No» 85.
Woensdag 20 October 1920
43* jaargang
ia FEUIllETSH,
HOE IK ALS DERDE
STUURMAN VOER.
Nederland,
Dit blad verschijnt Woensdag en Zaterdag.
Abonnementsprijs voor Goes 50 cent per kwartaal,
voor buiten Goes f 1,50 per halt jaar franco per post,
bij. vooruitbetaling.
ADVERTENTIËN voor Dinsdag- en
Vrijdagmiddag 12 UUS* te bezorgen
bij N. V, Stoom Boek-, Courant-ea
Handelsdrukkerij v.h. Firma's
F. Rleeuwens Zoon en J. A. Ross.
Advertentiën 10 ct, per regel.
Bij contracteeren van minstens 1000 regels per jaar
zeer|belangrijke reductie.
Advnrtentiëa, ais geboorte-, huwelijks-, verjaricgs-, doodberichten en de daarop betrekking hebbende dankbetuigingen, niet meer dan acht
regeb beslaande, voor den prijs van f 1,
Het gevaarlijke autoverkeer en de
wegen.
Er gaat een verhaal van een
schrander man, die voor zijn nieuwe
boekenkast stond en 'een kist met
juist aangekomen boeken. Hij zag
geen kans de boeken in de kast te
krijgen want er was geen ruimte
tusschen de planken.
Ieder ander had de planken wat
wijder gezet. Niet alzoo de schran
dere man. Hij nam een zaag en
sneed van de boeken zooveel af dat
zij pasten.
Aan dezen schranderen man doet
ons de overheid van stad en land
denken, die maatregelen beraamt
tegen het gevaar van het autover
keer.
Wij zien hier, als overal de ge
schiedenis zich herhalen.
Toen de spoorwegen kwamen,
ofschoon die op eigen banen reden,
riepen de brave menschen ach en
wee. Want zoo'n snelheid er zijn
toch overwegen zou .levensge
vaarlijk z'Jn. Met de trams in de
steden was 't al even erg. Dwars
door de stad zulke snelle wagens,
dat bracht ramp op ramp.
Toen de eerste fietsen reden,
scholden de brave buitenlieden de
snelheidsmaniakken» uiten wierpen
hen met steeaen.
En thans heeft de auto het ge<
daan.
Het gevaar van spoor- en tram
wegen is nog al meegevallen en van
het oogenblik af dat men rijwielj
paden maak'e zegt niemand meer
een woord ten nadeele van de fiets.
Ligt het goede middel om het
Een zeeroman van
W. CLARK RUSSELL.
„Welke instructies kunt u hem op
een avond als deze te geven hebben
riep zij.
„Wel", antwoordde Pinch, zijn armen
kruisende „zoo'n kleinigheid, bij
voorbeeld, als het uitbrengen van de
lantaarns om maar iets te noemen."
„U kunt bij zoo'n prachtigen mane
schijn uwe olie wel sparen", antwoordde
zij. „Maar ik moet u heusch ver1
zoeken, den derden stuurman nu van
dienst vrij te laten, want ik ga met
hem den kapitein spreken. Kom mee,
Walteren zij nam mij bij de
hand.
„Wat wil je den kapitein gaan
zeggen, Belle vroeg ik.
„Het moet uitgemaakt worden, ééns
voorgoed", antwoordde zij op beslisten
toon. „Het is waarlijk al te erg,
autogevaar te keeren siet voor de
hand Maak autowegen en niemand
zal meer wat te klagen hebben.
De schrandere man van het ver
haal zaagde zijn boeken af en de
schrandere man die het verkeer be
oordeelt, zegtdwing de auto's
langzaam te rijden. Twaalf, zelfs tien
kilometer vind hij genoeg l Maar
hij heeft geen notie van den plicht
en de bïhoefte van het moderne
verkeer. Met boutades als snelheids*
koorts, motorwaanzlnnigen, razende
dood en dergelijke komt hij de toe
komst niet tegemoet.
De bestaande wegen deugen niet.
