No. 23 Zaterdag 17 Maart
1923
46e Jaargang
Een goed pleidooi.
Een geheimzinnig geval
FEUILLETON
Dit blad verschijnt Woensdag en Zaterdag.
Abonnementsprijs voor Goes 50 cent per kvartial,
voor buiten Goes f 1,30 per half jaar franco per post.
AD\ ^RTENTIÉlV voor Dinsdag en
Vrijdagmiddag 13 UUR te bezorgen bij
de N.V. Goesche Courant en Kleeuweos
Ross' Drukkers- en Uitgeversbedrijf.
Adveilentiën 10 cent per regel.
Bij cont'acteeren van minstens 1000 regels per jaar
zeer belangrijke reductie.
Advertentiëo, als geboorte-, huwelijks-, verjarings-, doodberichten en de daarop betrekking hebbende dankbetuigingen, niet meer dan acht
regels beslaande, voor den prijs van f 1,
Ons artikel van 24 Februari over
het schoenen wetje eindigden we
met den volgenden zin //Het groote
publiek mag niet lijden ten behoeve
van een veel Lieiner a ,nta.". De
hoofdinhoud van het vryhandelsbe
ginsel is in dien zin zoo ongeveer
samengeperst. Men zou het ook zóó
kunnen zeggen een beschermende
wet maakt het leven duurder,
waardoor alleen de weinige be
schermden voordeel genieten, maar
het volk in zijn geheel nadeel
ondervindt
Nu hee-fc prof. V. u Blom de
aandacht gevestigd op een anderen
en wel een zeer merkwaardigeq k^nt
van deze zaak. Le:st wijst hy erop,
dat protectie (bescherming) bij elk
volk de tegenstelling tu schen de
verschillende volksgroepen ver
scherpt en eveneens den socialen
strijd veiiche. pt Luosehen de aroei-
ders, die hoogev 'oon begce~en, omdat
het leven duurder is geworden, cn
de werkgevers, die pogen kien n
te omkomen. laten we aannemen,
dat onze regeerng met bi-ai1 scnoe-
nenwetje inderdaad weet vast te
houden ami hei, nu nog beperkte
plan van bescherming, enkel tegen
//V.düLa-uoncd ren tie. Dan verwijt
men haar met recht, dat zij den
een bevoordeelt ten ko.-te van den
ander. Maar zal het tot dit sciioeneo-
wetje beperkt blijven Men zou het
aan onze berhe-. mingsgez'nde mede
burgers niet Lwalyk mogen nemen,
zoo zij beproefden, na van de
regeering een vinger te hebben
gekregen, de gansche band fegrf pen.
//Het sle'sel zelf diingt bieitoe
vanzelf".
Roman van H. W.
Hy zag de bekoorlijke weduwe,
de buren braveerend en leunend op
Dagobert's arm, door den tuin naar
het paviljoen komen en, zonder
zich te beraden, ging hij haar tege
moet.
„Ik moet mijn excuses maken,
mevrouw", wegens onpasselijkheid",
zei hij met een lijdend gezicht en
een gebroken stem." ik hoopte, dat
het daar in uw verrukkelijk Tus-
culum zou overgaan, maar ik ben
genoodzaakt naar huis terug te
keeren".
„Dat spyt me! Ik zal terstond
een rijtuig uit de stad laten komen".
Afra zag met verbazing den
zonderlingen blik, waarmee hij baar
aanzagmaar ze bracht dien op
rekening zijner onpasselijkheid.
Dmrom heeft me. volop grond
era. n te twijfelen, d..t de nu voor
genomen becche.mingslechts tijde
lijk Zal zijn. We runnen aannemen
dat velen, die nu bc ener mug
vragen, in gemoede ove. uigd zijn,
dac na esnigen iy'd rot het vrij
handelsstelsel kui worden terug
gekeerd. „Maar de Lans, dat z'j
hierin ernstig dwalen, is zoo groo.,
dat aan hun streven g sn voetoreed
gronds mag worden ge u< n".
