No. 76.
Zaterdag 18 September 1920
43" jaargang,
toe ik als derde
stuurman voer.
Het eenige redmiddel.
NEDERLAND.
Dit blad verschijnt Woensdag en Zaterdag.
Abonnementsprijs voor Goes 50 cent per kwartaal,
voor buiten Goes f 1,50 per hall jaar franco per post,
bij vooruitbetaling.
ADVERTENTIËN voor Dinsdag- en
Vrijdagmiddag 12 11111* te bezorgen
bij N. V. Stoom-, Boek-, Courant- e»
Handelsdrukkerij v.h. Firma's
F. Kleeuwens Zoon en J. A. Ross.
Advertentiën 10 ct. per regel.-
Bij contracteeren van minstens 1000 regels per jaar
zeer|belangrijke reductie.
Advertentiën, als geboorte-, huwelijks-, verjarings-, doodberichten en de daarop betrekking hebbende dankbetuigingen, niet meer da» acht
regels beslaande, voor den prijs van f 1,
In een financieel blad komt een
artikel voor over den treurigen
toestand, waarin de geldmiddelen
van bijna alle Nederlandsche ge
meenten verkeeren. De Nederland
sche Bank beperkt en bemoeielijkt
de mogelijkheid, om geld op te
riemen. En wanneer een aanvraag
haar ook maar eenigszins twijfel
achtig voorkomt, snijdt zy die
mogelijkheid zelfs af. Het publiek
heeft genoeg'vangemeente-obligatiën
en doet dit duidelijk blijken in zijn
onthouding bij gemeentelijke leenin
gen. De gemeenten komen daardoor
hoe langer hoe meer in moeilijke
omstandigheden, aan den eenen
kant grootere steeds stijgende uit
gaven, aan den anderen kant bur
gers, die steeds harder mopperen
over de hooge belastingen, en een
geldbeleggend publiek, dat voor
driekwart zyn belangstelling in
gemeentelijke obligatiën verloren
heeft.
Deze toestand heeft den heer
Veenstra, gemeente secretaris van
Amersfoort, er toe gebracht, een
middel aan de hand te doen, om
de gemeenten uit haar moeilijkhe
den te redden. Hij stelt voor, dat
een" bank opgericht zal worden,
waarby alle gemeenten zich zouden
moeten aansluiten. Deze bank zal
aan de gemeenten crediet verleenen
en toezicht op de gemeente finan
ciën uitoefenen. Onder haar com'
missarissen zal er een zijn voor
den Staat en een voor de Neder
landsche Bank. De bank zal de
benoodigde gelden krijgen door den
rijksgirodienst, door de uitkeerin-
i
10 FEUILLETON,
Een zeeroman van
W. CLARK RUSSELL.
„Ik heb hem óók nog gevraagd",
voer zij voort, wat voor recht hij heeft
om twee meuschen, die elkaar als
kleine kinderen al gekend hebben, te
verbieden met eikaar een praatje te
houden".
,Zoo?" riep ik lachend. „En wat
heeft hij u daarop wel geantwoord P"
„Hij kuchte eens en werd erg rood
en toen zeide hij dat een scheeps
kapitein een groote macht had aan
boord en dat dit maar noodig was
óók, daar 't er anders slecht zou uit
zien voor de passagiers, vooral voor
jonge dames die zonder geleide reizen".
Juist op dit oogenblik krijschte me
vrouw Trevor, die ons onophoudelijk
had zitten begluren, met hare knar
sende stem
gen van den Staat, waarop de ge
meenten recht hebben, en door de
uitgifte van obligatiën aan het
publiek.
Zooals het plan daar ligt, schijnt
het veel aantrekkelijks te hebben.
