No. 73. Woensdag 8 September 1920 43® jaargang, HOE !K ALS DERDE STUURMAN VOER. 7 FEUILLETON, Dit blad verschijnt Woensdag en Zaterdag. Abonnementsprijs voor Goes 50 cent per kwartaal, voor buiten Goes f 1,50 per halt jaar franco per post, bij vooruitbetaling. ADVERTENTIËN voor Dinsdag- en Vrijdagmiddag 12 UttlP te bezorgen bij N. V, Stoom-, Boek-, Courant- en Handelsdrukkerij v.h. Firma's F. Kleeuwens Zoon en J. A. Ross. Advertentiën 10 ct. per regel. Bij contracteeren van minstens 1000 regels per jaar zeer^belangrijke reductie. Advertentiën, ais geboorte-, huwelijks-, verjarings-, doodberichten en de daarop betrekking hebbende dankbetuigingen, niet meer dan acht regels beslaande, voor den prijs van f 1, NEDERLAND. Aan Hars Majesteit de Koningin het Loo. Het gemeentebestuur van Goes biedt Uwe Majesteit op desea dag s$ne eerbiedige gelukwenschen aan (get) D. D. van den Bout, loco Burgemeester. van Baluegooijin dm Jong, Secretaris, Het Loo, 1 September 1920. Hare Majesteit de Koningin draagt mg op U WolEdalges'renga en het Bestuur Uwer Gemeente Hoogstder» aelver dank te betuigen voor de galuk wenscheu aangeboden ter gelegenheid van da hardenkisg van Hoogstder' selver geboortedagv De Adjudant van Dienst, (get) A, Ruus Duiven verloren De Ned. Alg. Bond van Postdui- venliefhebbers, afd. A (Noord-Hol land) organiseerde onlangs een wedstrijd uit Jemelle (België). Het slechte weer is voor de deelnemers een ramp geworden, want slechts 20 pCt. vaa de duiven keerden op de hokken terug. Van Alkmaar wa ren 50 deelnemers en slechts een 2-tal keerden terug. Alleen Haar lem verloor in deze vlucht ongeveer 200 duiven ook Zaandam moest vele duiven missen. Revolutionnaire vak-actie. Heel de actie van de revolution» Een zeeroman van W. CLARK RUSSELL. „Uwe ouders", zeide zij, „zullen het van mijne moeder wel erg onbe leefd hebben gevonden, dat zij na haar eerste bezoek niet terugkwam. Tk herinnerde haar nog dat ik bij u zou komen theedrinken. Maar zij wilde er niets van hooren. Zij wilde geen voet meer bij u in huis zetten, en verliet zoo spoedig mogelijk Bouville. Blijkbaar had uw verhaal jjvan dien vijver haar een ergen schrik aange jaagd." //Misschien was zij een beetje bijge- loovig z/Zij gelooide aan spoken en ver schijningen, maar wat het zonder lingste was zij was bang van per sonen die zoo iets gezien hadden. U had iets van dien aard gezien en naire vakvereeniging, waarbij met het lot van de arbeiders wordt ge speeld en zij in hun organisatie een middel worden ten dienste van lieden, die macht willen oefenen op politiek terrein, heeft zienderoogcn in sociaal opzicht gefaald en den arbeiders niets dan schade berokkend, verklaart de Standaard, Het blad noemt dan enkele feiten uit den laatsten tijd. Daar was eerst de staking der havenarbeiders, die klaarblijkelijk hoofdzakelijk een politiek doel had, hoezeer dit ook werd ontkend. De havenarbeiders, die zich tot staking leiden misleiden, hebben zeer veel ontberingen geleden, en tenslotte was de nederlaag niet te ontkomen. De ware belangen der arbeiders waren opgeofferd aan de belangen der leiders en hun plannen, die buiten het terrein der wezenlijke vak-actie lagen. Daarop volgde de z.g.n, algemeene staking in enkele openbare en andere bedrijven weer met een politiek doel ter gelegenheid van de behandeling der anti-revolutiewet. Ook hierbij werd veel schade geleden