No. 98
Zaterdag 4 December 1920
43* Jaargang
Sint Nicolaas
FEUILLETON,
HOI !K ALS
STUURMAN VOER.
Nederland,
Dit blad verschijnt Woensdag ea Zaterdag.
Abonnementsprijs voor Goes 5° C£5Qt per kwartaal,
voor buiten Goes f 1,50 per hall jaar franco par post,
bij vooruitbetaling.
ADVERTENTIËN voor Diasdag- ea
Vrijdagmiddag 12 UUF te bezorgen
bij N. V. Stoom-, Boek-, Courant- ea
Handelsdrukkerij v.h. Firma's
F. Kieeuwens Zoon en J. A. Ross.
Advertentiën 10 ct. per regel.
Bij cont acteeren van minstens 1000 regels per jaar
zeer belangrijke reductie.
Adv*rtentiën ah geboorte-, huwelijks-, verjarings-, doodberichten en de daarop betrekking hebbende dankbetuigingen, aiet mes? dan acht
regels beslaande, voor den pr^g van f I,
Een oaso, een „liefelijk groenende
plek temidden der woestijn", zóó
heeft men ons land in den oorlogs
tijd en ook daarna welf ms genoemd.
En dien naam verdiende het tot
zekere hoogte ook wel. Buiten en
rondom was het leven werkelijk
een reusachtige woestijndaar
scheen het, of alle leven moest
worden uitgebluscht, op de slag
velden door kanonnen en geweren,
achter het front door ontbering en
allerlei andere ellende. Middelerwijl
ging bij ons het leven voort, wel
niet zonder moeielykheden en zor
gen, maar toch zonder de geweldig
schokkende gebeurtenissen, zooals
ze buiten onze grenzen -aan de orde
van den dag waren. Thans is wel
de groote, moordpartij geëindigd,
behalve dan in het oosten van ons
werelddeel, doch de algemeene toe
stand is nog vei re van rooskleurig.
In vele der landen, die ?an den
oorlog hebben deelgenomenin
Duitschland, in Oostenrijk,ia België,
in Frankrijk, ziet het er veler we
gen nog waarlijk woestijnachtig
uit, nijpende armoede, diepe kom
mer, troostelooze ellende en een
zaamheid en verlatenheid hebb n
er als het ware een doodenkleed
gespreid. Daar is, zoover het gees
tesoog reikt, geen verheugenis des
harten, geen opgewektheid, maar
een grauwe mist van zorg vcor
het heden, van angst en beklem
ming voor de toekomst. Want over
de verslagenen ligt de dwang van
zware offers en over de overwin
naars de bijna tot wanhoop voe-
31
Een zeeroman van
W. CLARK RUSSELL.
In de afgeloopen uren waren nog
verscheiden stukken van de lading op net
strand gedreven. Ik zag nog eenige
piano's en groote witte doozen met een
kruis en de letter R gemerkt, waarvan de
inhoud mij onbekend wa3. Op het
oogenblik dat de zon opging verhieven
zich bijna alle vogels op beide eilan
den weer in de lucht, met dat vreemde
geraas dat als het geluid van een gong
was, dat weerkaatsend uit den gelen
morgenhemel in het zenith neerviel.
Terwijl ik nog naar het wrak stond
te kijken, werd een lichte hand op
mijn schouder gelegd. Eene vrouw,
die iu hare omsiandigheden verkeerde,
kau men nauwelijks behoorlijk gekleed
noemen, maar al had zij de keurigste
morgenjapon aangehad, ik zou haar
niet bevalliger gevonden hebben dan
rende onzekerheid, of herstel tot
een gezonden toestcnd voor de
thans levenden niet een onmogelijk
heid zal zijn.
By ons slechts weinig van dit
alles. Ach ja, wy worden wel ge
kweld door de wreede duurte, maar
langzaam aan begint hierin toch j
een schemer van verbetering te
lijzen. Het doodelijke, eentonige en
vreugd versmoren de grauw van
daarginds kennen wij althans niet
in diezelfde mate. Hier spelen nog
blijde kleuren door het onaange- j
naam grijs. Het levende groen is
niet dood, maar breidt z;ch, al is
het in traag tempo, toch gestadig
uit. De oase wordt grooter en kleurt
zich levendiger. Er is hier nog en
er komt steeds meer grond voor
opgewektheid.
