burg,
Lan,
a Haag.
ort 157.
(ere maand
arms
[all!
[nendijk.
rabat.
illen.
rzaden,
5de Jaargang.
Woensdag
17 Mei 1905.
No. 25
s -s
ÉS
'Jffl
3blad
(tel MEIJER
[ondziekten
ïsttanden.
'elharnis.
Lordt er ge-
la le voorraad
ïewoon lagen
5x11
ie kw.) f
M®
jen, Zeemen,
|t cadeau.
velend,
kantoor.
en Buiten-
Inknoten.
In Gebouwen
Ibeekbanken.
jpij „de Sala-
perende Goe-
|en en Bank-
13—10
BEIDEN, ook
[baar.
r f 13,25 de
porten samen-
Berger
jbij 0°C niet
ijs vloeibaar
laDbevoleD.
middel tegen
l oud beproefd
Ijlgen daarvan.
lapsules,
lorsthonig,
[Ï8.
dij
;:.r!<s!and.
C/3
>-3
C/3
s
B3 2g
co
te* i=a-
i
tnf
TJ'
O
i-3.
nauwkeurig
stellende
i Èf'M.
•i
10
baron en pair van Engeland was gewor
den en een kasteel met landgoed bad ge-
erfd, dat hem een jaarlijks inkomen van
SOCIO pond sterling (f 96 000) waarborgde.
Paard en rijtuig waren toen spoedig van
de hand gedaan en sir George Meredith ver
trok met zijn vrouw naar Engeland om bezit
te nemen van zijn erfenis en zijn verder
leven rustig op het familiekasteel in het
graafschap Kildare te slijten.
Hoogmoedig is de nieuwe baron niet. Hij
maakte de reis als tusschendeks-passagier
en alvorens hij zich inscheepte gaf hij een
afscheidsfuif aan zijn vroegere collega's
koetsiers, die hij ruimschoots op whisky
onthaalde. Daar evenwel de nieuwe erfge
naam ook kinderloos is dreigen bij er bij
diens overlijden weer nieuwe verwikkelin
gen omtrent de nalatenschap.
Overstroomingen in Frankrijk. Tengevol
ge der overvloedige .regens in de laatste
dagen, zijn de Gors en de zijrivieren buiten
haar oevers getreden. De Gers is reeds
meer dan vier meter gewassen en men
vreest, dat zij nog tot vijf meter stygen
zal, want boven Auch neemt de waterhoogte
met 23 c.M. per uur toe. Te Auch zijn alle
velden en tuinen, nabij de rivier gelegen,
overstroomd. Het water dringt de huizen
binnen, terwijl het reeds over eenige straten
vloeit. De bewoners, die zich de vreeselijke
verwoestingen by de groote overstrooming
van 3 Juli 1897 herinneren; duchten een
herhaling van dit onheil en maken zich
gereed om hun huizen te ontvluchten."
Evenwel is er nog geen onmiddellijk gevaar,
doch het gemeentebestuur neemt zijn voor
zorgsmaatregelenTe Toulouse heeft het
drie etmalen achtereen geregend. De Ga
ronne is meer dan 3 meter gestegen en
het onstuimige water voert talrijke ont
wortelde boomen mee, terwyl de weilanden
en akkers voor driekwart overstroomd zyn.
De bevolking der aan den oever gelegen
plaatsen is zeer verontrust, maar toch is
men nog ver van de beruchte overstrooming
in 187a, toen de Garonne negen meter steeg.
In de genade des keizers aanbevolen. Het
Weensche gerechtshof, dat Franciska Klein
ter dood veroordeelde wegens moord op
den ouden rentenier Sykora, heeft besloten
haar in de genade des keizers aan te be
velen. Aanleiding tot dit besluit was de
omstandigheid, dat slechts negen gezwore
nen bevestigend antwoordden op de vraag
betreffende den moord, zoodat beklaagde,
als slechts twee stemmen anders waren
uitgebracht, daarvan zou zy'n vrijgesproken
geweest.
Gemaskerde inbrekers drongen bij nacht
een villa te Cruyshantem binnen. Zij dwon
gen de dochter des huizes op te staan en,
terwijl zy haar met messen bedreigden,
lieten zij zich de plaats aanwijzen, waar
haar vader zijn geld borg. Hiervan maakten
zij zich meester en vluchtten er mede.
Een „aanval". Deze week werden te Dus
seldorf twee jonge kantoorbedienden in
hechtenis genomen onder verdenking in den
spoortrein een moordaanslag te hebben
gepleegd op den directeur Rohlfs uit Keulen.
