Officieel Nieuws- en Advertentieblad
voor Overflakkee en Goedereede.
EERSTE BLAD.
5de Jaargang. Woensdag 23 Augustus 1905. No. 39
Flakkeesche Boek- en Handelsdrukkerij
EEN SCHITTERENDE GEDACHTE.
Dit blad verschijnt eiken WOENSDAG.
Prijs per kwartaal, franco per post f 0,50.
Afzonderlijke nummers0,05.
Hoofd-Agent voor NederlandC. W. BETKE, Advertentie-
Bureau Mosseltrap 2, Rotterdam.
XJItg'a've cLer
te Middelharnis.
Prijs der Advertentiënvan 1 6 regels 0,60.
Iedere regel meer0,10.
G-roote letters naar plaatsruimte.
Driemaal plaatsing wordt slechts tweemaal berekend.
Alle solide Boekhandelaars en Advertentie-Bureaux
nemen Advertentiën aan.
1
Berichten van correspondenten en Advertentiën te adresseeren aan de Flakkeesche Boek- en Handelsdrukkerij te Middelharnis.
De ontvangst van het nieuwe kabinet.
Toen 1901 het kabinet Kuyper aan
de regeering- bracht, drong meer dan
één clericaal orgaan er op aan, dat de
linkerzijde een loyale oppositie zou voe
ren. Zoolang dr. Kuyper zijn partijwetten
in portefeuille hield en zijn partijbe
noemingen geen kolommen in het Staats
blad vulden, zooals in de laatste levens
dagen van het clericaal kabinet, had de
rechterzijde over die oppositie weinig
reden tot klagen. Mr. Mees ontving het
kabinet destijds met zooveel voorkomend
heid, dat Staalman er al dadelijk de
alarmtrompet over ging blazen. De N.
A. Ct. schreef een van waardeering ge
tuigend artikel. Aan den eisch van loyale
oppositie werd voldaan. Men zou nu zoo
meenen, dat de clericale pers bij de ge
boorte van het vrijzinnig kabinet dezelfde
houding zou aannemen, Nietwaar, lezer,
een „christelijk" Orgaan zou daar uit
hoofde van zijn „christelijkheid" wel het
allereerst toe genoodzaakt zijn. De be-
„berusting en gelatenheid" immers
moeten bij zulke hoofdorganen in elk
artikel te lezen zijn. Of dit inderdaad
zoo is, blijke uit het vriendelijke en
hooggemanierde artikeltje van de gere
nommeerde Standaard.
„Het lang verbeide kindeke is er dan
nu. De Staatscourant meldt, dat het
kabinet is geboren.
Of liever, zooals de vroedvrouw zeggen
zou, het is „gehaald." Gehaald na weeën
van dageD en nachten.
Gehaald met geweld. Met de forceps.
(verlostang)."
Op deze vriendelijke verwelkoming
volgt dan het niet minder lieflijke slot
aldus:
„Blijkbaar ter elfder ure heeft de heer
Borgesius nog de oudliberalen in jhr.
Van Tets en de Vrijzinnig-Democraten
in mr. Van Raalte in de formatie opge
nomen.
Ziende op deze, op het laatste oogen-
blik volbrachte zwenking, is het niet te
onvoorzichtig gezegd, dat alleen op Unie-
F E TJ I L L E T O N.
van Grete Olden,
(6) door K. te M.
Op een tafeltje in een hoek stond eenzaam een
treurend kopje, en toen hij zich daarvoor neder
zette, bracht een kellnerin hem met een verwijten
den blik de opgewarmde koffie. De andere heeren en
de dames waren reeds lang op weg.
„Alle vroeg Rudi ontsteld.
„Ja, het geheele gezelschap is naar den Almbach-
klamm. Daarbij wees zij naar het venster, en wer
kelijk ontdekte Rudi ver, ver weg op den witten
straatweg een groepje wandelende menschen, waar
tusschen een helder rood kleed vriendelijk te voor
schijn kwam. Hij kende dat helder roode kleed, hij
zelf had het zijn zuster, die trouwelooze Klara, op
haar verjaardag geschonkenzelf had hij het gekocht,
drie gulden voor den Meter betaald, en nunu
wandelde zij er mee daar beneden in het dal, terwijl
hij hier boven zat, alleen en verlaten.
Klara was voor hem gevlucht, zijn schrijven was
zonder uitwerking gebleven.
