Officieel Nieuws- en Advertentieblad voor Overflakkee en Goedereede. EERSTE BLAD. 5de Jaargang. Woensdag 1 Maart 1905. No. 14. Flakkeesche Boek- en Handelsdrukkerij Gemaskerd. Dit blad verschijnt eiken WOENSDAG. Prijs per kwartaal, franco per post f 0,50. Afzonderlijke nummers0,05. Hoofd-Agent voor NederlandC. W. BETKE, Advertentie- Bureau Mosseltrap 2, Rotterdam. Uitgave d.er te MldcLelHamis. Prijs der Advertentiënvan 1 6 regels f 0,60. Iedere regel meer0,10. G-roote letters naar plaatsruimte. Driemaal plaatsing wordt slechts tweemaal berekend. Alle solide Boekhandelaars en Advertentie-Bureaux nemen Advertentiën aan. Berichten van correspondenten en Advertentiën te adresseeren aan de Flakkeesche Boek- en Handelsdrukkerij te Middelharnis. L' histoire se répète. Hoe dringt zich dit gevleugelde woord van den Franschen staatsman telkens aan ons op, bij het aanschouwen van het Russisch treurspel. De geschiedenis her- haait zich. Zij toont het in opeenvolgende eeuwen, in verschillende landen: De machthebbenden maakten zich haar les sen weinig te nutte, sloegen de waar schuwingen van voorgaande wereldge beurtenissen in den wind, tartten het volk tot het uiterste, tot het uitbarstte in geweldige opstanden, in bloedige re voluties. Voor nauw honderd jaar het Fransche volk onder het ergste despo tisme van adel en geestelijkheid. Alle lasten voor den burger en den boer, alle lusten voor een uitbuitende pries ter- en adelstand. Geen boer, die zijn wijnoogst niet moest laten behandelen in de wijnpers van den heer. Belastin gen zwaar drukkend op de schouders van den burger, millioenen opgebracht door de kleinen, om tot braspenning te dienen van de Fransche grooten. In de achterbuurten van Parijs een opeenhooping van duizenden proleta riërs, saamgestroomd van 't platteland om den honger te ontkomen. En eindelijk zoekt de tot razernij ge dreven massa een uitweg in de geweldige revolutie, haar tyrannen meedoogenloos moordend, haar wraak koelend aan even zoo vele onschuldigen. En als t bloed dagenlang heeft ge stroomd, als de guillotine honderden on der haar valbijl heeft zien vallen, keert de orde weer, wordt in de staatsinrich ting een plaats ingeruimd aan „de rech ten van den mensch". Zie nauw honderd jaar later. Rusland in 1905. Een grootvorstendom, dat milli oenen bij millioenen trekt uit de staats ruif. Dat duizenden guldens, voor de verminkte strijders van 't Russisch va derland bestemd, in zijn onuitputtelijken geldbuidel doet verdwijnen om zijn bijzitten met diamanten te kunnen be hangen FEUILLETON. van Hans Arnold, (2) door K. te Ut. Een roofzuchtige bureaucratie, die steelt en plundert, rooft en moordt, elke vrijheid verstikt, het volk afperst en uit buit sinds jaren. Tot eindelijk 't afge beulde volk, na „Vadertje Gzaar" oot moedig gesmeekt te hebben om hervor mingen, zich werpt in de armen der revolutie, de bommen slingert naar de gehale beulen. Tot stroomen bloeds ge stroomd hebben, voor de hervormingen zijn afgedwongen. De geschiedenis herhaalt zich. Dan zal wellicht in een volgende eeuw een „politiek" christen in datzelfde Rus land de revolutie, door adel en bureau cratie veroorzaakt, bij de „kleine luy- den" trachten uit te spelen tegen de hervormingspartijen, zooals men thans ten onzent aanschouwt. Als grootvorst Sergius valt als slacht offer van zijn eigen stelsel, van zijn eigen misdaden, gaan de gezanten der vorsten op audiëntie aan den Czaar hun rouwbeklag te doen. Als de stakende arbeiders met knoet en sabel worden mishandeld, op de binnenplaats eener gevangenis armen en beenen worden stukgeslagen de oogen worden uitgestoken, mogen de vorsten zich niet mengenin de binnen- landsche politiek van het Czarenrijk. Zoo stonden de zaken toen ik eenB op een avond even bij jnffrouw VanJStettendorp aanliep. Ik vond daarop li aar