Zal het mogel'ik zijn, de be
scherming niet verder uit ie strek
ken d. n tot valuta-concurrent ie
Dat is hee' onwaax chijnlyk. Wt.ar-
sch'jnlijk is, d. t ze ich ook ditmaal
zou uitbreiden als de bekende
olievlek op een stuk papier. En hoe
ver de'- zij zich zou heuoen uitgebreid,
der, Je moeielijker zou. het zijp, halt
te maken en terug te keeren. Ei e
poging iot „erugkeer zou bi. itsn op
ha dnckkig en oegiijpeiij verzet
van hen. die hie: door hun belangen
bedreigd z. gen hun belangen, „ge-
koe. te-d door en afhankeljk van
wei ,eving rn land.be fuur". Maar
i i die koe lering en die a hankelijk-
heid schuilt nog een ander dan een
economisch gevaar en wel een
gevaar van xdeb'jken rd. waar
voor zoomin een 'x-geeringmersoon
als een gewoon ömalsbuiger de
oogeu rat g sl. iteu.
Besefïerni ig is in waarheid he
lm ling, oo i8 brengen door allen,
die meer d. n vroeger moeten be-
i Hn voor de o oducten der be-
scnermde bed ven. En op te brengen
aan wie? Voor een gering deel
slee .ts a. n et landsoestuur zelf,
dat Loc de nu<.uurli'ke boffer is
v. n belastingen in et algemeen
belang. De sc.. atki'ü zou niets
anders on.,van0en dan wat in den
Ook Dagobert keek hem ver
wonderd aan. Blenke was anders,
wat zijn gezondheid betrof, alles
behalve een sukkelaar.
Hij vermoedde evenwel, dat hij
die ongesteldheid maar voorgaf om
hem met Afra alieer te laten.
„Ik ga met je mee. als 't ernst ig..."
Een krachtige druk van Afra's
arm deed hem zwygen.
„Neen blijf gerust hier! 't zal
wel overg an. Ik zou nooit meer
genade in de oogen der schoone
vrouw des huizes vinden".
Blenke nam hare hand, bracht
die galant naar zijne lippen, zonder
ze echter aan te raken. Hij drukte
die van Dagobert, zonder hem aan
13 zien, en ging toen met vermoeiden
tred den tuin af.
Builen, in de allee, keek hij naar
een ffacre uithij bemerkte er een
in de verte, wenk'e den koetsier
en '-eed naar de stad.
Over een half uur zou hij Leo
von Wiedenstein in het mfé ont
moeten toe zoo lang had hij nog
tijd datgene te doen, wat hem
allereerst noodzakelijk toescheen.
vorm van invoerrechten aan de
grenzen betaald wordt. De voor
stander van bescherming moet
wenschen, dat het bedrag'van die
invoerrechten zoo klein mogelijk
zal zijn, omdat elke geiden, aan deze
rechten betaald, bewijzen zou, dat
toch vreemde goederen hier zouden
weten binnen ie komenterwijl
het juist de bedoeling zou zyn, die
goederen te weren.
Deze gedwongen belasting zou
derhalve in den ondragelijken vorm
van hoogere prijzen in hoofdzaak
opgebracht worden aan particuliere
bedrijven. Dit bcMekent dusbe
lastingen, geheven niet ten voordeele
van het algemeen, maar van parti
culieren, „een door en door ver
derfelijke belasiingsoort".
„Doch", zegt prof. Yan Blom, „heeft
eenmaal ons denken zich hieraan
als iets gewoons gewend, hebben
eenmaal onze gewetens zich geplooid
naar het denkbeeld, dat zulke be
lastingen mogen geheven worden,
dan is, moreel gesproken, het hek
van den dam. Dan weet alras ieder,
wiens belangen erbij be .rokken zijn,
dat verstandhouding met regeerings-
kringen loinst beloo/t. Dan staat de
deur voor politiek bederf geopend,
wagenwijd.
Dat deze deur gesloten blij ve, ook
dit is een eisch der democratie.
Bevestiging en versterking van
volksinvloed op het regceringsstelsel,
gelijk de democratie verlangt, zij
verwordt, zoodra het bederf zich
plaats verovert in den staat, iot
de ergste ontaarding van alle, omdat
dan niet slechts enkele heerschende
groepen, maar hcsl het volk door
dff bederf dreigt te worden aange
vreten.