Doch het is slechts schijn, zegt
bedoeld blad, want in werkelijkheid
blijft er niet veel van over. Im
mers, het plan tast het kwaad niet
in den grond aan. Het kwaad is,
dat de gemeenten te veel uitgeven,
dat zjj smijten met het geld der
belastingbetalers. Door haar onver
standige loonpolitiek van vaste
loonsverhoogingen in plaats van
tijdelijke duurtetoeslagen, die in
overeenstemming waren met den
nood der tijden, zijn zij voorgegaan
om den loonstandaard over de
geheele arbeiderslij n te ontwrichten
in die mate, dat een terugkeer tot
gezondere verhoudingen zeer wordt
bemoeielijkt. Bij dit alles komt nog
haar weelderige werkloozen-onder-
steuning.
Dat alles heeft bij het geldbeleg
gend publiek de overtuiging vast
gezet van onverantwoordelijk ge
meentelijk financieël beheer. Daar
uit is te verklaren, dat bij de geld-
beleggende klasse de liefhebberij
voor gemeente obligatiën tot op het
vriespunt gedaald is.
Nu wil de heer Veenstra dit
verhelpen, doch niet door de oor
zaak weg te nemen, maar door een
daad van technischen aard, waan
door voor het publiek de noodstand
minder duidelijk naar voren treedt.
Een lapmiddel dus, dat bovendien
slechts van tijdelijken aard zal zijn.
Want wanneer men op het ver
keerde pad blijft voorthollen, zal
het kwaad alleen iets langer voort-
„Kom eens', hier, jou lange jongen,
en vertel mij eens hoe je 't hebt durven
wagen die arme kleine dreumessen zoo
gevaarlijk hoog in den mast te laten
klauteren."
Hierop hief de heer met het roode
vest die, naar ik later vernam,
Lepper heette, kapitein Horatio Lepper
een vervaarlijk, idiotisch gelach aan.
Ik deed alsof ik de zonderlinge uit-
noodiging van de oude dame niet
fioorde en bleef met Belle praten.
//Kom hierschreeuwde de oude
opnieuw. ,/Hoor je niet wat ik zeg
/Stuurman Longmore", riep kapitein
Bowser.
Terstond verliet ik Miss Stuart en
stelde mij tot zijne orders.
„Je hebt al vroeger onder mij ge
varen, en ik denk dus dat je de dis
cipline aan boord van een schip wel
kent zeide hij.
„Zeker kapitein
„Nu, zorg dan dat je onder je
wacht aan dek met Miss Stuart niet
praat."
„Z er goed, kapitein."
„Ik heb haar gezegd dat je verlof
hebt om haar na vier uur het voori
onder van de scheepsjongens te laten
woekeren, voordat de bom barst.
Doch dan is de toestand nog erger.
De heer Veenstra pleit voor toe
zicht op de gemeente financiën van
de zijde der opterichten bank. Maar
wie, buiten het gemeente-beheer
staande, gelooft, dat dit voldoende
rem zal zijn, om aan de gemeen
telijke toeren op het slappe koord
voor goed een einde te maken
Zeker er bestaat gemeentelijke
nood, en die nood dient gelenigd te
worden. Maar die leniging moet
aldus plaats vinden, dat de ge-
meente-financiën blijvend op hech
tere bazis komen. Dat kan enkel
komen door bezuiniging
Bezuiniging door gemeentebedrij
ven in particulier bedrijf te geven
met winstaandeel voor de gemeen
te. Bezuiniging op het gebied der
filantropie, waaraan de gemeenten
tonnen uitgeven. Bezuiniging door
verhooging van de arbeidsprestatie
der gemeen te-werklieden. Laatdezen
hun hooge loonen behouden, maar
laat men langeren werktijd eischen.
En hoogere arbeidsprestatie moet
men niet slechts van gemeente
werklieden, doch van alle werklie
den eischen. Die moet niet alleen
bestaan in langere werktyden, maar
ook in beter werken zonder lijn-
trekkerij. Hoog loon voor weinig
arbeid moet beslist geweigerd wor
den.