Deze was in een waggon aangevallen en
gewond dooi een persoon, die, toen de
aangevallene zich krachtig verweerde, uit
den trein was gesprongen. Toen dit feit
bekend werd, herinnerde zich een telegrafist
te Keulen dat twee jongelieden dien dag
naar Dusseldorf hadden geseind: „Aanval
uitstekend geslaagd, alles best". Hy deed
aangifte bij de politie, die de afzenders
opspoorde en trots hun betuigingen van
onschuld gevangen nam. Echter om hen
spoedig weder los te laten, nadat zij by
den heer E'ohifs waren gebracht en deze
verklaard had hen nooit gezien te hebben.
Wat beteekende dan het verdachte tele
gramOok dit werd opgehelderd. De beide
jongelieden waren verliefd op tweeKeulsche
jonge dames, haddèn zich naar Keulen be
geven om het jawoord te vragen en dit
gekregen en hun welgelukten „aanval"
naar huis geseind!
De werkelijke dader is nog altijd zoek.
Een opstandeling. Te Madrid is op ver
zoek van de Braziliaansche regeering de
vertegenwoordiger van den zoogenaamden
vrijstaat Kumadi gearresteerd. De man
trachtte militairen aan te werven om een
troepenmacht te vormen voor een poging
om dit gebied van Brazilië los te maken.
Eenige documenten werden bij hem in de-
slag genomen. ICumani is een gebied van
ongeveer 60.000 vierkante kilometer tus-
schen de rievier de Oyapok de Tumachu-
mac-bergen en den Atlantischen Oceaan
ten zuiden van Fransch Guyana gelegen.
Het land bestaat grootendeels uit savannen,
en ten deele uit met wouden bedekt hoog
land, De bevolking wordt geschat op onge
veer 6000 Indianen en en 600 mestiezen.
De hoofdplaats Kumani telt slechts 300
inwoners.
Een gevaarlijke staking. Te Odassa staken
de bakkers, waardoor een stad van meer
dan een half millioen inwoners met hongers
nood wordt bedreigd. Indien de staking
langer dan een week duurt, voorziet men
hoogst ernstige gevolgen. Het eigenaardige
is, dat de gouverneur, de burgemeester en
het hoofd der politie zeggen, dat de stakers
volkomen in hun recht zijn.
Met het oog op een dreigende staking van
de machinisten der marine wordt de haven
door een half batailion der infanterie be
waakt.
In de Doribassofstraat is een man aange
houden, dis een bom bij zich had. In de
Semskajastraat is een geheim wapenmaga
zijn ontdekt.
„Overigens", zegt Gentral Hews, is de stad
rustig.
Op z'n Amerikaansch. Vijf inbrekers
hebben, met behulp van bommen, gevuld
met nitro-glicerine, den ingang van het
gebouw der bank te Gilberteville (een stadje
in den Staat Hew-York geforceerd. Zy von
den er ongeveer 16000 dollars- De bewoners
door het ontploffen der bommen opmerk
zaam geworden, snelden toe om de dieven
te grijpen, maar deze baanden zich met
hun revolvers een weg door de menigte
en verdwenen op gereed gehouden paarden,
die zij eveneens hadden gestoleu.
Draadlooze knip in geldverlegenheid. Een
passagier van het stoomschip der Noord-
duitsche Lloyd, Keizer Wilhelm II, is dezer
dagen op eigenaardige wijze overtuigd ge
worden van het nut der draadlooze telegrafie.
Toen het schip van Bremerhaven vertrekken
zou, ontdekte hij tot zijn niet geringen
schrik, dat hij zijn geld, 2400 mark, had
laten liggen in de hotelkamer te Bremen,
waar hij gelogeerd had. Hij stelde hiervan
dadelijk den kapitein in kennis, die voordat
de kabels worden losgemaakt, nog net aan
den vertegenwoordiger van de Noordduit-
sche Lloyd te Bremerhaven, de opdracht
geven kon. per telefoon in het hotel te
Bremen navraag te doen. Terwijl de stoom
boot de Wezer afvoer, niet meer dan een
half uur na haar vertrek, kwam er, door
middel van de draadlooze telegrafie, al be
richt-, dat het geld in de hotelkamer (onder
het hoofdkussen gevonden was en dat het
bedrag aan den passagier uitbetaald kon
worden.
