No. 91.
Woensdag 10 November 1920
iS
Ml IK ALS DERÖF,
STUURMAN VOER,
FEUILLETON.
Nederland.
6
Dit blad verschijnt Woensdag en Zaterdag.
Abonnementsprijs voor Goes 50 cent per kwartaal,
voor buiten Goes f 1,50 per halt jaar franco per post,
bij vooruitbetaling.
ADVERTENTIËN voor Dinsdag- en
Vrijdagmiddag 12 UUF te bezorgen
bij N. V, Stoom-, Beek-, Courant- en
Handelsdrukkerij v.h. Firma's
F. Kieeuwens Zoon en J. A. Ross.
Advertentiën 10 ct. per regel.
Bij contracteeren van minstens 1000 regels per jaar
zeer belangrijke reductie.
Advertentlën, als geboorte-, huwelijks-, verjarings-, doodberichten en de daarop betrekking hebbende dankbetuigingen, niet meer dan acht
regels beslaande, voor den prijs van f 1,
Bezwaren tegen de Invaliditeits-
en Ouderdomswetten
De Bond voor Staatspensionoeering
bereidt een volkspetitionaement voor
tegen de Invaliditeit*- en Ouderdoms-
wetten-Aalberse.
Het motiet hiervoor wordt uiteen
gezet in een stuk, waarin verschil
lende bezwaren tegea die wetten
worden opgesomd. Zoo wordt ge
wezen op het feit, dat de bepalingen
van de Iavsiiditeits- en Ouderdoms
wet, krachtens welke aan meer dan
300.000 Nederiaadsche mannen ea
vrouwen op 3 December 1919 het
Staatspensioen werd toegekend,
slechts overgangsbepalingen zijn, m.
a. w. dat allen, die na 3 December
1919 den 65-jarige leeftijd bereikten
opdat Staatspensioen geen aanspraak
kunnen doen gelden en dat deze,
indien zij niet in loondienst zijn en
niet in staat om de premies van de
vrijwillige verzekering te betalen,
gedoemd worden op hun ouden dag
armoede en gebrek te lijden.
Verder wordt gewezen op des
zwaren druk gelegd op economisch
zwakke werkgevers, de lage uiikee-
ringen, de onbillijke vesdeeling der
lasten, den administratieven romp
slomp, het systeem van zegeltjes
plakken, de bureaukosten enz.
Het doel van den Bood voor
Staatspensionneering is om allen, die
zich met deze wetten niet vereeni
gen kunnen de gelegenheid te geven
dit te uiten.
De Bond heeft daartoe het plan
gevormd om een g cot volkspetiti.
oneement tegen de wetten-Aalberse
te organiseeren en droeg de uitvoe
ring van dit plan op aan een daartoe
benoemde commissie.
De Arbeidswet op het platteland 1
Het spreekt dat de uitvoering der
Arbeidswet op het platteland moei
lijkheden oplevert. Daar vindt men l
vele kleine patroons, die met een ot
twee zoons samen werken en daar
door niet aan de wettelijke beperking
van den arbeidsduur zijn gebonden,
hetgeen wel het geval is ten aanzien
van de patroons, die met ééa of
twee gezellen werken. Voor laatst
genoemden wordt de concurrentie
door de inwerkingtreding der Ar
beidswet dus onmogelijk gemaakt.
Gevraagd wordt, of de mogelijkheid
bestaat maatregelen te nemen, ten
einde deze onbillijkheid ten opzichte
van laatstgenoemde patroons weg te
nemen.
25
Een zeeroman van
W. CLARK RUSSELL.
Ik was in een te ellendigen toestand
om hem en zijn makkers te verwijten
dat zij laf gehandeld hadder», en
schandelijk vooral voor zeelui. Hij liep
langzaam naar de plek waar de laatste
brekers op het strand rolden, en bleef
daar staan als een sjouwerman, wach
tende wat de zee zou aansfoelen. De
voorste helft van het schip bleef hard
doorbranden, en ik smeekte den hemel
dat het de aandacht van een voorbij
varend vaartuig op ons zou vestigen.
