No. 73.
Woensdag 8 September 1920
43® jaargang,
HOE !K ALS DERDE
STUURMAN VOER.
7 FEUILLETON,
Dit blad verschijnt Woensdag en Zaterdag.
Abonnementsprijs voor Goes 50 cent per kwartaal,
voor buiten Goes f 1,50 per halt jaar franco per post,
bij vooruitbetaling.
ADVERTENTIËN voor Dinsdag- en
Vrijdagmiddag 12 UttlP te bezorgen
bij N. V, Stoom-, Boek-, Courant- en
Handelsdrukkerij v.h. Firma's
F. Kleeuwens Zoon en J. A. Ross.
Advertentiën 10 ct. per regel.
Bij contracteeren van minstens 1000 regels per jaar
zeer^belangrijke reductie.
Advertentiën, ais geboorte-, huwelijks-, verjarings-, doodberichten en de daarop betrekking hebbende dankbetuigingen, niet meer dan acht
regels beslaande, voor den prijs van f 1,
NEDERLAND.
Aan Hars Majesteit de Koningin
het Loo.
Het gemeentebestuur van Goes
biedt Uwe Majesteit op desea dag
s$ne eerbiedige gelukwenschen aan
(get) D. D. van den Bout,
loco Burgemeester.
van Baluegooijin dm Jong,
Secretaris,
Het Loo, 1 September 1920.
Hare Majesteit de Koningin draagt
mg op U WolEdalges'renga en het
Bestuur Uwer Gemeente Hoogstder»
aelver dank te betuigen voor de galuk
wenscheu aangeboden ter gelegenheid
van da hardenkisg van Hoogstder'
selver geboortedagv
De Adjudant van Dienst,
(get) A, Ruus
Duiven verloren
De Ned. Alg. Bond van Postdui-
venliefhebbers, afd. A (Noord-Hol
land) organiseerde onlangs een
wedstrijd uit Jemelle (België). Het
slechte weer is voor de deelnemers
een ramp geworden, want slechts
20 pCt. vaa de duiven keerden op
de hokken terug. Van Alkmaar wa
ren 50 deelnemers en slechts een
2-tal keerden terug. Alleen Haar
lem verloor in deze vlucht ongeveer
200 duiven ook Zaandam moest
vele duiven missen.
Revolutionnaire vak-actie.
Heel de actie van de revolution»
Een zeeroman van
W. CLARK RUSSELL.
„Uwe ouders", zeide zij, „zullen
het van mijne moeder wel erg onbe
leefd hebben gevonden, dat zij na
haar eerste bezoek niet terugkwam.
Tk herinnerde haar nog dat ik bij u
zou komen theedrinken. Maar zij wilde
er niets van hooren. Zij wilde geen
voet meer bij u in huis zetten, en
verliet zoo spoedig mogelijk Bouville.
Blijkbaar had uw verhaal jjvan dien
vijver haar een ergen schrik aange
jaagd."
//Misschien was zij een beetje bijge-
loovig
z/Zij gelooide aan spoken en ver
schijningen, maar wat het zonder
lingste was zij was bang van per
sonen die zoo iets gezien hadden. U
had iets van dien aard gezien en
naire vakvereeniging, waarbij met
het lot van de arbeiders wordt ge
speeld en zij in hun organisatie een
middel worden ten dienste van lieden,
die macht willen oefenen op politiek
terrein, heeft zienderoogcn in sociaal
opzicht gefaald en den arbeiders
niets dan schade berokkend, verklaart
de Standaard,
Het blad noemt dan enkele feiten
uit den laatsten tijd.
Daar was eerst de staking der
havenarbeiders, die klaarblijkelijk
hoofdzakelijk een politiek doel had,
hoezeer dit ook werd ontkend.
De havenarbeiders, die zich tot
staking leiden misleiden, hebben
zeer veel ontberingen geleden, en
tenslotte was de nederlaag niet te
ontkomen.
De ware belangen der arbeiders
waren opgeofferd aan de belangen
der leiders en hun plannen, die
buiten het terrein der wezenlijke
vak-actie lagen.
