aarzelen deze poging, om op ver
kapte wijze het vroeger zoo gehate
dagbladzegel weer in te voeren, den
nekslag zal toebrengen. Er zijn waar
lijk- wei andere en betere middelen
te vinden om meer uit het port te
halen. De volksontwikkeling mag er
niet onder lijden."
Fruit uit het buitenland.
Nu het fruit in ons land zoo
schaarsch en daardoor ook duur is,
komen uit verschillende andere
Europeesche fruitcentra belangrijke
aanvoeren fruit naar de veiling te
Eist. Eerst werd een zeer goed
gelukte proef genomen met pruimen
uit den Elzas, welke ten deele,
althans het z. g. stek, nog zeer
geschikt bleken voor de jamfabrie-
ken, terwijl het grootste gedeelte
grage afnemers vond. Later volgden
zendingen peren uit België. Thans
worden er pogingen aangewend om
hard fruit te importeeren uit Zwit
serland en Italië.
Waanzin in de lucht
Op Molenheide (bij Eindhoven)
hadden onlangs parachute-sprongen
voor liefhebbers plaats. Er waren 13
aanmeldingen. De eerste, die goed
neerkwam, was de Nijmeegsche
•koloniaal, die voor kort ook ie
Nijmegen geparachuteerd had. De
tweede was een kellner, thans zon
der betrekking uit Eindhoven. Door
deze zelfmoordproeven trachtte hij
zeker aan den kost te komen. Bij
hem duurde het zeer lang voor de
parachute zich ontrolde. Het lisnea
bleef één bundeltje en de touwen
strekten zich niet. De man begon
toen allerlei bewegingen te maken
waardoor hij in een der koorden
verward raakte, met het gevolg, dat
hij niet meer in evenwichtshouding
aan de zich thans strekkende touwen
maar met het hoofd veel
lager dan de beenen. Eenige oogen-
blikken later daalde de parachute
wel gestrekt, doch niet geopend.
Eerst daarna ontplooide zich het
toestel. De man kwam, met het
hoofd naar beneden, in het meer
van Molenheide terecht.
De 8-urige arbeidsdag
Aan alle Kamers van Koophandel
in Nederland wordt een adres ge
zonden ter adhaesie-betuiging, dat
is opgesteld en goedgekeurd door
de Kamer van Koophandel te
Schiedam en wordt gezonden aan
den Minister van Arbeid.
In dat adres wordt verzochf, het
telijk uitzag.
,/fïah Wat een luchtje Ik zou
misselijk worden als ik hier langer
bleefriep de heer Horatio Lepper
en hij klauterde naar de boven
wereld.
Een paar minuten later sloop de
heer Goring hem stilletjes na. De
drie kleine scheepsjongens stonden
tegen de dames te grijnzen als negers.
„Wat een ellendig hol voor fat
soenlijke jongelui om in te wonen I"
zeide Belle.
„O, dan moest u 't vooronder van
het volk eens zien", zeide de stuur-
man. „Daarbij vergeleken is dit hier
nog een paleis
Ik had hem in zijn gezicht kunnen
zeggen dat dit eene drommelsche
leugen was. Maar ik hield mijn mond
en keek hem maar eens veelbeteeke-
nend aan.
„En wat krijgen jullie hier voor
eten vroug de oude vrouw op de j
boterton.
„Net hetzelfde wat de mrtrozen
krijgen", antwoordde ik.
„Wel foei, stuurman Pinch
schreeuwde zij „wat een schandaal
is dat, om kinderen uit fatsoenlijken
tijdstip waarop de 8-urfge arbeids
dag in de bedrijven wordt ingevoerd
uit te stellen tot alle naburige lau
den tot die invoering zulle» zijn
overgegaan.
De algemeeae vergadering vgo de
vereeniging „Volksonderwijs* beeft
naar aanleiding van het dezer dagen
door minister De Visser ingediende
wetsontwerp ter regeling van het
bewaarschoolondsrwijs, ofschoon
zich nog niet uitsprekende over de
beteekenfs van het Ontwerp in be
trekking tot bedoelde regeling
met algemeeDe stemmen besloten,
nu reeds met alle kracht te protes-
teeren tegen het bij dit ontwerp uit
sluiten der gemeenten van het ge
nieten van subsidie voor door haar
ingerichte of nog in te richten be
waarscholen. Zij achtte deze uitslui
ting in strijd met het beginsel der
fin. gelijkstelling, bij de nieuwe wet
op het L. O. toegepast, en een on-
gewenschte begunstiging van het
bijzonder onderwijs, in die mate,
dat deze de oude leus der Rechter
zijde bijzonder onderwijs regel en
openbaar uitzondering» nog voorbij
streeft en het openbaar voorberei
dend onderwijs, geheel ter zijde zet.
