No. 44
Zaterdag 4 Juni 1921
44® Jaargang
TERUG UIT HET
RIJK DER DOODEN
FEUILLETON
Ze moet dood!
Dit blad verschijnt Woensdag en Zaterdag.
Abonnementsprijs voor Goes 50 cent per kwartaal,
voor buiten Goes f 1,50 per halt jaar franco per f»ost,
bij vooruitbetaling.
ADVERTENTIËN voor Dinsdag- en
Vrijdagmiddag 12 HUP te bezorgen
bij N.V, Goesche Courant
en Kleeuwens Ross'
Drukkers- en Uitgeversbedrijf.
Advertentiën 10 ct, per regel.
Bij contracteerenvan minstens 1000 regels per jaar
zeer belangrijke reductie.
Advcrtentlën, als geboorte-, huwelijks-, verjarings-, doodberichten en de daarop betrekking hebbende dankbetuigingen, niet meer dan acht
regels beslaande, voor den prijs van f 1,
Dinsdag van deze week heeft de
heer Van Beresteyn in de Tweede
Kamer gesproken over de dienst
regeling op de spoorwegen, vooral
wat betreft de treinaansluitingen op
de maildienst van de Stoomvaart
maatschappij „Zeeland", een zaak,
waarbij ook Goes en Zuidbeveiand
belang hebben wegens den uitvoer
onzer producten naar Engeland met
de booten der genoemde maatschap
pij. De hoofdzaak, waarover het liep,
is deze, dat de aansluiting der trei
nen, zoowel naar het buitenland als
naar het binnenland, ellendig is.
Passagiers en post uit Engeland
zullen bij de zomerdienstregeling te
Groningen vier en een half uur later
aankomen dan vroeger het geval
was, te Enschedé 2 uur 84 minuten
later, te Utrecht 2 uur 9 minuten
later, te Amsterdam 1 uur 47 min.
later. Vóór den oorlog duurde de
reis van Vlissingen naar Berlijn 11
uur 88 minuten, tegenwoordig 14
uur 35 minuten, dus maar eens
eventjes drie uur langer. Van Vlis
singen naar Keulen duurde het
vroeger 5 uur, nu 7 uur 31 minuten,
dus twee en een half uur langer.
Vóór den oorlog hadden de booten
der Zeeland" een dag- en een nacht
dienst en reden vijf aansluitende
mailtreinen per dag heen en terug
maar die tijd is voorbij.
Uit dit alles is duidelijk genoeg
te zien, dat de spoorwegmaat-
5 GASTON LEROUX
„Ik kan je niets meer zeggen",
vervolgde hij na een oogenblik
zwijgen, „dan dat ik vanavond
vertrek, dat ik te Parijs den mor-
gentrein voor Bordeaux neem en
dat ik'jou, Jacques, van nu af aan
't hoofd van mijn zaken stel. Jij
bent de patroon, je zult „de Ro-
zengaarde" bewonen, jij zult mij in
alles vervangen Hier zijn de pa
pieren, die je volmacht geven,
Jacques, en die je deel van de winst
bepalen. Alles is geregeld. Ik kom
bij den notaris vandaan
„Kom je uit Juvisy
„Ja"
Dit werd gezegd op een toon,
die elk commentaar overbodig
maakte.
Fanny en Jacques wisselden snel
een blik en spraken geen woord
meer.
„Kijk deze papieren in", had zyn
broer nog gezegd, „ik ga naar 't
schappijen het erop aanleggen, om
de „Zeeland" dood t9 maken. De
spoorwegdirecteur Kalff zeide open
lijk, dat behoud van de Vlissingsche
stoombootlijn zal neerkomen op
slachting dezer onderneming En
naar de meening van den heer Van
Beresteyn zou directeur Kalff daarbij
gaarne als slager optreden. Wat
beweegt de spoorwegdirecties er
toch toe, de „Zeeland" zoo te mis
handelen, ja, op te knoopen, zooals
een ander Kamerlid zei Volgens
verschillende sprekers in de Kamer
gebeurt dit alleen, omdat de direc
ties er voordeel bij hebben, om de
stoomvaartlijn van Hoek van Hol
land naar Engeland te begunstigen,
en nadeel, als zy de „Zeeland"
goedgezind zijn. Maar, zegt de heer
Van Beresteyn, directeur Kalff kijkt
niet verder dan zijn neus lang is.
