No. 34 Zaterdag 29 April 1922 FEUILLETON TERUG UIT HET RIJK DER DOODEN Van een olifant. Stadsnieuws, Jt v-r *SLM gi bt at X. *v Dit blad verschijnt Woensdag en Zaterdag. Abonnementsprijs voor Goes 50 cent per kwartaal, voor buiten Goes f 1,50 per halt jaar franco per post. ADVERTENTIËN voor Dinsdag- en Vrijdagmiddag tSt uw* te bezorgen bij N.V, Goesche Courant en Kieeuweos Ross' Drukkers- en Uitgeversbedrijf, Advertentiën 10 ct. per regel. Bij contracteeren va* minstens ïooo regels per jaar «eer belangrijke reducüe, Adv«rt«ntlën, al* geboorte-, huwelijks-, verjaring*-, doodberichten es de daarop betrekking hebbende dankbetuigingen, niet da» acht regels beslaande, voor den prijs van f I, Als een olifant iti de modder gezonken is, zet een kikvorsch zich op zijn kop. Toen we de vorige week een Fransche meening over het verdrag tusscheu Duitschland en Rusland weergaven, maakte de volgende zin daarvan een deel uit „Duitschland heeft met zeer weinig opoffering den Kussen een wapen in handen gegeven, om zich tegen de eischen der geallieerden te ver zetten". De vrees dei Franschen, dat de Russen dit werkelijk zullen doen, was de drijfveer, om de in trekking van dat verdrag te eischen. Maar dat is heelemaal misgeloopen. Duitschers en Russen verklaren even krachtig, dat van die intrekking geen sprake is. En Frankrijk staat met zijn eisch alleen. Want Lloyd George, die tot eiken prys uit Genua een vredesboodschap naar Engeland wil meenemen, heeft zich zoetjes bij het vei drag neergelegd, al was hij over het sluiten ervan tn het begin ook nog zoo verbolgen. Ju, ja, er is niets veranderlijker dan een mensch. Lloyd George wil met alle geweld vrede en rust in Europaen dat willen we zeker allen. De confe rentie van Genua, waarvan de heele wereld genezing van veel ellende verwacht, moet dus slagen. Helaas, op dit oogeublik is er alle kans, dat ze jammerlijk in het water zal vallen; neen, dat de toestand in ons werelddeel na die conferentie nog slechter zal worden, dan hij daar vóór al was. De vrees van Frankrijk, dat de Russen na hun verdrag met Duitschland zich tegen de eischen der gea!lieerden zouden verzetten, is in minder dan één week tjjds 95 GASTON LEROUX Teen gleed Fanny als een loe rende tijger achter haar aan. Zjj was nog maar één stap van haar slachtoffer verwijderd en behoefde slechts één enkele beweging te ma ken, om haar in de rivier te werpen.... Maar dien stap zou zij nimmer doen en die beweging zou nimmer gemaakt worden. Fanny smoorde met moeite een gil van angst, wantIk geest was daar XXXIII. De vlucht. Zij herkende hem aan zijn wond aan den slaap en ook aan zijn ge- ten volle en in verschillende rich tingen juist gebleken. Vooreerst heeft het gegeven voorbeeld, om buiten de conferentie om afzonder lijke verdragen te sluiten, aanst» - kelyk gewerkt. Polen, de vriend en beschermeling van Frankrijk, doet al zijn best, om van Rusland bij verdrag derkenning van zijn tegen woordige gienzen te verkrijgen, waarvoor Polen van zijn kant na tuurlijk ook voordeelen aan de Russen zal moeten toekennen. Roe menië, een tweede vriend van Frankryk, wil eveneens een over eenkomst met Rusland aangaan. De Russen, die in 1916 een groote som gelds uit Roemenië meepakten, zou den dit niet moeten terugbetalen, als Roemenië net stuk van Rusland, dat het vroeger inpalmde, behouden kon En in Moskou, de Russische hoofdstad, juicht men, dat men daar van geen Kleine Entente meer te vreezen heeft en dat Frankryk ook door zijn beste vrienden verlaten is. Rest nu nog Belgie, dat in een militair verbond met Frankryk ver- eenigd is. Maar de Belgische afge vaardigde te Genua, minister Theu- nis, heeft ook al verklaard, dat de conferentie voortgang moet hebben en dat ze met telkens (zooals door Frankrijk gebeurde) onderbroken moest werden. Niets veranderlijker dan een mensch. En als een olifant in de modder gezakt is, enz. Nu zullen de genoemde leiten in het oog van Lloyd George waar schijnlijk kleinigheden zijn, waarvan hij zich met een enkel handom draaien wel zal afmaken. Maar de Russen gaan in hun communistische brutaliteit nog veel verder. Laten we in 't kort zeggen, wat zij eischen. Vooreerst moeten alle mogendheden laat, hetwelk zichtbaar was in het maanlicht, dat door de takken viel. Het was André. Hij was het, met zijn mooie oogen, die nog grooter schenen geworden te zijn en Martha oneindig smartelijk aankeken, 't was zijn bleeke, knappe gezicht, dit was o, zoo bleek en 't seheen alsof een bovennatuurlijk lijden het langer had gemaakt, ofschoon zij den omtrek ervan niet precies kon onderscheidendie ging verloren in den wazigen, vochtigen nacht, welke altijd mistig was hier aan den waterkant. Hij leek wel een soort vale jas of liever een kleurloos vod aan te hebben, dat één geheel met den damp der rivier vormde. Hij zat op den rand van de oude schuit. Hij had slechts oogen voor Martha. Dat Fanny, toen zij André's geest bemerkte, 't niet