No. 60
Zaterdag 30 Juli 1921
44® Jaargang
TERUG UIT HET
RIJK OIR DOODEN
FEUILLETON
Vernielzucht.
is
Dit blad verschijnt Woensdag en Zaterdag.
Abonnementsprijs voor Goes 50 cent per kwartaal,
voor buiten Goes f 1,50 per halt jaar franco per post,
bij vooruitbetaling.
ADVERTENTIÊN voor Dinsdag- en
Vrijdagmiddag 12 UUI* te bezorgen
bij N.V, Goesche Courant
en Kleeuwens Ross'
Drukkers- en Uitgeversbedrijf.
Advertentiën 10 ct. per regel.
Bij contracteeren van minstens 1000 regels per jaar
zeer belangrijke reductie.
Advtrtsntiën, als geboorte-, huwelijks-, verjaring»-, doodberichten en de daarop betrekking hebbeade dankbetnigingea, niet meer dan acht
regels beslaande, voor den prijs van f 1,
Wie de Middelburgsche Courant
leest, moet deze week wel tegelijk
met droefheid en met ergernis ver
vuld zijn geworden bij het lezen
van een welsprekend en warm ge
schreven artikel over de vernieling,
door het publiek aan de prachtige j
duinen op Walcheren aangericht.
Daar wordt gewaagd van een trap,
bij Valkenisse, met groote kosten
ter wille van het publiek tegen een
der hoogste en mooiste duinen ge
plaatst. Die trap is deerlijk geha
vend op sommige plekken zijn
vier treden achter elkaar stuk ge
maakt. Toen zijn de lui maar naast
de trap de duinen op en af gaan
klauteren en rollen, met het gevolg,
dat heele brokken naar beneden
zijn gekomen. Op die manier ont
staat een zoogenaamd stuifgat,
waar de wind vrij spel heeft met
het losse zand. Zoo'n gat kan dus
op onrustbarende wijze grooter wor
den gemaakt. Onrustbarend, niet
alleen, omdat de schoonheid van het
duin verloren gaat maar in de
eerste plaats, omdat een heel of half
gebroken duin een groot gevaar
oplevert. Immers, de kracht der
zeewering gaat dan voor een niet
gering gedeelte verloren. En dit is
toch wel de hoofdbeteekenis der
duinen, dat ze ons land beschermen
tegen de verwoede aanvallen der
zee. Het polderbestuur van Walche
ren heeft by bedoelden trap palen
met prikkeldraad doen plaatsen om
de verdere vernieling van het duin
te dier plaatse tegentegaan. Maar
het publiek heeft die palen omver
18
GASTON LEROUX
Zy was letterlijk bedekt met
modder en haar japon was ge
scheurd. Zij was blootshoofd, met
verwarde haren. Zy leek veel op
een krankzinnige, wie't gelukt was
haar cel te ontsnappen en dio lan
gen tjjd door de velden gedwaald
had. En daar was in dit geval wel
iets van waar. Zy vertelde in afge
broken zinnetjes dat zij bij haar
thuis over den tuinmuur was ge
klommen en dat zy gehold had
geholdgehold naar de Rozen-
gaarde.
„Maar waarom toch Maar
waarom la
„Waarom Plotseling scheen zij
haar kracht terug te krijgen. Zij
stond als door een electrischen
gerukt en is met de beschadi
ging van het duin voortgegaan. En
wat hier van Yalkenisse gezegd
wordt, werd kort geleden ook van
Domburg en elders gemeld, waar
de vernieling even erg of nog erger
was. „'t Is ongelooflijk, voegt de
Midd. Courant hierbij, wat het pu
bliek stuk maken kan".
We herinneren ons, wat enkele
jaren geleden werd medegedeeld
omtrent de heerlijke bosschen in
de manteling van Domburg. De
eigenaars dier bosschen lieten het
publiek daar toe, opdat het zou
kunnen genieten van het natuur
schoon. Maar in plaats van dank
baar te zijn voor deze gunst, be
dreef het publiek zooveel en zulke
ergerlijke baldadigheden, dat bedoeh
de eigenaars, om hun bezitting
tegen verdere schennis te beveiligen,
den toegang verboden aan ieder,
die niet in het bezit was van een
verlofkaart. Waarin ze volkomen
gelijk hadden.