Het belang van de „ZeelandMijn
telt bij hem heelemaal niet mee
hij heeft alleen oog voor de belangen
der Engelsche spoorwegmaatschappij
aan wie ook de booten naar den
Hoek toebehooren. Hij ziet niet de
belangen van Vlissingen, van de
provincie Zeeland, van heel Neder
land, die door een slechte dienst
regeling ernstig worden geschaad.
Hij ziet wel, dat tegenwoordig het
vervoer van Duitschland naar En
geland over ons land nog weinig
beteekentmaar hy ziet weer niet,
dat dit vervoer na weinige jaren
stellig zeer zal toenemen, waardoor
de Vlissingsche lijn weer van groote
beteekenis kan worden.
kasteel terug en morgenochtend
om vier uur zal ik hier zijn Wy
zullen 't stuk teekenen en ik ga
met de auto van hier naar Parijs.
Waarschuw den chauffeur".
Toen had hij diep gezucht, was
opgestaan en naar de deur toege-
loopen. Deze was nog niet dicht,
of zy omhelsde haar man zij kon
niet langer haar groote vreugde
bedwingen. In haar hart haatte zij
André, die hun nooit de plaats ge
geven had, die hun, naar zy dacht
toekwam.
„Wat een buitenkansje, dat ver
trek, wat een vreemde geschiedenis.
O, lieveling, lieveling
Zij sprak plotseling weer met een
Engelsch accent, wat zij in geen
tijden gedaan had, omdat zy vond,
dat dit niet paste by hun nederigen
staat.
Jacques bedwong met moeite haar
onstuimigheid.
„Wacht tenminste, tot hy weg
isMaar toen zij door de ramen
van de eetkamer André in een En
gelsch rijtuigje zagen stappen wier
pen zy zich op de papieren, lazen,
verslonden den inhoudEen
derde van de winsteen derde
Dat was een fortuin En alles was
geregeld alles was uitstekend
voorbereid, opgercaakt.... hij had aan
alles gedacht. Zij behoefden slechts
De heer Van Beresteyn wees er
verder op, dat de reisprijzen voor
den oorlog over Vlissingen en over
Hoek gelijk waren terwijl tegen
woordig de reis over Vlissingen
voor bijna alle plaatsen duurder is
gemaakt. Hij sprak er over, dat
de Belgische autoriteiten aan rei
zigers, die de booten van Ostende
naar Engeland gebruiken, gemak
bezorgen voor het verkrijgen van
een visum op hun pas, doch dat
de Nederlandsche regeering hieraan
heel wat belemmeringen in den
weg legt. Verder komt 's avonds
de goederentrein zoo laat te Vlis
singen aan, dat de passagiers, die
later arriveeren, nog moeten wach
ten, tot de goederen uit den trein
in de boot zijn overgeladen. Alles te
zamen geniepige, ja, gemeene maat
regelen, om de „Zeeland", zooals
het Kamerlid Brautigam het uit
drukte, „kapot" te krijgen,
De heer Dresselhuys wees op de
aanstaande verbetering der Vlis
singsche haven. De stoombooten
van Nederland naar Zuid-Afrika
zullen na die verbetering Vlissin
gen gebruiken als aanloophaven.
En ook de Duitsche lijn Hamburg-
Amerika heeft hetzelfde voorne
men. Het is onnoodig te zeggen,
dat ook onze naaste omgeving
hieruit groot voordeel zal kunnen
trekken. Maar dan moet de spoor
dienst op Vlissingen g8heel in orde
zijnei\ daarvoor moet de regee
ring zorgen.