»Verboden voor auto's en motor-
iijwielen" zet men op een bord voor
al te veel wegen, maar het gaat
moeilijk aan ze alle te verbieden.
Indertijd meende menige gemeen
telijke overheid //het fiets gevaar7'
te bezweren, door te bepalen dat de
wielrijder die een paard en wagen
tagenkwam moest afstappen en aan
den kant van den weg wachten tot
het gespan voorbij was. Nu lacht
men daarom en zoo zal men eem
maal lachen om de dwaze bepalin
gen tegen het motorverkeer. Dan
zuliea er naast wandel- en rijwiel
en ruiterpaden motorpaden zijn,
uitsluitend voor auto's en motorrij
wielen, ale het voetverkesr evenals
de tram- en spoorbaan mijden kan.
Zoover zijn we nog niet, maar
lang kan het niet meer duren. Het
Haagsche wegencongres sprak zich
reeds in dezen geest uit, het nam
wegprofielen aan en de Rijksin
genieurs zijn den aanleg reeds be
gonnen waarop de motor onge
stoord den modernen en absoluut
noodzakelijken snelheidseisch kan
dienen.
stuurman Pinch, terwijl u weet dat
Walter en ik verloofd zijn en na onze
aankomst te Sydney zullen trouwen,
dat u nooit eege gelegenheid verzuimt
om te verhinderen dat wij op het dek
eens met elkander praten
„Als dat uwe klacht is bij den
kapitein, juffrouw Stuart", antwoordde
de stuurman met een sarrend lachje,
„dan ben ik werkelijk benieuwd wat
voor bescheid u van hem zult krijgen."
„Het gaat niet, Belle het gaat
niet, stotterde ik verlegen, want ik
merkte wel dat Pinch zich een beetje
warm begon te maken, hoezeer het ook
in zijn eigen belang was jegens eene
passagier de grootst mogelijke hof
felijkheid in acht te nemen.
„Kom mee, Walterherhaalde
Belle.
1 „Je kunt gaan, Longmore, riep Pinch.
En Belle sleepte mij mee naar den
gewijden grond de plaats op het
dek die aan den gezagvoerder behoorde.
Half weerstrevend liet ik mij door haar
leiden, zonder antwooriFte krijgen op
mijne vraag, wat zij dan toch tot den
kapitein zeggen wilde. De oude had
ons wel met den stuurman zien praten,
en hij zag ons ook wel naderen doch
De planken vaa de kast uitgezet
en niet de boeken afgezaagd. Wie
dit begrijpt, zal ook sceptisch staan
tegenover allerlei geuite wensche»
lijkheden. Men wijst b.v.b. op Zwit
serland, waar op Zondag bet auto-
en motorrijden verboden is. Maar
Zwitsi-rland, met zijn smalle kron
kelpaden op de bergen, die niet
kunnen worden verbreed, is toch
niet te vergelijken met Nederland,
waar volop ruim:e is en waar de
wegen (zoo sprak het Wegencongres
het woordelijk uit) in veel te primi
tieven staat verkeeren.
Men komt er met lapmiddelen
niet.
Het verkeer heeft behoefte aan
zoo groot mogelijke snelheid. Dus
behoort de overheid te zorgen, dat
het die vrijelijk ontwikkelen kan op
eigen vrije paden.
Men schrijft uit Tilburg
De nieuwe Arbeidswet, die £4
October in werking moet treden,
heeft voor vele arbeiders het nood
lottige gevolg, dat er geen overuren
meer gemaakt zullen mogen worden.
Een gevolg daarvan zal wezen een
sterke vermindering van het bedrag,
dat aan het einde van de week zal
worden ontvangen, zoodat nu reeds
gesproken wordt van een eisch van
een loonsverhooging tot niet minder
dan 60 pCt.
Waar men hoopte, dat weldra een
algemeene prijsverlaging mogelijk
zou zijn als gevolg eener reeds in
getreden sporadische verlaging, denkt
men thans, dat de tijdelijke oprui
ming van eenige partijen gevolgd
zal worden door een prijsverhooglng,
die al wat men tot heden gezien
heeft, nog verre zal overtreffen. Een
hij hield zich alsof hij van den prins
geen kwaad wist, en staarde over de zee.
