voor het erkend noodzakelijke be hoeft geofferd te worden, ook tot het herstel van het verdwenen volks vertrouwen in zijn dan d mocratisch leger kan bijdragen, zou de moreele waarde beteekeaea. Militair beleid is, thans minder daa ooit, eea uitsluitend nationale zaak. Het richt zich rechtstreeks tot »het buitenland" d. S. tot het overige deel der wereld, waarmede de Vol- keabonds-orgaaisatie, komt zij tot ontwikkeling, elk land steeds nauwer in contact brengt. Onze lcger-politiek van vandaag is, welke richting zij ook neemt, eea nadrukkelijke con fessie aan de gansche wereld, een duidelijke uitspraak, een ondubbel zinnige demonstratie. Zij doet ons stelliug nemen, vóór of tegen, ter verdediging of ter afwesing van de reconstructie der wereld-samenleving is democratischdaternatioBalea zin. in verbinding te steilen houders, die genegen zijn, hun melkproductie, zoowel 's zomers als 's winters aan dat, bureau te leveren. I met vee- zij o, De duurte. Het bestuur van den Landelijke» Bond tot bestrijding vaa de duu?te heeft aan den tijdelijkea voorzitter van den Ministerraad eea schrijven gericht, waarin wordt betoogd, dat tan aanzien van de verbooging der prijzen van eerste levensbehoeften verandering ten goede slechts]moge- lijk zal zijn, indien door de Rtgee- ring maximum prijzen worden vast gesteld voor de noodzakelijke levens behoeften en deze prijzen ^worden bepaald Sn overleg zoowel met pro ducenten ais consumenten. Het spinnewiel ia eere hersteld 1 Ondanks het feit, dat fde ruwe schapenwol ia prijs «s gedaald, ja btjaa niet verkoopbaar is, blijven de wollen garens peperduur. En wat ziet mee thans in Fries- land's Zuid-Westhoek De met stof bedekte en half vermolmde spinne wielen worden van de zolders ge haald, eea enkele schafte zich zelfs een nieuw aan en.... men spfat er weer z'n eigen wollen garen, dat wel iets ruwer is, maar veel goed- kooper. Het is echter een vreemd contrast, als men het moderne vliegtuig eis het middeleeuwsche spinwiel tege lijkertijd boort snoire/?. De gemeente melkleveranciersterj Door de gemeente Maastricht worden plannen beraamd, om het daarheen te leiden,'dat melkvoor- zienicg voor die stad in de toekomst verzekerd zal zijn. Het gemeentelijk duurte-bureau is opgedragen, zich over welke ik mij voor de rest niet kan en niet wil uitlaten. Naar ik later te weten kwam, floreerden en toen te Bouvilleeen aantal Engelsche spiritisten Tot dezen behoorde ook mevrouw Stuart. Mijne moeder was insgelijks wel geneigd om er aan mee te doen doch mijn vader met zijn onverbeterlijk scepti cisme weerhield haar. Zooveel is zeker, dat de verschijning, indien het eene verschijning was hoe kan ik weten wat het was en wat anders zou het hebben kunnen zij a ook op haar gemoed eene tamelijk sterke nawerking had. Dienzelfden avond nog, aan tafel, zoo herinner ik mij kwam zij weer op het onderwerp terug en ver klaarde zich overtuigd te houden dat iets méér dan eene toevallige gelijkei nis in het spel moest zijn. ,/Ik zou kunnen gelooven77, zeide zij, ,/dat hetgeen de jongen dien avond zag een gezichtsbedrog was, en het visioen van den volgenden dag een herinnering van het eerste. Maar hoe kan je de gelijkenis verklaren tusschen de gelaatstrekken van de kleine en die van het visioen ?77 „De eene hersenschim over de andere-7 zeide mijn vader. Luchtpostdienst. Met iflgaag van l September zal i bij wijze vaa proef een luch postdienst wordeu iugesteid van Amsterdam over Bremen Hamburg—Malmö, waarmede 's Maandags 's Woensdags en 's Vrijdag briefpost voor Duitsch- land en Zweden zal worden verzonden Met den namiddagdienst van Amsterdam naar Londen zal voor het opnemen van de post op werk dag een tusschenlandig plaats hebban- te Rotterdam. Het bijzonder recht voor het luchtvervoer bedraagt voor Duitsch- lasd 15 cent en voor Zweden 25 cent per 2oo gram. Bij-ia trouwen Hoe de messchea ia Drente vroe ger zich wisten te redden ten op-, zichte vaa de huisvesting, blijkt hieruit, dat de gehuwde echtparen veelal bij hun ouders bleven in wonen, om dan samen your ge meenschappelijke rekeuing het be drijf voort te zetten. Men sprak dan van „bij-fn trouwen" zegt