van schrik uit gegild had, kwam doordat elk ge luid in haar open mond stokte. De angstkreet der levende bij 't aanschouwen der dooden bleef in haar toegeknepen keel steken en nadat zij wankelend teruggedeinsd de tegenwoordige communistische, zoogenaamde sovj dreg coring als een rechtmatige erkennen. Verder moeten die mogendheden aan Rusland de credieten verteenen, die het noodig heeft. Als deze twee eischen inge willigd zijn, dan moeten vervolgens de Russische oorlogsschulden vol komen kwijtgescholden worden Er moet een geruime tijd vastgesteld worden (een moratorium noemt men dat), gedurende welken Rusland aan zijn schuldeischers (wegens andere dan oorlogsschulden) geer interest zal betalen. Rusland weigert, de in beslag genomen vreemde eigendommen terug te geven. Ten hoogste zou het de mogelijkheid overwegenom in plaats daarvan zekere vergunningen, concessies, te geven. Toen al deze Russische fraaiig heden in de commissie van deskun digen waren voorgesteld, had de Engelsche voorzitter Evans er ge noeg van. Hy verklaarde, dat de deskundigen deze voorstellen aan hun regeeringen zouden overbrengen en dat de Russen konden ver trekken. We zijn waarlijk benieuwd, hoe Lloyd George nu weer over zijn dierbare Russen zal denken, hij, die bijna stellig beloofd heeft, z£n volk een vredesboodschap te bren gen. Zal hij afstand doen van de Russische oorlogsschulden, waarvan hetovergroote gedeelte aan Engeland toekomt Zal h\j de tsarenmoorde naars als de wettige Russische regeering erkennen Zal hij voor .ingelands deel credieten aan Rus land toestaan en dus in den bodem- loozen put, waaruit nooit iets terug keert, voortdurend Engelsch geld durven werpen Gerust zijn we niet, omdat men nooit weet, wat men aan Lloyd George heeft. Zijn eerste secretaris heeft namens hem gezegd „Engeland is vastbesloten aan het Russische volk een waren vrede en rechtstreeksche hulp te brengen. Het Russische volk heefi dat verdiend door het geweldige offer aan bloed, dat het in den oorlog aan de zaak der geallieerden heeft gebracht. Daarvoor is het onverschillig, of Rusland op het oogcmblik een goede of een slechte regeenng. heeft". Hier zou heel wat tegen te zeggen zijn, wat we nu maar niet zullen doen. Heel anders klinkt een radiogram uit Londen, waarin we lezen „Enge land, dat het van Amerika geleende geid, waarmee het .de geallieerden heeft gesteund, moet terug betalen, kan onmogelijk door het kwijt schelden der schulden de sovjets voorrechten toekennen, welke het Frankrijk en den anderen gealli eerden moet ontzeggen. De erken ning der Russische schuld aan Engeland en de andere landen is noodzakelijk". Frankrijks vrees os wei spoedig gerechtvaardigd geble ken. Wij zouden het dan ook zeer betreuren, dat men dit land be handelde als den genoemden olifant, en dat tegenover de onbeschaamdste eischen. Maar er is te Genua heel veel mogeiyk. was, alsof zij een schok had ge kregen, die haar verdoofd had, keerde zij om en ging aar, den haal. Eerst liep zij door 't populier- boschje, rende het geheele berken bosch door en al hollende en hol lende bereikte zy de grens van 't woud. Zij durfde niet om te kijken, of zij ook door die vreeselijke ver schijning gevolgd werd, soms leek het haar echter toe of zij het spookachtig geluid van een ram meienden ketting achter zich hoorde.... Een oogenblik moest zij stilstaan en op een boomstam gaan uitrus ten, een kort oogenblik slechts met haar arme, hijgende lichaam, met haar totaal verwarden geest. Maar zy ging spoedig weer ver der, nog krankzinniger werd haar vlucht, zij was een dier gelijk, waar de honden een drijfjacht op houden, want zij hoorde bij haar, achter haar, om haar henen ketenen rin kelen, knarsen en heen en weer dansen aan de voeten der dooden Toen zij bovenop 't plateau stond, Zaterdag 29 April en Dinsdag 2 Mei zal de bekende Emma-bloem aan onze buizen en op de straat te koop geboden worden. Zooals bekend, is, komt de bate geheel tety goede aan de ver zorging der Tubeijculosen in Goes. Velen konden verleden jaar reeds bij den hoek van den parkmuur, ging er weer een huivering door haar heen, want er liep een vreemde gedaante over den weg, die oneindig groote bewegingen in den maneschijn maakte Toch bracht die gestalte haar van de grenzen der krankzinnigheid terug. Zij herkende den kreupelen Prosper, die zich op zijn krukken voortbe woog. Zij riep hem, blij zich tegenover een levend wezen te bevinden, tegenover iemand, die nog niet in 't rijk der dooden verblyf hield. Maar hij staarde haar aan, alsof hij haar niet herkende en verwijderde zich snel met waggelenden gang, terwijl hij steeds één van zijn krukken boven zijn hoofd zwaaide en zijn sinister geluid van hou hou 1 hou liet hooren, 't eenige wat zijn mismaakte mond, precies de bek van een leelijken haas,kon voort brengen. 4fv® >i h f y h. m uit het i'ransch van Emma-Bloem. Wordt vervolgd.

Krantenbank Zeeland

Volksblad | 1922 | | pagina 1