No, 84
Zaterdag 2! October 1922
45'
Een geheimzinnig geval.
Uit het duister
naar het licht.
F K I 1LLC 1 O
Nederland.
i3
*J| Wff Q
O
Oit blad verschijnt Woensdag en Zaterdag.
Abonnementsprijs voor Goes So cent per kwartaal,
voor buiten Goes f 1,50 per halt jaar franco per post.
ADVERTENTIËN voor Dinsdag- en
Vrijdagmiddag 12 UilI® te bezorgen
bij N.V, Goesche Courant
en Rleeuweas Ross'
Drukkers- en Uitgeversbedrijf.
Advertentiën 10 ct. per regel.
Bij contracteeren vae minstens 1000 regels per jaar
zeer belangrijke reductie.
Advertentiën. als geboorte-, huwelijks-* verjarings-, doodberichten en de daarop betrekking hebbende dankbetuigingen, niet meer aeht dan
regels beslaande, voor den prijs van f I,
Enkele krantenberichten De ar
beiders, werkzaam op de Neder-
landsclie Kabelfabriek, georganiseerd
in den Ned. Fabrieksarbeidersbond,
hebben in een Zondag gehouden
vergadering het bemiddelingsvoor
stel der directie aangenomen. De
werkweek wordt gebracht van 45
op 48 uur en het minimumloon
verminderd van 68 op 61 cent
per uur.
De directie van de naamlooze
vennootschap Goudriaans industrie-
en exportmaatschappij heeft het
personeel meegedeeld, dat ing4ande
1 November a s. de loonen met 10
proc. verminderd worden en met
1 Januari 1923 wederom met 10
procent.
In Tsjecho-Slowakye brak een
staking onder de mijnwerkers uit
wegens een voorgenomen verlenging
van den werktyd en een loonsver
laging van 25 proc. dadelijk en nog
5 proc. later. De staking is mislukt
en de mijnwerkers zijn op de ge
noemde voorwaarden weer aan den
arbeid gegaan.
Er bestaat in Nederland een ver
bond van vereenigingen van sigaren
fabrikanten. Het bestuur van dat
verband meldt, dat bij de firma
g 'br. Van Schuppen te Veenendaal
en de firma gebr. De Graaf te
Groniugen de nieuwe arbeidsvoor
waarden zonder eenige beperking
door de arbeiders zijn aanvaard.
Bij eerstgenoemde firma, die behoort
tot de belangrijkste firma's in het
land, is gedurende de eerste week,
dat op deze voorwaarden werd ge-
36
Roman van H W.
Maar geheel de man was een
geheim geweestmen had niet eens
zijn nauwkeurig signalement, want
onder de hotel-bedienden beschreef
de een hem zus, de ander 'zoo. En
verderwat v as hij voor het ver-
dwenemmeisje en wat was zij voor
hem
Op een aan de weduwe van den
vroegeren hotelhouder gericht tele
gram kwam tot antwoord, dat ook
zy niet wist van waar Lübke was
gekomen, toen liij in het hotel zijn
intrede deed. Een herhaald verhoor
van mevr. Wallenthin en den predi
kant Behrend bracht ook niets bij
zonders aan het licht Het meisje,
zoo verklaarde de eerste, had,
toen men ze bij haar had gebracht,
weinig en dan nog alleen onbe
duidende dingen uit haar eerste
kinderjaren verteld, en dat weinige
werkt, ondanks de 4 proc. loons
vermindering toch gemiddeld door
de werklieden méér verdiend tenge
volge van de uitbreiding van het
aantal werkuren in die week van
45 tot 48.
De te Vlissingen gehouden ver
gadering van de centrale van koop-
vaardijofficieren, omvattende stuur
lieden en machinisten, heeft met
algemeene stemmen besloten, de
nieuwe salarisregeling, zooals de
reederijen die voorstellen, niet te
aanvaarden. Reeds tweemaal in één
jaar is loonsverlaging ingevoerd.