Zij roept daarom allea, die van
meenicg zijn, dat het een belangrijke
taak der gemeenten heeft te wezen,
te zorgen voor deugdelijk voorbe
reidend bewaarschoolondsrwijs, op,
om van deze meerling te getuigen
en met haar te trachten het ontwerp
zoo gewijzigd te krijgen, dat ook
aan de gemeenten gelijke, subsidie
voor 't bewaarschoolonderwijs worde
toegekend.
De weeldebelasting
In haar advies betreffende de
weelde belasting zegt de Kamer van
Koophandel te Tiel
De minister is het niet gelukt, de
lijn tusschen weeldeartikelen en arti
kelen van dagelijksch gebruik te
trekken. De voorgestelde belasting
zal leiden tot prijsvehooging en
werkeloosheid, den wlnkelhandel
zoowel als den export zwaar treffen.
Ook de landbouwer zal er onder
lijden. Zij zal, indien ze onverhoopt
werd ingevoerd, een leger van ambte
naren, een onoverzienbaren adminis
tratieven rompslom scheppen, die de
opbrengst van deze belasting groo-
tendeeis of geheel zullen verslinden.
Het verzet, dat zich in alle krin
gen tegen dit wetsontwerp open
baart, acht de Kamer van Koopham
del volkomen verklaarbaar.
huize, zoontjes van piedikanten en
officieren, de» kost te geven van ge
woon matrozen volk
„Lieve hemel, mevrouw", riep Pinch
zijn geduld verliezende ,,wat heb
ik daarmee te maken wat kan
ik daaraan doen
„Wat is er in dat andere vat daar
vroeg de oude dame terwijl Belle's
ooge», meewarig en ergerlijk, in al de
hoeken en holen van de donkere,
groezelige, kwalijk riekende spelonk
doordrongen.
„Bruine suiker, mevrouw", antwoord
de een van de jongelui.
„Hou-je veel van bruine suiker,
mijn jongen vroeg de oude dame
weer, op een toon die werkelijk haast
teeder klonk.
„O ja, mevrouw in koffie", luidde
het mannelijke antwoord ,,En op
geboterde beschuit smaakt het ook
wel lekker".
„Jongens eten alles", verklaarde
Miss Parker, met een minzaam lachje.
De oude moeder op de boterton
liet haar ééne oog eens rollen, en
brak toen los, op half huilenden toon
„Och, Heeremijtijd Arme jongetjes
wat doe je toch op zee Je
De melkvoorziening ia den aan
staanden winter.
De hooge kaasprijzen.
De melkvoorziening in den a.s.
winter is moeilijker dan deze in den
afgeloopeu winter geweest is en dat
wordt voornamelijk veroorzaakt door
de buitengewoon hooge kaasprijzen.
Voor een goede melkvoorziening
is het noodig, dat de veehouder, die
zijne melk voor coasumptie aflevert
voor zijn waar een hoogeren prijs
maakt, dan wanneer h«j deze melk
verwerkt tot kaas daa wel haar als
voeder gebruikende, doet strekken
ter bevordering van de verkrijging
van kalfs- of varkenvleesch of fok-
vee. Vooral de hooge kaasprijzen
zijn oorzaak van de hooge z.g.
„straatprijzen" van de melk en ook
nu nog steeds loopen de kaasprijzen
op.
De bezadigde leiders van de vee
houders hebben een prijs gevraagd
zóó, dat de straatprijs in de steden
zal moeten zijn 25 cent, mogelijk
in een enkele stad 26 cent. Maar of
deze leiders hunne plannen kunnen
doorzetten zal afhangen vaa de
prijzen die de boeren maken voor
de kaas.
Waar deze nog steeds oploopen
(te Gouda waren deze Donderdag
tot f 91,—, te Utrecht tot f 92,
onderhands wordt reeds voor f 100,
vau de boerderij gekocht en in het
voorjaar was de prfjs plm. f 55,
fs er een sterke vrees bij de melki
verkoopers in de steden, dat het bij
deze 25 a 26 ct. niet zal blijven.
Verleden jaar trad een kaasmaaki
verbod in werèingdit jaar niet
het invoerrecht op kaas is belachelijk
laag en trouwens, als de geruchten
juist zijn wat waarschijnlijk het
geval is is de tot nu toe ge
maakte volvette kaas reeds zoo goed
als geheel het land uit. De specu'
latieve handel fs dus zeer aangewak
kerd en de kans op zeer hooge
prijzen van kaas groot.
De melkverkoopers hebbes zich
reeds tot deu minister gewend met
verzoek energiek in te gtijpen in
kaashandel en kaasproductie, tevens
er op wijzende, dat een bijslag op
de verkochte melk de ontevreden
heid bij het melk gebruikend pu
bliek zou verminderen.
In een te Tilburg te houden ver<
gadering van alle melkinrichtingen
in ons land zal de melkvoorziening
voor den a.s. winter verder bespro
ken worden.
Paspoortenwee.