Lat blijkt vooral ook weer in de
laatste dagen, nu we de jaarlijksche
gezelligheid van Sint-Nicolaas nade
ren; Weer zijn onze winkels ruim
voorzien van noodige en nuttige,
van mooie en "aangename zaken.
Weer zijn onze straten gevuld met
kyk- en kooplustigen en voor een
goed deel ook met koopkrachtigen.
Want het is onweersprekelijk, dat
voor een aantal menschen hier de
financieele zijde van het leven beter
is geworden door loonen, waarvan
zij vroeger niet droomden. En wijl
daardoor hun koopkracht aanmer
kelijk is gestegen, is ook nun koop
lust evenredig bij enkelen wel
wat onevenredig toegenomen.
Hier staat, helaas, een donkere
schaduw tegenover. Bij de velen,
die het nu ruimer hebben dan
voorheen, zijn er toch ook verschei-
denen, die den oorlogsjammer en
zijn droeve gevolgen op wreedaar-
nu. Ouder haren korten rok kwamen
hare welgemaakte voetjes uit. Ook de
volkomenheid van hare gestalte trof
mij. Haar haar was zoo droog als hooi.
Het licht van den. morgen speelde in
hare oogen, en er was eene frissche
kleur op hare wangen.
Zij vertelde my dat zij vast geslapen
had. Ik wees naar het wrak, en maakte
haar opmerkzaam op het verlagen van
het achterdek.
„Hóe lang moeten wij hier nog blij
ven, Walter? En wat denk je te doen
indien die mannen ons aan ons lot
overlaten
Terwijl zij dit vroeg, kwam er be»
weging in de gestalten bij de boot
allen schudden hun zeildoek af, en
stonden op, hunne armen uitrekkend
en geeuwende. Ook de matrozen die
in de boot geslapen hadden, kwamen
daar uit, en de zeven mannen keken
eens om zich heen, Ik antwoordde Belle
niet dadelijk, maar lette op de mannen,
en verzocht haar daarop, de tent in te
gaan, want ik vond dat hoe minder
die kerels haar zagen, het des te beter
zou zijn. Toen ging ik, schijnbaar zon
der eenige bijzondere bedoeling, lang'
zaam naar het groepje.
digfr wijze aan den lijve voelen. Zij
hebben tegen het spook van den
achteruitgang gestreden en strijden
nogmaar zonder baat. Zij hebben
buiten hun schu'd zwaar geleden
en lijden nog, zonder uitzicht op
verbetering in hun lot. En het
tragische, het aangrijpende is, dat
het meerendeels brave, eerlijke
menschen zijn, wien de felste slagen
hebben getroffen. De oneerlijken,
de sluwen, de wegwijzen op
's werelds kronkelpaden wisten zich
wel te bergen, als er slagen vielen,
kenden zelfs de duistere gangen,
wl ardoor ze onrechtmatig verkregen
bezit naar hun huis voerden.
Maar die anderen staan daar
berooid en koud. Zij zien het aan,
al dat noodige en nuttige, al dat
aangename en mooie. Maar hoezeer
de nood nijpt, dehoager knaagt, de
koude kwelt, zij kunnen het begeer
lijke niet anders dan met hun
blikken genaken. Vroeger... ach, ja
in dat schoone verleden was St.
Nicolaas, zeker ook voor hen een
heerlijke dagzij herinneren het
zich met een toegeschroefde keel.
Arm en ongelukkig te zijn is erg
gelukkig geweest te zijn Is dubbel
erg.