Droefgeestig gebruikte doktor Schmidt zijn eenvou
dig ontbijt.
Plotseling kwam er weder eenige hoop by hem op.
Misschien had zij hem een briefje geschreven. Hij
liberalen derhalve in hoofdzaak te
rekenen zal zijn, wat neerkomt op
ongeveer een vierde van de geheele
Kamer.
Een tweede punt van zwakheid zal
zijn, dat de Kabinetsformateur zelf'buiten
het Kabinet blijft.
Dit verbreekt den band van het
vaderschap terstond na de geboorte en
geeft aan hem, die toch feitelijk woord
voerden zal moeten zijn, te zeer de min
gewenschte positie van een zetbaas."
Na nog een paar krokodillentranen ge
plengd te hebben, over de samenstellende
deelen van het kabinet,die „niet in elkaar
gegroeid" heeten te zijn, doch „maar
aan elkaar gelijmd", verzekert de loyale
Standaard ons
„Eenmaal ministers der Kroon ge
worden, hebben de mannen van het
kabinet als zoodanig aanspraak maken
oplet wel, lezer,op aller
dus ook van de Standaard eerbied
Die eerbied van de Standaard blijkt
onder meer uit den kwalijk bemantelden
toeleg van het kerkelijk orgaan om langs
het kabinet heen Borgesius te treffen en
in Borgesius den „zetbaas."
Loyale politiek, nietwaar, lezer
We zullen ons nog slechts een enkele
opmerking veroorloven.
Uit hetgeen de Standaard vertelt over
„samengelijmde deelen," volgt, dat de
deelen van 't Kuyperkabinet, te weten
Rome en Dordt, in elkaar gegroeid zfjn.
Van deze logische conclusie uit 't
Standaardbetoog nemen wij gaarne acte.
Ook van andere zijde valt het nieuwe
kabinet een minderaangename ontvangst
ten deel. Het oud-liberale hoofdorgaan
Bet Utrechtsch Dagbladheeft blijkbaar
gehoopt op een oud-liberaal kabinet.
Wellicht is de aanvankelijke weigering
der oud-liberalen om zitting te nemen
in het kabinet wel het uitvloeisel ge
weest van de hoop, dat de aan mr.
Borgesius gegeven opdracht zou mis
lukken.
Nog voor het kabinet er was, trachtte
het Utrechtsch dagblad Borgesius op de
volgende j wijze in een hoek te duwen:
„Als politiek man is hij een liefhebber
van kleine middelen en kleine combina
tiën. Groote denkbeelden en inzichten
vroeg aan den portier, aan het kamermeisje, aan den
kellner, aan den huisknecht, of er niets voor hem
afgegeven wasneen, niemand had iets voor hem
ontvangen.
Ontstemd en zich vervelend slenterde de arme
Rudi den langen voormiddag in den omtrek van het
hotel rond. Hij vond de omgeving lang zoo aange
naam niet als hij eerst gemeend had, de groote roep
over al het natuurschoon was toch wel wat over
dreven. Antonienhoogte lag daar toch eigenlijk recht
vervelend en kaalde weg naar het lager gelegen
Berchtesgaden was te steil om te bewandelen en een
koude wind heerschte hier voortdurend. Natuurlijk
kan men gemakkelijk van een ruim uitzicht spre
ken, als men de menschen eerst een pu»r uren naar
boven laat klauteren en ze dan op een kalen rots
blok plaatster zouden al vreemde dingen moeten
gebeuren, als men dan nog geen ruim uitzicht had.
De top van den naburigen Watzmann was heden
weer in een wolkenkap gehuld. Een vervelende berg,
die nooit eens geheel te zien was. Bovendien betee-
kende wolken om den Watzmann regen, natuurlijk.
Er was voor het klimaat in deze streek al dikwijls
genoeg gewaarsehuwd, er gingen zelden acht en veer
tig uren voorbij, waarin geen regen viel. Bijna riep
Rudi toornig uit: „dat is volgens de statistiek be
wezen 1"
De wolken om den Watzmann daalden al dieper
en vulden reeds het dal, evenals donkere wolken nu
ook het gemoed van Rudi innamen, waardoor hij in
een zeer buitengewoon slechte luim geraakte.
