84, TOL Zaterdag 16 October 1920 44® Jaargang EüiLLET®ft, HOI IK 4LS DERDE STUURMAN VOER. Nog meer dweeperij. Nederland. Dit blad verschijnt Woensdag en Zaterdag. Abonnementsprijs voor Goes 50 cent per kwartaal, voor buiten Goes f 1,50 per halt jaar franco per post, bij vooruitbetaling. ADVERTENTIËN voor Dinsdag- en Vrijdagmiddag 12 UUR* te bezorgen bij N. V, Stoom -, Boek-, Courant-en Handelsdrukkerij v.h. Firma's F. Kleeuwens Zoon en J. A. Ross. Advertentiën 10 ct, per regel. Bij contracteereu van minstens 1000 regels per jaar zeer|belangrijke reductie. Advcrtentiën, als geboorte-, huwelijks-, verjaring*-, doodberichten es de daarop betrekking hebbende dankbetuigingen, niet «neer da» acht regeii beslaande, voor den prijs van f I, Vrijheid is geen losbandigheid, zoo werd ons in onze jeugd geleerd. Fn gehoorzaamheid aan de wet is een eerste vereischte voor vrijheid, kregen we daarna te hooren. Vol gens die beginselen werden wij opgevoed en.... we hebben er nooit spyt van gehad. Nog verder gaat een beroemd man uit Noorwegen, prof. Fritjof Nansen, die verklaart „het verheugt me zeer, dat ik een strengen vader heb gehad. Zonder zijn strenge opvoeding zou ik nu niet zijn, die ik ben." In onze dagen is men zoo onge veer tot het tegenovergestelde over geslagen. „Geen strenge opvoeding meer. Men moet de jeugd vrij laten. Men moet blij zijn, als de kinder tjes toonen, een wil te bezitten en daarom moet men hen vrijelijk volgens hun wil laten handelen." Ons land heeft een beroemd schrijver, dr. Frederik van Eeden, die tegelijk geneeskundige is en zich veel moeite geeft, om de we reld zooveel mogelijk te helpen verbetoren. Het is merkwaardig te lezen, wat hij over de nieuwere opvoedingsmanier zegt. Ziehier „Het is snoezig en schattig en oolijk, zeggen de moeders. Een van mijn geestigste en schranderste vrienden, zelf echtgenoot, maar geen vader, heeft er plezier in, als hy bij ons komt, mijn twee jon gens, rechte deugnieten, op te ruien, tot hun groote voldoening. Waarom zouden zy nu juist, altijd moeten gehoorzamen, zegt hij. Als ze iets heel joligs en plezierigs hebben bedacht, dan mag het juist nooit. 18 Een zeeroman van W. CLARK RUSSELL. Op dit oogenblik loste de bootsman zijn kanon.... Boem 1Mevrouw Tre vor gilde. De leeuw brulde, tartend. Wij zagen den bootsman opnieuw laden. Een tweede gat boorde hij in de romp der bark, jnist onder de waterlijn. In het geheel joeg hij haar zes kogels door de ribben. Een vierponds kogel maakt een groot lek in een schip. Het duurde dan ook niet lang, of wij be merkten dat de bark begon te zinken. Belle storid naast mij. Onder al de toeschouwers, zelfs onder de oude ma trozen, heerschte eene min of meer pijnlijke spanning. Een verdrinkend schip is altoos een aandoenlijke aanblik. Er is iets menschelijks in dien dood strijd. Maar voor mij kwam er nog eene akelige gedachte bij, door dien Goring mij in het oor geblazen. Ik Al hun pretjes worden voortdu rend bedorven door vermaningen en verbodsbepalingen, die ze hoogst onnoodig vinden. Daar moet eens een eind aan komen. Den geheelen dag worden ze verboden en bevit, waarom mogen ze nu niet eens leven naar hun eigen zin Waarom moet hun leven nu altijd maar onaangenaam worden gemaakt Natuurlijk vinden mijn jongens dat een voortreffelijke redeneering, en ze vragen mijn geestigen vriend, of ze nu niet eens bij hem mogen wonen en alles doen, wat ze pret tig vinden. Maar tot nog toe. durft hij de praktijk