Margarine. mmagazijn ff Officieel N ieuws- en Advertentieblad J. l'Heureux. m Kapokiedden voor Overflakkee en Goedereede. EERSTE BLAD. r, Middelharnis hhouwerij 5de Jaargang. Woensdag 4 Januari 1905. No. 6. P. ROOIJ, renbedden, pokbedden, stoomen ran Bedden. Spreien, Matrassen. en Wollen Ondergoederen.. jhe Boekhandel, k, Middelharnis. Markt 11, TERDAM. Gestikte- en 3ii Dekens, [ifel, Gekleurde iten Spreien. en Ledikanten. kwaliteit. [artogs Mz., ïilveren werken, Middelharnis. iet zifter gemonteerd. DE HAAS, g [LEENBANK Flakkeesche Boek- en Handelsdrukkerij Vleugellam. Middelharnis eoncurreerende prijzen i twee kussens, twee-persoons, epte tyk SM, gevuld met 54 ;e veeren, vanaf f 34,—. boven, gevuld met 63 pond f 37,50. i twee kussens, tweepersoons ;n hooger. Stant, verzending franco door ran fim gesorteerd in Libellers, vraagt ben adres ie Ansi arnis en Sommelsdijk. Duizend Vreezen 5HOON No. 4202. een groote partij alle soorten In Zilver wordt tegen f ijs gekocht en geruild. SORTEERING van 2 straat, Soininelsdyk ll per week prima kwa- idvleesch verkrijgbaar, f5 i onovertrefbaarSaucis- 2 n spiertjes rookvleesch. N lingen geschieden in g jkking. aanloevoleü. IS-SOJDIELSDIJK. Ilen aan leden tegen 4-'/a0/o ■kien op legen 3%,'sjaars, Voorschotten kunnen dage- Irden bij een der leden van nbrengen en terugbetaling ^ensdagavond van 6—8 uur- kassier )T te Sommelsdijk. Dit blad verschijnt eiken WOENSDAG. Prijs per kwartaal, franco per post f 0,50. Afzonderlijke nummers0,05. Hoofd-Agent voor NederlandC. W. BETKE, Advertentie- Bureau Mosseltrap 2, Rotterdam. XTltgra-ve der te Middelharnis. Prijs der Advertentiënvan 1 6 regels f 0,60. Iedere regel meer0,10. Groote letters naar plaatsruimte. Driemaal plaatsing wordt slechts tweemaal berekend. Alle solide Boekhandelaars en Advertentie-Bureaux nemen Advertentiën aan. Berichten van correspondenten en Advertentiën te adresseeren aan de Flakkeesche Boek-, en Handelsdrukkerij te Middelharnis. Twee wetten en de straffen bij overtreding. Met het eindigen van 1904, is ook een einde gekomen aan den wettelijken termijn, die het neervellen van de lang- ooren veroorloofde. Klokslag van 31 December is het heeren jagers verboden geworden de koolvretende viervoeters het levenslicht uit te blazen, 'sisover bekend, dat de jagers-zonder-aete zich uu juist niet bijzonder veel aan dieD wettelijken termijn gelegen laten liggen. Alleen zullen ze wat meer last ont moeten bij het vervoer der boutjes, doch dat schrikt de jachtwet-overtreders al 'heel weinig af. Wie 't Flakkeesche land in deze dagen eens doortrekt, zal allicht bij zich zelf denken,,'t Duurt niet lang, of op Flakkee zijn de haasjes even schaarsch als de diamanten". En dat nog wel spijt onze mooie jachtwet, die in het belang van een stuk of wat aan zienlijke jachtlustige groote heeren, er op uit is den wildstand in stand te hou den en den boer lijdelijk laat toezien, dat zoo'n haas de vruchten van zijn akker opvreet. De jachtwet is toch een nuttige wet. Zij zorgt, dat onze rechters werk aan den winkel hebben, ze doet onze politiemannen hun leven wagen om zoo'n strooper er tusschen te krijgen, ze brengt honderden onbesproken per sonen in aanraking met den strafrechter. Zoo vinden we in de „Bijdragen tot de statistiek van Nederland" vermeld, dat m 1J02 7315 personen voor jacht- wetoiertredingen werden veroordeeld. Aa0l'van, kre£en er 427 hechtenis en cloo ?e'""oe'e of hechtenis. Van die 6788 gingen er heel wat „zitten". Want het volk beschouwt „zitten" voor stroo- penj volstrekt niet als schande. We schatten zeker niet hoog, als we aanne men, dat van die 7215 er 2000 hech tenis ondergingen. En wie er al niet stroopen. Er waren bij die /215 niet minder dan 388 jongens