Ergerlijke dierenmishandeling. In den
Wintergarten te Berlijn treedt thans een
goochelaar op die als slotnummer van zijn
zeer merkwaardige kunstverrichtingen een
vogelkooi met levende kanarie uit zijn han
den laat verdwijnen. Het kunststuk werkt
verrassend en vindt dan ook steeds leven-
digen bijval, maar de geestdrift van het
publiek zou zeker wel bekoelen, wanneer
men wist met welk een ergerlijke dieren-
mishandeling het gepaard ging. De goo
chelaar heeft de kooi aan een sterken,
vleeschkleurigen gummiband bevestigd, die
uit zyn mouw komt. Zoodra hij den arm
uitstrekt wordt de gummiband strak ge
spannen en als hy de kooi loslaat verdwijnt
deze met een snelheid, die aan het oog
ontsnapt, in zijn mouw. De tralies van de
kooi zijn namelijk van scharnieren voorzien,
zoodat deze geheel te zamon klapt, maai
de arme vogel wordt daarbij tusschen de
tralies verpletterd. Het overhemd van den
goochelaar is dan ook van binnen vol bloed,
afgerukte stukjes vleesch en vederen van
den vogel. De Berlijnsche bladen hopen door
het publiceeren van deze dierenmarteling,
er een einde aan te maken, waartoe zij-
een beroep doen op het publiek.
Een brutale diefstal. Dezer dagen is er,
naar het Handelsbl. v. Antw. meld, op bui
tengewoon brutale wijze ingebroken bij de
weduwe De Vos, wonende langs den steen
weg van Kruishouten op Daregem. Bij haar
woond een nicht van 22 jaren.
Zondagnacht rond lli/2 uur, hoorde dit
meisje, dat bij hare tante sliep, een verdacht
gerucht. Zij sprong verschrikt recht in haal
bed en vroeg: „Tante, ieeft gy nog?" Op
hetzelfde oogenblik sprongen twee mannen
met geopende messen in de kamer en ver
boden, onder doodsbedreigingen, aan de
vrouwen om hulp te roepen.
De vrouwen smeekten en baden om tocht
het leven mogen behouden. De twee schur
ken stemden er 'n toe, op voorwaarde, dat
zij al hun geld afgaven en zich stilhielden.
Dan kwamen er nog vier manner, by, waar
van een zijn aangezicht bedekt had meteen
zakdoek. Zy begonnen nu gansch de kamer
te onderzoeken, roofde daarna al de winkel
waar, ellengoed, en laadden het op een kar,
bespannen met een paard. Rond 1 uur stond
de nicht op om de buren te verwittigen,
maar de dieven waren nog niet weg, en ze
moest seffens terug in haar bed.
Het was 3 uur vooraleer zfl hulp dorsten
te roepen. De dieven hebben veel winkel-
goed en al het geld, dat in huis was, ge
stolen, voor omtrent 2000 frcs.
De dieven waren met zevenen. Terwijl
er zes in huis waren, reed er een heen en
weer per fiets om te zien of er geen volk
kwam.
Door een stier gedood, De koster van
Mooregen, Remi van Glabbeke genaamd,
werd op het erf van den landbouwer Van
Meulebroek door een losloopenden stier aan
gevallen, die hem de horens diep in de borst
stiet, zoodat de ongelukkige terstond dood
was- Hij laat een weduwe met negen kin
deren na.
i regels f 0,60.
0,10.
tsruimte.
ïemaal berekend.
rtentie-Bureaux
in.
Irieiharnis.
•ekseltje van zijn gere-
jhe is.
:er meer„De liberale
ihttnaking niet vies."
kan dit weten want
r zeide hij
wijswet (ge weet, lezer
ij wetje red. V.), is een
asco (mislukking) der
I
m aldus de millioenen
kerk door de klooster'
•aten.
eneer Kolkman.
et, lezer het clericale
ten doel een gelijke
zekeren aan openbaar
rwijs
1 die gelijke behande-
Hierin, dat voor de
en elke waarborg voor
js van clericalen kant
Den raar ding toch, die
l!
/erkouteren zsggesi?
eren is de Amsterdam-
hristelijk Ilistorischeu.
bestrijder der Room-
i van tijd tot tijd met
a 't land door om de
tisch- Christel ijk-H isto-
de kleine luyden aan
teren is een plooibaar
reef hij op 7 Juni over
ner beeft door de ver-
gevallenwet (die llink
der groot-fabrikanten
mieuw bewezen dat zij
an heeft en veel nut
5 nu werkelijk een dam
ryiing en het toegeven
in den dag.
lerste Kamer liberaal.
clericaal. Daarom be-
vijsnovelle in een vloek
behandeling te nemen,
kouteren nu ook den
preken van overijling?
mar m'n hoofdje kijkt",
lange pauze, hij bleef staan, zweeg en begon opnieuw
„Juffrouw Emmahij zweeg weer, maar vervolgde
toen: „onsonderhoud wil, zooals u wel bemerkt, he
den niet recht vlotten. Sta mij toe u de reden van
mijn afgetrokken zwijgen te verklaren."