Zoo zou het met de mooie
Walchersche duinen ook kunnen
gaanen zoo zal het wel moeten
gaan, als de domme en kwaadaar
dige vernielingen niet ophouden.
Rjjk, gemeenten en particulieren,
aan wie die duinen toebehooren,
kunnen toch niet toestaan, dat deze
kostbare verdedigingsmiddelen tegen
onzen geweldigsten vijand moed
willig worden stukgemaakt. De
lankmoedigheid der verschillende
besturen is grootmaar ook daaraan
komt toch ten slotte een einde.
Dan zal, zooals in Holland op heel
veel plaatsen, de toegang tot de
duinen verboden en onmogelijk ge
maakt moeten worden, wat zeer
te betreuren zou zyn voor de dui-
schok getroffen. „Omdatomdat...
ik hem weer gezien heb
Wien heb je weer gezien vroeg
Fanny, die echter na de séance
van gisterenavond wel raadde van
wien kwestie was.
uIk heb André weer gezien, ik
verzeker je, dat ik hem weer ge
zien heb", herhaalde Martha met
ongelooflijke geestkracht„O, je
behoeft me ditmaal niet te zeggen,
dat hy 't niet wasIk heb hem
even goed gezien, als ik u zie".
Fanny en Jacques keken elkaar
aan.
//O, houdt me toch niet voor
krankzinnigDat is afschuwelijk
Als gij beiden daar geweest waart,
hadt gij hem evengoed gezien als
ik
Zij viel weer doodvermoeid in
haar stoel neer.
„Wij moeten Moutier waarschu
wen", zei Fanny, erg uit haar hu
meur door dit nieuwe voorval.
„Neen, neen, geen dokter", ver
weerde zich Mevrouw Saint-Firmin,
„later, laterde dokterIk heb
u iets te zeggen, ik moet u iets j
vertellen Als ik 't u niet ver- j
zenden goed willigen, die er alleen
heengaan om te genieten van de
schoonheid der zee, de schoonheid
van het strand, de schoonheid van
het duinlandschap zelf.
Wie toch wel de vernielers zijn
Ja, ziet ge, ze laten nooit hun
naamkaartje achter. Maar het staat
vast, dat grooten en kleinen schul
dig zijn. De grooten, die in socia
listische verwatenheid meenen, dat
zij over de gansche wereld mede
zeggenschap hebben, en die er een
genoegen in vinden, om het eigen
dom van een ander, vooral van
iemand, dien zij voor een //kapita
list" aanzien, geweld aan te doen,
zelfs al gaat dat tegen hun eigen
welzijn in, wat ze dikwijls pas
inzien, als het te laat is. De kleinen,
die niet hebben geleerd, het eigen
dom van anderen met rust te laten
en daardoor hun baldadige streken
overal uitvoeren zonder aanzien
van persoon of zaak.
In hetzelfde nummer van de
Midd. Courant, waaraan we het
artikel over de duinen ontleenen,
lazen we ook iets over een uitstapje,
dat de Middelburgsche kinderen per
trein hadden gedaan naar de bos
schen bij Breda.
Duizenden menschen waren des
avonds te Middelburg aan het sta
tion, om de blijde, vroolyke jeugd
te zien terugkeeren en aftehalen.
Geen wonder, zegt de M. C.'t is
immers de eeuw van het kind.
Ook wij zien graag blijde en vroo
lyke kinderen. Ook wij zouden hun
gaarne genoegen doen. Maar het
komt ons toch voor, dat men ook
hier weer overdrijft. Die uitdruk
king het is de eeuw van het kind,
maakt het kind veeleischend, over
tel, u zijn broer, u zijn schoonzuster,
aan wie kan ik 't dan doen Maar
geef me wat water, wat koud wa
ter met een beetje suiker en wat
oranjebloesem, als 't u blieft!"
