No. 70
Zaterdag 3 September 1921
44e I
TERUG UIT HET
RIJK DER D009EK
Verstandige liefde
Dit blad verschijnt Woensdag en Zaterdag.
Abonnementsprijs voor Goes 50 cent per kwartaal,
voor buiten Goes f 1,50 per half jaar franco per post,
bij vooruitbetaling.
ADVERTENTIËN voor Dinsdag- en
Vrijdagmiddag 12 te bezorgen
bij N.V, Goesche Courant
en Rleeuweas Ross'
Drukkers- en Uitgeversbedrijf.
Advertentiën 10 ct, per regel.
Bij contracteeren van minstens 1000 regels per jaar
zeer belangrijke reductie.
Advcrtentiën, ais geboorte-, huwelijks-, verjarlngs-, doodberichten en de daarop betrekking hebbende dankbetuigingen, niet meer dan acht
regels beslaande, voor des prijs van f 1,
Èen advertentie uit een onzer
groote bladen „Gezocht (met groote,
vette letters) voor een jongetje van
drie en een half jaar (wij cursi-
veeren), dat niet gehoorzaam is (vet
gedrukt), een tehuis voor korten
tijd, waar hij met zachtheid, maar
flink behandeld wordt. Uitstekende
referentiën vereischt. Verzoeke
prijsopgave en uitgebreide inlich
tingen
Welke schaamteloos teeken des
tyds! Daar zijn ouders, die openlijk
verklaren, ja zelfs aan de groote
klok hangen, dat zij een wurmpje
van drie en een half jaar niet de
baas kunnen, wat genoegzaam blijkt
uit hun mededeeliug, dat het liefje
niet gehoorzaam is. En omdat zij
met den kleinen, grooten bengel
geen raad weten, trachten zij van
hem bevrijd te raken en hem een
ander O] den hals te schuiven.
„Voor korten tijd", zegt de adver
tentie. Ja, ja, dat begrijpt de domste
wel, dat deze onders, die van een
lastpost af willen zijn, gaarne zoo
gauw mogelijk dienzelfden lastpost
weer willen terug hebben en h.ma
aan hun liefdevol ouderhart willen
drukken Als dat waar was, dan
behoefden niet zooveel voorwaarden
gesteld te worden. Dan kwam het
er betrekkelijk maar weinig op aan,
of dit veelbelovende voorwerp dien
korten tijd al of niet met zacht
heid behandeld werd. Dan waren
„uitstekende" referentiën en „uitge-
FEIILLETO
28 GASTON LEROUX
Hij kuste haar Toen hield zij
hem met haar kleine handjes op
zijn breede schouders tegen, keek
hem diep in de oogen en zei
„Jack, kan je je lieve vrouwtje
vertellen, waarom je dat glas giste
ren gebroken hebt, toen die krank
zinnige ons is komen vertellen, dat
André in een automobiel vermoord is
„Omdat ik", antwoordde Jacques
doodkalm, „hevig ontroerde by de
gedachte, dat die krankzinnige op
mij doelde! Zij wist, dat ik mijn
broer op den morgen van zijn ver
dwijning naar Parijs heb gebracht,
en in haar dwaasheid was zij er
toe in staat, mij te verdenken".
„Dan zal 't je genoegen gedaan
hebben, uit den mond van den
dokter vernomen te hebben, dat zij,
wat dat aangaat, haar man be
schuldigt".
„Maar wat kan mij dat schelen
breide inlichtingen" vrijwel over
bodig Op ons msakt deze adver
tentie geheel den indruk, dat men
dit jonge mensch hoe langer, hoe
liever kwijt wil zijn. Of zouden de
ouders werkelyk zoo aartsdom zijn,
dat zij meenen, hun bedorven jon
getje (door henzelven bedorven
in korten tijd door anderen in een
modalknaap vervormd te zien Iets,
waarvoor een verstandige leidhig
vele maanden, waarschijnlijk vele
jaren zou noodig hebben
Was deze knaap een aantal jaren
ouder, dan zou men zijn „onge
hoorzaamheid" misschien aan straat-
opvoeding kunnen toeschrijven.
