No. 44 Zaterdag 4 Juni 1921 44® Jaargang TERUG UIT HET RIJK DER DOODEN FEUILLETON Ze moet dood! Dit blad verschijnt Woensdag en Zaterdag. Abonnementsprijs voor Goes 50 cent per kwartaal, voor buiten Goes f 1,50 per halt jaar franco per f»ost, bij vooruitbetaling. ADVERTENTIËN voor Dinsdag- en Vrijdagmiddag 12 HUP te bezorgen bij N.V, Goesche Courant en Kleeuwens Ross' Drukkers- en Uitgeversbedrijf. Advertentiën 10 ct, per regel. Bij contracteerenvan minstens 1000 regels per jaar zeer belangrijke reductie. Advcrtentlën, als geboorte-, huwelijks-, verjarings-, doodberichten en de daarop betrekking hebbende dankbetuigingen, niet meer dan acht regels beslaande, voor den prijs van f 1, Dinsdag van deze week heeft de heer Van Beresteyn in de Tweede Kamer gesproken over de dienst regeling op de spoorwegen, vooral wat betreft de treinaansluitingen op de maildienst van de Stoomvaart maatschappij „Zeeland", een zaak, waarbij ook Goes en Zuidbeveiand belang hebben wegens den uitvoer onzer producten naar Engeland met de booten der genoemde maatschap pij. De hoofdzaak, waarover het liep, is deze, dat de aansluiting der trei nen, zoowel naar het buitenland als naar het binnenland, ellendig is. Passagiers en post uit Engeland zullen bij de zomerdienstregeling te Groningen vier en een half uur later aankomen dan vroeger het geval was, te Enschedé 2 uur 84 minuten later, te Utrecht 2 uur 9 minuten later, te Amsterdam 1 uur 47 min. later. Vóór den oorlog duurde de reis van Vlissingen naar Berlijn 11 uur 88 minuten, tegenwoordig 14 uur 35 minuten, dus maar eens eventjes drie uur langer. Van Vlis singen naar Keulen duurde het vroeger 5 uur, nu 7 uur 31 minuten, dus twee en een half uur langer. Vóór den oorlog hadden de booten der Zeeland" een dag- en een nacht dienst en reden vijf aansluitende mailtreinen per dag heen en terug maar die tijd is voorbij. Uit dit alles is duidelijk genoeg te zien, dat de spoorwegmaat- 5 GASTON LEROUX „Ik kan je niets meer zeggen", vervolgde hij na een oogenblik zwijgen, „dan dat ik vanavond vertrek, dat ik te Parijs den mor- gentrein voor Bordeaux neem en dat ik'jou, Jacques, van nu af aan 't hoofd van mijn zaken stel. Jij bent de patroon, je zult „de Ro- zengaarde" bewonen, jij zult mij in alles vervangen Hier zijn de pa pieren, die je volmacht geven, Jacques, en die je deel van de winst bepalen. Alles is geregeld. Ik kom bij den notaris vandaan „Kom je uit Juvisy „Ja" Dit werd gezegd op een toon, die elk commentaar overbodig maakte. Fanny en Jacques wisselden snel een blik en spraken geen woord meer. „Kijk deze papieren in", had zyn broer nog gezegd, „ik ga naar 't schappijen het erop aanleggen, om de „Zeeland" dood t9 maken. De spoorwegdirecteur Kalff zeide open lijk, dat behoud van de Vlissingsche stoombootlijn zal neerkomen op slachting dezer onderneming En naar de meening van den heer Van Beresteyn zou directeur Kalff daarbij gaarne als slager optreden. Wat beweegt de spoorwegdirecties er toch toe, de „Zeeland" zoo te mis handelen, ja, op te knoopen, zooals een ander Kamerlid zei Volgens verschillende sprekers in de Kamer gebeurt dit alleen, omdat de direc ties er voordeel bij hebben, om de stoomvaartlijn van Hoek van Hol land naar Engeland te begunstigen, en nadeel, als zy de „Zeeland" goedgezind zijn. Maar, zegt de heer Van Beresteyn, directeur Kalff kijkt niet verder dan zijn neus lang is. Het belang van de „ZeelandMijn telt bij hem heelemaal niet mee hij heeft alleen oog voor de belangen der Engelsche spoorwegmaatschappij aan wie ook de booten naar den Hoek toebehooren. Hij ziet niet de belangen van Vlissingen, van de provincie Zeeland, van heel Neder land, die door een slechte dienst regeling ernstig worden geschaad. Hij ziet wel, dat tegenwoordig het vervoer van Duitschland naar En geland over ons land nog weinig beteekentmaar hy ziet weer niet, dat dit vervoer na weinige jaren stellig zeer zal toenemen, waardoor de Vlissingsche lijn weer van groote beteekenis kan worden. kasteel terug en morgenochtend om vier uur zal ik hier zijn Wy zullen 't stuk teekenen en ik ga met de auto van hier naar Parijs. Waarschuw den chauffeur". Toen had hij diep gezucht, was opgestaan en naar de deur toege- loopen. Deze was nog niet dicht, of zy omhelsde haar man zij kon niet langer haar groote vreugde bedwingen. In haar hart haatte zij André, die hun nooit de plaats ge geven had, die hun, naar zy dacht toekwam. „Wat een buitenkansje, dat ver trek, wat een vreemde geschiedenis. O, lieveling, lieveling Zij sprak plotseling weer met een Engelsch accent, wat zij in geen tijden gedaan had, omdat zy vond, dat dit niet paste by hun nederigen staat. Jacques bedwong met moeite haar onstuimigheid. „Wacht tenminste, tot hy weg isMaar toen zij door de ramen van de eetkamer André in een En gelsch rijtuigje zagen stappen wier pen zy zich