Bij het lezen van het laatste
bericht zou mtn geneigd zijn te
zeggenofficieren ter koopvaardij
kunnen toch zeker beter iets van
hun salaris laten vallen dan het
lagere personeel. Maar, wij weten
niet, hoe hoog hun tegenwoordig
salaris is En waar zij mededeelen,
dat reeds tweemaal in één jaar
loonsverlaging is ingevoerd, daar
weten wij weer niet, hoeveel die
verlagingen hebben bedragen. Het
maakt een heel verschil, of het loon
met vier dan wel met twintig
procent is verminderd. Bovendien
is hierbij te bedenken, dat de
scheepsvrachten sterk zijn gedaald,
zoodat de reederijen wel geen groote
winsten zullen maken en dus moeten
bezuinigen, zooveel maar mogelijk is.
De opmerking, in den laatsten
zin gemaakt, is eigenlijk een alge
meene. Geen enkele instelling zal
de loonen van haar personeel ver
lagen, als daarvoor geen harde
noodzaak bestaat. Wy gdooven niet,
dat ook maar één werkgever er
plezier in zal vinden, als zijn arbei
ders de pijn van den honger onder
vinden. Integendeelal was het
had ze vergeten. Dat het een kind
van „voorname lui" was, had ze
aan alles bij 't meisje kunnen
merken.
Dominee Behrend, de menschen-
kenner, onthaalde de mannen van
de wet op wjjsgeerige bespiegelingen
en gevolgtrekkingen, die hen slechts
verdroten. Met het verdwijnen van
den ouden Lübke was dus ook alle
mogelijkheid verdwenen om inlich
tingen ten aanzien der familie van
het jonge meisje te bekomen; zelfs
kon men aannemen, dat dit juist
de reden zijner spoorlooze vlucht
was en dit vermoeden vond steun
bij den geestelyke. In zyn ijver
om toch tot iets nuttig te zijn,
ging hij zelfs zoo ver weer met zijn
verdenking van den jongen schilder
voor den dag te komen, tot grooten
schrik van mevr. Wallenthin, die
doodsbleek werd, toen hij den naam
van Dagobert noemde.
Ah, de jonge schilder, wiens
schilderij op de tentoonstelling zoo
veel bijval vond riep de ambtenaar
en schreef den naam op.
Des dominee's gedachtengang had
deze verdienste, dat hij mevr.
enkel uit welbegrepen eigenbelang,
dan nog zou ieder werkgever gaarne
zien, dat zijn personeel geen brood-
zorgen kende en dus het werk met
opgewektheid deed Maar omgekeerd
mag ook de werknemer niet ver
langen. ruim te kunnen leven, als
de patroon tengevolge van dat ruim
leven al zijn winst en nog een goed
deel van zijn bezit kwijtraakte en
dus tot armoede verviel.
Wij leven nu eenmaal in een
zeer kommervollen tijd. Eq er is
in 't geheel geen reden, waarom
alleen de werkgever d8n last en
de ellende van dien tijd zou moeten
dragen, terwijl de werknemer een
zorgeloos, ja, ruim bestaan had.
Als er lasten gedragen moeten
worden, moet de laatste daaraan
evenzeer deel hebben als de eerste.
Uit de meeste van bovenstaande
berichten blijkt trouwens, dat vele
arbeiders de juistheid hiervan er
kennen. En wat bet mooiste is het
bericht omtrent de sigarenmakers
doet zien, dat, wat als een last
beschouwd werd, een voordeel bleek
te zijn Dat kan ook niet anders,
als de werktijd langer wordt en het
lijntrekken een einde neemt.
Wij hadden bijna gezegd, daai
vinden alle partijen baat bij, zoowel
werknemers alswerkgevers. Doch
we mogen één ding niet voorbijzien
als men langer en meer gaat werken,
komen vele werkkrachten vrij
anders gezegd, dan wordt de werk
loosheid grooter. Nu drukt een groot
deel van de schuld der bestaande
werkloosheid op den arbeider zelf.