Wij weten wel, dat dit alles
meebrengt een tornen aan den acht-
urigen arbeidsdag en- aan de vijf-
enveertigurige arbeidsweek, doch
daar zal het toch toe moeten komen,
minister Aalberse ten spijt. Bezui
niging en hoogere arbeidsprestatie,
daarmee verbonden daar moet het
heen. Dan zullen de belastingen
zien", zeide hij, mij zoo streng aankij
kend als zijne bolronde oogen het toe
lieten. //De opperstuurman zal daarbij
tegenwoordig zijn Pas dus op je tellen,
en bedenk, dat die jonge dame onder
mijne bijzondere hoede staat."
„Moet ik die oude dame te woord
staan, als zij mij roept, kapitein
z/Neen. Maar daar zal ik een stokje
bij stekeD."
En nu begon hij in zijn baard tegen
het oude mensch te vloeken, terwijl
ik naar het andere eind van de cam
pagne stapte, met een glimlach voor
Belle, en doof voor eene nieuwe aan
roeping van mevrouw Trevor. Op dit
oogenblik werd in de kajuit de bel
geluid voor het luncheon en in een
oogenblik was de campagne leeg.
//Ben je bij geval met juffrouw
Stuart verloofd vroeg stuurman
Pinch' mij, die nog de wacht op het
dek had.
z/Niet dat ik weet, stuurman", gaf
ik ten antwoord.
%Zoo Nou ze schijnt drommels
gek op je te zijn! Ik had je anders
al willen feliciteeren, Longmore
want, waarachtig, je zoudt wel ver-
keerder uit je oogen kunnen kijken.
vanzelf verminderen, en dan zal de
eene klasse van menschen niet
langer op een andere groep woe
keren, dan zal het evenwicht in
de gemeente financiën vanzelf
worden hersteld, en daarmede haar
crediet.
Wij voegen hierby, dat bezuini
ging de leuze moet zijn niet enkel
van de gemeenten, maar ook van
het groote publiek. De heele wereld
klaagt en kermt over dewerschrik-
kelijke duurte. Doch als men rond
kijkt op straten en in huizen, dan
is men geneigd te vragenwaar
over klagen al die menschen toch
Zelfs de zoogenaamde armen sprei
den in hun kleeding een weelde
ten toon als nooit te voren. De
straten wriemelen van fietsen, alsof
ze geen geld kosten. In de huizen
ziet men meubelen, die men alleen
bij de rijken zou verwachten. Weet
ge, wat tegenwoordig een won dei-
is De Groene Amsterdammer zegt
het zoo juist
Wat 'k zag, ik zal 't myn leven
[lang onthouden;
Verstijfd van schrik, en van ont<
[zetting strak
Door wat myn starend' oogen
[daar aanschouwden
Een dienstmeid met een muts en
[met een jak.
Bevolking.
2e helft Augustus 1920.
Ingekomen
A Schmid, orgs! maker, Barmen,
Voorstad H 101 J. M. de firnjne,
't Ia een knap stuk lading. Ik heb er
nooit een knapper aan boord gehad J"
Belle Stuart had er geen geheim
van gemaakt, dat zij het kwartier van
den derden stuurman en de scheeps
jongens zou gaan bezoekenen nau
welijks was dit aan de oude mevrouw
Trevor ter oore gekomen, of, hoe
ongeloofelijk het klinke moge zij
verklaarde, dat zij mede van de partij
wilde zijn. Om vier uur kwam Belle
op het dek naar mij toe, en zeide tot
mij, met een blos van pret en levenai
lust
//ZooNu gaan wij uw logies be
kijken, en nu zal ik dus wel zoo vrij
mogen zyn van tegen u te praten
Wat een raar ding, die discipline op
een schipEr is toch geen kwaad in,
dunkt mij, dat oude kennissen een
paar woorden met elkaar wisselen
Zoo'n tiran van een scheepskapitein
Daar hoorden wij de oude mevrouw
Trevor kraaien. Zij kwam op de cam
pagne gesukkeld en maakte zich terstond
meester van kapitein Bowser's arm.
Wordt vervolgd.)
TOL