Ook om deze reden van zedelijk
XIX.
Yoor Leo Von Wiedenstein was
de dag slecht genoeg begonnen.
Laat na middernacht bad hij met
woeste zinnen zijn nachtverblijf
opgezocht en toen hij 's morgens
de oogen opende, reeds een zijner
ongeduldigste en oudste schuld-
eischers voor zich gezien, die onver
biddelijk een geheele of gedeeltelijke
afbetaling eischte en verklaarde
zonder dat niet te zullen heengaan.
Leo, hoewel in zijn strijd met
deze vijanden een beproeid kamp
vechter, zag ditmaal al zijn mid
deltjes mislukken. Hy herinnerde
zich zyn nieuwen vriend, maar hij
had dat deuntje al zoo dikwijls
gezongen, dat hy geen geloof meer
vond.
Toch gelukte 't hem zyn aanvaller
geduld te doen nemen tot 's namid
dags en hem op 't bepaJd uur in
't cafe te bescheiden, wdr b jzich
van de waarheid xijner woorden
overtuigen kon.
Weer een wei nig i ui mer ademend,
Volkomen duidelijk en, naar wij
meenen, ook volkomen juist wordt
hier de zaak door prof. Yan Blom
geteekend. En als men het bewijs
daaivan wil zien, wende men het
oog nasr Frankrijk, een protcctio-
nistischen staat, en als tegenwicht
naar Engeland, c3n land van den
vrijen handel. In Frankrijk gekruip
en gekuip van producenten, om in
betrekking te komen en te blijven
met regeeringspersonen en Kamer
leden, van wie ze voor hun producten
voorrechten en dus voor henzeiven
voordeeleu meenen te kunnen krij
gen. In Engeland niets daa van. ïn
Frankryk bij het volk de overtuiging,
dat men met middelen, die nieo tot
de beste behooren, in de hoogere
kringen wel invloed kan k ijgen,
en bij de minder gewetensvollen
de zucht, om dat dan ook maai eens
te gaan beproeven, bij de goeden
een afkeer tot walgeos toe van
dergelyke, onzedelijke practijken.
In Engeland wel scherpe, maar vrije,
eerlijke mededingmg zonder gebruik
making van slinksche middelen.
Gelukkig is het Fransche volk als
geheel te gezond van hart en ge
weten, om op groote schaal aan dit
bedeiff ten prooi te vallen. Maar
zoo zuiver als het Engelsche s.aat
het in dit opzicht toch niet, wat
afleen zyn grond viodt in het be
schermende stelsel, waaronder het
leeft en dat ons volk waarschijnlijk
sneller in den afgrond zou skspen,
dat het de Fraüschen heelt kunnen
doen.
kleedde hij zich, om Afra nog een
bezoek te brengen. Na rijpe over
weging kon hij niet aannemen, dat
ze in vollen ernst had gesproken.
Ze had hem reeds meermalen in
een booze bui onaangenaamheden
gezegd, die ze daarna zelf bereid
willig weer had vergeten, zooals
hij ze vergeven had.
„Zoo zijn nu eenmaal de vrou
wen", troostte hij zich. „'s Morgens
hebben ze berouw over 't geen ze
den voiigen avond hebben gedaan!
Die Sesto is een ontzaglijk rijke
kerelhij geeit niet veel om haar,
zooals Boden berg verzekert. Hij zal
haar zwak voor hem als een be
langwekkend avontuurtje niet ver
smaden, en daarna zal ze weer C3n
beroep op mij doen. We zijn te
ouue vrienden. Mijn omstandigheden
dwingen me tot toegeeflijkheid".
Vol hoop arniv. mdde hij de
wandeling en verscheen op Af a's
villa omstreeks het uur, waarop ze
hem zoo dikwijls h»d ontvangen.
68
zelfbehoud moet de Nederkmdsche
democratie zich te weer stellen tegen
eiken stap verder op het gladde
protect'e-pad, dat, economisch en
moreel, niet naar hooger,'maar naar
de diepte leidt".
Wordt vervolgd
