No. 3 Woensdag 11 Januari 1922 45® Jaargang TERUG UIT HET RIJK DER DOOÖEN L FEUILLETON Nederland. Dit blad verschijnt Woensdag en Zaterdag. Abonnementsprijs voor Goes 50 cent per kwartaal, voor buiten Goes f 1,50 per halt jaar franco per posL ADVERTENTIËN voor Dinsdag- en Vrijdagmiddag 12 UUI* te bezorgen bij N.V, Goesche Courant en Kleeuwens Ross' Drukkers- en Uitgeversbedrijf. Advertentiën 10 ct. per regel. Bij contracteeren van minstens 1000 regels per jaar zeer belangrijke reductie. Advertentiën, als geboorte-, huwelijks-, verjarings-, doodberichten en de daarop betrekking hebbende dankbetuigingen, niet meer dan acht regels beslaande, voor den prijs van f 1, k. w m v Brand fe Amsterdam Zondagmorgen heeft een felle brand gewoed in de fabriek van suiker- en chocoladewerken der firma H. Cohen en Co, Groote Kattenburgschestraat 42, te Amsterdag. De brandweer kon aanvankelijk weinig uitrichten, daar de Vechtkranen bevroren waren. Het perceel is geheel uitgebrand. Een soldaat gestikt. AMERSFOORT. In de lnfanterie- kazerne te Amersfoort heeft zich een geval van schromelijke nalatigheid voorgedaan, dat den dood van den soldaat v. E. uit Epe ten gevolge heeft gehad. In de infanterie-kazerne alhier dan is tegenwoordig een stal, waar de officierspaarden zijn ondergebracht. Ten gevolge daarvan moet ook 's nachts steeds een stalwacht bij de hand zijn. Deze nu slaapt in een vertrekje, vlak bij den stal. In dat vertrekje is elec- f trisch licht aangebracht, doch er be vond zich nog een gasbuis, waarvan de brander bij ongeluk is afgebroken, en welke nu van een stop in de eindope- ning voorzien was. Terwijl nu van Don derdag op Vrijdag, om ongeveer half- drie het electrisch licht defect raakte, heeft de wachtcommandant de hoofd kraan van de gasleiding opengezet. Het gevolg is geweest, dat het gas zich in het kamertje van den stalwacht verspreidde en toen 's morgens de sol- 64 GASTON LEROUX „Hij jaagt my schrik aan", zei Moutier. „Ik ben bang, dat hij geheel krankzinnig van daar beneden tot ons is weergekeerd. Zijn voort durend zwijgen, zijn groote pupillen en de schrik waarmet hij naar de dingen en menschen om zich heen ziet, de rilling, die hij 't minste leven of geruisch over hem glijdt, de zichtbare ontsteltenis die hem bevangt, als een deur open gaat, dit alles bewijst een ongehoorde verwarring in zijn verstandelijke vermogens „Maar, beste vriend, bedenk, dat hij van verre terug is gekomen Eigenlijk-.weten wij niet, waar hij vandaan is gekomen Maar hij zelf, hij loeet hetHij zal het zich stellig herinnerenvoegde professor Ja- loux er vastberaden aan toe. „Ik heb zijn oogen beschouwd zij zijn nog vervuld van zaken, die wij niet zien en die hij, hij gezien heeft En zou hij in- dien toestand niet daal gevouden werd, kon men, ondanks kunstmatige ademhaling en het gebruik van een zuurstofapparaat, slechts den dood constateeren. Er is een commissie van onderzoek ingesteld, welke tot taak heeft na re gaan, wie hier schuld treft. De Crt. De moord op mr. Wijsman. Naar het Vaderl. verneemt, moet zich bij de politie ergens in ons land (niet in Den Haag) een dame hebben aangemeld, die, reizigster in den trein, waarin de moord heeft plaats gehad, vérklaart, drie schoten gehoord te heb ben. Zij maakte in haar wagon nog de opmerking Ze beginnen al vroeg Nieuwjaar te schieten. De dame meent zeker, dat