Maar een ventje van drie en een
half jaar heeft nog niet zooveel
omgang met slechte kameradeD,
dat hij het ouderlijke gezag niet
meer telt. 't Is mogelijk, dat hij
de kiemen'van „ongehoorzaamheid"
by zijn geboorte heeft meegebracht,
ofschoon een beroeu.d schrijver reeds
lang geleden beweerd heeft, dat
ieder mensch met een schoone lei
ter wereld komt. Doch al was de
„ongehoorzaamheid" bij dit jonge-
mensch nu eens werkelijk aange
boren, dan zou dit gebrek toch
door wat wij noemden een ver
standige leiding v el voor het grootste
gedeelte, mogelijk zelfs wel geheel,
te verhelpen zijn. In elk geval is
drie en een half jaar geen leeftijd,
waarop „ongehoorzaamheid" met al
haar slechte gevolgen zich zoo
krachtdadig kan uiten, dat een
maatregel als bovenstaande toege
past moet worden. Is dit toch het
geval, zooals hier, dan zijn de
Ik. was eerst verrast door een
dergelijke overtuiging, maar een
gek blijft een gek, is 't niet? en
als ik in Saint Firmin's plaats was,'
zou ik haar allang hebben laten
opsluiten. Als hij niet oppast, zal
zij hem nog laten guillotmeeren
Tot ziens, Fanny!"
„Good by, dear
Dadelijk na zyn vertrek schelde
Fanny haar kamen'er en gaf bevel
de auto voor te laten rijden.
„Ik zal vroeg terugkomen", zeide
zij tegen Kathérine, „ik ga naar
Parys. Ik moet in de Rue de la
Paix gaan passen. Wil je dit tegen
meneer zeggen, als hij zich over mijn
afwezigheid ongerust maakt
Mevrouw Jacques Munda de la
Boissiere liet zich werkelyk, zoodra
zij te Parys was naar haar kleer
maker brengen, maar tegen haar
gewoonte in, bleef zy er slechts j
een oogenblik. Vandaar begaf zy
zich naar de magazijnen, waar de
gloeikousjes merk //de Reiger" ver
kocht werden, en waar zy by na
nooit kwam. Zij waren op den hoek
van de place du Louvre en de rue
de Rivoli. De inrichting was zeer
weelderig en vooral 's avonds ver- j
blindend Het was een waar licht-
paleisWanneer Jacques en zyn
opvoeders en niemand anders de
schuldigen.
En dan de voorwaarden, waaraan
de huisvester van dit lieve jongetje
zal moeten voldoen. Hij moet het
wel flink, maar toch met zachtheid
behandelen. Wat zou het verschrik
kelijk zijn, niet waar, als zoo'n
voorbeeldig kind eens niet al te
zacht behandeld werd De „uitste
kende referentiën" en „uitgebreide
inhchtingen", die de liefhebbende
ouders eischen, moeten zeker tot
waarborg strekken, dat zoontje zal
komen in een orpgeving, waar aan
zijn smetteloos zieltje en zijn bemin
nelijk karaktertje geen nadeel zal
worden toegebrachtModelouders
toch, die met zoo teeder gemoed
voor hun dierbaren spruit willen
zorgen Neen, laten zorgen door
een ander. Wy zouden hun in ernst
den raad willen gevenhoudt uw
aanmatigende eischen maar stil vóór
uhet betaamt een onbekwame
niet, te eischen, zelfs niet te vragen,
dat een wèl bekwame dit of dat,
wat de eerste in het geheel niet
verstaat, zus of zoo zal doen. De
eenige eisch, die hier gesteld mocht
worden, zou zijn, dat dit bedorven
jongetje onder verstandige leiding
kwam. Mogelijk zou de leider na
verloop van tijd wel wat liefde
voor het ventje kunnen gaan ge
voelen, wat het bij zijn ouders, in
weerwil van hun vertoon, niet vond.
Hoe wij dat laatste weten kun
nen Heel eenvoudigEr bestaat
een oud, maar van groote levens
wijsheid getuigend gezegdewie zijn
kind liefheeft, kastijdt het. En als
vrouw zich een enkele maal overdag
beiden in Parys bevonden, haalde
Fanny daar haar man af, en daar
door had zy kennis gemaakt met
enkele eerste bedienden.