Intus8chen werd het hem ieder oogenblik daide-
lijker, dat er nu van een opgeven der komedie, welke
zijn zuster speelde, in het geheel geen sprake meer
kon zijndan zouden zij zich ^'beiden voor al de
gasten gewoon belachelijk gemaakt hebben.
zijn niet zijn deel." Och neen, groote
denkbeelden en inzichten zijn zeker nog
minder het deel van het Utrechtsche
orgaan. Want bezat het die inzichten,
dan zou het niet trachten reeds bij voor
baat roet in het eten te gooien en aldus
de clericale bedillers een handje helpen.
Het Borgesiu$-zout van Woningwet, Ge
zondheidswet en Ongevallenwet heeft
zeker voor het oud-liberale blad een te
democratisch smaakje gehad. Het ware
beter geweest dit ronduit te zeggen dan
aan te komen dragen met kleineering
van den kabinetsformateur. Dan zegt ten
minste de Nieuwe Courant het open
hartiger
„Het kan ons slechts matig behagen,
dat juist in mr. Veegens de radicale
beginselen en Staatssocialistische voor
schriften van het vrijzinnig-democratisch
belichaamd schijnen te zijn."
Over dat „Staatssocialisme" maken we
ons niet ongerust. Professor Fabius,
Idsinga en ds. Wagenaar verweten zelfs
dr. Kuyper om zijn magere pensioenwets
ontwerp, dat hij aan „Staatssocialisme"
laboreerde. Dat schijnt nu eenmaal het
stopwoord te zijn. waarmee het conser
vatisme den drang naar sociale maat
regelen zoekt te beteugelen.
Wij hebben op de oordeelvellingen
dezer organen de aandacht gevestigd,
omdat er uit blijkt met welke groote
moeielijkheden het Kabinet te worstelen
zal hebben. Toch al zijn de voor
teekens ongunstig wij maken ons niet on
gerust. De heeren zien blijkbaar iets over
't hoofd. 52 tegen 48, redeneert de clericale
pers spottend, die meerderheid is te zwak
en in vele gevallen is op het samengaan
van die 52 niet te rekenen. Volkomen
waar zou het zijn, als de rechterzijde één
ding niet over het hoofd zag. Er is een
neutrale zóne, een gebied, waarop samen
werking van mannen uit alle partijen
te wachten is. Ah, ziet ge wel, roept
al triomphantelijk een clericaal orgaantje
uit, daar komen ze al om onze hulp.
Met uw verlof, meneeren, wij komen
niet om uwe hulp, gij zult ze moeten
verleenen in uw eigen belang. Bij goede
sociale maatregelen zult ge voor moeten
stemmen op straffe van, in 1909 nog
harder veroordeeld te worden dan in
Tegen etenstijd keerde het gezelschap vroolijk zin
gend terug eenige minuten later brak een flinke on
weersbui los. Men had zich uitmuntend geamuseerd,
ofschoon allen het wel wat al te warm vonden, de
heer Baldenius alleen vond zulk een temperatuur
overheerlijk, zeker omdat zijn wit maskeradepak
dan op het voordeeligst uitkwam.
Rudi ontving de terugkeerenden op de veranda
hij wierp zijn zuster een blik toe, waarin zoowel
oprechte trouw als een roerende bede te lezen waren.
Klaartje echter, die zeer vertrouwelijk aan den arm
der Oost-Pruisische dame hing, zag met onverstoor
bare kalmte langs hem heen en had een oogenblik
later zelfs den moed haar vriendin te verzoekeu haar
aan den jongen heer voor te stellen. Dit gebeurde
met groote bereidwilligheid. Rudi maakte een diepe
buiging en Klaartje lachte hem allerbeminnelijkst toe.
„Het is recht jammer, dat u zich van morgen niet
bij otis heeft aangesloten het was een prachtige weg
en wij hebben ons kostelijk geamuseerd 1 De over
ste heeft zeer interessant verteldover den oorlog
met Denemarken."
„Kom nu, mijn beste," onderbrak de levendige
Oost-Pruisische het gesprek, „wij moeten nog een
weinig toilet maken voor we aan tafel gaan."
Daarmee trok zij Klara voort.
Den geheelen dag deed zich geen gelegenheid voor
een onderhoud meer voor. Na het middagmaal
hielden de vermoeide wandelaars een ongewoon
lange siësta, en toen Klara tegen vijf uur weder voor
den dag kwam, was Rudi juist gevallen in handen
van den veldslagenbeschrijvenden overste, die zijn
luisterenden prooi eerst na een paar uren los liet.
