eer;
derde blad.
„VOORUIT!
5de Jaargang.
No. 50
ihme,
No. 49. 1 Nov. 1905
Landbouw.
Binnenlaiidsch Nieuws.
Burgerlijke Stand
EEN SCH
•ekking
Dij den
'E!
een hagei-
|50 ct. per
BN,
Iterdam..
raat 5,
sn Tiel.
1
1
'i
7' 'A\
--. -
/- - V
1
•fy
f v" V1'
„AA
A
Dit blad
Prijs per
Afzonder!
Hoofd-Age
Christel
Men heelt
naire zijde
als wij herhs
strijdige in
en Dordt. D>
zoo fel tegei
woord ontvs
heelt in de
wezen, dat 1
lijk was. Im
votten zoud-
het bloed d-
Kuyper eer
belette niet
althans op j
kampvechter
graven. Nu
geven, dat
uit den tijc
gezegd, dat
sching nog
cjemartelden
awijning die
noemde tucl
terug te bre
de aard van
„Rome vera
een staatsm
lang de B
zoolang zal
priesterheer.
maatschappi
wil zal trac'
Pijnbank
doch zijn c
der heerer
wreed? Zijl
voor welke
eene helft c'
terugdeinst,
tijd tot tijd
zuiden des
toonen, dat
te wijzen tc
doogenlooze
zich „chrish
nemen om
brood te st
F E 1
!k heb reeds lang Kaïniet voor
mijn weiden besteld.
Twee Pendanten.
2o. Bij Wolterbuur.
Wolter kennen we reeds. En dat hij ge
heel anders is dan zijn buurman Scholte
weten wy ook. Toch moet gij niet denken,
dat hij zoo maar voetstoots alles aanneemt,
wat men hem zegt. Al komt het ook uit
de beste bronnen, hij moet zichzelf eerst
overtuigd hebben, voor hy iets nieuws ge
looft. En zeker zal hij nooit een ander raad
geven, of hy moet dubbel en dik weten, dat
het zeker waar is, wat hij beweert.
Toen hy Scholte raad gaf, Kaïniet op zijn
weiden te doen wist hij clan ook zeer goed,
dat het hoog noodig was en dat het goed
zou werken. Vroeger verkeerde hij ook in
de meeniug, dat da weiden van zelf groeiden
en het gras geen bemesting noodig had. In
dien tijd stonden zijn wei- en hooilanden
er bijna even slecht voor, als nu bij zijn
buurman en moest hij ook gedurende den
weidegang heel wat bijvoeren,, om zy'n vee
niet te laten verhongeren. Docli zie nu eens
Al zy'n weiden staan prachtig gevuld, er is
boven en ondergras, en de witte klaver ver
toont zich overal tusschen het gras: niet te
veel klaver, dat is ook niet noodig, maar toch
voldoende. Geen klaver, als bij Scholte Stug
gink, deugt in het geheel niet. En Boobol ui'
Hermoes? Zoek maar, of gij ergens iets van
dat schadelijk onkruid vindt. Er is geen
plantje te bekennen. En dat komt enkel en
alleen, omdat hij met Kaïniet bemest. Vroe
ger of liever een paar jaar geleden, want
bemesten doet hij zijn land al lang, 6en
paar jaar geleden gaf hij ook wel Kaïniet
maar in verhouding tot het slakkenmeel
niet genoeg.
Langzamerhand is hy gaan inzien, dat
vooral op zandgrond, de weiden meer Kaï
niet moeten hebben en geeft hy, al naar het
uitkomt van 600 tot 1000 K. G. per Hectare.
Verleden jaar nog, om ook zekerheid te
hebben van de werking van Kaïniet op
zwaardere gronden, heeft hij op een weide
op kleigrond een proef genomen. Het vorige
jaar had hij op de gansche weide kalk laten
brengen en nu gaf hy verleden jaar op de
eene helft superphosphaat en op de andere
superphosphaat met. Kaïniet.. Van de eene
helft, die welke hy met Kaïniet bezaaid
had, trok hy meer dan 3000 K. G. hooi, per
Hectare berekend, meer. Na aftrek dei-
meerdere bemestingskosten had hij een winst
van een kleine zestig gulden. Maar Wolter
begrijpt, dat het hem niet alleen in de groo-
tere hoeveelheid van liet gras zit. Hy merkt
heel goed, dat één voer hooi van zjjn met
Kaïniet bemeste weiden, meer waarde heeft
dan twee voer van de weiden van zijn buur
man Scholte. De aard, de kwaliteit van
zjjn gras is beter. Geen mos, geen zure
grassen vindt men bij hem en dat gaat heel
wat in de voedingswaarde schelen. Dat is
dan ook heel goed aan zijn beesten te zien.