de Ass. Crt. Dit bij-la trouwen kwam in den laatsten tijd ja verval. Jonge echt paren vingen zelf een bedrijf aa«. Doch nu de tijden veranderen, nu het bouwen van wonisgen zoo kost baar en het laad zoo duur is ge worden, vereecigen zfch de oude en jonge echtparen weer op oudvader- lijke wijze tot één gezin, waarvan men thans vele voorbeelden ziet. De geztnaea worden daardoor wel grooter, maar bij ade thans heer- schende duurte blijkt toch, dat een groot gezin goedkooper 1 eft das twee kleinere gezinnen. Dus herleeft het bij-in trouwen in Drente. Een moedige luch.treizfgster Menigeen zal zich bij -jast ruwe, buiige weer vaa eenige dagen ge leden hebben afgevraagd, of ia zulk weer de iuchtverbiftdisg van Neder land naar Engeland kon worden gehandhaafd. De meeafagen der deskundigen van de Koninklijke Luchtvaart: Maatschappij Hepen zelfs uit een. Als bijzonderheid kan wor den gemeld, dat op eea dier buiige dagen de K. L. M. werd opgebeld door.... een dame, die vroeg, of zij met twee kinderen per luchtexpress naar den overkant kon. Er werd toegestemd en zoo vertrok j.l. Zon- „Dat is gemakkelijk gezegd/7, wierp mijne moeder tegea, „Maar voor mij kan er wel iets diepers achter steken. Het heeft er veel van, of het leven van die twee kinderen met elkaar in eenig verband stond77. „Bakerpraatjes !77 bromde mijn vader, en hij nam zijne courant weder op. Mijn vader fotografeerde voort zoni der, zich door mislukte proefnemingen te laten ontmoedigen. Na verloop van eenige weken meende hij 't zóóver gebracht te hebben, dat hij nu met alle vertrouwen op een beteren uitslag zijne vrienden en kennissen weer eens voor zich kon laten zitten. Tot die vrienden en kermissen behoorde, gelijk reeds gezegd, ook graaf Pomade. Doch onverklaarbaar genoeg dit goede en vermakelijke mannetje had zich lang niet bij ons vertoond. Het was of hij zich onzichtbaar maakte. Men zag hem op velden noch wegen. Zoo besloten dan mijne ouders, hem maar eens op het eten te noodigen. Want voor de bekoringen van een goede tafel was de graaf gansch niet ongevoelig. Hij kwam hij at hij praatte. Maar het was duidelijk, dat er iets met hem niet in orde was dat er dag de vlieger Pochard van Schiphol, met twee dreumessen van 3 ea 2 jaar ejn hua moeder aan boord. Degenen, die al veel ervariag hadden op het gebied der luchtvaart, hebben ditmaal het vliegtuig nagestaard met bewondering voor den moed dier vrouw en haar vertrouwen in de vliegtechniek. Met begrijpelijk en thousiasme werd het drietal radiotele- grafisch gevolgd. Het is behouden aangekomen. Graanprijzen 1 Den Minister vaa Landbouw is verweten dat hij de graanprijzen wil opvoeren tot dea wereldmarkt prijs. Naar aanleiding hiervan kan worden meegedeeld, dat er geen andere mogelijkheden bestaat dac dat het graan tegen des wereld marktprijs wordt aangekocht. Immers de tarweproductie vaa ons laad is zoo klein, dat deze slechts voldoen de zou zijn om 1/2 maand a 2 maanden in ouze beboette» te voor zie». Het grootste deel van de tarwe voor onze broodvoorziening moet dus wel in het buitenland worden aangekocht Nu waren vroe ger de vrije vrachten belangrijk booger dan de vrachten vaa gere- quireerde schepen. Do Minister was toea derhalve ia staat, door schepen voor hetgraaravervoer te requSreeren, de tarwe hier te lande beneden den wereidprijs aan te voeren. Tbasss echter zija de vrije vrachten zelfs 1-ger dan de op de wet gebaseerde vrachten van gerequireerde schepen. Daaruit volgt, dat het graan, dat vhaas aankomt, moet geleverd wor den tegen den wereidprijs en het wittebrood slechts dan goedkooper zou kunnen worden verstrekt, in dien de Minister de beschikking had over een door de Staten-Generaal toegestaan credict. De bruinbrooda verstrekking geschiedt inderdaad beneden dea wereidprijs doch op koster» vaa de schatkist. Met de rogge staat de zaï k hier anders. De roggeproductie hier te laad is grooter dan de consumptie. Dientengevolee kan de Minister, door den uitvoer van rogge te ver bieden of te beperken, op des prijs ■van den rogge en daardoor van het roggebrood invloed uitoefe nen. Ten aanzien van de tarwe echter is dit niet mogelijk. UIT