No. 76. Zaterdag 18 September 1920 43" jaargang, toe ik als derde stuurman voer. Het eenige redmiddel. NEDERLAND. Dit blad verschijnt Woensdag en Zaterdag. Abonnementsprijs voor Goes 50 cent per kwartaal, voor buiten Goes f 1,50 per hall jaar franco per post, bij vooruitbetaling. ADVERTENTIËN voor Dinsdag- en Vrijdagmiddag 12 11111* te bezorgen bij N. V. Stoom-, Boek-, Courant- e» Handelsdrukkerij v.h. Firma's F. Kleeuwens Zoon en J. A. Ross. Advertentiën 10 ct. per regel.- Bij contracteeren van minstens 1000 regels per jaar zeer|belangrijke reductie. Advertentiën, als geboorte-, huwelijks-, verjarings-, doodberichten en de daarop betrekking hebbende dankbetuigingen, niet meer da» acht regels beslaande, voor den prijs van f 1, In een financieel blad komt een artikel voor over den treurigen toestand, waarin de geldmiddelen van bijna alle Nederlandsche ge meenten verkeeren. De Nederland sche Bank beperkt en bemoeielijkt de mogelijkheid, om geld op te riemen. En wanneer een aanvraag haar ook maar eenigszins twijfel achtig voorkomt, snijdt zy die mogelijkheid zelfs af. Het publiek heeft genoeg'vangemeente-obligatiën en doet dit duidelijk blijken in zijn onthouding bij gemeentelijke leenin gen. De gemeenten komen daardoor hoe langer hoe meer in moeilijke omstandigheden, aan den eenen kant grootere steeds stijgende uit gaven, aan den anderen kant bur gers, die steeds harder mopperen over de hooge belastingen, en een geldbeleggend publiek, dat voor driekwart zyn belangstelling in gemeentelijke obligatiën verloren heeft. Deze toestand heeft den heer Veenstra, gemeente secretaris van Amersfoort, er toe gebracht, een middel aan de hand te doen, om de gemeenten uit haar moeilijkhe den te redden. Hij stelt voor, dat een" bank opgericht zal worden, waarby alle gemeenten zich zouden moeten aansluiten. Deze bank zal aan de gemeenten crediet verleenen en toezicht op de gemeente finan ciën uitoefenen. Onder haar com' missarissen zal er een zijn voor den Staat en een voor de Neder landsche Bank. De bank zal de benoodigde gelden krijgen door den rijksgirodienst, door de uitkeerin- i 10 FEUILLETON, Een zeeroman van W. CLARK RUSSELL. „Ik heb hem óók nog gevraagd", voer zij voort, wat voor recht hij heeft om twee meuschen, die elkaar als kleine kinderen al gekend hebben, te verbieden met eikaar een praatje te houden". ,Zoo?" riep ik lachend. „En wat heeft hij u daarop wel geantwoord P" „Hij kuchte eens en werd erg rood en toen zeide hij dat een scheeps kapitein een groote macht had aan boord en dat dit maar noodig was óók, daar 't er anders slecht zou uit zien voor de passagiers, vooral voor jonge dames die zonder geleide reizen". Juist op dit oogenblik krijschte me vrouw Trevor, die ons onophoudelijk had zitten begluren, met hare knar sende stem gen van den Staat, waarop de ge meenten recht hebben, en door de uitgifte van obligatiën aan het publiek. Zooals het plan daar ligt, schijnt het veel aantrekkelijks te hebben. Doch het is slechts schijn, zegt bedoeld blad, want in werkelijkheid blijft er niet veel van over. Im mers, het plan tast het kwaad niet in den grond aan. Het kwaad is, dat de gemeenten te veel uitgeven, dat zjj smijten met het geld der belastingbetalers. Door haar onver standige loonpolitiek van vaste loonsverhoogingen in plaats van tijdelijke duurtetoeslagen, die in overeenstemming waren met den nood der tijden, zijn zij voorgegaan om den loonstandaard over de geheele arbeiderslij n te ontwrichten in die mate, dat een terugkeer tot gezondere verhoudingen zeer wordt bemoeielijkt. Bij dit alles komt nog haar weelderige werkloozen-onder- steuning. Dat alles heeft bij het geldbeleg gend publiek de overtuiging vast gezet van onverantwoordelijk ge meentelijk financieël beheer. Daar uit is te verklaren, dat bij de geld- beleggende klasse de liefhebberij voor gemeente obligatiën tot op het vriespunt gedaald is. Nu wil de heer Veenstra dit verhelpen, doch niet door de oor zaak weg te nemen, maar door een daad van technischen aard, waan door voor het publiek de noodstand minder duidelijk naar voren treedt. Een lapmiddel dus, dat bovendien slechts van tijdelijken aard zal zijn. Want wanneer men op het ver keerde pad blijft voorthollen, zal het kwaad alleen iets langer voort- „Kom eens', hier, jou lange jongen, en vertel mij eens hoe je 't hebt durven wagen die arme kleine dreumessen zoo gevaarlijk hoog in den mast te laten klauteren." Hierop hief de heer met het roode vest die, naar ik later vernam, Lepper heette, kapitein Horatio Lepper een vervaarlijk, idiotisch gelach aan. Ik deed alsof ik de zonderlinge uit- noodiging van de oude dame niet fioorde en bleef met Belle praten. //Kom hierschreeuwde de oude opnieuw. ,/Hoor je niet wat ik zeg /Stuurman Longmore", riep kapitein Bowser. Terstond verliet ik Miss Stuart en stelde mij tot zijne orders. „Je hebt al vroeger