's Avonds echter, toen Rudi nog maar enkele mi
nuten op zijn kamer was, meende hij plotseling een
vrouwenkleed voor zijn deur te hooren. Snel opende
1905. Wij komen niet bedelen om uw
steun, gij zult die niet kunnen weigeren,
als de wetgeving zich zal richten op de
oplossing van het sociale vraagstuk.
En spijt de groote woorden van
Utrechtsch Dagblad en Nieuwe Courant
zal lijfsbehoud- ook de oud-liberale partij
noodzaken tot meerdere concessie, dan
waartoe ze op 't oogenblik bereid schijnt.
Daarom afwachten.
Afwachten met vertrouwen.
De negen eminente mannen die zich
lieten vinden voor de ministeriëele zetels
hebben daar recht op.
Een Roomsche Hoogeschool.
Te Utrecht is onlangs een vereeni-
ging opgericht, de Sint-Radboudstichting,
welke zich ten doel stelt een katholieke
Hoogeschool te stichten.
Een tiental voorname katholieken met
hun aartsbisschop als voorzitter hebben
een som geid bijeengebracht orn de zaak
op touw te zetten.
Dat fortuintje danken de Roomschen
aan hun vriend dr. Kuyper. Dergelijke
seclescholen krijgen immers het recht
tot het verleenen van graden en boven
dien nog zoo'n peulschilletje van hon
derdduizend gulden uit de Staatskas.
Dat heeft dr. Kuyper door zijn Hooger
Onderwijswet mogelijk gemaakt. Het is
waarschijnlijk een van de vergoedingen
geweest, voor welke de Roomschen aan
dr. Kuyper hun steun verleenen.
Deze stichting komt niet overwacht.
Reeds tijdens de behandeling de H.O. wet
is er opgewezen, dat zoo'n Roomsche
Universiteit wel zou komen opdagen.
Zeer slim hebben de oprichters der Rad-
boudvereeniging gewacht met hun werk,
tot !jna afloop der verkiezingen. Anders
hadden allicht vele calvinistische broe
deren zich niet zoo gemakkelijk laten
lijmen.
Dat de katholieken deze school op
richten,'is te begrijpen. Ze streven voor
alles naar hetgeen in hun statuten staat:
„tot heil van het ons aller dierbare
katholieke geloof en Vaderland." Door
de gansche geschiedenis heen heeft Rome
met overleg haar middelen gekozen om
haar doel te bereiken. Van die middelen
is dr. Kuyper er één geweest.
hijOp de trap waren wel haastige stappen te
hooren, in de richting naar beneden, maar te zien
was er niemand.
Ontstemd wilde hij de deur weer sluiten, toen voor
zijn voet iets ritselde, en zich bukkende, vond hij
een zeer klein opgevouwen papiertje.
Klara schreef hem „Liefste RudiWees toch ver
standig en laat mij pleizier hebben. Je kunt je [niet
voorstellen, wat een genot het voor mij is, coo vrij
en vroolijk als een Ziegeunerin te zijn en toch jou
sterken arm tot bescherming in mijn nabijheid te
weten. Op dezen eersten dag heb ik meer interes
sants gehoord en gezien dan anders in een jaar. Ik
zal mijn leven lang op deze herinnering kunnen teren,
en ook voor mijn letterkundigen arbeid zal het
gouden vruchten dragen. Dus, wees mijn goede, be
minnelijke broeder en laat mij dezen keer eens met
volle teugen uit den vreugdebeker drinken. Je Klara."
De doktor schudde het hoofdhij wist dat er niets
meer aan te veranderen was en moest dus verder
alles aan het toeval of aan het noodlot overlaten.
Toch bleef het hem zeer pijnlijk geheel tegen zijn
wil zulk een rol te moeten spelen. Hij had een gevoe
alsof ieder hem met wantrouwen aanzag en dit was
hem zoo onaangenaam, dat hij zich hoe langer hoe
meer van de anderen afzonderde. Hij kon het niet
verdragen dat zijn zuster hem voortdurend ernstig
met „mijnheer" of „doktor" aansprak.
Zoo begon hij zijn eigen weg te gaan en daar bij geen
behoefte had aan veel gezelschap, richtte hij voors
hands zijn wandelingen naar het in de laagte gelegen
stadje, waar hij in den kleinen tuin van den ban
ketbakker bij een glas limonade en een krant uren
kon zitten droomen.
[Wordt vervolgd.]