Men schrijft aan de Tel.
Zondag j.l. bevond ik mij op mijn
moedertjes denken aan je maar
jullie denkt niet aan je moedertjes
Och och Ik had een kleinzoon
op zee verloren Hij was bij de ma
rine en viel overboord Tranen wel
den er in hare oogen. „Maar God
is met ons en je moedertjes bidden
voor jullie dat moet je altoos
maar denken, ja ja 1 Tk voor mij, ik
heb te doen met alle jongens op zee
en nu ik je dat gezegd heb, zal je
misschien voor de oude vrouw wat
beleefder zijn en haar niet den rug
toedraaien als ze tegen je spreekt."
Ik begreep dat dit laatste meer
bepaaldelijk op mij gemunt was. Daar
om verklaarde ik nadrukkelijk, ten
aanhoore van stuurman Pinch
„Wat dit betreft, mevrouw het
is mij streng verboden, onder mijne
wacht, op het dek met iemand van
de passagiers te spreken
„Betalen ze u goed vroeg Miss
Stuart, in hare onschuld maar
toch misschien niet zonder een klein
trekje van ondeugendheid aan het adres
van Pinch.
„Integendeel", antwoordde ik wij
moeten nog geld toegeven,"
„Dat wil zeggen jij, Longmore,
terugreis van Berlijn te Dalhefm,
om vandaar via Vlodrop-Roermond
verder eaar Brabant te reizen. Na
dat ik mij in 't restaurant de
»Muehle» aldaar, van de vermoeien
de nachtreis wat h3d opgefrischt, be
gaf ik mij naar de Hoilandsche
grens, die zich juist achter genoemd
restaurant bevindt, om langs e^n
z'ch daar bevindend pad het station
Vlodrop te bereiken. De zich aan
de grens bevindende militaire poli
tiepost vroeg mij om mijn paspoort
op vertoon waarvan mij de toegang
tot mijn vaderlandgeweigerd
werd. Het bleek easaelijk, dat zich
achter het meergenoemde restaurant
een zoogenaamde »verboder strook»
bevond, welke zonder speciale ver-
ginning niet mocht worden betre
den. Of ik al aantoonde in het
bezit van eea geldig paspoort te
zijn en mij bereid verklaarde alle
mogelijke bewijzen van Nederlander
schap te overleggen ea met klem
betoogde met den trein van 4 u 15
uit Vlodrop te wiilen vertrekken
om nog tijdig mijne woonplaats voor
het bijwonen eener conferentie te
bereiken niets mocht baten. Ik werd
»ofschoon ik mij op den Vader-
laadschen bodem bevond naar
vreemden bodem teruggewezen* om
te trachten langs een mij totaal oni
bekenden weg die voerde door een
vrij groot bo;ch het station Vlodrop
voor den trefn van ca. 5 uur te be
reiken.
Ik miste dus mijn trein, verloor
tot overmaat van ramp den juisten
weg en arriveerde eindelijk, na door
eenige welwillende Duitsche heeren,
die ik op mijn tocht ontmoette, op het
juiste spoor te z'jn gebracht aan de
Hoilandsche grens. Hier moest
ik door middel van een dwarslfg-
geaden boom het watertje, dat het
Hoilandsche van het Duitsche ge
bied scheidt, oversteken om na een
kwartier door eea drassige weide te
hebben geloopen, eindelijk het station
Vlodrop te bereiken
Hier rijst nu de vraag
Heeft de grenspolitie de bevoegd
heid eea Nederlander voorzien van
een behoorlijk paspoort, dsn toegang
tot Holland te weigeren en terug te
wijzen naar vreemden bodem
SgZoo ja, wordt het dan Eiet hoog
tijd, dat hierin verandering worde
gebracht
Het is reeds hinderlijk genoeg,
dat Hollanders in den vreemde den
terugslag ondervinden van de zeer
omslachtige en hinderlijke formali
teiten waaraan hier te lande vertoe
vende vreemdelingen zich moeten
krijgt toch gage", viel de stuurman in.
„Zal ik eens zeggen hoeveel
vroeg ik.
Hij keek strakwant hij hoopte
voor een volgende reis zelf als kapitein
in aanmerking te komen, en daarom
was hij nu al tegen klappen uit de
school.
„Nu hoeveel krijg je dan
vroeg mevrouw Trevor.
„Een pond in de maand
„Wat? Hoeveel?" krijschte zij.
„Een pond in de maand", her
haalde ik.
„Ileere bewaar ineluide de oude
vrouw op hare ton „daar kan men
op zijn best een huisknecht voor hu
ren, die de schoenen poetst en de
de messen slijptEn jullie, jongelui,
hoeveel krijgen jullie wel „Papa
betaalt tien guinjes leergeld, behalve
nog kostgeld", antwoordde een der
knapen en wij krijgen als gage
een shilling in de maand."
(Wordt vervolgd).
