door het eentoonige zwart harer japon nog
meer uitkwam.
Onbevangen trad ze op Gerhard toe, die haar ver
schrikt aanstaarde.
Welnu, hoe gaat het je? Je vindt het toch wel
goed, dat ik het vandaag zoo geschikt heb?" Zestiet
Rotterdamsche priesterorgaan, had over
dit voorstel reeds weken van te voren
buitengewoon geraasd, ja, zelfs met opzeg
ging der coalitie gedreigd De naamlooze
vennootschap, die de christelijke beginselen
op het Binnenhof exploiteert, diende te
begrijpe», dat ze in de eerste plaats te
dansen had naar de pijpen van de mach
tigste vennootde Roomsche partij. Dr.
Kuyper verklaarde zich onmiddellijk be
reid. Zijn „Standaard" verklaarde de sub
sidie uit den booze, Rome moest men
immers in 't gevlei komen.
In de Kamer kwam een amendement
door Roomschen, anti's en christelijk-his
torischen geteekend, om het subsidie niet
te verleenen. De toeleg is gelukkig ver
ijdeld. En 't moet gezegd, dat is grooten-
deels te danken aan de kloeke verdediging
van het subsidievoorstel door ds. de Visser.
Tegenover de Roomsche vrees voor het
verspreiden van kennis en ontwikkeling
stelde hij de kracht van het Protestantsch
beginsel, door dr. Kuyper reeds zoo vaak
terwille van Rome verzaakt. De Kamer
bleek van het eenzijdig, bekrompen drijven
der Katholieken niet gediend. De linkerzij -
de, gesteund door de christelijk historischen
wist het beruchte amendement tot schrap
ping der f 11000 te doen vallen.
De voorstemmers waren Roomschen
en Kuypermannen. De houding der laat-
sten is al bijzonder vreemd. Een hunner
ijverigste voormannen, de heer de Wilde,
steunt als wethouder de leeszalen krachtig.
In nagenoeg alle plaatsen zitten anti's in
het bestuur dier nuttige instellingen. Een
bekend antirevolutionair, de heer mr, Rut
gers te Hilversum, drong in een artikel
in het orgaan van den Bond van antire
volutionaire gemeenteraadsleden, krachtig
op steun der openbare leeszalen aan. In
de kamer is dat anders.
Daar buigt dr. Kuyper gewillig voor
Rome en heeft zijn lijforgaan, de Stand
aard, het wachtwoord gegeven, dan bouwen
alle mogelijke Kuyperbiaadjes den deun na.
Toch is, spijt al dien tegenstand, de
rijkssubsidie toegestaan. Dat verheugt ons
ten zeerste in het belang van de duizen
den, die thans reeds de openbare leeszalen
geregeld bezoeken.
die woorden uit, terwijl haar oogen langs hem naar
het echipidwaalden, dat beneden bij de schommelende
schipbrug lag.
„Mij is alles goed, Annie! Maar jij Hoe bleek,
hoe anders
Je bent ziek, Annie
Ze schudde driftig het hoofd."
„Het zal wel overgaan ik ben verkouden. Alles
heeft zijn tijd noodig. Maar kom, eer het voordek
vol is. We moeten toch het mooie uitzicht op't water
en de kade genieten." Ze legde haar arm in den
zijnen en trok hem mee naar de boot.
Een kwaïtuur later sloegen de raderen van de
boot, flink het bruischende water op, en spoedig was
Hamburg met haar buizenmassa's, met haar torens,
de haven met zijn mastenwoud achter een wolk
van damp en rook verdwenen.
Te midden der nauw op elkaar gepakte passagiers,
op een klein plekje voor zich, zaten Gerhard en
Annie. Evenals toen beiden naar TJhlenhorst stoom
den, hield hij ook nu de oogen aanhoudend op het
gelaat der geliefde gericht, die stil en moede haar
blikken op het water liet rusten. Ze liet bet toe, dat
hij haar band greep en vasthield. Menig keer ver-
mandde ze zich zelve als uit een droom ontwakend,
en vroeg hem tegenover haar den ouden schertstoon
weer aan te slaan. Maar er trilde tpch een toon door
heen, die hem weemoedig stemde en hem haar tel
kens d°ed aanzien om 't antwoord uit haar bleeke
trekken te lezen. Hij wist nu dat zij sedert hun
laatste ontmoeting ziek geweest was. Maar er kwam
geen vraag over haar lippen, hoe het hem gegaan
was in dien tijd. En toch lag er iets zoo innigs en
weeks over haar wezen tegenover hem, dat hij voor
haar wel had willen neerknielen en haar als een hei
lige aanbidden.
