No. 87
Woensdag i November 1922
45* Jaargang
ï#- JSk
Een geheimzinnig geval.
FEUILLETON
Uit den Vreemde,
Dit blad verschijnt Woensdag en Zaterdag.
Abonnementsprijs voor Goes 50 cent per kwartaal,
voor buiten Goes f 1,50 per halt jaar franco per post.
ADVERTENTIËN voor Dinsdag- en
Vrijdagmiddag 12 uur» te bezorgen
bij N. V. Goesche Courant
en Kleeuwens Ross'
Drukkers- en Uitgeversbedr^f.
Advertentie* 10 ct. per regel.
Bij contracteeren van minstens 1000 regels per jaar
zeer belangrijke reductie.
Advertenties, als geboorte-, huwelijks-, verjarings-, doodberichten ee de daarop betrekking hebbende dankbetuigingen, «iet meer acht dan
regels beslaande, voor dea prfis van f 1,
Grime d' Apache. Boppp, e n
houtvesier in dienst der Franche
regeering, is door hei gerechtshof te
Nuney schuldig bevonden aan moord
poging. De jury wae echter van oor
deel, dat er verzachtende omstandig
heden waren enderech'ers veroordeelden
hem tot vijf jaar gevangenisstraf.
D.t proces heeft zeer groote belang
stelling opgewekt, in Frankrijkniet
het minst doordat Maurice Barrès de
oom is van Boppe's vrouw en in het
proces zelf een groote rol speelde,
Boppe is een man van veertig jaren.
Een goed en nauwgezet ambtenaar,
naar verscheidene zijner collega's zijn
komen getuigen, maar een man die
geheel beheerscht werd door een zie
kelijke geslachtsdrift. Het huwelijk met
Barrè-t nicht was een huwelijk uit
liefde. Aanvankelijk scheen het een
gelukkig gezin te zullen worden. Weldra
keerde Boppe echter terug tot het
genre vriendinnen, dat hij voor zijn
huwelijk had. Tot hij zelf het slacht
offer werd van een dertigjarige weduwe.
Deze was een waar canaille; reisde
Boppe achterna, toen hij voor dienst
zaken op reis moest, terwyl ze hem
andere dagen soms uren lang 's nachts
voor baar woning liet staan wachten.
Want ze had nog andere vrienden.
Boppe werd er half gek onder. Hij
eilie dis vrouw voor zich alleen hebben
en te'kens kwam d« gedachte in hem
op als ik maar weduwnaar was, dan
zou ik naar trouwen. Eeu broer van
zijn ec'higenoote had zelfmoord gepleegd.
Kon zijn vrouw ma»? hetzelfde doen i
Boppe liet een revolver in de slaapkamer
38
Roman van H. W.
„Nu een keer gevoel ik lust om
me in den schuilhoek der ondeugd
te begevendan weer bstudeer ik
met denzelfden ijver den glimlach
der deugdzaamste of der lichtzin
nigste vrouw. Dat is de kunste-
naarsaard en plicht. De natuur, die
vwj bespieden, de werkelijkheid, de
wereld, zooals ze is, dient niet al
tijd tot Godes verheerlijking,
daarvan kan uw 6igen ambt en
beroep u de overtuiging geven,
mijnheer de rechter. Maar dat
meisje was voor mij bij onze eerste
ontmoeting een hoogst belangwek
kende studie. In haar zag ik een der
bekoorlijkste openbaringen van
Gods verheven schepping, die ik
met een rein hart en zonder pro
fane wenschen beschouwde en be
studeerde.
„Niet de tuinman, die de roos
ent en kweekt, smaakt de ware
vreugde aan haar uitbotten, knop-
liegen in ho p dat de ongelukkige
in een dier smartelijke i achten, dat bij
uitbleef aan d;- vtrzneking niet zou
kunnen weerstaan Mevrouw Boppe
ech.er drueg haar leed met ge'atec.heid,
zich geheel wijdend aan de zorgen voor
de belde kinderen.
Op eeu avond dan heep Boppe zelf
er een einde aan willen maken. Toen ziju
vrouw reeds sliep heeft hij een paar
revolverschoten op haar gelo-t. Er
kwam echter spoedig hulp. De wonden
waren niet doodelijk en de dienstboden
geloofden eerst aan zelfmoord Boppe
zelf bracht zjjn gewonde vrouw naar
het ziekenhuis. Er had een plotselinge
omkeer in hein plaats. Reeds vroeger
had hij zich uit afgrijzen voor zijn
eigen gemeenheid willen verdrinken.
