No 36 Zaterdag 6 Mei 1922 45" .Jaargang TERUG UIT HET RIJK OER D000EN Duidelijk FEUILLETON •?<Ti Dit blad verschijnt Woensdag es Zaterdag. Abonnementsprijs voor Goes $o ceot Per kwartaal, voor buiten Goes f 1,50 per balt jaar franco per post. ADVERTENTIËN voor Dinsdag- en Vrijdagmiddag 12 UUS* te bezorgen bij N.V, Goeschc Courant en Kleeuweos Ross' Drukkers- en Uitgeversbedrijf. Advertentiën 10 ct. per regel. Bij coatraeteeren van minstens 1000 regels per jaar zeer belangrijke reductie. Advertentiën. als geboorte-, huwelijks-, verjarlngs-, doodberichten es de daarop betrekking hebbende dankbetuigingen, niet «teer da* echt regel# beslaande, voor den prijn van f 1, Naar aanleiding van dt door Minister Aalberse voorgestelde wijzi gingen in de arbeidswet' werd deze week te Utrecht een vergadering gehouden van de Nederlandsche fa brikantenvtreenigingen. Enkele zin sneden uit de rede, waarmee de voorzitter die vergadering opende, mogen hier een plaats vinden. Hij zette uiteen, dat de verkorting van den arbeidstijd tot acht uur per dag kolossale verliezen tengevolge heeft gehad voor tal van bedrijven. Zoo bedroegen bij de Nederlandsche spoorwegen de meerdere kosten per jaar ruim zeventien millioen gulden Dan is het toch waarlijk niet te verwonderen, dat de spoorwegbe- sturen ten zeerste aarzeleD, om tot verlaging der tarieven over te gaan en evenmin, dat zooveel mogelijk naar bezuiniging gestreefd wordt, byv. door vermindering van perso neel en verlaging van salaris. Evenals bij de spoorwegen de achturendag duur reizen tot gevolg heeft, wordt de duurte van allerlei andere dingen, ook van levensbe hoeften, voor een groot deel door dien achturendag veroorzaakt. Er'is bij de invoering van den verkorten werkdag gezegd, dat de arbeider daardoor geestelijk zou stijgen. //Maar,.zoo sprak bedoelde voorzitter, zedelijke of geestelijke verheffing heeft de achturendag den arbeider niet gebracht. Integendeel, luiheid, zelfoverschatting en eigen waan zijn bij den arbeider, vooral bij het jongere geslacht, aan de orde van den dag. Zij kunnen alles, zij 97 GASTON LEROUX Hij gaf Fanny een kus en ver zocht haar vooral haar komst in 't Terminus Hotel niet uit te stellen, waar hij onder een aangenomen naam ging logeeren om aan de nieuwsgierige journalisten te ont komen. Hij voegde eraan toe, dat hij ongeveer twee uur op „de Reiger" zou blijven, om zijn laatste schik kingen voor de reis te maken, om elf uur zou hij in de auto stappen en de lunch in Parijs gebruiken. Fanny was den heelen morgen bezig met 't geven van orders be treffende de bagage, met het regelen van 't werk der bedienden tijdens haar afwezigheid. Verder met de ontvangst van een oude juffrouw uit Juvisy, die de plaats van juf frouw Hélier bij Germaine en den kleinen Francois zou innemen en weten alles, en zy moeten niets. Geestelijke uitwerKing heeft de in voering en handhaving van deze wet echter wel gehad; en dat wordt het best geïllustreerd door de houding van hen, die bewust en openlijk aansturen op de omverwerping van de grondslagen onzer samenleving. Zy vinden in de bestaande wet een zeer bruikbaar middel om zich in het bedrijfsleven te doen gelden Voor hen is hun invloed op dat bedrijfsleven thans de inzet van het gansche spel geworden". Het waren ongetwijfeld scherpe woorden, die de voorzitter sprak. Maar hij kreeg toch van alle zyden instemming. De directeur van de kalkzand1: teenfabriek te Iliilegom zei: „Wie gelegenheid heeft gehad, den Hollandschen arbeider te verge lijken met den Duitscher, den Belg, den Franschman, zal moeten toe geven, dat het arbeidstempo dier buitenlanders sneller is. Alleen daar door staat Nederland bij andere landen achter, wat het productie vermogen betreft". En een oliefa brikant te Wormerveer sprak zijn ergernis uit over het feit, „dat veel menschen tegenwoordig heil ver wachten van z©o weinig mogelijk werken en zooveel mogelyk luieren". Omtrent den invloed, dien de Neleflandsche arbeiders op het be drijfsleven willen uitoefenen, zeide de directeur van een scheikundige fabriek te Katwijk: „Bij een con trole, uitgeoefend door de vakver- eeniging der werknemers, moet elk bedrijf te gronde gaan, en wanneer dat geschiedt, zullen zoowel de generaal als de soldaten er de dupe van worden". die moest verzekeren dat zy gezonde hersens had, nooit a?.n geesten had geloofd, nooit aan tafeldans had gedaan en die dood verschrikt om zich heen staarde, alsof zij den duivel in eigen persoon uit den vloer of tusschen de muren zon zien verschijnen De lakei, de Engelsche kamenier en de keukenhulp konden tegen den avond vertrekken. Zij beweerden den vorigen nacht den geest in 't park te hebben zien voortglijden en hadden hem door 't lage deurtje in den Isabellatoren het kasteel zien binnen gaan. De keukenmeid en Lydia haalden de schouders op bij zulke zotteklap en alle verstandige bedienden waren 'tmet haar eens. Fanny gebruikte alleen om twaalf uur de lunchonderwijl las