Zijn stal wedijvert met de beste in de streek.
Dat schrijft hij niet alleen, maar toch voor
een groot gedeelte, aan zijn bemesting toe.
Wolter is er dan ook elk najaar vroeg bij,
om zjjn Kaïniet te koopen. Hij bemest zjjn
weiden altjjd vóór don winter, zoo vroeg
mogeljjk. Hjj weet bjj ervaring, dat Kaïniet
vroeg op de weiden moet uitgezaaid worden.
En wacht dan ook niet zoo lang met den
aankoop, als sommige zjjne: buren.
N. B. En nu de moraal. Wanneer gij wilt
zjjn, als Scholte Stuggink en uwe weiden
en vee wilt zien verarmen, dan koopt gij
geen Kaïniet. Doch wiltgjj worden, als Wol
ter en een mooien stal met vee en goede
weiden hebben, dan volgt gjj ook zijn voor
beeld en bemest uwe weiden met Kaïniet,
vooral dit jaar, nu de Kaïniet bijna
geven wordt.
Uit Zevenbergen. Dat het in Zevenbergen
nog al eens rumoerig kan zjjn gedurende
de Beetwortelcampagne laat zich gemakke
lijk begrijpen. De Mark, welke door dit
plaatsje stroomt en op haar linker oever
drie Beetwortelfabrieken telt, ligt dan vol
schepen met bieten geladen.
Bijna dagelijks komen op die vaartuigen
welker eigenaars meest Groningers en Frie
zen zijn, kloppartijen voor. Doch Maandag 23
October was 'took in de slraten van Zeven
bergen buitengewoon woelig. Eenige troep
jes lotelingen kwamen onder toezicht der
politie deze plaats binnen. De Burgemeester
do heer Jules Pillot, had dien dag .den ver
koop van sterken drank verboden om hier
door opstootjes te voorkomen. Maar al vroeg
in den middag was de lust tot „kloppen"
gekomen. Op sommige plaatsen was 't een
algemeen gevecht. Deze herrie werd nog
grooter gemaakt dooreen 13-tal ploegen bie
tendragers, werkzaam aan de suikerfabriek
van de firma de Bruin Go. die het werk
hadden neergelegd en flink in den olie door
Zevenbergen trokken,
De avond van dezen dag loverdo een nog
walgelijker schouwspel op. Niet minder dan
veertig meisjes „peevulsters" behoorende bjj
genoemde stakers, lieten h'm goed smaken
en werden spoedig zoo „topzwaar", dat zij
met de bemodderde straten in aanraking
kwamen.
Gelukkig hervatten de stakers en staak-
sters Dinsdagmiddag (24 Oct.) het werk en
trad de rust of gewone drukte weer in.
Onder de bietenrooiers gaat het hier ook
erg ongeregeld toe. Ofschoon de boeren van
20 tot 25 gulden per gemet geven, ziet men
de rooiers nog van den eenen boer naai
den anderen trekken en vragen meergeld.
Er zijn hier landbouwers, die nog 20 ge
meten peen in den grond hebben en hun
knechts laten steken wegens gemis aan
werkvolk.
Zakkenrollers. Dezer dagen werd te Pur-
merend op den laatsten dag der kermis aan
een ingezetene, die voor een spel stond te
kjjken, zjjn gouden horloge met ketting ge
rold. Onmiddellijk ging de politie op onder
zoek uit. 't Mocht den veldwachter Hulst
van Purmerend, met behulp van de Am-
sterdamsche recherche, gelukken, dezer da
gen 'tgestolene te vinden in een huis van
koop met recht van wederinkoop te Amster
dam. Een der vermoedelijke daders is naar
Purmerend vervoerd en in verhoor genomen.
Noodlottige passie. De ontrouwe boekhou
der H, van den heer J. B. Lorrewa te Delft,
is naar het huis van bewaring aldaar over
gebracht. Het onderzoek bracht, volgens de
„Delftsche Ct.", aan het licht, dat de man
tot zijn oneeriijkheuen kwam, niet door
slechten levenswandel, maar door noodlotti
ge passie voor het verzamelen van vreemde
postzegels. Zeer kostbare exemplaren daar
van moeten in zjju bezit zjjn gevonden.
Een 103-jarige. „Jantje meu in 'tveen"
is de bijnaam van de weduwe Vosbarg, te
Strackholt, een Oost-Friesch grensplaatsje
die den 25en dezer onder vele bewjjzen van
belangstelling haar 103en geboortedag ge
vierd heeft.
Zjj is nog verbazend kraszij woont alleen
in een hutje in 'tveen, en rooit nog steeds
haar eigen aardappelen.