Hij werd loeu echter uit het water
gehaald. Hij waagde het thans zijn
vrouw vergiffeuis te vragen en baar
hand in de zijne te nemen. Zij liet
dit toe. Voor de rechters verklaarde
zij gisteren ik heb hem toen vergif
fenis geschonken. Daar blijf ik bij.
De familie heeft echter maatregelen
genomen voor haar veiligheid. Een
familieraad onder leiding van Maurice
Barrès besloot de zaak geheim fe houden.
Boppe moest echter toestemmen in
een echtscheidinghet vermogen zou
aan de vrouw blijven en aan de kin
deren op een klein bedrag van 65.000
fr. na. Boppe vond aanvankelijk alles
goed, maar spoedig werd hij weer de
oude. Hij nam een nieuw vriendinnetje
ditmaal een die reeds wegens diefstal
veroordeeld was en eischte bij het
echtscheidingsproces een g ooter deel
van het familievermogen voor zich.
Ten einde het vermogen der kinderen
te redden heeft de vrouw er in toe
pen en bloeienook niet de lief
hebber, die er zijn tuin mee ver
siert, maar de kustenaar heeft
z«, die haar leven bespiedt, en die
op het dcode doek weergeeft, wat
de Schepping baart.
„Het is moeilijk u begrijpelijk te
maken met welk oog de kunste
naar waarneemt, hoe idealen hem
lief en dierbaar kunnen worden.
Ik die in de eenzaamheid der Tiro-
rel bergen ben opgegroeid, maar
door een liefderijke moeder werd
verzorgd, door haar en een voor
treffelijke leermeester werd onder
wezen, vond, toen ik hierheen werd
gezonden, wel mijn genoegen in de
groots wereld om me heen. wier
typen en figuren me als kunstenaar
belang inboezemdenmaar als ik
naar mijn atelier terugkeerde, ge
voelde ik me zoo wel in de kleine
wereld, waarin ik dat meisje zag
ontwikkelen nooit kon ik me los
maken van het denkbeeld dat zij,
met haar ingetogen karakter, haar
uatuurljjke opgeruimdheid, haar oor
spronkelijk en frisch zieleleven aan
mijn ziel was verwant. Ze was
voor mij de geheime magneet, die
me aantrok. Maar ik zag ook boven
het leven van datzelfdf3 meisje een
gesteuii een aanklacht tegen haar uiau
in te dictie».
De getu'genis van Mauuce Barrès
was buitengi woon heftig hij sprak van
ten „crime iFspaehs". Heel anders de
gelaten t«oa van het slachtoffer, de
ongelukkige vrouw. De advocaat van
Boppe pleitte zeer behendig volgens
hem was het geen „crime d'apache"
maar de daad van een ongelukkige
halfwaariziniiige Van de zijde der
familiewas er echter naar zijn oordeel
wat al te veel sprake van geld
„Boppe" is ongetwijfeld niet sympat
hiek maar hij zit hier alleen omdat de
familie der ongelukkige vrouw hem
zoo goed al« niets van het gemeen
schappelijk vermogen wil afslaan
SchaamteloosEen Amenkaansch
officier, zoo vertelt de „Chicago Tri
bune", zat dezer dagen in den trein
Berlijn-Coblenz. Hij bevond zich iu de
coupé met slechts een passagier tegen
over zich, eeu keurig gekleede jonge
Duitsche vrouw. Plotseling verlangde
deze geld van hem. Toe* hij dat wei
gerde te geven, rukte ze haar blouze
open, bracht heur haar in de war en
trok aan de noodrem. Ze zei toen tot
dea conducteur, dat de Amerikaansche
officier haar had aangerand.
De Amerikaan liet den „Schaffuer"
doodkalm zien, dat er wel c.M.
ascb aan zijn sigaar zat tot zijn
geluk was de asch intact gebleven
en bracht den man aan het verBtand
dat wanneer er een worsteling had
plaatsgevonden, de asch zou zijn afge
vallen.