Zijn buitensporige looneischen, de
korte werktijd en het lijntrekken
hebben den arbeid zóó schrikkelyk
duur gemaakt, dat de werkgevers
slechts den allernoodzakelijksten
arbeid doen verrichten en niets
méér. Worden nu de loonen alge
meen wat lager, de werktijden
langer, het werken op zichzelf meer
en beter, en gaat de economische
toestand der wereld zachtjes" aan
wat beter worden, dan zal onge
twijfeld de werkloosheid ook lang
zamerhand verminderen.
Eer het echter zoover is, moeten
de werkloozen heel wat lijden, ook
al worden zij uit verschillende
kassen gesteund. De brutale, com
munistische eisch, dat die steun
gelijk zal zyn aan het volle arbeids
loon, mist eiken rechtsgrond. Werd
daaraan toegegeven, dan lag de
gansche maat. chappij binnen een
minimum van tijd in scherven. Het
is zelfs de vraag, of de thans ver
leende steun in verband met den
algemeenen noodtoestand der wereld
wel heel lang vol te houden zal zijn.
Ongetwijfeld is dit vraagstuk een
der meest benauwende. Wat is
ertegen te doen Landverhuizing
Waarheen Waren er goede plekken,
dan was dit zeker een uitstekend
geneesmiddel. In dit opzicht moeten
we vooral Duitschers, Russen en
Italianen prijzen, omdat zij er nooit
tegen opzagen, zich in een vreemd
land „een plaats onder de zon" te
gaan verwerven. Wie dit niet kan
of wil, zal zich den aanblik van
nog veel „zwarte sneeuw" moeten
getroosten, helaas
Wallenthin aan de ontmoeting met
de zwart gesluierde dame op de
tentoonstelling herinnerde. Ze ver
klaarde toen wat ze wist en her
haalde ook de mededeeling van
Dagobert, dat zyn schilderij reeds
te Rome de bijzondere belangstelling
eener dame had opgewekt.
Terstond werd er nu een oproe
ping aan den jongen kunstenaar
gericht om een verhoor te onder
gaan, en tegelyk werden eenige
beambten uitgezonden om in alle
hotels naar een zwart gesluierde
dame te vragen, zooals mevr. Wal
lenthin haar beschreven had.
De oproeping aan Dagobert bleek
onbestelbaar te zijn des predikants
vaag vermoeden, dat hij op de eene
of andere wijze de hand had in 't
verdwynen van het meisje, kreeg
grond van waarschijnlijkheid, nu
ook liij plotseling verdwenen was.
Hij was noch in zijn atelier, noch
in zijn woning in de stad, die hij,
zooals de huisheer verklaarde, pas
prachtig had laten inrichten. Op
beide plaatsen wist men niets van
zijn verblijf; wel wist een jonge
kunstbroeder te vertellen, dat hij
Schipbreuk
Het Nederlandsche S.S. ^Cornelis",
met hout geladen en thuisbehooreade
hem aan 't station had ontmoet,
en van hem vernomen had, dathjj
naar Italië ging.
Dit laatste werd door andere
bijzonderheden bevestigd. Dagobert
had op 't postkantoor verzócht de
aan hem geadresseerde brieven naar
Rome op te zenden.
Men telegrapheerde in allerijl naar
de verschillende consulaten in Italië
maar er kwam geen antwoordde
jonge kunstenaar had zich noch in
de eene noch in de andere plaats
vertoondte Rome was hij sinds
jaren bekend.
De justitie was dus niet gelukkig
in haar nasporingen. De oude Lübke
was spoorloos verdwenen de inlich
tingen, welke ze over het gedrag
en de leefwijze van den jongen
kunstenaar had, luidden zoo gunstig,
dat ze zelfs verschrikte van de
voortvarendheid, waarmee ze op de
verdenking van den predikant was
ingegaan. De heer Dagobert zou
o.a. in den laatsten tijd veel in het
Oostenrijksche gezantschap hebben
verkeerd.
{Wordt vervolgd),
L