lievelingsplekje bij hetjbaardvnur, ijverig bezig een brief te lezen. Zij knikte mij toe, zonder zich door mijn binnentreden te] laten storen, dat was trouwens haar gewoonte ook niet. Ik zette mij zwijgend tegenover baar, de sabel tnsscben de knieën de handen daarop gesteund en wachtte tot zij haar lectuur ten einde zou zijn. „Ziezoo," zeide zij en streek den brief weer in de vouwen, „dit schrijven bericht mij, dat ik een lo geergast krijg en wel zulk een, bij wie u, Roten berg,mij ais adjudant moet ter zjj'de staan. De dochter van een oude schoolvriendin wordt midden in het seizoen de stad nit en mij op den hals gestuurd, omdat zij eenige waaronder onbegrijpelijke, blauw- jes heeft laten^ loopen. Het ia een echt goudviechje, mijn jongen 1 ja, spits uw ooren maar! daarbij is het een zeer bekoorlijk wezentje. Dat zou ton slotte nog een homoeopatiach geneesmiddel voor u ktin- rtT°r,?1n- Nu' hoe denkt u over dat zaakje?» Ik haalde zwaarmoediglde schouders op. „Voor mij 18 "Pel en dans voorbijsprak ik met de diepe Als duizenden Israëlieten worden ver volgd, mishandeld, hun vrouwen en dochters onteerd en verkracht, hun kinderen doodgeslagen voor 't oog dei- stervende moedergaat geen enkele gezant namens zijn vorst protest indienen bij „Vadertje Czaar.'' De geschiedenis herhaalt zich. Zooals eenmaal de Fransche priester Siéyès de partij koos van 't gemarteld en getergde volk, is het ook in het Russisch treurspel een priester die de partij kiest van de verdrukten en uit- gebuiten. Zie, hoe vreeselijk moet de toestand zijn, als een priester durft aanraden dynamiet en bommen. Zeker, wij keuren dien weg van geweld af, streng en onvoorwaardelijk. Doch aan wie de schuld? stem van den 'bezitter eener ongelukkige liefde. „Niet al te zwartgalligantwoordde zij. „U weet, daar kan ik maar een heel kleine hoeveelheid van verdragen. Komaan u mag doen of wezen wat u wil, maar den volgenden keer dat u weerbier komt, is er wat jongs en vroolyks bij het haardvuur en u moet mij helpen dat aangenaam bezig te houden, een heel programma voor genoegens opstellen, voor luchten op schaatsen en voor dansen zorgen, in het kort voor alles, wat men van uw leeftijd en positie verwachten en verlangen mag. Gelukkig hebben wij spoedig het gemaskerd bal te wachten, daar zal mijn schoone gast als een gratie heen fladderen en enkel om mij te plezieren fladdert u mee Ik verklaarde mij, zooals van zelf spreekt, als was in haar handen en dientengevolge bereid mij te laten kneden tot berenleider van onbekende nichten of vriendinnen. Met een soort van vergenoegden trots of trotsche vergenoegdheid aanvaardde ik werkelijk de mij op gedragen taak, die mij in zoo verre aanlokkelijk scheen, dat ik nu eens' toonen kon, niet,voor alle jonge meisjes zoo ongevaarlijk te zijn als voor de blonde Elze, die ik niet uit mijn gedachten kon verdrijven. Na eenigen tijd vernam ik, dat de verwachtte da me was aangekomen en besloot mijn opwachting te gaan maken. Ik trok mijn besten rok aan, streek raijn snor zoo veel als mogelijk was in de hoogte, in het kort ik tooide mij zooals het een hartenbreker betaamt en begaf mij op weg naar de woning mijner oude vriendin. Als het nichtje niet op mij verliefde, geen voldoende verstrooiing in haar verbannings oord vond, dan zou het aan mij niet liggen. Een weinigje nieuwsgierig was ik wel, hoe het goudvischje, dat glinsterend de onbekende toekoraBt Aan wie anders, dan de reactionaire adelheerschappij, het uitbuitend groot- vorstendom, de alles roovende-bureau cratie, die in Rusland regeert? Nog kan de Gzaar 't volk leiden in 't rechte spoor, als hij krachtdadig de hervormingen ter hand neemt. Maar wederom zal het de reactie zijn, die hem dit belet, wederom zal een machtige adelstand zich schrap zetten tegen elke inkrimping harer uitbuitende overmacht. Juist