No. 62
Zaterdag 5 Augustus 1922
45® Jaargaug
Een mooi voornemen.
Een geheimzinnig geval.
FEUILLETON
Stadsnieuws.
7^*
Wat een mensch hoopt, gelooft
hij zoo licht. Ook wij hopen maar
of wij gelooven kunnen De ge
beurtenissen der laatste jaren zyn
wezenlyk niet van dien aard ge
weest, dat wij spoedig iets kunnen
aannemen. We zijn er, noodge
dwongen, aan gewoon geraakt, het
wereldsch bestel heel nuchter aan
te Kijken. Dat moeten we ook nu
weer bij iets, wat van zeer groote
gevolgen kan zijn. De zaak is deze.
De Engelsche, beter gezegd de
Britsche, regeering heeft aan de
gealliëerden een voorstel gedaan van
buitengewoon groote beteekenis. Ze
is zoo diep overtuigd van de econo
mische schade, die aan de wereld
door de bestaande omstandigheden
wordt toegebracht, dat Groot-Brit-
tannië bereid zou zijn, van alle
verdere rechten ep de Duitsche schade'
vergoeding af te zien, alsmede van
alle vorderingen op de geallieerden,
mits deze stap een deel zal uit
maken van een algemeen plan,
volgens hetwelk dit groote vraag
stuk in zijn geheel zou kunnen
worden behandeld en op bevredi
gende wijze opgelost. Een algemeene
regeling zou voor de menschheid
grooter waarde hébben dan een moge-
lijk gewindat zou kunnen worden
verkregenindien aan alle verplich
tingen ten volle wordt voldaan.
De oorlogsschulden aan Groot-
Brlttannië, de interest niet inbe
grepen, bedragen op het oogenblik
nagenoeg 3400 millioen pond ster
ling, dat is ruim veertigduizend
millioen gulden, waarvan Duitsch-
land verschuldigd is 1450 millioen,
Rusland 650 millioen en de gealli
eerden 1300 millioen pond. Daar
tegenover is Engeland aan de
Roman ran H. W,
Ze mocht niet langer wachten.
Terwijl ze naar het vigilante-station
tuurde, zag ze de donkere mannen-
gedaante niet, die den verlichten
kring der lantarens ontwijkende,
over de straat ging
„Ik moet 1Ach, ik moet
immers wel prevelde ze, aarzelend
den voet op de natte straat zettend.
En thans scheen 't haar toe alsof
werkelijk een mat lantarenlicht
haar tegemoet kwam. Hierdoor be
moedigd, stapte ze voort.
De regen sloeg haar in 't gelaat
maar tot haar troost zag ze het
licht steeds nader komen. Tegen
den regen in worstelend, herkende
ze weldra de omtrekken van een
Vereenigde Staten ongeveer een
vierde gedeelte van deze som ver
schuldigd, namelijk 850 millioen
pond, met inbegrip van de rente j
sedert 1919. Engeland heeft dus j
heel wat meer te vorderen, dan het J
schuldig isen indien alle interge
alliëerde oorlogsschulden werden
betaald, zou de Britsche schatkist
daarvan groot voordeel hebben
Maar kan de tegenwoordige toestand
der wereld wel van zulk eeu eng
financieel standpunt worden be
schouwd De gealliëerden waren
en zijn meer dan schuldenaars en
schuldeischers. Zij waren deelge-
nooten in den grootsten strijd, die
ooit voor de vrijheid is gestreden,
en zij zijn nog deelgenooten in
tenminste eenige der gevolgen. Hun
schulden werden aangegaan en hun
leeningen werden gesloten niet voor
op zichzelf staande voordeelen der
afzonderlijke staten, maar voor het
groote, gemeenschappelijke doel.