op de papieren, lazen, verslonden den inhoudEen derde van de winsteen derde Dat was een fortuin En alles was geregeld alles was uitstekend voorbereid, opgercaakt.... hij had aan alles gedacht. Zij behoefden slechts De heer Van Beresteyn wees er verder op, dat de reisprijzen voor den oorlog over Vlissingen en over Hoek gelijk waren terwijl tegen woordig de reis over Vlissingen voor bijna alle plaatsen duurder is gemaakt. Hij sprak er over, dat de Belgische autoriteiten aan rei zigers, die de booten van Ostende naar Engeland gebruiken, gemak bezorgen voor het verkrijgen van een visum op hun pas, doch dat de Nederlandsche regeering hieraan heel wat belemmeringen in den weg legt. Verder komt 's avonds de goederentrein zoo laat te Vlis singen aan, dat de passagiers, die later arriveeren, nog moeten wach ten, tot de goederen uit den trein in de boot zijn overgeladen. Alles te zamen geniepige, ja, gemeene maat regelen, om de „Zeeland", zooals het Kamerlid Brautigam het uit drukte, „kapot" te krijgen, De heer Dresselhuys wees op de aanstaande verbetering der Vlis singsche haven. De stoombooten van Nederland naar Zuid-Afrika zullen na die verbetering Vlissin gen gebruiken als aanloophaven. En ook de Duitsche lijn Hamburg- Amerika heeft hetzelfde voorne men. Het is onnoodig te zeggen, dat ook onze naaste omgeving hieruit groot voordeel zal kunnen trekken. Maar dan moet de spoor dienst op Vlissingen g8heel in orde zijnei\ daarvoor moet de regee ring zorgen. De heer Van Beresteyn stelde ten te teekenen en Jacques had triomfantelijk met een krul onder teekend, terwijl Fanny zenuwachtig lachend achter hem stond ,/Zoo'n schikking is maar niet voor een paar dagen, denk je wel, lieveling?" had zij gezegd. „Voor maanden" had hij ge antwoord. „Vindt je niet, lieveling, dat 't op een testament lijkt?" „Wel een beetje", had Jacques gezegd. „Wat zou hem toch overkomen zijn ,/t Moet kort geleden gebeurd zijn, want ik heb hem om zes uur nog in de fabriek gezien en hij heeft me nergens over gesproken. Evenmin scheen hij zich over iets bezorgd te maken en toch moet 't kort daarop gebeurd zijn, want hij heeft nog tyd gehad om naar zijn notaris in Juvisy te gaan en alles met den ouden Saint-Firmin te regelen". „Zou er een vrouw in 't spel zijn?" had Fanny geopperd. Jacques had van neen geschud, dat dacht hij niet. „Welke vrouw André was een voorbeeldig huis vader, hij was de nagedachtenis van de moeder van Germaine en Francois trouw gebleven, liy liad altijd veel van haar gehouden. On slotte een motie voor, waarby werd uitgesproken, dat de lijn Vlissingen-Engeland zooveel moge lijk tot bloei moet worden ge bracht, zoodat de regeering wordt uitgenoodigd, stappen te doen tot herstel van de mailtreinen en tot herstel van gelijke tarieven over Hoek van Holland en ©ver Vlis singen. De heer De Muralt wensch- te ook nog een commissie van drie onbevooroordeelde leden in te stellen, om die te belasten met een onderzoek naar het „Zeeland* vraagstuk. De motie werd zonder stemming aangenomen. En wat antwoordde de minister van Waterstaat? Hij erkende het groote belang, dat met de „Zeeland" gemoeid is, en hy zal overwegen, in hoever er verbetering in het binnen landsch verkeer kan worden gebracht. Wat aangaat de wen- schen in de motie-Van Beresteyn zal de minister ernstig overwegen, in hoever het mogelijk is, om hier aan te voldoen. Of er een deskun dige commissie zal komen, is een vraag, waarop niet dadelijk een stqllig antwoord is te geven. Men ziet: het is weinig zaaks. Dat 's ministers „overwegingen* een gunstig gevolg zullen hebben, nu, wy hopen het, maar wy verwachten er niet veel van. „Straks komen de heeren van de spoorwegdirecties {of hun vrienden in regeeringskringen) weer in het kabinet van den minister. En dan beduiden ze hem, dat die Kamer der de gasten van //de Rozengaar- de" waren dikwijls zeer bevallige, óók soms behaagzieke vrouwen, dat was waar, maar André scheen aan geen enkele de voorkeur te geven en was vriendelijk tegen allen, zonder uitzondering te maken. Wel was er den laatsten tijd wat over hem gebabbeld, omdat hij 't jonge vrouwtje van den ouden Saint-Firmin 't golfspelen geleerd had, maar zijn steeds correcte hou ding had een einde gemaakt aan alle verdachtmakingen. Bovendien was Saint-Firmin zelf ook gaan golf spelen, en werd niet meer om den ijverzuchtigen man gelachen. Niemand geloofde eigenlijk aan de waaiheid van 't minnarytje, dat voor een Munda de la Boissiere ook niet heel schitterend geweest zou zyn. Ook had de vroegere pupil van den ouden Saint-Firmin, die met hem getrouwd was, nadat zy het klooster had verlaten, de onschul dige bekoorlijkheden van een jong meisje gehouden en gaf zij den indruk, nog niets van vrouwelijke behaagzucht te weten. Wordt vervolgd.) UIT HET FRANSCH VAN

Krantenbank Zeeland

Volksblad | 1921 | | pagina 1