en vielen er slachtoffers. Verder kwam de uitsluiting in de bouwbedrijven, waarbij alweer het wezenlijk vakbelang werd-opgeofferd aan particuliere begeerlijkheid. Ook deze uitsluiting, die niet al leen de bouwvakarbeiders, maar heel ons volk groote schade berokkende liep op een nederlaag uit. Da revolutionnaire vakactie, die den arbeider als een middel be schouwt, kan niet anders dan hem schade berokkenen, direct en indirect. Zij dit tot leering voor de velen, die daarom was zij bang van u." z/Het is mij maar ééns gebeurd, later uooit meeren ik kan het mij niet verklaren. Het was uwe figuur in den manneschijn, en toen ik in het water viel, zag ik nog eens uw gezicht. Sedert heb ik er zelden meer aan gedacht." z/Ik wel - ik heel dikwijls", zeide het meisje. //Het was zoo iets alsof ik al dood was en u mijn geest had gezien. Dit moet ook, denk ik mijne moeder hebben voorgezweefden van daar hare huiverigheid om verder nog met u in aanraking te komen, en ons overhaaste vertrek alsof wij voor schuldeischers op den loop waren ge gaan liet zij er lachend op volgen. Wij lieten dit min of meer pijn lijke onderwerp nu glippen, en ik vertelde haar van mijne wederwaardig heden op zee, en hoe ik van de school gedrost was. Haar eigen leven was het tegendeel van avontuurlijk geweest. Zij had eerst te Leamington, daarna te Londen gewoond, waar hare moeder gestorven was. Hare moeder had altoos nog plan gehad naar de kolonie terug te keeren, doch zij verschoof het van het eene jaar op het andere, totdat zich nog laten verleiden om heil te zoeken onder haar banier. Er zijn er, naar men zegt. nog onder, die de Christelijke beginselen overigens wenschen te handhaven. De vakactie moet van een goed beginsel uitgaan dat haar de grenzen, haar gesteld, doet eerbiedigen, of zij werkt niets uit dan schade en verwoesting. De moord op korp. Vos. Vorige week diende voor het Arnhemsche Gerechtshof de zaak betreffende den moord op den 19 jarigen korporaal G. F. Th. Vos in den avond van 3i Augustus van het vorige jaar in de nabijheid van de Harskamp onder Ede. Korporaal Vos was op 3i Aug. I919 omstreeks 7 uur 's avonds per rijwiel uit Deventer, waar hij zijn verlof bij zijn ouders had doorge bracht, vertrokken om naar zijn garni zoen ia de Harskamp terug te keeren, Hij heeft dit nimmer be reikt. Twee maanden lang bleef zijn verdwijning een raadsel, eindelijk vond men zijn lijk in de buurt van Harskamp in een loopgraaf. Bij de nasporingen ontdekte men bij Harskamp een man met verwil derd uiterlijk, die op de heide een in den grond uitgegraven hol bleek te bewonen. In dit hol, waarvan de toegang gevormd werd door een met heiplaggen betimmerd luik, was allerlei huisraad aanwezig in het kamp van Harskamp gestolen, en ook voorwerpen zooals een jampotje een boterpotje, welke aan den ver> moorden korporaal toebehoorden, terwijl in de nabijheid ook diens rijwiel gevonden werd. De holbewoner, die eerst opgaf Bas te heeten, maar later toegaf het te laat was. Dit alles vertelde zij mij met lieve eenvoudige openhartigheid. Hare stem was zacht en klaar, zij was een meisje van de bovenste plank, een echte dame, zoodat ik mij in stilte verwon derde, dat zij nog geen man gevonden had. Te Plymouth aangekomen, begaven wij ons onverwijld aan boord ik om mij te melden, en Miss Stuart om hare hut in beslag te nemen. //Ziedaar uw thuis voor de eerste