De economische euvelen, waar
onder de wereld lijdt, zijn aan tal
van oorzaken te wijtenmaar
daaronder moet stellig worden ge
rekend het zware gewicht der
internationale schuld met haar
ongunstige uitwerking op het cre-
diet, den wisselkoers, de nationale
productie en den internationalen
handel. De volkeren van alle landen
snakken naar een spoedigen terug
keer tot het normale leven. Doch
hoe kan dit normale worden ver
kregen, wanneer wordt toegestaan, j
dat zulke buitengewone toestanden
blijven bestaan? En hoe kunnen
deze toestanden uit den weg ge
ruimd worden zonder middelen, die
op het oogenblik geschikt schijnen
om te worden toegepast Engeland
heeft tot nu toe aan zijn schulde
naars geen eischen gesteld. Maar
het is duidelijk, dat dit slechts
zoolang kan duren, als het algemeen
rijtuig en ze riep den koetsier aan-
Een gemompel was 't antwoord de
vigilante hield bijna vlak voor haar
voeten stil.
„God zij dankWelk een af
schuwelijk weer!" zei ze met een
zucht van verlichting en de natte
voile oplichtend, sprak ze eenige
woorden tot den koetsier, opende
het portier en zonk toen in droevige
stemming op de vochtige bank
neder.
Een zweepslag en de vigilante
zette zich in beweging. Terwijl Zia
door het druipend portiervenster in
den mist keek en het rijtuig traag
voorthotste, had ze een gevoel, als
verzonk ze in een dampenden af
grond.
En de weg naar de afgelegen
voorstad was zoover. Hoe vaak ze
zich ook voorover boog om te onder
scheiden waar ze was, altijd
zag ze denzelfden donkeren, ondoor-
zichtbaren chaos, die zelfs het licht
der gaslantareus niet doorliet, Nu
wordt toegepast. Het kan niet juist
zijn, dat één deelgenoot in een
gemeenschappelijke onderneming
(Amerika) alles, wat hij heeft ge
leend, terug zou krygen, terwijl van
den ander, die niets terugkrijgt
(Engeland), zou worden geëischt, dat
hij alles betaalt, wat hij heeft
geleend. Het kan niet worden
verwacht, dat het Britsche volk
dit aannemelijk zou vinden. Het lijdt
onder een ontzaglijken last van
belastingen, een verbazende ver
mindering van nationalen rijkdom,
ernstige werkloosheid en beperking
der nuttige uitgaven. Deze euvelen
worden moedig gedragen. Doch
indien zij zouden worden vermeer
derd door een regeling, die weliswaar
rechtmatig, maar klaarblijkelijk toch
eenzijdig is, dan zouden de Britsche
belastingbetalers ongetwijfeld vra
gen, waarom zy de eenigen moeten
zijn, die den last dragen, welke
anderen verplicht zijn te dtelen.
Die vermeerdering van euvelen zou
intieden, indien Amerika van Eoge-
land de betaling van 850 millioen
pond bleef eischen, terwijl Engeland
aan Duitschland de betaling der
schadevergoeding en aan de gealli
ëerden de betaling hunner schulden
zou kwijtschelden.
Nu wenscht de Britsche regeering
onder goedkeuring der andere ge
deelten van het Britsche rijk afstand
te doen van haar aandeel in de
Duitsche schadevergoeding en van
alle sonmen, die zij aan de gealli
ëerden heeft geleend, op voorwaarde,
dat de Vereenigde Staten ook afstand
doen van wat Engeland aan hen
schuldig is. Wordt dit door Amerika
onmogelijk geacht, dan wil Engeland
toch van alle profijt afzien. Onder
geen omstandigheden zou Engeland
van zijn schuldenaars méér vragen
dan noodig is, om zijn schuld aan
Amerika te betalen. Iedereen zal
en dan vertoonde zich een donkere
schaduw naast haar't waren an
dere rijtuigen die bijna zonder geluid
te maken door de modder der
straten voortrolden.
De koetsier moest haar verstaan
hebben, want ze had hem luid
genoeg toegeroepen. Haar beklemd
hart moed insprekend, zonk ze
telkens weer gelaten achterover in
haar hoekje; ze was verontschul
digd, als ze te laat thuis kwam
er waren nog zooveel andere rij
tuigen onderweg en dat zou nog
zoolang duren, want 't wks heden
vastenavond. Natuurlijk werden ze
van lieverlede schaarscher, maar
wie zocht er dan iets, behalve zij,
zoover weg in de voorstad?