beneden 16 jaar en 2346 beneden 23 jaar. Het is overbekend, dat de gevan FEUILLETO TV. van Hans Arnold, (13) door K. te M. Hij nam haar hand en leunde met het voorhoofd er op. Heb nog een poosje geduld met me!" sprak hij haltluid, „je hebt dat al zoolang gehad. Als ik maar eens gezond ben zal ik het wel geheel te boven ko- men. het gaat mij nu al beter 1" Zjj hadden beiden schijnbaar mijn tegenwoordig- i Iergeten stond zacht op en maakte mij ge reed heen te gaan. Ik hoorde nog slechts hoe An nie zeide „Ja, Allan, maar dan moet jij ook willen en hij antwoordde uit. den grond van het hart „Ja, ik wil, ik wil werkelijk" I°en ik een paar schreden gedaar, had, kwam An nie mij achterna en stond naast mij. „Nu vroeg zij zacht en zag mij met ingehouden adem aan. „Gelooft u, dat hij nog eens veranderen zal vroeg zij dan, maar voor ik nog iets antwoorden kon, schudde zij slechts het hoofd en keerde terug. Ol deze dag werkelijk bij Allan, een omkeering genismuren een atmosfeer van bederf in zich sluiten, heel geschikt om een veroordeelde te maken tot een eandidaat- misdadiger." In één jaar gingen in ons land 2000 personen in die omgeving binnen over ae overtreding van het middeleeuwsche overblijfsel, dat Jachtwet heet. Er is ook een Arbeidswet. Een heel goede, een uitstekende wet Een wet, die belet, dat vrouwen en kinderen over- matigen en gevaarlijken arbeid verrich ten. Wegens overtreding van die nuttige wet hadden in 1903 2524 veroordeelingen plaats. Wil dat zeggen, dat die wet zoo veel malen overtreden werd? Geenszins, lezer, zooveel had veroordeeling plaats het aantal malen, dat die wet overtreden werd en wordt is misschien wel eenige malen 2524. Van 2524 die veroordeelingen waren 1220 gevallen, dat de noodige formulieren niet goed waren ingevuld. Blijft over 1300 andere overtredingen. Daarbij waren er 112 wegens 't doen arbeiden van een kind beneden 12 jaar; 816, omdat 't verbod overtreden was vrouwen en kin deren te doen arbeiden als regel voor 5 uur 's morgens of na 7 (soms 10) uur 's avonds, 319 wegens het doen arbeiden van vrouwen of kinderen gedurende de voorgeschreven rusturen. En nietwaar, lezer, die overtredingen werden tlink gestraft, veel zwaarder dan strooperij Zie eens even 444 overtredingen kregen 50 cents boete. 1113 (de 444 inbegrepen) kregen f 1 of minder. 1575 kregen f 2 of minder. In 160 gevallen beliep de boete f 10 of meer. In 16 gevallen was zij f 20 of meer. En zegt ge hechtenis, zooals 2000 maal bij de jachtwet? Dat kwam bij de arbeidswet twee maal voor Eens hechtenis van 2 en eens van 5 dagen. In 1902 heelemaal niet. Ziet U, 7215 jachtwetovertredingen, 6°/0 hechtenis [(in werkelijkheid zoo wat 30°/0.) 2524 overtredingen der Arbeidswet, 0,07°/o hechtenis. bewerkte, of dat'het de invloed van het heerlijke, zach te herfstweder was, weet ik niet, maar zeker is het. dat Allan veel rustiger werd en heel aardig herstelde. Ik vond zijn toestand, wat zijn uiierlijk betrof, zoo veel beter, dat ik het waagde met mevrouw Von Reebosch ernstig te hespreken of een spoedige brui loft niet gewenscht was, opdat een rustig huiselijk leven hem geheel zou doen herstellen. Met Allan sprak ik er ook over en hij was er zeer mede ingenomen, hij toonde door geen enkel woord er iets tegen te hebben den huwelijksband te sluiten. Annie had, zooals altijd, niets voor zich zeiven te wen8chen maar wilde alles doen en was met alles tevreden wat tot Allans bestwil was. Wij zaten te gen den avoud weder op het terras van het Zeeslot en spraken zoo rustig en vertrouwend over de aan staande plannen, als slechts menschen kunnen doen, die eens een oogenblik vergaten, hoe weinig wij de toekomst in onze macht hebben. Allan wilde nog dien zelfdeu avond naar zijn woon