ze de schoten even na het vertrek uit Leiden hoorde. Dit zou dus de veronderstelling be vestigen, dat de misdaad tusschen Den Haag en Leiden bedreven werd. Een dame, die met twee kinderen op reis was naar Tilburg eu zat in een eerste klas coupé van den trein, waarin de moord is geschied, heeft, naar de Telegr. meldt, meegedeeld, dat in Den Haag een heer kwam binnen gestapt met een hoogroode kleur en die zich eenigszins wonderlijk aanstelde, vooral toen een paar audere passagiers het hadden over den toen juist ont dekten moord. Hij ging in een courant zitten lezen en deed voorts vrij on rustig. Toen de trein ergens onderweg stil hield, ging hij van de retirade gebruik maken Ook later maakte hij een zekeren tijd noodig hebben om 't evenwicht van zijn zintuigen van levend mensch te herstellen „Goed, en zoolang hy dit even wicht niet gevonden heeft, moeten wij hem met rust laten „Dat nooitwat u voorstelt is misschien zeer menschelijk in den waren zin des woords, maar geheel en al onwetenschappelijk Weet wel, dat dit evenwicht der zinnen van levend mensch slechts dan bereikt wordt, als de dingen des doods, die hij aanschouwd heeft langzamerhand uitgewischt zijn door het voortdurend zien van de dingen des levens, clie hij aan schouwtU begrijpt dat hij zich dan niets meer herinnert, of wel zijn herinnering is dan zoo vaag en ver, dat zy hem slechts een droom zonder vastheid zal toeschijnen. Wy zullen wetenschappelijk bestolen zijn. Dat moet vermeden worden. We moeten bewerken dat deze man spreekt terwijl zijn gewaarwordin gen nog geheel frisch zijn. Ik ga niet weg, vóór)hij gesproken heeft." „En als hij in zijn zwijgen blijft volharden Hij schijnt van iets verschrikkelijks vervuld te zijn!"... zuchtte Moutier, „u is wreed." „Kom, beste Moutier, wat wil je dan „Wel, ik zou willen, dat wij deze opnieuw daarvan gebruik. Door ziju wonderlijk gedrag trok hij de aandacht van deze dame, die zijn leeftijd schatte op ongeveer 27 jaar. Zeker wist zij het niet, doch zij ver moedt, dat de man te Dordrecht is uitgestapt. Het signalement, dat zij opgeeft, vertoont eeuige frappante punten van overeenkomst met dat door de dame uit den moordcoupé opgegeven, en zij heeft haar mededeelingen verstrekt, voordat het signalement door de politie was bekend gemaakt. De N. R. Ct. schrijft in verband met bovenstaandeBij onderzoek is ge bleken, dat de dame in kwestie wel bet lichaam van mr. Wijsman heeft gezien maar heelernaal niet gehoord heeft, dat er een moord gepleegd was alleen verondersteld heeft, dat er iemand ougesteld was geworden in den trein en daarover tegen haar mede reizigers eenige woorden heeft gespro ken. De „verdachte" medereiziger is bij deze verklaring meer en meer veri vaagd, te Dordrecht zou hij, volgens het verdere verhaal toch niet uitgestapt wezeu, wel ergens verderop de lijn naar het zuiden, maar waar precies wist de dame ook al weer niet. Hij was volgens haar verhaal eigenlijk plotseling verdwenen, men zou zeggen veraampt. Onder deze omstandigheden is de waarschijnlijkheid ook niet groot, dat de dame, die het aanvankelijke verhaal inplaats van de uiteengezette toedracht heeft opgedischt, het nauw genomen heeft met de gelijkenis op liet signalement, ja, wordt het twijfel zaak op praktische wijze behan delen, zonder dat wy hypothesen stellen en verwachtingen koesteren, waardoor wij