Zij klappertandde. Men zou me
delijden met haar krijgen
Jacques belde en gaf op den drem
pel eenige bevelen aan de kamenier,
terwijl Fanny devreemde bezoekster
trachtte te kalmeeren.
z/Arm kind, je weet wat de dok
ter gisteren tegen je gezegd heeft,
je bent in een opgewonden toestand,
die je onmogelijke dingendoet zien".
„Neen, neen, niets onmogelijks
Ik ben nu zeker, volkomen ze
ker André' is dood Hij heeft
't mij gezegdWacht maar
Wacht maar, ik zal u alles tot in
de kleinste bijzonderheden vertellen.
Ik wantrouwde myzelf, na alles wat
de dokter mij gisteren gezegd had,
dat ik onbewust de tafel liet dansen,
dat ik mij verbeeldde André's geest
te zien, enz.enz.o, ik wan
trouwde mijzelf, mijn oogen, mijn
verstandmijn arme hersens,
mijn arm hoofd, dat werkelijk ook
heel ziek is".
moedig, niet zelden brutaal. Neen
de gansche wereld bestaat niet voor
het kind alleen, bestaat niet, om
het kind alleen genoegen te doen.
Het kind moet leeren weten, dat
het niet slechts leeft voor zijn
pleziermaar dat het ook plichten
heeft en dat daartoe in de eerste
plaats behoort: gevoel en eerbied
voorde belangen van anderen. Dat
wordt de jeugd tegenwoordig veel
te weinig ingeprent.
Een zeemandie uit rijden ging.
Een zeeman was Zoudagmiddag te
Rotterdam uit rijden geweest met een
vrouw en 'n kameraadhad, zooals
dat bij die rijtoeren schijnt te behooren,
diverse café's met een bezoek vereerd
en kwam in den vooravond tamelijk
aangeschoten bij kennissen in de Bloem-
kweekerstraat binnengewandeld. Daar
was men blijkbaar op zijn bezoek niet
bijster gesteld, men bracht hem ten
minste met een zoet lijntje naar buiten
en sloot vervolgens de deur voor
's mans neus dicht. Ongelukkigerwijs
bestond die deur grootendeels uit glas
de kennissen in kwestie houden een
waterstokerij zoodat, toen de varens
gezel in zijn dronkemanswoede op de
meergenoemde deur een offensief opende,
dezelve onmiddellijk in gruzelementen
lag en de aanvaller plotseling hevig
bloedde in de buurt van z'n pols. Het
bleek, dat er een slagader was door
gesneden. In een apotheek heeft men
hem voorloopig geholpen, daarna is
hij in een ziekenauto naar den Cool-
singel gebracht.
Staking in het Hotelbedryjf.
In den nacht van Woensdag op
Zij streek met de hand over
haar hoofd en scheen een oogen-
blik haar herinneringen te willen
verzamelen.
„Ik moet u eerst bekennen, dat
ik sedert André's vertrek hem
dikwijls meende te zien ik sprak
er met niemand over, 'want ik ge
bruikte mijn verstand en was van
oordeel, dat het een gedachte was,
die ik niet van mij af kon zetten
omdat mijn gedachten steeds naar
hem uit gingen. U moet ook weten,
dat tussehen André en mij tijdens
zijn leven een volkomen geestesge
meenschap bestond, wij waren ui
terst goede vrienden zielsver
wanten, want wij beminden elkaar
als... als toekomstige echtgenooten".
„Wat, als toekomstige echtge
nooten 14 riep Fanny uit.
„Ja, ja, als toekomstige echtge
nooten O, ik zal u alles ver
tellen 1" vervolgde Martha harts
tochtelijk, „want ik voel, dat als
ik mij niet van dit geheim ontlast,
dat me doet stikken, er nog meer
ongelukken zullen gebeuren
{Wordt vervolgd).
tol
UIT HET FRANSCH VAN
gscBaa—HB—aa——g—i—■M—aMW———