plaats schrijven, opdat de noodige papieren in orde gebracht en aan de formaliteiten voldaan zou wor- deu zoodra het weder ruwer werd zou men van deze badplaats vertrekken. Zoo was in het ruwe het plan ontworpen en als de arts van mijn vriend kon ik het niet anders dan goed keuren, daar ik hem deze kostelijke Septem berdagen nog gaarne aan het strand hield. Allan ging om het zoo even vermelde schrijven in orde te brengen alleen naar onze woning en ik volgde hem ongeveer een uur later. Tot mijn verwondering vond ik zijn kamer leeg: ofschoon dit wel meer gebeurde, maakte het dezen avond op mij een zeer onaangenamen indruk. Ik ging terstond naar buiten, liep langs het strand, zocht in de duinen en keerde eindelijk in sombere Maar er is ook een heel verschil tusschen deze twee wetten. De ééne dientom het wild te be schermen, 7215 straffen. De andere dient om vrouwen en kinderen te bescher men, 2524 straiï'en. De vrijzinnig-Demo craten vragen Afschaffing der bestaande jachtwet. Zou het noodig zijn? Wie zal dat betalen? Minister Harte rekent uit de nieuwe tariefwet twintig millioen te halen. Acht millioen zullen komen van artikelen van algemeene behoefte, (daarvan gebruiken de „kleine luyden" het leeuwenaandeel). Vier millioen zal komen van weelde- en genotartikelen. De andere acht millioen van nijverheidsartikelen, waarvan de arbeider alweer het overgroote deel noo dig heeft. Een Engelsche bisschop heeft eens gezegd „De politiek van beschermende rechten zal de armsten en zwaksten van ons volk onderdrukken en ellendig maken."' De protectiemannen zeggen Wel neen, dat zullen de buitenlanders, die de wa ren in 'tland brengen, de importeurs betalen Jawel, die importeurs zullen minister Harte zien aankomen. Zij zullen de rechten netjes op hun Nederlandsche klanten verhalen, dat leert de protectie in elk land. En wie 't niet gelooven wil, leze dit stukje eens uit het jaarverslag der Hamburgsche Kamer van Koophandel „De uitvoer van Japan onderging na tuurlijk eerst bij 't uitbreken van den oorlog een staking, die echter spoedig weer afnam, waarop zich de zaken, in verband met den hoogen stand der prij zen voor de betrokken artikelen^op zeer be vredigende wijze ontwikkelden. De op verschillende importgoederen ter dek king der oorlogskosten ter hoogte van 15 tot 20 procent geheven rechten, waren eerst hinderlijk voor den invoer, doch men gewende zich spoedig er aan, vooral omdat die belasting niet, zooals gevreesd, algemeen op de importeurs werd afge wenteld, maar (en zie nu goed, lezer) door de Japamche klanten werd overge nomen." Die goede Japanners toch Ze gedachten naar mijn studeerkamer terug, waar ik in werken afleiding wilde vinden, wat mij anders altijd spoedig gelukte. Daar bet geheel donker was geworden, wilde ik om licht schellen, toen de deur woest geopend werd en Allan voor mij stond, versuft van den wind, met gloeiende oogen in een doodsbleek gelaat. Ik sprong haastig op. „Wat is er?" vroeg ik verschrikt. Hij vatte mijn hand met ijzeren greep. nZij is er weer!" bracht hij met moeite uit. Toen£liet hij zich langzaam en zwaar op een stoel bij de tafel vallen, staarde strak voor zich uit en murmelde: „Nu is aan alles een eind 1" „Schandelijk I" siste ik tusschen de tanden. Woede en spijt over de dwarsstreep welke het uoodlot met zijn zwart penseel over ons liefelijk beeld getrokken had., ontnam mij de spraak. Daar hij nog steeds zweeg en van minuut toi mi nuut bleeker werd, vatte ik hem krachtig bij den schouder en vroeg met nadruk en op verachtelij- ken toon „En heeft dat je nu 'zooveel angst aangejaagd Ben je nu waarlijk zoo bevreesd V Hij lachte kort en bitter. „Ja, ik ben bang, lafhartig bangIk vrees niet haar alleen, maar edereen die maar^eenigszins