Zegeltjes plakken 1
Voor het kantongerecht te Mid
delburg is tegen een landbouwer uit
Grijpskerke die geen zegels plakte
en een ambtenaar van den Raad,
van Arbeid den toegang tot zijn hof
stede weigerde en hem geen inlich
tingen wilde geven 32 maal f 2 en
nog eens f15 boete gevorderd.
Twee personen uit Middelburg,
die verkeerde inlichtingen gaven,
hoorden f 25 eischen.
Betonwoningbouw
Naar het Hbld. verneemt, zal de
Woningdienst te Amsterdam in het
in aanbouw zijnde tuindorp op de
gemeentelijke gronden onder Oost
zaan, binnenkort proeven gaan nemen
met betonwoningbouw.
Deze zullen worden genomen met
kleine complexen van twingtig k
vijf-en'twintig éénsgezinshuisjes. Met
verschillende betocbouwfirma's wordt
thans onderhandeld en de eerste
eisch is dat die woningen niet duur
der mogen zijn dan de baksteen-
bouwhuisjes.
De Woningdienst zal zich voor
dien bouw eenige machines aanschaf
fen, waarmee het nieuwe bouwma
teriaal kan worden vervaardigd. De
proefneming zal zich ook uit uit
strekken tot de verschillende syste
men. Tevens zal worden geprobeerd
in hoeverre de slakken van de vuil
verbranding bij den betonbouw als
materiaal kunnen worden aangewend.
Suiker duurder 1
Teneinde een geleidelijken over
gang naar den normalen handelstoei
stand voor te bereiden en een ge
reede medewerking van den tusschen-
en den detailhandel te verzekeren
door eenige verhooging van de winst
marge, wordt thans de prijs van de
gerantsoeneerde suiker gebracht op
70 cent per K.G.
Onbelastbaar inkomen
Het bestuur van het Algem, Nederl.
Vakverbond heeft in een adres aan
den Ministerraad als zijn meening te
kennen gegeven dat het gewenscht
en noodzakelijk is om bij de vast
stelling van de aanslagen in de be
lasting met de veranderde waarde
van het geld rekening te houden en
mitsdien het bedrag van het onbe
lastbaar inkomen wordt gesteld op
f i3oo.
Het verzoek daarom te bevorderen,
dat de belasting hierdoor meer naar
draagkracht worde opgelegd.
Aangevoerd wordt dat er in den
van
Ik wist dat het lieve kind de ka
juitstafel voor mij geplunderd had, en
en ik geloofde geen oogenblik dat zij
wel den heelen dag rozijnen en aman
delen eten kon. Ik legde mijne pijp
neer en aanvaarde dankbaar hare gave.
Zoo peuzelden wij eendrachtiglijk.
,/Ik wou", begon zij eensklaps, na
een poosje gezwegen te hebben //Ik
wou dat ik een fotografie had van dat
visioen, dat u indertijd gezien hebt.
Soms, als ik daaraan denk, kan de angst
van mijne moeder ook mij wel eens
een beetje angstig maken. Hoe kan ik
nu toch als volwassen vrouw verschenen
zijn, terwijl ik zelf toen nog maar een
klein meisje was Hebt u nog wel
eens meer zulke verschijningen gezien?''
„Nooit meer en ik ben er ook
niets verlangend naar. Die ééne was
mij genoeg. Ik schrikte er vreeselijk
van en liep wat ik loopen kon".
„E11 toch vond u het zoo mooi
„Het was uw gezicht en daarom
zoo mooi. Maar de dapperste jongen
gaat zelfs voor het mooiste gezichtje
aan den haal, als het niet van vleesch
en bloed, maar van mist en maneschijn is
„En het keek u zoo strak aan
tegenwoordige!! tijd meer dan dubbel
zooveel geld wordt gevorderd dan
voorheen bij de aanschaffing van
aüe noodzakelijke benoodigdheden,
maar in het belastingstelsel met de
veranderde omstandigheden geen
rekening is gehouden.
Levenslange gevangenisstraf
Het Gerechtshof te Arnhem heeft
termen gevonden in twee zaken,
waarin de rechtbank een gevangenis
straf van twintig jaren had opgelegd,
die straf in levenslange gevangenis
straf te veranderen. Waarom de
rechtbank twintig jaren voldoende
achtte, het Hof de zwaarste straf
gerechtvaardigd en noodzakelijk oor
deelde, zal wel niet met stelligheid
zijn na te gaan, schrijft het Week
blad v. h. Recht.