En toch voelde ze zich angstig.
De koetsier kon verkeerd rijden.
Ze klopte tegen het raampje, doch
niemand kon het hooran. Troosteloos
wierp ze zich altijd weer in den
hoek terug.
Eindelijk hield de beweging van
toegeven, dat het moeielijk tevreden
kan zijn met minder. Want de
verplichtingen, die het heeft tegen
over Amerika, heeft het aangegaan
niet voor zichzelf, maar voor ande
ren. Dat de Ver. Staten aan Enge
land leenden, was een daad van
buitengewone waarde. Doch voor
de gemeenschappelijke zaak, en niet
als voordeel voor Engeland.
Ofschoon Engeland afstand zou
willen doen van zijn aandeel in de
Duitsche schadevergoeding, wil het
daarmee niet zeggen, dat Duitsch
land van zijn verplichtingen aan
Frankrijk en de andere gealliëerden
moet worden ontslagen.
Als Amerika aan de Britsche
regeering haar schuld kwijtschold,
had Engeland daarvan niet het
minste voordeel, omdat het veel
meer te eischen dan te betalen
heeft. Maar wijl in dat geval
Duitschland, Rusland en de gealli
ëerden niets meer van hun schulden
aan Engeland behoefden te voldoe»,
zouden dezen de bevoorrechten zijn.
Tot nu toe heeft Amerika ge
weigerd, zijn aanspraken op Enge
land los te laten. Integendeel, het
heeft op dadelijke betaling der rente
en termijnbetalingen van het ge
leende aangedrongen. Na het hier
besproken voorstel der Britsche
regeering is de zaak wel wat ver
anderd en zal het ons benieuwen,
of Amerika het prachtige voorbeeld
van Engeland zal navolgen. Wy
hopen het van ganscher harte. Maar
gelooven? Dat is nog wat anders.
J
„De Naudtjs-bloemmb."
Ook Goes begint zijn huizen te
krijgen, die versierd zijn inet een gevel
steen, die den naam van bet buis
bevat. Zoo ziet men het oude wedsr
het rijtuig op. Ze keek door het
portiervenster waarlangs het water
met stralen naar beneden liep maar
de grauwe mist daarbuiten was
ondoordringbaar voor 't oog. Ze
opende het portier, stapte met om
zekeren voet uit, wierp de daar
achter zich dicht en wilde de»
koetsier het gereed gehouden geld
stuk aanreiken.
Zonder zich om haar te bekom
meren, dreef deze zijn paard aan,
liet haar staan en een seconde latei-
verdween de omtrek van het rijtuig
in den dichten nevel.
Een mannengedaante, waarvan
het silhouet nauwelyks te ouder
scheiden was, zooals ze uit den
nevelwand voor haar trad, deed haar
verschrikken, toen ze, zoekend naar
het huis, om zich heen zag. Ze
week terug en staarde den onbe
kende aan. Een duister vermoeden
deed haar inwendig sidderen.
{Wordt vervolgd).
Dit biad verschijnt Woensdag ca Zaterdag.
Abonnementsprijs voor Goes SO cent per kwartaal,
«oor buiten Goes f 1,50 per hall jaar franco per pos'.
ADVERTENTIËN voor Diasdag. ea
Vrijdagmiddag 12 UUP te bezorgen
bij N.V, Goesche Courant
en Kleeuwens Ross'
Drukkers- en Uitgeversbedrijf,
Adveiteatfën IO et. per regel.
Bij cont acteeren va* minstens iooo regel* per jaar
zeer belangrijke reductie.
Adverteatiéa, als geboorte-, huwelijks-, verjaring*-, doodberichte# ea de daarop betrekklag hebbende dankbetuigingen, alet veer daa acht
regel* beslaande, voor den prlj* van f I,
16