En nu mag ik al wel zeggen wat
ik later vernam dat het rif waarop
ons schip gestrand was, de Roeas ge
naamd wordt. Bij het roode licht, dat
sterk weerkaatst werd door de wolken,
kon ik zien dat er een of twee kleine
eilanden waren. Ze zagen er nu vuur
rood uit, maar ik verwachtte dat ze
Jammerlijke verkwisting
Het werkliedenblad Patrimonium
schrijf
Van betrouwbare zijde vernemen
wij, dat onlangs bij gelegenheid van
de Tilburgsche kermis een totaal
van c.a. vier honderdduizend gulden
van de Spaarbank was afgelost.
Vier ton
Tilburg is een stad van een goede
50.000 inwoners met eec zeer breede
arbeidersbevolking.
Men kan er op aan, dat verreweg
het grootste deel van de opgenomen
spaargelden en van de loonen der
laatste weken zijn verbrast. Vooral
de jonge menschea veroorloven zich
dan allerlei dwaze uitgaven.
De betrekkelijke hooge loonen van
jeugdige personen leiden dikwijls tot
allerlei dwaasheden. Zoo stond dezer
dagen een jocgmensch, zoon van
melkwit zouden zijn, en verblindend
door het zand als de zon opgegaan
was. In den omtrek waren verscheiden
reeksen van half onder water liggende
klippen te bespeuren, en aan het
snelle voortstuiven van het schuim
zag ik dat overal om het eiland heen
het water op dergelijke hindernissen
stmitte. Werkelijk, wij waren op deze
noodlottige plek geloopen alsof wij
opzettelijk erheen gestuurd hadden
indien het gevaar tieD minuten vroe
ger opgemerkt was zou bij de sffelle
vaart van ons schip, een wending naar
stuurboord of bakboord ons gered heb
ben en wij zouden nog voortstevenen
in de richiing van de Kaap de Goede
Hoop.
Bij het aanbreken van den dag zat
Belle nog naast mij. Zij was joDg en
sterk, en alleen door den angst had
zij in het water haar bewijstzijn ven
loren. Het woei nog tamelij"k hard.
De roode vlammen waren verdwenen
maar massa's rook bleven opstijgen
uit de zwarte overblijfselen van het
wrak. De lucht was een weinig betrok
ken, maar het was een prachtige
zonsopgang, en de branding had veel
van hare woestheid verloren, hoewel
arme ouders vol branie, al sigaretten-
rookend achter op een tram. Hij gaf
den conducteur geen 2X/S cent, maar
f 1 fooi. De conducteur was een
hoogst fatsoenlijk man. Zeker was
de gnidea in zijn handen economisch
nuttiger dan in die van het jong'
mensch. Hij vond het dan ook juister,
om den gulden niet te weigeren.
Maar hij heeft het geld na zijn
diensttijd aan den vader van den
jongen, dien hij kende, ter hand ge
steld. Een eere-saluut
Zou er 'niet in overleg met de ar
beidersorganisaties een regeling in
zake verplicht sphren door jeugdige
personen zijn te treffen f
risico met lichtere varkens is minder.
't Is ons inziens daarom verklaar
baar zegt het blad, dat onze Regee-
ring overweegt den uitvoer van
varkensvleesch en bacon maar toe
te staan, in beperkte mate, daar er
adders toch geen uitzicht op groo-
tere productie is. De Regeering
wenscht een proef met de hernieu
wing van den export te nemen, 't
Zal weer gaan met consenten, een
kwaad, waarvan onze Regeering
slechts coode gebruik maakt.
Wat wolvee betreft hst gevaar is
niet denkbeeldig, dat door grooter
uitvoer kwantum, hetwelk verwacht
wordt, de prijzen zullen oploopen.
Lager vleeschprijzen in zicht
Het vleesch is van zijn hoogste
peil een dubbeltje teruggevallen,
maar 't is nog altijd duur.
Zou echter, vraagt de Vee- en
Vieeschhandel, de algemeeae prijs
daling, welke vanuit Amerika in
aantocht is, ook over oas land
komen en hier eindelijk weer vleesch
en spek tot redelijke prijzen ver
verkrijgbaar komen.
