No, 70,
Jaargang,
Zaterdag 28 Augustus 1920
4 FEUILLETfl Mc
HOK IK ALS DIB DE
STUURMAN VOED,
Redenen tot blijdschap.
Dit blad verschijnt Woensdag en Zaterdag.
Abonnementsprijs voor Goes 5° C8B* Pef kwartaal,
voor buiten Goes f 1,50 per hall jaar franco per post,
bij vooruitbetaling.
ADVERTENTIËN voor Dinsdag- en
Vrijdagmiddag 12 UEGP te bezorgen
bij N. V, Stoom-, Boek-, Courant- en
Handelsdrukkerij v.h. Firma's
F. Kleeuwens Zoo» en J. A. Ross.
Advertentiën 10 ct. per regel.
Bij contracteeren van minstens 1000 regels per jaar
zeer belangrijke reductie.
Advertentiën, ais geboorte-
huwelijks-, verjarings-, doodberichten ea de daarop betrekking hebbende dankbetuigingen, niet meer dan acht
regels beslaande, voor den prp van f I,
kZiSSSESL wygffr qggassa
't Was een heuglijk bericht, c!at
deze week uit België kwam de
heer Ilijmans heeft ontslag gene
men als minister van Buitenland-
sche Zaken. Want Hij mans was
de groote Belgische stokebrand, die
langs rechte en kromme wegen
ging, om te beproeven, of hij niet
eenige brokken uit het Nederland-
sche land- en zeegebied kon los
wringen ten bate van België. Hij
was tegelijk de hartstochtelijke
voorvechter, om een militair ver
bond met Frankrijk te sluiten, op
dat hij daarna ons zou kunnen
bedreigen, met Fransche tusschen-
komst, als wij ons niet goedschiks
een deel van ons gebied lieten
ontstelen. Wij durven wel zeggen,
dat hij het was, die elke toenade
ring tusschen België en Nederland
onmogelijk maakte. Nu weten wij
wel, dat er nog vele annexionisten
in België zijn, maar we weten ook
dat die hun voornaamste kracht
putten uit de stille en de openlijke
ondersteuning van den minister van
Buitenlandsche Zaken Wij zijn
ervan'overtuigd, dat Hijmans, vooral
als hij eenmaal dat verbond met
Frankrijk had gesloten, tegen een
oorlog met Nederland niet zou heb
ben opgezien, zelfs al wist hij dat
het grootste deel van het Belgische
volk niets van zoo'n oorlog zou
willen weten. Want och, een volk
heeft nog zoo weinig intebrengen,
als zijn regeerders hun zin wilien
doordrijven Het heeft wel haast
geen ander middel, om zich daar
tegen te verzetten, dan revolutie
en hiertoe komt het niet zoo gauw.
Een zeeroman van
W. CLARK RUSSELL.
„Zij is het meisje dat ik in den vijver
zag", herhaalde ik, half snikkend.
„Wie? Hij bedoelt toch niet mijne
Belle riep mevrouw Stuart.
//De jongen snoept te veel", viel
mijne vader in. //Hij is letterlijk ver
slaafd aan zekere afschuwelijke lekkernij,
die een oud wijf, dat hier in de buurt
een snoeptafeltje houdt, uit slechte
stroop en ranzige boter fabriceert. Zijne
maag is daardoor voortdurend van
streek, en bet spook dat hij gezien heeft,
is een product van eene overmaat van
kussentjes.*
Ik heb van de week heelemaal niet
gesnoept zoo protesteerde ik huilend.
z/Maar wat heeft hij dan gezien
Wat is dat Wat heeft mijne Belle met
dien vijver te maken vroeg mevrouw
Stuart, op een toon, die, indien ik
Verleden week zeiden we, niet
al te veel vrees te koesteren voor
den uitslag van zulk een oorlog,
als wij dien met België alleen te
voeren zouden hebben. Maar niet
temin zou hij geweldig groote
offers aan menschenlevens en aan
geld van ons eischen. En al zouden
we, wanneer het moest, bereid zijn
die offers te brengen, het is toch
oneindig beter, dat ze niet gebracht
behoeven te worden En waar dan
de heer Hij mans als minister voor
ons een voortdurend gevaar was,
daar moeten we ons wel van harte
verheugen over zijn verdwijning.