als in 't Frankrijk van 1789. De geschiedenis herhaalt zich. Het manifest der oud-liberalen. Verleden week verscheen in de bladen een manifest, dat men kan beschouwen als de staatkundige belijdenis van de oud-liberale partij. Het is onderteekend door 75 mannen van grooten naam en invloed. Onnoodig te zeggen, dat wij het in zeer vele opzichten met de stel lers van dit stuk oneens zijn, doch ook, dat we veel er van kunnen onderschrij ven. Het groote belang er van is hierin gelegen, dat het duidelijk aangeeft, wat we bij de Juniverkiezingen aan de oud- liberaien zullen hebben. En dan is 't ons een reden tot groote vreugde, dat deze partij, zich beslist stellend tegenover de coalitie van unie-liberalen en vrijz.-de- mocraten, zich even beslist plaats tegen over de clericale coalatie en zich in 's lands belang aan de zijde der vrijzin nigen schaart. Vooral waar in 1901 vele twijfelaars aan oud-liberalen kant hun stem gaven aan 't ministerie Kuyper en de clericale organen daar nu al reeds weer op speculeeren (getuige de verkie zing in den Briel), is het van gewicht, dat dit manifest onomwonden zijn partij- genooten er op wijst, dat hun plaats is aan de zijde der vrijzinnigen. Om 't be lang der zaak, nemen wij 't manifest in zijn geheel op: AAN DE LIBERALE KIEZERS, 's Gravenhage, 18 Febr. 1905. Nu weldra de vierjarige periode van wet geving zal zjjn afgeloopen, zijn de onder- geteekenden te rade gegaan wat zü kunnen doen, eeneizijds om aan de vrijzinnige be ginselen wederom een overwegenden in vloed te verzekeren, anderzijds om hun po- kwam tegemoet zwemmen, er uitzag; voor de j'eugd heeft het vreemde iets aantrekkelijks en daarom was ik dan ook vol hoop op hetgeen komen zou. Als ik zoo uitgerust, gelaarsd en gespoord als een jonge ridder die zijn eerste heldendaad gaat verrich ten, op de in te nemen vesting af ging, ontmoette ik een dame inet een paar pakjes in de hand, een ruiker van viooltjes in het knoopsgat en de neus een weinigje in den wind. Ik stond als door een bliksemstraal getroffen, want mijn aangebedene uit M... stond in eigen levenden lijve voor mij. Zij herkende mij ook terstond, dat zag ik, want een diep rood van verrassing vloog over haar wan gen. Deze seinvlag van gerooede- en hartaandoe- ningen durfde ik echter in het geheel niet te mij nen gunste uitleggen, want ze werd zooals ik op gemerkt en2ervaren .had, uitgestoken voor vriend en vijand, voor haar vroegeren ouden onderwijzer zoowel als voor een tegenwoordigen danser. Vele meisjes bezitten nu eenmaal die eigenaardigheid tot haar eigen verdriet en tot scherts of vermaak van anderen. Nu, in ieder geval zij werd rood en ik nog rooder, al mijn plannen en uitzichten op de nicht mijner vriendin versmolten als sneeuw voor de stra len eener MaaTtsche zon. In twee slappen was ik bij haar, en zonder te bedenken hoe mijn gedrag streed tegen den vorm, welke verbiedt een jonge dame op straat zoo maar zonder complimenten aan te spreken, zonder dit of iets anders te bedenken, legde ik de hand aan de muts en sprak. Hooggeëerde dame! welk een onverwacht genoe gen Maar zij, den neus nog een centimeter hooger. zag mfj uit de hoogte koel en afwijzend aanIT is ooi. hier, mijnheer Rotenberg? Heel aardigi" sprak zij, neeg het hoofd precies alsof het afgemeten was twee sitie en die hunner naaste geestverwanten, mede ten aanzien van andere vrijzinnige groepen nauwkeuriger te bepalen. Tegen de hoofdbeginselen, welke de coali tie der thans de meerderheid in deStaten- Generaal vormende partijen aan het Staats beleid ten grondslag legt, blijven zij gekant. Zy meenen, dat de vermenging van gods dienst en politiek, welke van de toepassing dier beginselen het onvermijdelijk gevolg is, slechts kan strekken tot ontwijding van den godsdienst, tot schaden aan waarheid in wetgeving en bestuur en