Een buitenkansje. Aan de gewezen ambte
naren der Ned. Zuid-Afrikaansche Spoorweg
maatschappij wordt thans ook in het fonds
dier maatschappij gestorte pensioenbijdrage
terugbetaald. Personen, betrekkelijk korten
tjjd in dienst geweest, ontvangen daardoor
een spaarpotje van f600. (Tel.)
Arme vrouw. Te Volendam yiel bjj een
behoeftige winkelierster de lamp naar be
neden en kwam op de tafel, waarop voor
een waarde van f320 aan bankpapier lag.
Het treurig gevolg was, dat het papier
verbrandde. De arme vrouw had het geld
bestemd om daarmede den volgenden dag
haar leveranciers te betalen.
Lijk gevonden. Onder de gemeente Stomp-
wijk bjj Leidschendam is gistermorgen het
Ijjk gevonden van een man, die zich door
ophanging van het leven had beroofd.
Door de personen, die het lijk het eerst
opmerkten, werd eerst aangifte gedaan bjj
de politie, die toen onmiddellijk voor af
snijding zorgde, maar hoe verkeerd is het
om inpiaats terstond zelf af te snijden,
eerst de poiitie te gaan halen, die bovendien
niet altijd even dichtbij is.
Laatste kermisdag. De raad der Drentsche
gemeente Hoogeveen heeft met op twee na
algemeene stemmen besloten de kermis al
daar af te schaffen. Gisteren - den laatsten
kermisdag aldaar— had de begrafenis on
der veel bloedvergieten plaats. Er werd
geducht gevochten tal van personen wer
den ernstig met het mes toegetakeld. Het
was of de bekkesnjjders uit Ferdinand Huyck
aan 't werk waren geweest.
MIDDELHARNIS.
Geboren Sara, d. v. Leendert Soldaat en Gilsia
Prins. Elizabeth, d. v. Izak Zaaijer en Neeltje Maria
Elizabeth van Klink. Jannetje, d. v. Klaas Vroeg-
indeweij en Anthonia Volwerk.
Ondertrouwd: Bescbier Faasse, 36 j. en Maria Boer
31 jaar.
Overleden: Paulus van der Kooij, 85 j. echtgen.
van Lena Koote.
NIEUWE TONGE, October 1905.
Geboren: Geertje, d. van Pieter van Alphen en
Pieternella Esser. Petrus Johannes, z. van Willem
van der Ree en .Tacoba Heemes. Cornelis, z. van
Hendrik Vreeswijk en Lena Kievit. Geertruida
Petronella, d, van Petrus Buijs en Hendrika Marga-
retha van Vugt. Francina en Adriaanlje, dochters
v. Cornelis van der Mast en Bastiana Wittekoek.
Maria, d. van HuibrecktFelsbourg en Lena Tiraniers.
Jacoraina Maatje Maria, d. van Dingenes Breesnee
en Kommertje Cornelia Lukaart.
Overleden: Cornelis Bechtum, 8 maanden.
9,60.
0,10.
ld.
vergade-
cht plaats
ecalvinis-
alitie Ro-
jpt de cal-
;oe, als de
anddagen
een land,
ilgens dr.
ist" wordt
verder en
dag. Toch
.oord, dat
sr die ver-
il hebben
)ië.
voor ons
n we de
militaire
evolg van
irs stellen
het Bel-
ichrijft de
tikel over
arin waar-
iet denken
ot inkrim-
ou kunnen
baart zich
lijkheid te
n in den
met België
lering van
erkent de
p Nog dui-
idsche ge-
wat een
everen. als
;ië een ver-
ud met den
ie immers
jn, van de
ïuchte ver-
moet een
;ingsstelsel
net ernst de
Ellewouts-
(17)
door K. te 1*1.
Maar dit alleB was nog niet genoeg, zijn zware,
gouden bril, die zijn krachtig ontwikkelde neus sierde,
had moeten plaats maken voor een licht lorgnet,
waardoor zijn verweerd gelaat de uitdrukking van
vertrouwenwekkende schelmschheid kreeg.
Om de algemeene verwondering ten toppunt te
voeren had de overste na die uitwendige verkleuring
ook nog op wandelingen zijn handen met helroode
handschoenen versierd.
Zulk een totale verandering liet zich slechts op één
wijze verklaren in het hoofd van den niet meer
jongen vuurvreter moesten vrijersgedachten ontstaan
zijn.
Toen op zekeren dag een doorreizende neef van
de dichterlijke Oost-Pruisische zoo terloops sprak
over haar aandeel in[jeen uitgebreiden houthandel en
over haar groote, rijk ingerichte woning in de stad,
was den overste ietsin de gedachte gekomen en toen
hij den volgenden morgen ontwaakte, verscheen zijn
tot nog toe door hem verwaarloosde huisgenoote hem
in een geheel ander licht £n ontdekte hij deugden
in haar, welke tot op dezen dag verborgen gebleven
waren.