De heer Van Beresteyn stelde ten
te teekenen en Jacques had
triomfantelijk met een krul onder
teekend, terwijl Fanny zenuwachtig
lachend achter hem stond
,/Zoo'n schikking is maar niet
voor een paar dagen, denk je wel,
lieveling?" had zij gezegd.
„Voor maanden" had hij ge
antwoord.
„Vindt je niet, lieveling, dat 't
op een testament lijkt?"
„Wel een beetje", had Jacques
gezegd.
„Wat zou hem toch overkomen
zijn
,/t Moet kort geleden gebeurd
zijn, want ik heb hem om zes uur
nog in de fabriek gezien en hij
heeft me nergens over gesproken.
Evenmin scheen hij zich over iets
bezorgd te maken en toch moet
't kort daarop gebeurd zijn, want
hij heeft nog tyd gehad om naar
zijn notaris in Juvisy te gaan en
alles met den ouden Saint-Firmin
te regelen".
„Zou er een vrouw in 't spel
zijn?" had Fanny geopperd.
Jacques had van neen geschud,
dat dacht hij niet. „Welke vrouw
André was een voorbeeldig huis
vader, hij was de nagedachtenis
van de moeder van Germaine en
Francois trouw gebleven, liy liad
altijd veel van haar gehouden. On
slotte een motie voor, waarby
werd uitgesproken, dat de lijn
Vlissingen-Engeland zooveel moge
lijk tot bloei moet worden ge
bracht, zoodat de regeering wordt
uitgenoodigd, stappen te doen tot
herstel van de mailtreinen en tot
herstel van gelijke tarieven over
Hoek van Holland en ©ver Vlis
singen. De heer De Muralt wensch-
te ook nog een commissie van
drie onbevooroordeelde leden in te
stellen, om die te belasten met
een onderzoek naar het „Zeeland*
vraagstuk. De motie werd zonder
stemming aangenomen.
En wat antwoordde de minister
van Waterstaat? Hij erkende het
groote belang, dat met de „Zeeland"
gemoeid is, en hy zal overwegen,
in hoever er verbetering in het
binnen landsch verkeer kan worden
gebracht. Wat aangaat de wen-
schen in de motie-Van Beresteyn
zal de minister ernstig overwegen,
in hoever het mogelijk is, om hier
aan te voldoen. Of er een deskun
dige commissie zal komen, is een
vraag, waarop niet dadelijk een
stqllig antwoord is te geven.
Men ziet: het is weinig zaaks.
Dat 's ministers „overwegingen*
een gunstig gevolg zullen hebben,
nu, wy hopen het, maar wy
verwachten er niet veel van.
„Straks komen de heeren van de
spoorwegdirecties {of hun vrienden
in regeeringskringen) weer in het
kabinet van den minister. En dan
beduiden ze hem, dat die Kamer
der de gasten van //de Rozengaar-
de" waren dikwijls zeer bevallige,
óók soms behaagzieke vrouwen,
dat was waar, maar André scheen
aan geen enkele de voorkeur te
geven en was vriendelijk tegen
allen, zonder uitzondering te maken.
Wel was er den laatsten tijd wat
over hem gebabbeld, omdat hij 't
jonge vrouwtje van den ouden
Saint-Firmin 't golfspelen geleerd
had, maar zijn steeds correcte hou
ding had een einde gemaakt aan
alle verdachtmakingen.
Bovendien was Saint-Firmin zelf
ook gaan golf spelen, en werd niet
meer om den ijverzuchtigen man
gelachen. Niemand geloofde eigenlijk
aan de waaiheid van 't minnarytje,
dat voor een Munda de la Boissiere
ook niet heel schitterend geweest
zou zyn.
Ook had de vroegere pupil van
den ouden Saint-Firmin, die met
hem getrouwd was, nadat zy het
klooster had verlaten, de onschul
dige bekoorlijkheden van een jong
meisje gehouden en gaf zij den
indruk, nog niets van vrouwelijke
behaagzucht te weten.
Wordt vervolgd.)
UIT HET FRANSCH VAN