onder mij ge varen, en ik denk dus dat je de dis cipline aan boord van een schip wel kent zeide hij. „Zeker kapitein „Nu, zorg dan dat je onder je wacht aan dek met Miss Stuart niet praat." „Z er goed, kapitein." „Ik heb haar gezegd dat je verlof hebt om haar na vier uur het voori onder van de scheepsjongens te laten woekeren, voordat de bom barst. Doch dan is de toestand nog erger. De heer Veenstra pleit voor toe zicht op de gemeente financiën van de zijde der opterichten bank. Maar wie, buiten het gemeente-beheer staande, gelooft, dat dit voldoende rem zal zijn, om aan de gemeen telijke toeren op het slappe koord voor goed een einde te maken Zeker er bestaat gemeentelijke nood, en die nood dient gelenigd te worden. Maar die leniging moet aldus plaats vinden, dat de ge- meente-financiën blijvend op hech tere bazis komen. Dat kan enkel komen door bezuiniging Bezuiniging door gemeentebedrij ven in particulier bedrijf te geven met winstaandeel voor de gemeen te. Bezuiniging op het gebied der filantropie, waaraan de gemeenten tonnen uitgeven. Bezuiniging door verhooging van de arbeidsprestatie der gemeen te-werklieden. Laatdezen hun hooge loonen behouden, maar laat men langeren werktijd eischen. En hoogere arbeidsprestatie moet men niet slechts van gemeente werklieden, doch van alle werklie den eischen. Die moet niet alleen bestaan in langere werktyden, maar ook in beter werken zonder lijn- trekkerij. Hoog loon voor weinig arbeid moet beslist geweigerd wor den. Wij weten wel, dat dit alles meebrengt een tornen aan den acht- urigen arbeidsdag en- aan de vijf- enveertigurige arbeidsweek, doch daar zal het toch toe moeten komen, minister Aalberse ten spijt. Bezui niging en hoogere arbeidsprestatie, daarmee verbonden daar moet het heen. Dan zullen de belastingen zien", zeide hij, mij zoo streng aankij kend als zijne bolronde oogen het toe lieten. //De opperstuurman zal daarbij tegenwoordig zijn Pas dus op je tellen, en bedenk, dat die jonge dame onder mijne bijzondere hoede staat." „Moet ik die oude dame te woord staan, als zij mij roept, kapitein z/Neen. Maar daar zal ik een stokje bij stekeD." En nu begon hij in zijn baard tegen het oude mensch te vloeken, terwijl ik naar het andere eind van de cam pagne stapte, met een glimlach voor Belle, en doof voor eene nieuwe aan roeping van mevrouw Trevor. Op dit oogenblik werd in de kajuit de bel geluid voor het luncheon en in een oogenblik was de campagne leeg. //Ben je bij geval met juffrouw Stuart verloofd vroeg stuurman Pinch' mij, die nog de wacht op het dek had. z/Niet dat ik weet, stuurman", gaf ik ten antwoord. %Zoo Nou ze schijnt drommels gek op je te zijn! Ik had je anders al willen feliciteeren, Longmore want, waarachtig, je zoudt wel ver- keerder uit je oogen kunnen kijken. vanzelf verminderen, en dan zal de eene klasse van menschen niet langer op een andere groep woe keren, dan zal het evenwicht in de gemeente financiën vanzelf worden hersteld, en daarmede haar crediet. Wij voegen hierby, dat bezuini ging de leuze moet zijn niet enkel van de gemeenten, maar ook van het groote publiek. De heele wereld klaagt en kermt over dewerschrik- kelijke duurte. Doch als men rond kijkt op straten en in huizen, dan is men geneigd te vragenwaar over klagen al die menschen toch Zelfs de zoogenaamde armen sprei den in hun kleeding een weelde ten toon als nooit te voren. De straten wriemelen van fietsen, alsof ze geen geld kosten. In de huizen ziet men meubelen, die men alleen bij de rijken zou verwachten. Weet ge, wat tegenwoordig een won dei- is De Groene Amsterdammer zegt het zoo juist Wat 'k zag, ik zal 't myn leven [lang onthouden; Verstijfd van schrik, en van ont< [zetting strak Door wat myn starend' oogen [daar aanschouwden Een dienstmeid met een muts en [met een jak. Bevolking. 2e helft Augustus 1920. Ingekomen A Schmid, orgs! maker, Barmen, Voorstad H 101 J. M. de firnjne, 't Ia een knap stuk lading. Ik heb er nooit een knapper aan boord gehad J" Belle Stuart had er geen geheim van gemaakt, dat zij het kwartier van den derden stuurman en de scheeps jongens zou gaan bezoekenen nau welijks was dit aan de oude mevrouw Trevor ter oore gekomen, of, hoe ongeloofelijk het klinke moge zij verklaarde, dat zij mede van de partij wilde zijn. Om vier uur kwam Belle op het dek naar mij toe, en zeide tot mij, met een blos van pret en levenai lust //ZooNu gaan wij uw logies be kijken, en nu zal ik dus wel zoo vrij mogen zyn van tegen u te praten Wat een raar ding, die discipline op een schipEr is toch geen kwaad in, dunkt mij, dat oude kennissen een paar woorden met elkaar wisselen Zoo'n tiran van een scheepskapitein Daar hoorden wij de oude mevrouw Trevor kraaien. Zij kwam op de cam pagne gesukkeld en maakte zich terstond meester van kapitein Bowser's arm. Wordt vervolgd.) TOL

Krantenbank Zeeland

Volksblad | 1920 | | pagina 1