Hij had van dien dag af puttend, uit de overrijke
waren zoo overvloedig gekruid met bloedige tale-
reelen en huiveringwekkende ijselijkheden dat men
erkennen moest in den verteller een held te zien
die zich slechts door vermetelen moed uit de ba-
chelijkste omstandigheden had weten te redden, de
dames waren soms op het punt in een liauwte te
vallen. Een blik op zijn rood, blozend gelaat gaf
evenwel steeds de verzekering dat zijn leeuwenmoed
en zijn gelukkig gesternte hem uit alle gevaren ge
red had.
In het algemeen vonden de verhalen van den
overste veel bijval, slechts mijnheer Baldenius vond
het onuitstaanbaar dat die man over niets anders
dan zichzelf en zijn geschiedenis sprak. Hij had
daarom, zooals hij zich spottend uitdrukte, bet ge
zelschap van dezen „alleenspreker'' steeds vermeden.
Nu de overste zich bij het drietal aansloot ontstond
er een heftige strijd tusschen de beide heeren, wie
van hen de geheele aandacht der dames tot zich kon
trekken.
Mijnheer Baldenius, die juist wilde beginnen een
aanval van wilden, gewapend met vergiftige pijlen,
te beschrijven, liet zich zoo maar niet het zwijgen
opleggen door den overste, toen deze begon: „Dit
terrein herinnert mij ievendig aan een tocht door de
Vogezen, dien wij den 25sten September 1870, 's mor
gens tusschen vijf en zes uur aanvingen," waarmede
hij zijn aanstalten mrtakte tot een onweerstaanbaren
aanval op het hart der dames.
overste.
Baldenius lachte spottend en antwoordde toen
„Als een van ons den vijand in handen viel, dan
wachtte hem. marteling en de vuurdood als iemand
in Europa krijgsgevangen genomen wordt, geeft hij
zijn eerewoord en hy wordt ver van het kogelgefluit
en sabelgekletter ergens in een veilige vesting in
gekwartierd. Tusschen die twee gevallen bestaat toch
wel eenig verschil
De dames beproefden tevergeefs als bemiddelaars
tusschen beide te komen. Klaartje zette op haar
scherpzinnige manier uiteen, dat aan een strijd te
gen blanken gevaren verbonden zijn, dat een ©ogen
blikkelijke dood kan te wachten staan, of een ver
schrikkelijke toekomst dreigtmaar in beide ge
vallen moet soms met ware doodsverachting gestre
den worden, doch kunnen ook stoutmoedige, dap
pere mannen lauweren behalen. De twee heeren
luisterden evenwel niet meer naar haar. IedeT was
te veel vervuld met gedachten aan hachelijke oogen-
blikken, die voor zijn geest zweefden.
„Ik ben met honderd man door vier duizend om
singeld geweest, en toch heb ik mij er doorheen ge
slagen !"riep de overste.
„En ik ben, ik heelemaal alleen, ben in botsing
gekomen met een negerstam, die wel zeventig kop
pen sterk was," wierp Baldenius tegen.
„Ik heb het acht en veertig uren uitgehouden in
een boerenwoning, die van alle zijden beschoten
de de overste
oot met twee
it weken lang
3noten en wat
in.
jl/o e.„D 0fout om deze
scherts te lachen. Klara wierp haar een verwijtenden
blik toe, en maakte aan het twistgesprek een eind,
door zich tot Baldenius te wenden en hem een vraag
te doen, die hem bijzonder interesseerde en waardoor
bij in een afzonderlijk onderhoud met de vraagster
gewikkeld weTd. In het vuur van hun gesprek, waarin
echter niet de minste \hatelijklieid voorkwam, ge
raakten zij een eind bij de anderen achter, die al
voortgaande, hen evenwel niet schenen te missen.
De zon steeg ondertusschen al hooger en hooger,
en toen zij haar toppunt voot dien dag bereikt had,
wandelde de kleine karavaan nog steeds langzaam
verder en lag de bergtop, bet doel der wandeling,
nog ver in het blauw verschiet.
Eerst zeer bescheiden, daarna wat vrijer en einde
lijk brutaal indringerig kwamen een drietal gasten
zic.li bij het gezelschap aanmelden, liet waren dorst,
honger en vermoeidheid.
In het plaatsje Schellenberg, op den berg waarb^"
de tocht, bad moeten leiden, was in het bote, een
diner bestelddoch tegen de raadgevingen v>"
begeleidenden huisknecht had men den ce^°"eien
zekeren weg verlaten en zooveel zijpaden jnge.in^ei
dat men nu ongeveer even ver van Schoenberg ais
van Anthoniënhoogte verwijderd wa*
(Wordt vervolgd.)