Wie zijn opvolger zal zijn, weten
we niet. Of misschien het geheele
Belgische ministerie uiteenvallen
zal, weten we evenmin en ook
niet, wat er nog van het verbond
met Frankrijk zal terechtkomen.
Be Vlamingen zijn hier sterk tegen,
de Walen even sterk ervoor. We
zullen dus maar kalm afwachten.
De oorzaak van Hijmans ontslag
geeft ons minder reden tot verheu
genis, In 't kort komt die hierop
neerer bestaat in België een
kwestie, of men wapens en muni
tie, voor Polen bestemd, zal laten
door- en uitvoeren, ja of neen. Die
wapens en munitie kwamen hoofd
zakelijk uit Frankrijk en zouden,
na hun doorvoer door België, te
Antwerpen ingescheept worden, om
dan over zee naar Polen te worden
gebracht, waar ze zouden gebruikt
worden in den oorlog tegen de
Russische bolsjewieken. Nu was
Hij mans als groot vriend van
Frankrijk ervoor, om dien door- en
uitvoer toetestaan, doch de meer
derheid in het Belgische ministerie
met den socialistischen minister
■■■■«■■BBggMMMM—B—B—3E3
ouder ware geweest, mij zou hebben
bewezen dat deze dame erg bijgeloovig
was.
z/Och, er is bij ons in den tuin een
vijver", antwoordde mijne moeder
„tn Walter verbeeldde zich eenigen tijd
geleden dat hij op een voetstuk in het
midden daarvan eene witte gedaante
had zien staan."
z/Die geleek op mijne Belle vroeg
mevrouw Stuart, met overholen schrik.
z/Ja", antwoordde ik. //Volmaakt
dezelfde alleen grooter."
Hoe// vreemd hoe verbazend
vreemd riep mevrouw Stuart, na mij
eeaige oogenblikken vervaard te hebben
aangestaard. //Kom eens dichter bij en
kijk mijne Belle eens goed aan of
zij er weïkelijk op gelijkt
z/Dat kan ik [zóó wel zien", zeide
ik, bij mijne moeder blijvende,
z/Het is inderdaad vreemd//, zeide
mijne moeder, op min of meer myste-
rieusen toon, //dat Walter niet alleen
die verschijning 's avonds op het voet
stuk zag, maar dat hij haar den vol
genden dag ook in het water meende
te zien, toen hij er in gevallen en bijna
verdronken was."
Mevrouw Stuart ademde diep en
Van der Velde aan de spits, was
er krachtig tegen. En omdat Hij
mans op dit punt de vlag moest
strijken, waardoor de vrees hem
wel zal hebben bekropen, dat hij
en zijn land de vriendschap van
Frankrijk zouden verliezen, nam hij
ontslag.
De meerderheid der Belgische
regeering blijft bij haar besluit,
dat van België uit geen wapens en
munitie naar Polen gezonden zul
len worden. Zoogenaamd wil die
regeering neutraal blijven in den
strijd tusschen Polen en Russen.
Maar men heeft er nooit een
schending der neutraliteit in gezien,
dat uit een neutraal land oorlogs-
benoodigdheden aan een der strij
dende partyen werden gezonden.
Toen Amerika nog neutraal was in
den wereldoorlog, leverde het ook
aan de geallieerden zulke benoo-
digdheden, en wel op groote schaal.
Wij zien in die weigering van Bel
gië in hoofdzaak den afkeer der
socialisten, om den Russischen
bolsjewieken afbreuk te doen, al
wordt dit van Belgische zijde ook
ontkend. En onze persoonlijke voor
keur gaat wel zoover, dat wij al
het mogelijke zouden willen doen
en toelaten, om dien bolsjewieken
juist een zoo groot mogelijke af
breuk te doen. Want eiken dag
komen er bewjjzen temeer, dat het
bolsjewisme is een stelsel van ver
drukking en uitputting, zonder
voorbeeld in de geschiedenis. Hoe
eerder dan ook dit stelsel vernie
tigd is, hoe beter. Daarom verblijdt
het ons in de hoogste mate, dat de
Polen met de hulp van Fransche
officieren aan de roode Russische
legers geweldige slagen toebrengen.
herhaalde
z/Hoe zonderling hoe zonderling
Ben je er wel zeker van, dat Ket niet
het gezicht van een kleinen jongen
was
,/Neen", antwoordde ik//het was
eene vrouw, net precies als dat meisje
daar, maar grooter" !en opnieuw
wees ik, met bevende hand, naar het
kind op de sofa.