ons voor de astrale geneeskunde zouden moeten schamen" „Enfin, gelooft u in een voort bestaan na den dood, ja of neen?" "Ja, daar geloof ik in... ik geloof er in evenals Crookes erin geloofd heeft..." „Welnu, als er een voortbestaan na den dood is, dan is er geen enkele reden, waarom deze man, die een kwartier in 't rijk cler dooden is geweestons niet zou ver tellen, wat hij gezien heeft „Hij schijnt wel koppig te zijn", zei Moutier half spottend. „U schynt verheugd te zijn, dat hij zwijgt, dat is onbegrijpelijk," mopperde Jaloux zonder zijn ont stemming te verbergen. „Laten wij nu eens ernstig spreken", hernam Moutier, „de gebeurtenis komt mij zoo ontzag- wekkeid, zoo onbegrijpelijk voor.." „Zij is niet onbegrijpelyk," onder brak Jaloux hem. „Zij is ongewoon dat is alles!" „Dan, ongewoon, zooals u verkiest Maar de gebeurtenis is zoo buiten het gewone om, dat het weten schappelijk vulgumpecus nauwelijks geloof zal kunnen hechten aan 't woord van een levenden meneer, achtig of de geheimzinnige passagier wel ooit bestaan heeft. Bij een grondig onderzoek van den moordcoupé, welke zich thans in het depot te Haarlem bevindt, moet naar de „Avondpost" meldt, een papieren zakje gevonden zijn met den firmanaam van de weduwe Van Laar, het bekende visch-restaurant op het Damrak te Amsterdam. In verband met deze ontdekking is de Telegraaf op onderzoek uitgetogen en heeft een onderhoud gehad met den eigenaar van liet bekende restaurant, den heer J. van Kregten. Deze deelde het volgende mede Het was in den winkel, evenals iederen Oudejaarsavond zeer druk. Op eeu gegeven oogenblik vroeg éeu der koopers aan mijn vrouw, die door de drukte genoodzaakt was in den winkel te assisteeren, twee saucijzenbroodjes. Deze waren niet meer voorradig en toen mijn vrouw hem zulks mededeelde, kocht hij twee garnalenbroodjes. Hij wilde deze in den zak van zijn overjas steken. Toen mijn vrouw zulks zag, deed ze inderhaast een tweede perka- mentpapiertje om de broodjes, ofschoon er anders ais tweede vel een bruin papier omgewikkeld wordt. De vreemdeling vertrok, maar bij de deur keerde hij zich om en zeide Ik heb het geld naast de cassa neer gelegd. Inderdaad, hier lagen veertig cent. Opmerkelijk is het feit, dat de man precies wist, dat deze twee broodjes die zal vertellen wat de dood is Ik zal niet bovenmate toornen, als hij blijft zwijgen- Onze operatie zal daardoor veel ernstiger opge nomen worden..." „Ik vraag me af waarom dat, goeie hemel nog toe „WaaromOmdat indien hij geantwoord had op onze vragen omtrent het rijk der dooden en als wij uw vragen en zijn antwoorden hadden bekend gemaakt, wij stellig voor twee grappenmakers gehouden zouden worden, die misbruik maken van de geestelijke zwakheid van een zieke. Is 't niet genoeg roem voor ons, dat wij door middel van de chirurgie een doode hebben doen herleven „Neen, dat is niet voldoende! Ten eerste heeft u de operatie ge daan Ik stel me er voor verant woordelijk uit dit geval alle moge lijke leering te trekken. Ik had niet gedacht, dat u zoo bescheiden wasU doet een mensch herleven en u loopt, by hem vandaan, alsof u hem een been heeft afgezetMaar die man die wy weer tot het leven hebben geroepen, verstaat u, die man is verplicht ons het geheim van den dood te verklaren Wordt vervolgd UIT HET FRANSCH VAN

Krantenbank Zeeland

Volksblad | 1922 | | pagina 1