van zijn betoog niet aan, al doet hij het voorkomen, alsof zijn theorie ernstig gemeend is. De geest van democratische revolutie, die op dit oogenblik de menschenwereld heeft bevangen, tast ook de kinderen en de moe' ders aan. En evenals in het econo misch en politiek leven vindt men in de opvoeding dweepers en door drijvers, die geen verschil maken tusschen mondigen en onroondigen. Ik heb al gehoord van gezinnen, waar men de Montessori-opvoeding toepaste, met het gevolg, dat geen bezoeker het in huis bij hen kon uithouder*. (Montessori is een Ita- liaansche dame, die de kinderen ongeveer geheel hun eigen zin wil laten doen. Zy heeft kort geleden in ons land voordrachten gehouden en is toen door een aantal dwee pers tot in de wolken verheerlijkt. Wij hebben al gehoord van een school, waar men de Montessori- opvoeding toepast, met het gevolg, dat het er een „janboel" was). Het streven, vooral in Holland men waar- j niet genoeg j taak en het te wachten zoo algemeen en krachtig, om de kinderen maar zooveel mogelijk te doen genieten, om ze zooveel mo gelijk vrijheid en amusement te ver.-chaff en, om ze zoo min moge lijk te dwingen, te bestraffen en tegen hun eigen zin te laten han delen, is een uiterst gevaarlijk streven Daarbij verzuimt men het i groote Christelijke beginsel, dat de mensch voor hoogere vreugde is bestemd dan enkel stoffelijk en schoonheidsgenot, en schuwt de kinderen voor de geweldige zware werk, dat hun staat." We zijn het in dit alles geheel met Frederik van Eeden eens. Het streven om de kinderen naar eigen zin en wil te laten handelen, om ze zoo weinig mogelijk te dwingen en te bestraffen, om ze zooveel mogelijk vrijheid en amusement te verschaffen, achten ook wij uiterst gevaarlijk. Gevaarlijk voor de maat schappij van thans en gevaarlijk voor henzei ven, dus voor de maat schappij der toekomst. Want dat streven maakt van onze kinderen boefjes, verwilderd van' top tot teen, die niemand en niets onge schonden kunnen laten. Als het dan eindelijk al te erg is geworden, gaat men deze opvoeding, die geen opvoeding is, bejammeren. Men tracht de zaak te verbeteren, maar dat is dan teneenenmale onmoge lijk. Een jong rysje kan men wel buigen, een boom echter niet. De plooi, die eenmaal in het kind ge legd is, krijgt men er later nooit meer uit. Wie denkt van wel, is een heel slecht kinder- en menschen- kenner. stelde mij voor hoe ontzettend het we zen zou, als er straks nog een paar menschen uit een luik op het dek kwamen vliegen, uit hun schuilhoek verdreven door het water en als dan de leeuw hen besprong en hen voor onze oogen aan stukken scheurde. Doch er gebeurde niets van dien aard. Het schip zonk duim bij duim de achtersteven het eerst wat dieper. De houding van den leeuw liet vermoe den dat hij zich het naderend gevaar bewust was. Eensklaps deed een kreet mij de oogen richten op den bazaans- mast, van de bark, laugs welke eene reusachtige slang zich omboog kron kelde. De kapitein door zijn glas tn- rende, verklaarde dat het een boa constrictor was, en wél een van de grootste exemplaren. Opeens hief de bark den kop boven water, en zonk langzaam de diepte in. Wonderlijk was het, te zien hoe hare ra's en zeilen en topmasten achtereen' volgens verdwenen, als door eene ge weldige hand omlaag getrokken. De slang had zich vermoedelijk in het touwwerk vastgewikkeld zij werd mee omlaag gezogen en niet meer gezien. Al wat er nog aan de oppervlakte bleef, was, zooals