Bij zoodanig verschil speelt sub
jectieve opvatting een belangrijke
rol. Wij willen allerminst beweren,
dat in verband met de zwaarte der
gepleegde feiten de levenslange
gevangenisstraf, nu zij eenmaal in
de wet is opgenomeD, hier niet
verdedigbaar zou zijn. Maar, wel
zouden wij de vraag willen stellen
Mag de levenslange opsluiting ge
handhaafd blijven met een wijze
van toepassing als bij ons geschiedt
Wij hebben eenige jaren geleden te
Leeuwarden de bijzondere afdeeling
voor levenslange gevangenen bezocht,
De daar ontvangen indruk was een
diep treurige. In die afdeeling zaten
enkele afgeleefde, afgestompte man
nen, wier gevangenhouding om de
wille van het algemeen belang zeker
allerminst noodwendig was.
De gerechtigheid kan evenmin
als een grond van die gevangen
houding gelden, want die noodelooze
wreedheid kan nooit een eisch der
der geiechtigheid zijn. Modderman
handhaafde bij de vaststelling van
het Wetboek van Strafrecht de
levenslange gevangenisstraf met een
bloedend harte.
Naar de meening van het blad
zijn wij thans wel zoo ver gevorderd,
dat wij die straf kunnen missen.
Kan dat niet, dan is zeker een
gewijzigde tenuitvoerlegging dringend
gevorderd. Onze levenslange gevam
genisstraf is niet veel minder dan
barbaarsqhheid,
Kennen de rechters, die levens
lange gevangenisstraf uitspreken, de
straf, die zij opleggen Iedere rech
ter, die geroepen kan worden tot
die straf te veroordeelen, verzuime
niet een reis naar Leeuwarden te
ondernemen en daar de afdeeling
voor de levenslangen te bezoeken.
„Dat juist was het benauwende.
Het was uw gezicht en het keek
mij aan met dezelfde uitdrukking, die
u nu hebt".
Zij liet het hoofd zinken en verviel
in gepeins. Daarop zeide zij, zonder
mij aan te zien
„Het moet een droomgezicht zijn
geweest".
„Laat mij het behouden 1" riep ik.
„Elk mensch mag wel eens één droom
gezicht hebben gehad en", liet ik
er ietwat vurig opvolgen „niet alle
droomgezichten vallen zoo mooi en zoo
liefelijk uit
Zij gaf mij nog een trosje rozijnen.
Ik stak het in mijn zak voor' den
kleinen Boy ton, en nam mijne pijp
weder op. Elk oogenblik kon de
kapitein zijn grooten kop buiten de
kajuitsdeur steken, en ik had liever
niet dat hij mij betrapte op het eten
van amandelen en rozijnen met juffrouw
Belle Stuart,
Wij zwegen weer. Toen kwam het
eensklaps in mijn hoofd, dat dit lieve,
onschuldige meisje eigenlijk moederziel
alleen op de wereld stond. Hare ouders
waren dood, en zij had noch broeder
noch zuster. Deze overweging deed
Hij zal zich dan rekenschap kunnen
geven van de straf, die hij oplegt.
Agitatie
Een Duitsch sociaal-democratisch
staatsman heeft, sprekend in ons
land, gezegd,.dat de groote toeloop
tot de partij in Duitschland was te
verklaren uit het feit, dat men de
ontevredenen steeds trok. Toen de
sociaal-democraten zelf de verant
woordelijkheid droegen, gingen deze
ontevredenen naar eiders.
Dit nu belicht de beteekenfs der
sociaaldemocratie ook in ons land
zeer scherp, meent de Standaard.
Eike partij bestaat uit een kern
van overtuigden en daaromheen een
rand van meeloopers, die half oven
tuigd zijn of om andere redenen
meedoen. Zal ^het met een partij
goed zijn, dan moet de kern groot
en de rand klein zijn.
Met de sociaal-democratische partij
was het steeds andersom. De kern
heel klein en de rand zeer breed en
zeer onsamenhangend.
Dit nu is de reden, dat er zeer
veel werk moet worden gedaan om
alles bijeen te houden. De kern is
in voortdurende onrust, of de rand
het wel houden zal. Elke slinking
aan den rand zet de kern in hevige
beroering en drijft tot heftige agi
tatie. Men voelt zich geen oogen
blik zeker en heeft eiken dag weer
behoefte aan de bewijzen, dat al het
gewonnene er nog is.
- Vandaar dus de behoefte aan
agitatie en demonstratie, aan veel
lawaai en vertoon.
Deze bijzondere drukte is derhalve
geen bewijs van kracht. Zij is het
betoon van zwakheid.
En daarnaar gerekend, is de on
rust in de kern in onzen tijd wel
zéér groot.
UIT DEN VREEMDE.
Het resultaat van Bolsjewisme.
De uit Bakoe teruggekeerde mede
werker van het Hbl. verhaalt thans
hoe Bakoe en 't geheele land ook
na den oorlog nog welvarend waren,
ook liepen de prijzen van levens
middelen niet hoog.
Toen werd het door de bolsjewiki
overmand en kreeg een sovjet-regee
ring.
De prijzen vlogen omhoog. Brood
werd duur en moeilijk verkrijgbaar.