//Zóó iets wonderlijks heb ik nog
nooit gehoord zeide mevrouw Stuart,
met een blik naar haar dochtertje, dat,
met de voetjes van den vloer, naast
de moeder zat en mij aanstaarde met
volmaakt dezelfde gelaatsuitdrukking
als die van het fantasma, overigens
maar half begrijpende dat zij het on
derwerp van het gesprek uitmaakte.
z/De zaak is heel gemakkelijk te
verklaren", viel mijn vader in. //Een
jongen, die aan indigestie lijdt, loopt
's avonds bij maneschijn alleen door
den tuin, en meent een spook te zien.
Het verwondert mij, dat hij er geen
twintig zag t De indruk, dien hij er
vau krijgt, is zóó levendig, dat den
volgenden dag, als hij in het water
valt en zinkt, zijn brein het beeld van
den vorigen avond reproduceert. Mij
Reeds nu worden de Polen door
hun Engelsche en Amerikaansche
vrienden gewaarschuwd, om niet
te overmoedig te worden en de
Russen niet te willen vervolgen tot
buiten de Poolsche grenzen. Wy
voor ons achten die waarschuwing
in dezen vorm een fout der Engel-
schen en Amerikanen. Laat de
Polen, als zij er gelegenheid toe
krijgen, de Russen vervolgen en
verslaan, zoover zij kunnen, al was
het tot in het hart van Rusland,
al was het tot Moskou toe. Het
Russische volk, dat de dwingelandij
en de verdrukking door de bende
van Lenin van harte moe is, zou
dan des te meer juichen. Want het
is een groote onwaarheid, dat dit
volk met vuur den oorlog tegen
Polen is begonnen, het is door de
bolsjewistische tirannen tot dien
oorlog gedwongen.
Alleen deze waarschuwing zou
tot de Polen gericht kunnen worden,
als ge de roode legers geheel hebt
vernietigd en het Russische volk
van zijn onderdrukkers hebt bevrijd,
weest dan tevreden met uw eigen
land en begeert geen stukken van
Rusland erbij. Trekt dan uw legers
binnen uw eigen grenzen terug.
Maar tot zoolang geen genade voor
wie geen genade ooit hebben gekend
NEDERLAND.
dunkt dieper behoeven wij het niet
te zoeken
z/Heb je ooit wel eens van den jonge
heer Walter gedroomd, Belle vroeg
mevrouw Stuart.
//Neen, moê", antwoordde het meisje.
z/Heb je hem vroeger wel eens ge
zien
„Neen."
„Heb jij haar vroeger wel eens ge
zien vroeg zij nu aan jjmij.
„Nooit vóór dien avond", ant
woordde ik.
„Het is vreemd, vreemd herhaal
de mevrouw Stuart.... „Hoe oud is
Walter en zij keek mii aan met
een zonderlingen blik, als, alsof ik
eene mummie of een Aziatisch afgods
beeld of iets van dien aard geweest
ware.
Hij wordt in Eebruari acht", ant
woordde mijne moeder.
z/Dus zes maanden ouder dan Belle...,
Kijk mijn dochtertje nog eens goed
aan, Walter enj zeg mij dan of je
nog dezelfde gelijkenis ziet, als toen
je zoo even hier in de kamer kwam."
„Net dezelfde", antwoordde ik.
„Kom eens wat dichter bij haar
Je bent toch niet bang voor dat spook
Goes. Op a.s. Diasdag 3i Augusi
tus bij gelegenheid van den 40sten
jaardag van H. M. de Koningin
hoopt de harmonie „Euphooia* een
volksconcert te geven op de tent op
de Groote Markt, het programma
luidtWilhelmus, Zeeuwsch Volks
lied, Vieux Camerades, Feike, Une