zij de Parysche couranten, die over niets anders schreven dan over „den teruggekeerde uit het rijk der doo- den". De kleine Darbois van de Excelsior had woord gehouden. Hij publiceerde een uitstekend interview, vertelde alles precies zooals 't voorgevallen was en schilderde de slotvrouwo De secretaris van een grooto fabrikantenvereeniging te Tilburg zeide: „Wij hebben een proef ge nomen met het collectief overleg, zooals de arbeidswet dat bedoelt. Het merkwaardige geval doet zich daarbij voor, dat de arbeiders de noodzakelijkheid inzien van een verlaging der productiekosten. En hoewel ook verlenging van den arbeidsduur daarop van grooten invloed is, blijven de leiders zich daartegen 'verzetten. Dit bewyst, hoe gevaarlijk het is, mogelijke be sluiten afhankelijk te stellen van de medewerking der vakvereenigin- i gen". Dezelfde secretaris wees op een fraai stukje van de arbeids inspectie met den directeur-generaal voorop. Als een fabrikant een deel van de orders, die hij kiygt, niet kan uitvoeren, omdat hij niet langer dan acht uur mag laten werken, dan moet hij volgens die regeerings ambtenaren het werk, dat hij niet af kan, maar overdragen aan een concurrent, die minder werk heeft. Heeft men ooit zoo iets schandelijks beleefd En dat geldt niet voor een j enkel gevalmaar er wordt een heel stelsel van gemaakt. Zelfs schrif telijk werd dit door de betrokken autoriteiten aangeraden. De directeur van de Lipsfabrieken te Dordrecht deed ook een boekje van de arbeidsinspectie open. Hij had vergunning gevraagd om te laten overwerken. De inspecteur van den arbeid wilde nu, dat Lips al zijn arbeiders, die een poos geleden gestaakt hadden en waarvan een I gedeelte uitgesloten was, weer zou aannemen dan was overwerken niet I noodig. Lips verklaarde, dat slechts van de Rozengaarde in de meest vleiende kleuren afzij w as mooi en verstandig, maar 't was een flinke vrouw, die niet met zich liet spetten. Zij joeg de geesten op de vlucht en zette juffrouw Hélier de deur uit Na de lunch ging Fanny naar haar mans kantoor en bracht een groot gedeelte van den middag door met 't rangschikken van familie en zakenpapieren en met 't zoeken naar den grooten sleutel van de garage, dien zij niet vond. Jacques had hem meegenomen, evenals den sleutel van den kelder in „de Reiger". Maar Fanny was al besloten 't slot van dien kelder open te breken en een hangslot dat zij al by zich had met 't verlaten van den kelder erop te doen. Wat de deur der garage betreft, daarvoor zou zij aan Fernand, den waker van „de Reiger", een sleutel vragen, die haar zou doen open gaan. Even vóór vieren liet zy 't Engelsche rijtuigje inspannen, dat zy zelf mendezij reed naar „de Reiger" om 't park heen, ten einde de nieuwsgierigen of de reporters, die voor 't hek konden staan te twintig arbeiders van de zes- k zevenhonderd uitgesloten waren, omdat deze twingig reeds vóór de staking als ongunstige elementen bekend stonden. Gemakshalve kreeg hij op zijn aanvraag om overwerk- vergunning maar heelemaal geen antwoord. De ambtenaren zijn dus zoo brutaal, 0111 een werkgever te willen dwingen, personen in dienst te nemen, die hij niet begeert. „Men gaat zich afvragin, zei deze direc teur doe ik niet verstandiger, mijn arbeiders te ontslaan en mijn werk te laten uitvoeren in mijn fabrieken te Brussel of te Milaan, waar de regeeringsambtenaren niet zulk een onzinnige houding aannemen Daar zullen we misschien op den duur toch toe moeten overgaan". Men moet het ten slotte wel eens zijn met een der aanwezigen, die zeide „Als het tegenwoordige stel sel nog een aantal jaren blijft heer- schen, dan zal in Nederland veel te gronde gaan, doch weinig nieuws verrijzen". En wat zouden dan de fabrikanten willen Een arbeidstijd van tien uur per dag op een werkweek van 56 uur mèt en van 60 uur zonder den vrijen Zaterdagmiddag. En verder geen recht van inmenging der werk nemers in het bedrijfsleven. Wij zijn benieuwd, wat onze Kamers van de arbeidswet zullen maken. kijken, het spoor by ster te doen worden Zij had een dikke auto- mantei aan en een muts op met een voile eromheen. Onder haar mantel verborg zij een stofmantel, waarmee ze in den kelder „aan 't werk" zou gaan. Zij herinnerde zich, dat daar beneden een houweel, en een schop lagen, die ongetwijfeld vroeger hun diensten bewezen hadden Zoodra zij op „de Reiger" aange komen was, wierp zy Fernand de leidsels toe. „Wel, beste Fernand, heb je meneer gezien?" //Ja, Mevrouw en wij waren alle maal blij hem zoo goed te zien Meneer is met meneer de la Mari- nière naar Parijs gegaan „Dus meneer de ia Marinière is er vanmorgen geweest „Gerust waar, mevrouw, hij wist dat meneer op reis moest en daar hij met zijn auto op weg naar Parijs voorbijkwam, is hij henr komen goeden dag zeggen en heeft hem meegenomen, zoodat de chauffeur, die al door meneer besteld was, terug kon gaan Wordt vervolgd VOL. UIT HET FRANSCH VAN

Krantenbank Zeeland

Volksblad | 1922 | | pagina 1