Daarop volgde de z.g.n, algemeene
staking in enkele openbare en andere
bedrijven weer met een politiek doel
ter gelegenheid van de behandeling
der anti-revolutiewet. Ook hierbij
werd veel schade geleden en vielen
er slachtoffers.
Verder kwam de uitsluiting in de
bouwbedrijven, waarbij alweer het
wezenlijk vakbelang werd-opgeofferd
aan particuliere begeerlijkheid.
Ook deze uitsluiting, die niet al
leen de bouwvakarbeiders, maar heel
ons volk groote schade berokkende
liep op een nederlaag uit.
Da revolutionnaire vakactie, die
den arbeider als een middel be
schouwt, kan niet anders dan hem
schade berokkenen, direct en indirect.
Zij dit tot leering voor de velen, die
daarom was zij bang van u."
z/Het is mij maar ééns gebeurd,
later uooit meeren ik kan het mij
niet verklaren. Het was uwe figuur in
den manneschijn, en toen ik in het
water viel, zag ik nog eens uw gezicht.
Sedert heb ik er zelden meer aan
gedacht."
z/Ik wel - ik heel dikwijls", zeide
het meisje. //Het was zoo iets alsof
ik al dood was en u mijn geest had
gezien. Dit moet ook, denk ik mijne
moeder hebben voorgezweefden van
daar hare huiverigheid om verder nog
met u in aanraking te komen, en ons
overhaaste vertrek alsof wij voor
schuldeischers op den loop waren ge
gaan liet zij er lachend op volgen.
Wij lieten dit min of meer pijn
lijke onderwerp nu glippen, en ik
vertelde haar van mijne wederwaardig
heden op zee, en hoe ik van de school
gedrost was. Haar eigen leven was
het tegendeel van avontuurlijk geweest.
Zij had eerst te Leamington, daarna te
Londen gewoond, waar hare moeder
gestorven was. Hare moeder had altoos
nog plan gehad naar de kolonie terug
te keeren, doch zij verschoof het van
het eene jaar op het andere, totdat
zich nog laten verleiden om heil te
zoeken onder haar banier. Er zijn
er, naar men zegt. nog onder, die
de Christelijke beginselen overigens
wenschen te handhaven. De vakactie
moet van een goed beginsel uitgaan
dat haar de grenzen, haar gesteld,
doet eerbiedigen, of zij werkt niets
uit dan schade en verwoesting.
De moord op korp. Vos.
Vorige week diende voor het
Arnhemsche Gerechtshof de zaak
betreffende den moord op den 19
jarigen korporaal G. F. Th. Vos in
den avond van 3i Augustus van
het vorige jaar in de nabijheid van
de Harskamp onder Ede.
Korporaal Vos was op 3i Aug.
I919 omstreeks 7 uur 's avonds per
rijwiel uit Deventer, waar hij zijn
verlof bij zijn ouders had doorge
bracht, vertrokken om naar zijn garni
zoen ia de Harskamp terug te
keeren, Hij heeft dit nimmer be
reikt. Twee maanden lang bleef zijn
verdwijning een raadsel, eindelijk
vond men zijn lijk in de buurt van
Harskamp in een loopgraaf.
Bij de nasporingen ontdekte men
bij Harskamp een man met verwil
derd uiterlijk, die op de heide een
in den grond uitgegraven hol bleek
te bewonen. In dit hol, waarvan de
toegang gevormd werd door een
met heiplaggen betimmerd luik, was
allerlei huisraad aanwezig in het
kamp van Harskamp gestolen, en
ook voorwerpen zooals een jampotje
een boterpotje, welke aan den ver>
moorden korporaal toebehoorden,
terwijl in de nabijheid ook diens
rijwiel gevonden werd.
De holbewoner, die eerst opgaf
Bas te heeten, maar later toegaf
het te laat was.
Dit alles vertelde zij mij met lieve
eenvoudige openhartigheid. Hare stem
was zacht en klaar, zij was een meisje
van de bovenste plank, een echte
dame, zoodat ik mij in stilte verwon
derde, dat zij nog geen man gevonden
had.
Te Plymouth aangekomen, begaven
wij ons onverwijld aan boord ik
om mij te melden, en Miss Stuart om
hare hut in beslag te nemen.