„Kapitein Bowser", zeide Belle
„mag ik u eens een oogenblik spreken
„Wel zeker, juffrouw Stuart", ant
woordde de kapitein, met eene beweging
alsof de vraag hem verraste. „Ik ben
tot uw dienst. Maar wat doet de
derde stuurman hier
,/Juist over den derden stuurman
wou ik spreken", zeide Belle. ,/U weet
toch wel dat meneer Longmore en ik
met elkaar verloofd zijn."
„Goed en wel maar dat moet
geen storing brengen in den dienst van
den derden stuurman en in de disci
pline van het schip.
„Dat zal het ook niet, kapitein",
verklaarde ik met warmte.
//Stil, Walter riep Belle//jij
bent fhier niet om te spreken, maar
enkel om te luisterenKapitein
Bowser, ik wou u verzoeken, onze
verloving te bekrachtigen en aan de
andere passagiers en ook aan de beide
stuurlui bekend te maken."
Ik kon zien dat de oude moeite had
om zijn lachlust te bedwingen maar
hij hield zich in en tiok een si rak
gezicht.
groute werkeloosheid zal daatmee
waarschijnlijk samengaat?.
Een schappelijke loon, dat als
bijverdienste kan genoten worden
Dat de salarieering van sommige
employés bij de amusementskunst
op peil begint te komen, bleek on
langs in een onzer provinciale
steden.
De - eigenaar van een bioscoop
vroeg n.l. een violist, er was er één
onder de sollicitanten, die bereid
was tegen f 900 per maand avond
aan avond te spelen.
In de Haagsche Cinema, waaraan
hij thans verbonden is, verdiende hij
f 850 per maand.
Rumoer en onbehoorlijke kleeding
in de kerk.
Blijkens een verslag in den 'sGra*
venhaagschen Kerkbode van een
vergadering van den bijzonderen
kerkeraad der Ned. Herv. Gemeente
te 'sGravenhage was in die verga
dering ingekomen een brief van de
Chr. Werklieden Vereeniglng »Onze
hulp is in den naam des Heerenc,
waarin wordt geklaagd over het
rumoer voor het aanvangen der
godsdienstoefeningen en over de
dikwijls ongepaste kleeding, waarin
sommige jongere en oudere dames
in het Huis des Heeren verschijnen.
De voorzitter sprak naar aanleiding
van dezen brief, dat met belang
stelling was vernomen over het
inderdaad ergerlijk gepraat, tot zelfs
in de kerkeraadsbanken toe en drong
zeer ernstig aan zelf een voorbeeld
te geven, opdat de wijding van
Gods Huis niet verstoord worde.
z/Met uw welnemen,juffrouw Stuart",
zeide by //Ik heb hier niets van
dien aard te bekrachtigen. Ik heb u
enkel in goede orde en in ongeschonden
staat af te leveren aan uwe tante.
Wacht dus dat wij te Sydney zijn, en
laat dan dit jonge mensch met mevrouw
Riley spreken."
/-Uwe medewerking is noodzakelijk,
kapitein", hernam Belle, „om te belet
ten dat Longmore telkens opzettelijk
door den opperstuurman van mij weg
geroepen wordt, als wij op het dek
eens samen praten".
„Ei ei U schijnt te vergeten,
lieve juffrouw, dat uw vriend tot de
equipage van dit schip behoort."
,,Öch watWaartoe is er op dit
schip een derde stuurman noodig De
eerste en de tweede zijn ruim genoeg..,.
U hebt maar een woord te spreken,
kapitein Bowser en Longmore wordt
passagier."
Jawel! Wel zeker! Dat zou heel
aardig zijn antwoordde Bowser, sar-
crstisch „Maar daar is toch een klein
bezwaar tegen, juffrouw Stuart. Passa
giers betalen en stuurlui worden be
taald, en moeten dus werken, en
„Mooie betaling viel Belle scham-