op haar gelijkt I Als ik iemand zie, die het hoofd draagt, zooals yy het doet, dan gaat mij dat als een elec- trische schok door de leden! Ik ben tot niets meer te gebruiken, Rutgersen daarom is het beste, dat ik er een eind aan maak 1" Ik sloeg met de vuist op tafel, ik was buiten mij zeiven en riep uit „En dat alles voor zulk een valsch," koud, harte loos schepsel betalen de invoerrechten, die hun regee ring heft. Zouden onze „kleine luyden" dat ook willen doen uit hun schrale beurzen? Of zouden ze er de voorkeur aan geven, dat het geld door Treub's successiebelas ting en ongesplitste bedrijfs- en ver mogensbelasting genomen wordt van de rijken en niet zooals door de Tariefwet van de amen? De rechtsgrond. Zoodra een flinke sociale maatregel wordt voorgesteld ten bate der kleine luyden, de Staat in den huidel moet tasten en één of andere verzekering ver plichtend wordt gesteld, ziet men dade lijk de questie opwerpen„Op welken rechtsgrond steunt dat?' Nauwelijks was bv. het ontwerp Ziekte verzekering ingediend, of de antirevo lutionaire professor Fabius kwam voor den dag met de vraag: „Op welken rechtsgrond kan, mag de Staat, een zekere groep der be volking d wingen iets te doen, dat op zichzelf zeer wrensehelijk is. Ja, de dwang eenvoudig hiermee gemoti veerd wordt, dat de menschen uit eigen beweging niet genoeg er toe komen om zich te verzekeren, wordt dan eigenlijk niet erkend, dat men hier met een staatscurateele, een staatsvoogdij heeft te doen?" Zoo vraagt de professor in het gere formeerde recht. Ds. Sikkel viel dadelijk zijn geestver wantbij. Welnu, welke is de rechtsgrond? Deze. Als een arbeider ziek wordt, is hij vrijwel broodeloos. Met hem zijn vrouw en kinderen, 't Gevolg Dat zij door omstandigheden ten laste komen der gemeenschap. Dat zij het aantal ver meerderen van hen, die men den treu- rigen naam geeft van lompenproletariaat. Dat de stoere werkkrachten, die ziek werden, versleten raakten in den dienst der maatschappij, af moeten hangen van de genade van andren, van de liefdadig heid van diaconie of burgerlijk armbe stuur. Het voorkomen van het tot armoede vervallen der arbeidersgezinnen is een algemeen belang. Verzekering is de beste voorzorg tegen ziekte, het beste middel Hij vatte mijn hand, hield die vast en sprak ern stig „Maar Rutgers! zij is toch teruggekomen! Waar om heeft zij dat gedaan? Daarbij moet zij toch aan mij gedacht hebben Hou je bet dan voor geheel onmogelijk dat zij mij bemint?" „Ja zei ik zoo scherp als mij op dat oogenblik mogelijk was, „dat is onmogelijk, want zij is Diet in staat te beminnenWin vandaag uw proces, wees de vorstelijk rijke man, voor wien ge steeds gegol den hebt, dan zal zij misschien den schijn aannemen alsof zij op je verliefd is, doch als je het proces verliest, dan is bet met baar liefde gedaan. Zoo ongeveer is mijn oordeel over haar karakter, en God moge het mij vergeven als ik haar onrecht doe Er was een nadenkende uitdrukking over zijn ge laat gekomen. „Denk je werkelijk dat zij het dan deed vroeg hij op gejaagden toon. Ik maakte mijn hand ongeduldig los. „Laat mijzei ik, „je bent niet toerekenbaar je bent geen man Hij knikte een paar malen het hoofd. „Je hebt gelijk! zei hij toen. „je hebt helaas vol komen gelijk Er zijn tijden in het leven, waarin de gebeurte nissen ons bestormen als een ontketende bergstroom, ons den adem,de| rust trachten te ontrooven en ons de kracht ontnemen een flink besluit te nemen waarin wij van uur tot uur den kamp tegen de ele menten moeten voeren om telkens te ondervinden hoe weerloos wij zijn. (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

“Vooruit!”Officieel Nieuws- en Advertentieblad voor Overflakkee en Goedereede | 1905 | | pagina 1