DEK VIIEEM.DE, Draadlooze noodsignalen op de schepen. Bij vele schipbreuken was het aan een worm aan zijn hart knaagde. In den loop van het gesprek vroeg moeder, hem heel zonder opzet of hij in den laatsten tijd ook iets van mevrouw Stuart had gehoord. Hiermede bleek zij de gevoelige snaar te hebben aangeroerd. Gra?f Pomade legde vork en mes neer, liet zijn hoofd hangen en zuchtte „Weg". „Wat? riep mijne moeder. „Weg „Ja, mevrouw. Zij heeft Bouville verlaten." „Wanneer „Een dag of tien geleden." „Waarheenj?" vroeg mijn vader. „Naar Engeland. En verder was haar plan, met haar dochtertje naar Australië terug te keeren." „Is 't mogelijk !'6 riep mijne moeder. „En weet u ook de reden van dit plotselinge vertrek Graaf Pomade maakte een geheim zinnig gebaar. „Wat zal ik u zeggen mevrouw Er schijnt iets te zijn voorgevallen, dat haar een schok 'heeft gegeven, hare gemoedsrust heeft verstoord. Het ware weet ik er echter niet van. Zij de draadlooze telegrafie te flanken, dat zeer snel hulp kwam opdagen om de schipbreukelingen te redden. Opdat de noodsignalen te allen tijde door in «de nabijheid zijnde schepen werden opgevangen, is 't noodzakelijk dat de marconist op die schepen onafgebroken aan het opvaogtoestel zit. Op het oogenblik heeft dit slechts op de greotere passagiersschepen plaats, waardoor de noodkreten om hulp dikwijls door in de nabijheid zijnde schepen niet worden opgemerkt, hetgeen verlies vaa menschecleveBS tot gevolg heeft. Men heeft voorgesteld om als fui ternationale regeling voor te schrijd ven, dat aan boord van die schepen zich twee marconisten moeten bei vinden, die elkaar regelmatig aflossen doch dat ontmeet vooral in de klei< nere vrachtvaart bezwaren, ia verband met ds verhooging der bedrijfskosi ten. Volgeos den thans geldenden regel woTdt gevaren met één tele grafist, die ep bepaalde uren van des dag, totaal gedurende 8 a 10 uren, aan het opvangtoestel zit. Gedurende de overblijvende 16 a 14 uren van het etmaal worden even- tueele noodsignalen dus «iet opgei vangen ea wordt de kans op redding van schipbreukelingen zeer vermin 1 derd. Volgens eea bericht in het „Zeit- schrift des Vereins deutscher Inge nieurs" is de maatschappij Telefun- keo er ia geslaagd een automatische inrichting te construeeren, waardoor het mogelijk is, de tegenwoordig geldende regel te blijven volgen en ia noodgevallen aan de ontvangtoe stellen een alarmschei in werking wordt gebracht. De moeilijkheid om te voorkomen dat die alarmschei bij andere seinen of bij luchtstcrfngen in werking treedt, heeft men opgelost door de noodsignalen (S.O.S.save our souls) door een op bijzondere wijze ee automatisch werkende sleutel te doen geves, waardoor ze veel nauw keuriger dan uit de hand zijn afge meten. Hierop is bij den ontvanger een afzonderlijk resonaatie-relais af gestemd mei tnsschenvoeging van een versterker. Dit relaas ..reageert alleen op het noodsignaal en niet op alle andere teekens of luchistodagea. Het relais schakelt bij aanspreken van het scheisignaa! in, zoodat het waan schuwingssein gehoord wordt. Nood. zaak is hierbij, dat alle schepen ook vaa eea automatischen seinsleutel worden voorzien, hetgeen dan ook heeft het mij niet willen zeggen". Mijne ouders keken elkander eens véelbeteekenend aan, en mijne moeder, na haar leedwezen te hebben betuigd over het. verlies van eene lieve beken de, bracht het gesprek op iets anders. Ik wil den lezer nu niet bezig houden met een relaas van mime kostschooljarea in Engeland noch van mijn drossennog zelfs van mijn eerste, mijne tweede en mijne derde reis alsj scheepsjongen. Ik verplaats hem liever ineeus naar het meer be langrijke tijdperk, dat ik intrad toen ik met den rang van derde-stuurman -mijne vierde reis ging ondernemen. Mijne ouders, die van Bouville al lang genoeg hadden gekregen, woon den toen, gezond en wel, te Ham mersmith. Mijn schip was de Glendower, een mooie klipper von 1320 ton. Wegens een verkoudheid was ik te Londen niet aan boord kunnen gaan en schreef das aan de reeders dat ik te Ply mouth op het appèl zou verschijnen. Wordt vervolgd

Krantenbank Zeeland

Volksblad | 1920 | | pagina 2