Hij zweeg weder, haalde diep adem en bekeek met
de grootste opmerkzaamheid de kleine steentjes op
den weg, toen ging hij na een poosje voort
„Ik ben, zooals u stellig al gemerkt zult hebben,
juist geen schuchter jongelingjongeling zoo min
als schuchter— maar wat ik u heden zeggen wil
gaat mij nu niet zoo van een leien dak Wees zoo
goed en zie mij met uwuw oogen niet zoo strak
aan, zie liever in het rond."
Weder volgde een pauze.
„Ik kom mij zelf met al mijn inleidingen zeer be
lachelijk voor, en toch behoef ik mij niet te schamen,
want ik heb in mijn leven wel dwazer dingen uit
gehaald. Neen, wees nu zoo goed mij met uwe oogen
weder aan te zien, nu zal het wel gaan."
Het ging thans ook steeds sneller en zachter:
„Juffrouw Emma— waarom zou ik er lang omheen
men oen om niemand, zen» geen „nmcinuu
moeten, met geen mensch in aanraking te komen—
en nu hier vind, wat ik dacht dat niet meer bestond,
namelijk een rein, onbedorven meisje Kort en
goed, ik wil u niet de beleediging aandoen tevragen
Houdt u van mij Wat weet u eigenlijk ook nog van
mij Hoe weinig kent u mij nogSlechts wilde ik
u even vragen
Weer bleef hij steken, zijn stem werd week en nog
zachter, toen bij voortging:
„Denk u er eens over na! Veroorloof mij, dat ik
in de omgeving en in het gezelschap van u en uw
ouders blijf, opdat u alle drie mij leert kennen Uw
vader mag naar mij informeeren en zal mij door zijn
brilleglazen geheel doorschouwen. Misschien zal hij
dan zien, dat ik toch niet geheel en al een onwaar
dige ben voor zijn eenigen schat. En umisschien
als u mij leert kennenen dan zietendus
kort en goed, ik had u op de knieën moeten smee-
kenen alzoo, ik verzoek u oprechten nederig, ver-
veroorlooft u het mijoch toe— staat u het mij toe?"
Zijn stem was zachter geworden, voortdurend
nemen? dan kon ik er nooit toe besluiten, u moet
mij daarom niet voor een ongenaakbare, te veel ei-
schende prinses houden, maar ik kon niet! Ik ben
nu niet zoo dom om op de dichterlijke verliefdheid te
wachten, maar, ziet u, ik heb het thuis zoo goed,
ik had nooit den moed dat thuis te verlaten U
echter..." Oogen, mond en het gansche purperrood
geworden gezichtje lachte hem toe. „U is geheel
anders. Voor u heb ik geen angst, wantik vertrouw
u. Hoewel u zegt een spotter en een man van de
wereld te zijno ja, dat is u ook— en hoewel u
zegt niet sentimenteel te zijn, dat_ is u toch, u is
goed en lief en bij u kan ik het niet koud hebben,
uoogen en gelaat straalden hem toe— „u heeft
mijn ouders liefik ken u reeds, ik weet. al hoe
en wat u is 1 Ik dank u voor hetgeen gij daareven
gezegd hebt'en nu, niet waar, zullen wy tot hen
terug gaan en hen alles zeggen."
En zij Jkeerden langzaam om, gingen hand aan
aan hand door het bosch— door het groene, zwij
gende bosch— de ouders tegemoet.
ui et ïuuvcci
ngers gezegd hebben, toen zij
t hun Welheim de Welheim
Emma in alle onschuld zulk
visselvallige levensloterij had
waren zooals reeds gezegd is,
lieden, en bovendien welge-
Freisinger niet de kunst van
en hulpbehoevende bloedver
iet in den steek liet, kon hij
aaar toch eenigszins weelderig
n dus door de heugelijke ont-
ligd. Maar dat hun kind toen
lk een rustig gelukkig gelaat
en dat de schitterende man
en dat eenvoudige jonge ding
ontzag behandelde, dat was
zeker een heel andere geschiedenis, die de hoofden
der ouden bijna op hol zou gebracht hebben. En
toch was het eerste woord van den vader geweest
„Kalm aan maar, en geen overhaasting Eerst elkan
der leeren kennen, dan zien of men] bij elkander
past, en dan verder kijken 1"
Daarbij was het gebleven. Maar de gestrenge vader
zag weldra, dat het eenvoudige kird reeds een ge
vestigde meening had en deze luidde, dat men elk
ander kende en bij elkander paste. De vader hield
liet. kind voor verstandig genoeg om te oordeelen en
hij had ook de ervaring opgedaan, dat, als het
kind zei: zoo is het, het dan bok zoo was. Daarom
hield hij dan ook het elkander-leeren-kennen 6n
het uitstellen der verloving voor een bloote forma
liteit'. De drie anderen wisten dat hij het daarvoor
hield en waien er mede tevreden.
(Wordt vervolgd.)