wij verwachtten, de kop van den zwemmenden leeuw. Maar de koning der dieren zwom slecht, naar het mij scheen beter tot springen en grijpen, dan tot zwemmen leent zich zijn bouw. Hij spartelde en kromde zich als een verdrinkende kat, rijzend en dalend met de golven, die hem moedwillig den geducbten muil bespoelden. Hij brulde niet meerIk zag hoe onze sloep jacht maakte en hoe de bootsman den drenkeling een pistool tegen bet oor hield. Vóór de knal van het schot ons bereikte, was de donkere kop verdwenen, en de sloep dreef alleen op de wateren. ,/Ik had hem graag gered maar het ging niet", zeide de kapitein, ter wijl hij naar voren stapte, om de terug- keerende boot op te wachten. Wat mij betreft, ik zal tot mijn stervensuur nog in mijn binnenste de vraag voelen rijzen, of er, behalve papegaaien en apen en dergelijk gebroed, nog niet iets anders en iets méér met, de bark Anne Bonny naar den kelder is gegaan. Twee dagen later. Eene kalme zee. Een hemelsche avond, met vollen ma neschijn. Terwijl ik met Belle stond Het gevaarlijke streven, waarvan Van Eeden spreekt, is zegt hy, vooral in Holland algemeen en krachtig. Wij hebben dat al jaren geleden ook gezegd. En zoo komt het dan ook, dat er hier zooveel kleine en groote wilden ons land onveilig maken. Zoo komt het, dat buitenlanders, die Nederland bezoe ken, de handen ineen slaan over zooveel verwildering, en dat zij deze streken veel spoediger den rug toekeeren, dan aanvankelijk hun plan was. Zoo komt het ook, dat menigeen van ons, die beter is opgevoed, zich schaamt, Nederlander te zijn. Dweepers en doordrijvers in de opvoeding, ja juist, Van Eeden, die zijn het, die het heden en de toe komst bederven. Vooral de moeders die met beperkt verstand en gemis aan doorzicht de onmiddellijke oor zaak zijn, dat haar lieve kindertjes verworden tot halve kannibalen. Zij vergeten, dat die kindertjes, die nu niet bestraft mogen worden voor eenig kwaad, later voor hun euveldaden met schorpioenen zullen gegeeseld worden. Ontslag der aanspoorders tot lijde lijk verzet. Met ingang van 16 November is aan de bestuursleden van den C. B., P. T. T. en onderteekenaars van het manifest, waarin het personeel werd opgewekt „zijn plicht te doen" vol gens aangegeven regelen, beëndiging van de dienstbetrekking opgezegd wegens ongeschiktheid voor den dienst. te praten, was haar gelaat zoo blank als ivoor, en hare oogen, in het maan licht als violette diamanten, liefkoosden mij en straalden van liefde. Nooit is een mooi gezichtje liefelijker, nooit is de toovermacht van een paar mooie oogen grooter, dan in den maneschijn. „Stuurman Longmore riep opeens de opperstuurman van de andere zijde. Ik ging dadelijk naar hem toe doch Belle vergezelde mij, en nog voor Pinch een woord gesproken had, riep zij uit „Ik weet wel wat u wilt, stuurman Pinch U wilt ons korte samenzijn op dezen mooien avond storen. Het is bespottelijk, meneer Pinch, dat u f een kameraad zoo tiranniseert! Wat 5 wilt u van hem Er valt nu toch niets te reven of te brassen, zou ik denken Er is geen zuchtje aan de lucht. „Daar hebt u, ongelukkig wel gelijk I aan, Miss", antwoordde Pinch met j leuke verbazing. „Maar, met uw web uemen het is stuurman Longmore's i wacht op het dek en hoe zal de dienst op een schip verricht worden, als jonge dames de stuurlui van hun werk houden en verhinderen om de noodige instructies te ontvangen IVordt vervoegd.)

Krantenbank Zeeland

Volksblad | 1920 | | pagina 1