Dien middag sprak zij den hoofd
boekhouder aan, die een der oud
gedienden van de zaak was.
//U kunt mij een dienst bewyzen,
meneer Gordas", zeide zy tegen
hem.
„'k Ben geheel tot uw dienst,
Mevrouw".
„Er wordt hier vanavond een
pakje voor mij uit de rue de la
Paix bezorgd. Wilt u ervoor zorgen,
dat éen van de vrachtautomobielen,
vóór ze naar „de Reiger" terugkeert,
het by mij aanbrengt
//Natuurlijk, Mevrouw
„En dat er voorzichtig met 't
pak omgegaan wordt, want het is
breekbaar, weet u
„O, u kunt op mij vertrouwen
Én alsof ze iets heel doodge
woons vroeg, zeide zy, vóór ze
wegging
„Gaat 't nog altyd goed met de
„Reiger"-kousjes
„O, Mevrouw, hoe kunt u dat nu
vragen
„En is u zelf tevreden, is u niet
te vermoeid?"
het zoo noodig gekastijd is, is het
ook gehoorzaam. Bovenstaand kind
is niet gehoorzaam. Dus is het niet
te juister tijd gekastyd. Dan hebben
de ouders het ook niet lief. Misschien
meenen zij wel, het lief te hebben.
Doch dan lijkt hun liefde wonderveel
op apenliefde. Want door zulk een
averechtsehe liefde wordt in het
kind de mensch vermoorden wat
er ten slotte uit groeit? Kortweg
gezegd een moreele bandiet.
Lang geleden lazen we ergens
„Bijna iedereen veroorlooft zich de
vrijheid, kinderen te hebben. Maar
die kinderen opvoeden kunnen
slechts zeer, zeer weinigen". In den
loop der jaren is dat er waarlijk niet
beter, maar wel veel slechter op
geworden. Yele ouders doen alle
mogelijke moeite, hun kinderen zoo
spoedig mogelijken zoo lang mogelijk
het huis uit te krijgen. Het begint
al met de crèches, de kleine-kin
derbewaarplaatsen, Het wordt voort
gezet in de bewaarscholen, in de
gewone lagere scholen, de zondags
scholen, de avondscholen. En als de
taak dezer inrichtingen is volbracht,
neemt da straat de opvoeding over.
Zeker, de ouders besteden aan de
opvoeding van hun kroost geld, soms
veel geld. Maar dat daarvoor nog
meer noodig is, namelijk hun ware
liefde en een beetje verstand, daar
van trekken velen zich weinig aan,
of welzij missen beide, liefde en
verstand. En dan durven ze van
anderen het bijna onmogelijke te
eischen. Dan hebben ze op het werk
van de beroepsopvoeders nog allerlei
aanmerkingen, evenals een blinde,
„O, Mevrouw, werk is er genoeg.
Wij werken van 's morgens af
door", antwoordde de bediende wat
verwonderd.
„Hoe laat komt u 's morgens
„Wel, om negen uur!"
„Om negen uur, nu dat is een
fatsoenlyke tijdHé, zyn de maga
zijnen pas om negen uur open
„Nooit vroeger!"
„Nooit, maar als rny'n man nu
bijvoorbeeld eens vóór negen in 't
magazijn wilde wezen
„Dat zou' hij niet kunnen, Me
vrouw, neen, dat zou hy niet
kunnenDe ijzeren winkelramen
worden niet eerder dan klokslag
negen uur opgehaald, er is niemand
die dit voor dien tijd kan doen
Maar als uw echtgenoot, maar als
uw echtgenoot, Mevrouw..."
„Neen, neen, meneer Gordas, stel
u gerust, u hoeft niet vroeger op
te staan. Ons gesprek is zonder
eenige bijbedoeling, ik dacht maar,
dat u eerder opende. Dat is alles
Tot ziens, meneer GordasEn u
denkt aan myn boodschap, niet
waar
„Zeker, Mevrouw
Wordt vervolgd
UIT HET FRANSCH VAN