vier maanden, Miss Stuart" zeide ik, terwijl twee roeiers ons naar het schip brachten. //O, wat een mooi schip riep Belle. En dit mocht zij wel zeggen. Want een ranker klipperfregat had er nooit op het water gelegen, en in den gloed der ondergaande zon leek al het tuig van goud en brons en koper. Wij klommen aan boord. Kapitein Bowser, de gezagvoerder van de Glen- dower, leunde over het hek van de campagne. Ik groette hem, en hij groette de jonge dame. Het schip was al geheel zeilklaar. In het geheel voerden wij twaalf passagiers zeker niet te veel. Wind en weder dienende, Albert Smit te zijn, werd naar Ede overgebracht. Hij h?.d ïn Belling- wolde inbraak gepleegd, was na zijn arrestatie uit het arrestantenlokaal ontvlucht en toen in Duftschland gaan werken. In Nederland terug gekeerd zocht hij werk bij het Radio station te Hoog Buurlo. Toen hij daarin niet slaagde bleef hij in om geving rondzwerven. Smit heeft daarop een fantastisch verhaal ge daan over zijn ontmoeting met zekeren Sprenghoff, een Duitscher, die nooit opgespoord is kunnen worden en een persoon, die ook alleen maar in de fantasie van Smit bestaat. Deze Sprenghoff was de bewoner van het hol bij Harskamp volgens Smit en aan dezen man bracht Smit hazen, welke hij stroopte om te verkoopen. Volgens zijn ven haal heeft hij nu in den avond van 31 Aug. I919 Sprenghoff bij het kruispunt van de wegen Ugchelen- Harskamp en Hoenderlo-Buurlo onti moet, vechtende met een militair. Deze militair werd door Sprenghoff tegen den grond geslagen en Smit genoodzaakt den militair vast te houden, terwijl Sprenghoff hem handen en voeten bond. Sprenghoff nam de man op de schouders, ge lastte Smit weg te gaan deze ging en zag dat de miiitair nog spartelde. Den volgenden dag nam Spreng hoff afscheid, vertelde, dat de mili tair in de loopgraaf lag, gaf Smit het hol met inventaris cadeau en verklaarde zelf naar Duitschland te gaan, omdat het hem te warm werd. Os advocaat-generaal wees op de groote onwaarschijnlijkheid van bet klaagdes verhaal. Er is een net van aanwijzingen tegen den beklaagden, waarin deze is verstikt. Niet de my- zouden wij den volgenden ochtend reeds onder zeil gaan. Miss Stuart had geen hulp noodig. Zij sprong door de poorten toen de kapitein haar zag, kwam hij langs de campagnetrap naar beneden en stelde zich aan haar voor. Bowser was een man van vijftig, door jaren varens zoo rood geworden als een gekookte kreeft. Hij was van voor den mast naar boven geklommen, en men kon hem evenmin een man van fijne op voeding als van beslist fijne manieren. Maar hij was een goed zeeman, en een degelijk en humaan gezagvoerder. Hij had een zeer groot hoofd, en zijn verbazend vette nek lag in twee of drie plooien op den kraag van zijne jas. Zijne oogen hadden iets starends en glasachtigs, zijne gansche gelaats uitdrukking iets wezenloos. Met een breeden glimlach vroeg hij, of hij het genoegen had Miss Stuart te ontmoete» en op het bevestigende antwoord ver klaarde bij plechtig z/Dan is u de jonge dame die door uw oom onder mijne hoede is gesteld. Ik zal goed op uw passen Laat mij u uwe hut wijzen". Zij traden de kajuit binnen, en ik Oost. Door hat gemeentebestuur van Qoas werd op 31 Augustus hst volgends telegram van gelukwemch aan EL M de Kosingin gericht, waar op onderstaand antwoord wsrd ont vangen

Krantenbank Zeeland

Volksblad | 1920 | | pagina 1