Lezers, gij die het voorrecht ge
niet, om voldoende koopkracht te
bezitten, gij die leeft in een groei
ende en bloeiende oase, gij kunt en
wij twijfelen er niet aan gij
wilt die oase nog grooter n nog
kleuren* ijker maken, dan ze reeds
is. Gij kunt en gij wilt blijdschap
en geluk brengen in en gen en wijden
kring, in eigen familie en bij
vrienden, doch ook bij vreemden,
waar uw gaven zoo hoog noodig
zijn en zoo vol waardeering en
Zij zagen er buitengemeen verwaar
loosd uit, in het volle licht van den
dag, en voelden zich blijkbaar niet op
hun gemaktwee of drie keerden zich
zelfs om, toen ik naderbij kwam. Ik
riep hun opgewekt goeden morgen
toe.
Een paar antwoordden„goeden
morgen
„Ik kom om iets te eten. Heb jelui
het wrak geziea
„Ja, het is. wat verschoven," ant
woordde er een.
„En ga je vandaag deze rots verla
ten vroeg ik.
„Neen", zei de man die hei laatst
gesproken had.
//Je zult er wel niets tegen hebben
dat die dame en ik het er eens op
wagen
Toen ik dit zeide, keerden allen zich
om en staarden mij aan.
Waarom vraagt u dat?" zei er een
„Er zijn nog twee booten op het
wrak", zei ik, //ik zou u zeer verplicht
zijn als je mij aan boord wilt helpen
met uwe boot, zoodat ik die boot van
het halfdek aan wal zou kunnen bren-
dankbaarheid worden aanvaard.
Kiest uit de rijke voorraden, die
gij op uw wandelingen aanschouwt
of waarvan gein onzeadvertentiën
de vermelding leest.
Wy wenschen rijken en armen,
koopers en verkoopers, grooten en
kleinen een prettig en gelukkig
Sint Nicolaas.
Een nuttige staking.
Er heeft, zooals men weet, aan
de Haagsche gasfabriek onlangs een
staking plaats gehad, waarbij 50
werklieden het werk er bij neerlegden.
Toen zij dit gedaan hadden, kwam
men tot de ontdekking, dat zij eigen
lijk gemist konden worden en men
liet ze staken. Dat bezorgde de ge
meentekas een voordeeltje van f 1510
per week. Maar uit de begrootings-
stukken blijkt, dat er nog meer
overbodige werkkrachten waren. Bij
de Gasfabrieken alleen kon het per
soneel met 93 man, bij de Zieken
huizen met 28, bij de Reinigings
dienst met 24 man verminderd
worden en bij de overige diensten
werden vacatures, zonder schade
voor den dienst, niet meer aange
vuld. In 't geheel is de Gemeentel
dienst in korten tijd ontlast van 288
werklieden en 138 ambtenaren. Dat
scheelt ettelijke honderdduizenden
guldens per jaar.
De oorzaak van deze razia was de
staking der 50 en dus heeft die
staking voor de Gemeente haar
nut gehad en nu was meteen de
zuinigheidscommissie met haar strijd
tegen de lijntjestrekkerij gereed.
gen.
Na eene pauze, waarin ik meende
te bemerken dat de matrozen er zeer
verbaasd over waren en niet precies
wisten wat zij doen zouden, zei een
van de mannen
„Zeker, wij zullen u aan boord bren
gen en u helpen, die boot uit te zetten.
Wij moeten eerst wat hebben om te
ontbijten, dan zullen wy het doen. Dat
wil dus zeggen dat wij voortaan ieder
voor zichzelf zullen zorgen."
//Uitstekend", zei ik, -zoo kalm als
ik mij kon houden, en ik ging naar
de wijnkist en de andere kisten, nam
wat ik noodig had, en keerde langzaam
naar de tent terug.
Ik hoorde dat de mannen druk met
elkaar praatten, maar op zachten toon.
[k was er nu zeker van dat zij voor
nemens waren geweest, ons achter te
laten, en dankte God dat het wrak er
nog was om ons beiden aan eene boot
te helpen, want anders zouden wij ten
doode opgeschreven zijn. Als derde
stuuiman van het schip wist ik niet
precies wat voor lading het droeg j ik
was bij het innemen van de lading niet
tegenwoordig geweest.
Wordt vervoegd.)