Heele nachten bleven de menschen
in de rij staan voor bakkerswinkels
om een stuk brood te kunnen be
machtigen. In heel de stad zag men
files van op brood en andere levens
mij haar vrageD of zij in Australië
dacht te blijven.
„Ja", antwoordde zij.
„Voorgoed
5 Zij knikte.
„Dan zullen wij elkaar misschien
nooit meer terugzien tenzij ik eene
tweede reis naar Australië maak",
zeide ik, haar treurig aankijkende.
Zij peinsde even, en antwoordde
toen, met iets luchtigs, dat niet in
mijn geest viel
„Och 'kom 1 Australië is nog vier
maanden weg".
„Houd u veel van die tante, bij
wie u gaat intrekken
„Ik herinner mij haar niet meer".
„En die oom van u, die u aan
boord bracht wat is dat voor een
man
„Oom George O, een beetje ruw
maar overigens een best man, gul
en hartelijkWaarom eet u uwe
rozijnen niet op
„Och, ik bewaar ze voor den kleinen
Boyton".
„Ik zal voor de jongens wat appelen
en kaakjes stelen", zeide zij „onder
den neus van den kapitein.
Hij zal het mij wel vergeven ik
middelen wachtende menschen. Te
voren was hiervan nfmmer sprake
geweest. In ons huis hadden wij tal
van dagen geen brood. Suiker was
na korten tijd heelemaal niet meer
verkrijgbaar.
Van een welvarende stad met
alles in ruimen voorraad, was bin-
nen drie weken 'tijd *een woestenij
gemaakt op elk gebied. Brood, zooal
verkrijgbaar, kostte spoedig in plaats
van 2o a 25 roebel per pond (4oo
gram) voor de revolutie 75 k loo
roebel. Suiker in plaats van 60
roebel 7oo a 800 per pd. Tabak in
plaats van 120 nu 1200 a 1800
roebel per pond. Een pakje sigaret
ten van 4o ca enkele dagen 25o
roebel. Voor een ordinair stuk zeep
van 50 roebel betaalde ik 3oo roebel
voor een horlogeglas van 75 roebel
350 roebel enz. enz.
Toen ik Bakoe na de eerste
revolutie maand verliet, stond de
groote stad reeds aan den vooravond
van den hongersnood.
Volslagen economische destructie,
opwinding, onrust, gejaagdheid en
angst over de onzekerheid van het
lot, spionnage op groote schaal,
totaal vernietigde vrijheid, onder
drukking van den godsdienst en
systematische bespotting geen huis,
geen rust, geen zeggingschap meer
over eigen goederenmoord op
uitgebreide schaal onder den naam
van terechtsteliing vrijheidsbero
ving op elke losse beschuldiging
of verdachtmaking, of omdat men,
zooals in het geval der gearresteerde
Europeanen, tot een niet-bevriende
natie behoorde ziehier de „zegei
ningen" van het bolsjewisme, zooals
ik het geruimen tijd te Bakoe heb
waargenomen.
Van een bolsjewistische regeering,
van een bolsjewistische staatkunde
zooals wij deze woorden verstaan,
is geen sprake. De „dictatuur van
het proletariaat" is in waarheid de
dictatuur van enkele lieden te Mos
kou, die met terrorisme, met kogel
ea bajonet, een groote meederheid
des volks in bedwang boud&n.
Een erfenis van 45 millioen.
Een jonge visscher uit San Se-
bastiaan Manuel Germendia genaamd,
heeft een fortuin geërfd van 2o
millioen peseta's, die volgens den
huidigen koers gelijkstaan met 45
millioen francs. Toen hij nog een
knaapje was, vertrok zijn moeder
naar Amerika en liet hem achter
onder de hoede van een harer
zusters. Thans is zij overleden, hem
dit groote fortuin nalatend.
mag wel een potje bij hem breken.
Hij heeft mijn vader nog gekend, die
als officier de reis maakte, met een
schip, waar Bowser toen tweede stuur
man was. Hij kende ook mijne tante,
mevrouw fiiley te Sydney. En ook
oom George is een vriend van hem.
Ik begrijp niet wat hij er tegen heeft,
dat ik op het dek eens met u praat."
Juist op dit oogenblik stapte nie
mand anders dan kapitein Bowser in
eigen persoon uit de kajuitsdeur te
doorschijn. Ik sprong op, om stil den
aftocht te aanvaarden.
„Je kunt wel hier blijven, stuurman
Longmore", zeide hij.
„Kapitein, mag ik wat appelen
halen voor de scheepsjongens vroeg
het meisje.
„Hoe dikwijls wel
„Zoo dikwijls ik wil."
„Wij nemen geen appelen aan boord
voor de jongens", zeide de kapitein,
met een wrang lachje en hij keerde
weder in de kajuit terug, terwijl Belle
hem nariep
z/Als u ze mij niet geven wilt, dan
steel ik ze, kaptein Bowser
Wordt vervolgd).