Een kampioen-staker. De „Daily
Chron." coïTespondent te New-York
meldt aan ziia blad den dood van den
donkere wolk hangen, die me met
vrees om haar «vervulde want ik
hoorde de goede arme vrouw, aan
wier hoede ze was toevertrouwd,
eens zeggen Wat zal er van haar
worden, als de oude man sterft,
die met zijn opgespaard geld voor
haar zorgt Ik nam me toen
voor, dien man op te zoeken, maar
ik was bang door mijn bemoeiing
het meisje te kwetsen. Ook kon ik
't haar aanzien, dat de gedachte
van niemands kind te zyn haar
inwendig griefde,
„Maar waartoe u te verklaren,
wat u natuurlijk moet toeschijnen
Onbemiddeld, zooals ik tot hiertoe
ben geweest, bestemd om eenmaal
en wel spoedig in mijn gering ta
lent ook mijn bestaan te vinden,
hechtte ik mij met oprechte, har
telijke deelneming aan het meisje,
waarvoor ik geen anderen grond
weet te vinden dan hare persoon
lijkheid en een geheimzinnige nel-
ging, die ons dikwijls doen laat,
wat we in onze eigen oogen niet
kunnen rechtvaardigen, maar waar
voor het toeval of het noodlot ons
plotseling en onverwacht de reden
aan de hand doet.
Dit laatste, mijnheer, is mij thans
kampioen..... staker. Albert Parmeter
van Burüe.-g'on (Icwa), op wiens naam
het stakingereeotd ongetwijfeld wel zal
staan, heeft gedurende 34 jaar uit de
stakingskas Vi>n zijn vakvereenigiBg
getrokken. De overleden kampioen wat
tot in 1888 machinist van een onden
locomotief op de Chicago-Burlington
en Quincy-spoorweg. Hij ging dat jaar
in staking en heeft gestaakt tot zijn
dood toe.
Hugo Verriest f
Pastoor Hugo Verxiest is Vrijdag
nacht te Ingoyghem in West-Vlaande-
ren, op 82-jarigen leeftijd overleden,
na een korte ongesteldheid. Naast
Guido Geze le en Aibrechfc Rodenbach
was Hugo Verriest de meest represen
tatieve figuur van de West-Vlaamsche
richting in onze literatuur gebleven,
en bij was als zoodanig buitengewoon
popu'air.
Langen tijd was de invloed van
Hugo Verriest op de Vlaamsche stu
denten zeer groet en de Vlaamsche
beweging heeft dan ook veel aan zjjn
levendig woord te danken.
DE fASCISTEH m ITALIë.
In Italië hebben de fascisten den
boel weer eens op stelten gezet. Nadat
zij het aftreden van de regeering Facta
bewerkt hebben, hebben zij in tal van
steden een stormloop gehouden tegen
het staatsgezag en het demissionnaire
kabinet heeft zich gehaast den staat
van beleg af te kondigen, wat, naar
latere berichten melden, door den
koning geweigerd zou zijn.
Uit tal van plaatsen komen berichten
van botsingen. Te Florence en te Pisa
hebben de fascisten de macht in handen.
."BBS' i MUI— "II.
zelf op verrassende wjjze overko
men maar veroorloof me voorloo-
pig hierover te zwijgen en 't te
betreuren, dat gij my, naar aanlei
ding van een ondoordacht woord
van een geestelyk heer, die zeer
zeker alleen het goede op 't oog
had, me door uwe vervolging hebt
gedwongen mijn terugreis aan te
nemen, onder bescherming dezer
papieren, die ik u hierbij ter hand
stel Ik betrad mijn kunstenaars
loopbaan onder den naam van Da-
gobert, toen ik bijna nog een knaap
was. De familienaam, dien ik thans
verplicht ben te voeren, sinds ik
door den onvoorzienen dood van
mjjn oom eigenaar ben geworden
van diens uitgestrekte bezittingen
aan den voet der Alpen, deed mij
sinds het oogenblik, dat ik me
aan uwe vervolgingen moest ont
trekken een wykplaats zoeken en
vinden op ons familie-kasteel
die naam heeft me juist een plicht
jegens dat meisje opgelegd, dien ik
niet alleen vervuilen moet, maar
die ook door d9 neiging van
mijn hart welke me tot op dat
oogenblik was verborgen gebleven,
werd opgelegd.
Wordt vervolgd),