De maisprijzen loopen terug, dat
geeft weer beter uitzicht voor de
varkensmesterij, welke geen slechter
tijd heeft gehad, maar veel te weinig
produceerde, 't Was of de boeren
door den kwaden geest des tijds
waren bevangen weinig doen, maar
er goed op verdienen. Waar blijft
hun vroegere lust tot mesten Vree
zen zij geen afzet voor hun pro
ducten te vinden, nu Londen als
afneemster bleef uitgeschakeld?
't Blijft gissen, maar de overtui
ging wint veld, als de boer voor
Londen kan mesten, durft hij het
beter aan va kens op te leggen, het
het schuim nog woelde en bruiste
over de even onder water liggende
riffen.
Maar hoe naargeestig was bij het
schemerlicht ons toevluchtsoord ook
zonder de aanwezigheid van het wrak
zou het dat geweest zijn. In de verte,
op den oceaan wisselden lijkkleurige
strepen met sombere diepten af. Van
den horizont, waar de lucht zwaar
als een doodskleed hing, kwaaien de
zwarte golven naar het rif toe rollen.
Maar de zon steeg hooger en alles
begon wonderlijk te schitteren in het
licht.
Mijn oog viel dadelijk op twee licha
men, die dicht bij elkaar lagen, door
de branding aangespoeld, op een hon
derd voet van ons af. Ik zeide Belle
dat zij moest blijven zitten, en ging
er naar kijken. Ik kwam niet gemak
kelijk vooruit, want behalve de ontel
bare krabben en duizendpooten, was
het strad vol zeemeeuwen en andere
vogels, zoo volslagen onbekend met
den mensch, dat ik ze weg moest
schoppen onder het loopen. Eenige
groote vogels vielen mij woest aan, j
klapwiekend en met open bek, en
schorre kreten uitend. Toen ik bij de
De oorzaken van de vertraging in
den spoorwegdienst.
In verband met het steeds grooter
wordend aantal klachten, dat ons
over den spoorwegdienst bereikt,
heeft men zich tot eenige deskun
digen op dit gebied gewend met de
vraag Hoe komt het toch, dat sinds
de inwerkisgtreding der nieuwe
spoorwegdienstregeliog de treinen
loop vrijwel in de war is, en er bijna
geen trein zonder vertraging aan
komt De conclusie uit de bijna
eenstemmittg gegeven antwoorden
is de volgende
ie. De leidende hoofdambtenaren,
der Nederiaadsche Spoorwegen, die
na de fusie tusschen de maatschap
pijen den dienst vaststellen (in
hoofdzaak gewezen officieren van de
genie en artillerie) heaben geen re
kening gehouden met de praktijk
en ook geen personen uit de prak
tijk geraadpleegd. Hun kennis van
de praktijk hebben zij, zoo deelde
men ons mede, opgedaan door bei
twee lijken kwam, zag ik met diepe
smart dat het ^een» dat van mijn
vriendje Boyton was. Hij lag nog in
de armen van den bootsman, die hem
zeker had willen redden, en ook ver
dronken was. De aanblik van dien
armen jongen, nu dood en koud, zijn
geest mer zoovele romantische opwel
lingen en hoogè aspiraties gevloden
trof mij in het hart, en ik begon te
snikken. Wat verder op het strand
bespeurde ik een andere gestalte. Ik
dacht dat het een kleine jongen was,
maar bij nadere beschouwing herkende
ik den aap dien wij gered hadden Hij
leefde en zat onbewegelijk naar het
wrak te staren. Al was het schip met
man en muis vergaan, die aap was
bestemd, gered te worden
Ik keek om mij heen, en het hart
zonk mij in de schoenen toen ik dat
vreeselijk tooneel van verlatenheid na
ging. Twee kleine riffea midden in den
oceaan, en ik wist zelfs niet, waar wij
ons bevonden. Ik meende eenige oude
wrakstukken te bespeuren aan den
noordkant van het eilandje. Ongetwij
feld was op deze riffen al menig goed
schip aan stukken geslagen. Eenige
matrozen waadden door het water om