tot verkorting der vrjjheid van denken en spreken. Zij zien met zorg een Ministerie aan het bewind, dat de verdeeldheid op grond van verschil in godsdienstige overtuiging verscherpt. Verschillende maatregelen in het thans bijna verstreken regeeringstijdperk tot stand gebracht of voorbereid, hebben hen in deze zienswijze bevestigd. De uitoefening der be stuursmacht was in menig geval niet over eenkomstig hetgeen naar hun meening, door 's lands belang geeischt wordt. Op wet gevend gebied duchten zij met name van de onderwijspolitiek gevaar. Tevens achten zij krachtig verzet noodig tegen de voorge stelde wijziging van het tarief van invoer rechten, vooreerst omdat de vrijhandelsge- zinde staatkunde der laatste halve eeuw Neerlands welvaart ten goede is gekomen en niet minder omdat die wijziging te groote uitbreiding geeft aar. de heffingen, waarbij met de draagkracht geen rekening wordt gehouden. Naar hun oordeel gedoogt's lands belang derhalve niet bestendiging van de tegen woordige regeeringsmeerderheidzij achten zich verplicht tegenover haar front te ma ken, zoowel zelfstandig als met handha ving van eigen standpunt door het ver- leenen van steun aan vrijzinnige candidaten der linkerzijdecandidaten die niet tot hun naaste geestverwanten behooren. Ter afbakening en handhaving van dit eigen standpunt wenschen zy voorts nu andere groepen van vrijzinnigen, met het oog op de stembus van 1905, een compro mis hebben gesloten in het kort de be ginselen te omschrijven, aan welke naar bun opvatting de liberale staatkunde behoort vast te houden by haar streven naar op lossing der staatkundige en maatschappe lijke vraagstukken, die door de tijdsomstan digheden en de geleidelijke ontwikkeling van nieuwe denkbeelden aan de orde van behandeling worden gebracht. 1. Als hoofdbeginsel van liberale staat kunde stellen zy, dat de staat naar den eisch van strikte onpartijdigheid aan alle e» een hal ven centimeter, maakte een kleinebeweging op haar smalle hakjes en draaide omeenvoudig om zooals men niet méér omdraaien kanen daar stond ik. en dacht., zooals een gewoon mensch in zulk een geval slechts denken kan „Daar heb je 't nou I" Ik zag het slanke, mooie meisje nog een paar oogen- blikken half bedwelmd en geheel Lednaik had weder eens het gevoel een flink, kond stortbad over den kop gekregen te hebben, zooals mij al vaker door de zelfde hand was toegediend en hoewel dat niet altijd akngenaam is, kan men het onder zekere omstandigheden best verdragen. Men moet een levenslustig jongmensch geweest zijn, zoo een, die altijd evenveel geluk bij de dames had, die op alle mogeljjke bals de geliefd<-te danser was, om te ondervinden, hoe verraderlijk het noodlot is, als juist die eene, die men zoo graag voor zicli zou winnen, bij wie men zich aangenaam wil maken, voor wie men door een vuur niet zou vliegen maar er ten haren believe langzaam do^r wandelen, als juist die eene iederen keer als men haar toevallig of opzettelijk nadert-, twee graden onder nul bevriest.. Maar alles lieeft zijn grenzen en de man heeft zyn trots. Ik had nu genoeg van de koele schoone ver dragendat meende ik tenminsteen besloot on der den verschen indruk van het daareven voorge vallene nu met verdubbelden ijver de onbekende nicht van mijn beschermster het hof te gaan maken. Een dag of twee voor mijn onverwachte ontmoe-. ting met Elze was zij, de nicht, gearriveerd het. was dus nog niet te laat haar een welkomstbouquet te zenden. Ik kocht er een, den grootsten dien ik be machtigen kon en zond dien met mijn kaartje aan juffrouw Van Stettendorp, want tot. mijn beschaming viel mij bij het adrsseeren in, dat ik nog niet naar den naam der nicht, gevraagd had. (Wordt verv.)

Krantenbank Zeeland

“Vooruit!”Officieel Nieuws- en Advertentieblad voor Overflakkee en Goedereede | 1905 | | pagina 1