Een krachtig bewindsman?
Wel zelden zal een departement door
een zoo weinig krachtig minister bestuurd
zijn geworden, als dit thans met ons ma
rinedepartement het geval is. Zelden is een
minister door de Kamer zoo duidelijk te
kennen gegeven, dat men doorzet, dat hij
enkel ter wille van het hooge salaris blijft,
als men het den heer Wentholt aanzeide.
De houding van dezen excellentie is dan
ook beneden critiek. De heer de Meester
toonde zonneklaar aan, dat de vice-admi-
raal van den Bosch is opgeofferd gewor
den aan den orthodoxen dominee Warners.
Slechts door onbenulligheden en wat
instructie's aan 't adres van den vice-admi-
raal wist de heer Wentholt zijn treurig
figuur nog eenigszins te redden.
Vroeger heeft hij zich altijd verzet tegen
het aanstellen van Staatspredikanten voor
de geestelijke verzorging der schepelingen.
Thans kwam hij verklaren, dat hij daar
voor wel te vinden zou zijn Geen wonder,
dat de heele linkerzijde stemde tegen de
begrooting van een minister, die als 'n
politieke vleermuis rondfladdert in het
marine departement en ootmoedig buigt
voor de fratsen van Duymaer van Twist
en consorten. Aan vrijzinnige vereenigin-
gen, die subsidie vragen voor geestelijken
bijstand aan onze schepelingen, wordt de
staatshulp geweigerd. Een dominee War
ners, die ronduit zeide, dat hij het monopolie
van het vlootbezoek moet hebben, wordt
de hand boven het hoofd gehouden, wordt
het staatsgeld uitbetaald en worden de
vlootbelangen opgeofferd. Dat zijn de
vruchten van het heteronomisch beleid
des heeren Wentholt, die sinds zijn twee
jarige bekeering, de volijverigste propa
gandist der coalitie is geworden. Hij heeft
een verwerping zijner begrooting niet te
vreezen. Zoolang hij in het Duymaersche
nog blijft varen, zullen de 59 hem steunen.
Het volk, zegt men, krijgt de regeering,
die het toekomt. Als dit waar is, krijgen
de kiezers die in 1909 het clericalisme de
overwinning bezorgden, zeker het soort
bewind, dat zij verdienen
Het Algemeen Kiesrecht.
De drie democratische groepen ter lin
kerzijde: de Liberale Unie, de Vrijz. Dem.
Een uur hadden ze zoo wat op de elbe stroom af
waarts gevaren. De blauwe lucbt was op eens met
staalgrauwe wolken bezet, die als uit den stroom
opkwamen. Een gerommel in de verte en het witte
schuimen der golven kondigden onweer en storm
aan. En op eens zag men honderden witte meeuwen
dicht op de golven hun sierlijk spel uitvoeren.
„Niet waar, lachte Annie, „onschuldig als de
jeugd
"Wie evenwel de zee en hare nukken kent, weet,
wat dat opgewekte spel dier bevallige vogels be
duidt. Binnen een kwartier hebben we een zwaar
onweer."
Geleidelijk was bet heele dek leeggeloopen. Want
altijd dreigdender kwam bet opzetten en wierp over
't water en bet landechap donkere schaduwen, tot
alles achter een zwaar wolkgordijn verdween. Het
donderde en knalde, en daartusschen door vlamde
telken6 het weerlicht hel flikkerend.
„Zouden we ook niet naar beneden gaan, Annie
vroeg Gerhard bezorgd.
Maar zij schudde energiek het hoofd.
„Zoo bond ik van de zee Dat maakt groot en vrij
He, nu komt het weer aanrollen Zie, hoe de zwart
groene golven schuimen Hoe moeielijk baant dat
zeilschip daar zich een weg. Armzalig menscbenwerk
tegenover de natuur! Dat was een zware slag!"
Ze was opgesprongen en zag met wijdgeopende
glanzende oogen naar het woeden der elementen.
Gerhard leek het, dat hij haar nooit mooier had
gevonden. Op dit oogenblik sloeg de regen als een
wolkbreuk neer, die de weinige tot nu toe boven ge
bleven passagiers wegjoeg.
Wordt vervolgd.