//Ziedaar uw thuis voor de eerste
vier maanden, Miss Stuart" zeide ik,
terwijl twee roeiers ons naar het schip
brachten.
//O, wat een mooi schip riep
Belle. En dit mocht zij wel zeggen.
Want een ranker klipperfregat had er
nooit op het water gelegen, en in den
gloed der ondergaande zon leek al het
tuig van goud en brons en koper.
Wij klommen aan boord. Kapitein
Bowser, de gezagvoerder van de Glen-
dower, leunde over het hek van de
campagne. Ik groette hem, en hij
groette de jonge dame. Het schip was
al geheel zeilklaar. In het geheel
voerden wij twaalf passagiers zeker
niet te veel. Wind en weder dienende,
Albert Smit te zijn, werd naar Ede
overgebracht. Hij h?.d ïn Belling-
wolde inbraak gepleegd, was na zijn
arrestatie uit het arrestantenlokaal
ontvlucht en toen in Duftschland
gaan werken. In Nederland terug
gekeerd zocht hij werk bij het Radio
station te Hoog Buurlo. Toen hij
daarin niet slaagde bleef hij in om
geving rondzwerven. Smit heeft
daarop een fantastisch verhaal ge
daan over zijn ontmoeting met
zekeren Sprenghoff, een Duitscher,
die nooit opgespoord is kunnen
worden en een persoon, die ook
alleen maar in de fantasie van Smit
bestaat. Deze Sprenghoff was de
bewoner van het hol bij Harskamp
volgens Smit en aan dezen man
bracht Smit hazen, welke hij stroopte
om te verkoopen. Volgens zijn ven
haal heeft hij nu in den avond van
31 Aug. I919 Sprenghoff bij het
kruispunt van de wegen Ugchelen-
Harskamp en Hoenderlo-Buurlo onti
moet, vechtende met een militair.
Deze militair werd door Sprenghoff
tegen den grond geslagen en Smit
genoodzaakt den militair vast te
houden, terwijl Sprenghoff hem
handen en voeten bond. Sprenghoff
nam de man op de schouders, ge
lastte Smit weg te gaan deze ging
en zag dat de miiitair nog spartelde.
Den volgenden dag nam Spreng
hoff afscheid, vertelde, dat de mili
tair in de loopgraaf lag, gaf Smit
het hol met inventaris cadeau en
verklaarde zelf naar Duitschland te
gaan, omdat het hem te warm werd.
Os advocaat-generaal wees op de
groote onwaarschijnlijkheid van bet
klaagdes verhaal. Er is een net van
aanwijzingen tegen den beklaagden,
waarin deze is verstikt. Niet de my-
zouden wij den volgenden ochtend
reeds onder zeil gaan.
Miss Stuart had geen hulp noodig.
Zij sprong door de poorten toen de
kapitein haar zag, kwam hij langs de
campagnetrap naar beneden en stelde
zich aan haar voor. Bowser was een
man van vijftig, door jaren varens
zoo rood geworden als een gekookte
kreeft. Hij was van voor den mast
naar boven geklommen, en men kon
hem evenmin een man van fijne op
voeding als van beslist fijne manieren.
Maar hij was een goed zeeman, en een
degelijk en humaan gezagvoerder. Hij
had een zeer groot hoofd, en zijn
verbazend vette nek lag in twee of
drie plooien op den kraag van zijne
jas. Zijne oogen hadden iets starends
en glasachtigs, zijne gansche gelaats
uitdrukking iets wezenloos. Met een
breeden glimlach vroeg hij, of hij het
genoegen had Miss Stuart te ontmoete»
en op het bevestigende antwoord ver
klaarde bij plechtig
z/Dan is u de jonge dame die door
uw oom onder mijne hoede is gesteld.
Ik zal goed op uw passen Laat
mij u uwe hut wijzen".
Zij traden de kajuit binnen, en ik
Oost. Door hat gemeentebestuur
van Qoas werd op 31 Augustus hst
volgends telegram van gelukwemch
aan EL M de Kosingin gericht, waar
op onderstaand antwoord wsrd ont
vangen