No, 70, Jaargang, Zaterdag 28 Augustus 1920 4 FEUILLETfl Mc HOK IK ALS DIB DE STUURMAN VOED, Redenen tot blijdschap. Dit blad verschijnt Woensdag en Zaterdag. Abonnementsprijs voor Goes 5° C8B* Pef kwartaal, voor buiten Goes f 1,50 per hall jaar franco per post, bij vooruitbetaling. ADVERTENTIËN voor Dinsdag- en Vrijdagmiddag 12 UEGP te bezorgen bij N. V, Stoom-, Boek-, Courant- en Handelsdrukkerij v.h. Firma's F. Kleeuwens Zoo» en J. A. Ross. Advertentiën 10 ct. per regel. Bij contracteeren van minstens 1000 regels per jaar zeer belangrijke reductie. Advertentiën, ais geboorte- huwelijks-, verjarings-, doodberichten ea de daarop betrekking hebbende dankbetuigingen, niet meer dan acht regels beslaande, voor den prp van f I, kZiSSSESL wygffr qggassa 't Was een heuglijk bericht, c!at deze week uit België kwam de heer Ilijmans heeft ontslag gene men als minister van Buitenland- sche Zaken. Want Hij mans was de groote Belgische stokebrand, die langs rechte en kromme wegen ging, om te beproeven, of hij niet eenige brokken uit het Nederland- sche land- en zeegebied kon los wringen ten bate van België. Hij was tegelijk de hartstochtelijke voorvechter, om een militair ver bond met Frankrijk te sluiten, op dat hij daarna ons zou kunnen bedreigen, met Fransche tusschen- komst, als wij ons niet goedschiks een deel van ons gebied lieten ontstelen. Wij durven wel zeggen, dat hij het was, die elke toenade ring tusschen België en Nederland onmogelijk maakte. Nu weten wij wel, dat er nog vele annexionisten in België zijn, maar we weten ook dat die hun voornaamste kracht putten uit de stille en de openlijke ondersteuning van den minister van Buitenlandsche Zaken Wij zijn ervan'overtuigd, dat Hijmans, vooral als hij eenmaal dat verbond met Frankrijk had gesloten, tegen een oorlog met Nederland niet zou heb ben opgezien, zelfs al wist hij dat het grootste deel van het Belgische volk niets van zoo'n oorlog zou willen weten. Want och, een volk heeft nog zoo weinig intebrengen, als zijn regeerders hun zin wilien doordrijven Het heeft wel haast geen ander middel, om zich daar tegen te verzetten, dan revolutie en hiertoe komt het niet zoo gauw. Een zeeroman van W. CLARK RUSSELL. „Zij is het meisje dat ik in den vijver zag", herhaalde ik, half snikkend. „Wie? Hij bedoelt toch niet mijne Belle riep mevrouw Stuart. //De jongen snoept te veel", viel mijne vader in. //Hij is letterlijk ver slaafd aan zekere afschuwelijke lekkernij, die een oud wijf, dat hier in de buurt een snoeptafeltje houdt, uit slechte stroop en ranzige boter fabriceert. Zijne maag is daardoor voortdurend van streek, en bet spook dat hij gezien heeft, is een product van eene overmaat van kussentjes.* Ik heb van de week heelemaal niet gesnoept zoo protesteerde ik huilend. z/Maar wat heeft hij dan gezien Wat is dat Wat heeft mijne Belle met dien vijver te maken vroeg mevrouw Stuart, op een toon, die, indien ik Verleden week zeiden we, niet al te veel vrees te koesteren voor den uitslag van zulk een oorlog, als wij dien met België alleen te voeren zouden hebben. Maar niet temin zou hij geweldig groote offers aan menschenlevens en aan geld van ons eischen. En al zouden we, wanneer het moest, bereid zijn die offers te brengen, het is toch oneindig beter, dat ze niet gebracht behoeven te worden En waar dan de heer Hij mans als minister voor ons een voortdurend gevaar was, daar moeten we ons wel van harte verheugen over zijn verdwijning. Wie zijn opvolger zal zijn, weten we niet. Of misschien het geheele Belgische ministerie uiteenvallen zal, weten we evenmin en ook niet, wat er nog van het verbond met Frankrijk zal terechtkomen. Be Vlamingen zijn hier sterk tegen, de Walen even sterk ervoor. We zullen dus maar kalm afwachten. De oorzaak van Hijmans ontslag geeft ons minder reden tot verheu genis, In 't kort komt die hierop neerer bestaat in België een kwestie, of men wapens en muni tie, voor Polen bestemd, zal laten door- en uitvoeren, ja of neen. Die wapens en munitie kwamen hoofd zakelijk uit Frankrijk en zouden, na hun doorvoer door België, te Antwerpen ingescheept worden, om dan over zee naar Polen te worden gebracht, waar ze zouden gebruikt worden in den oorlog tegen de Russische bolsjewieken. Nu was Hij mans als groot vriend van Frankrijk ervoor, om dien door- en uitvoer toetestaan, doch de meer derheid in het Belgische ministerie met den socialistischen minister ■■■■«■■BBggMMMM—B—B—3E3 ouder ware geweest, mij zou hebben bewezen dat deze dame erg bijgeloovig was. z/Och, er is bij ons in den tuin een vijver", antwoordde mijne moeder „tn Walter verbeeldde zich eenigen tijd geleden dat hij op een voetstuk in het midden daarvan eene witte gedaante had zien staan." z/Die geleek op mijne Belle vroeg mevrouw Stuart, met overholen schrik. z/Ja", antwoordde ik. //Volmaakt dezelfde alleen grooter." Hoe// vreemd hoe verbazend vreemd riep mevrouw Stuart, na mij eeaige oogenblikken vervaard te hebben aangestaard. //Kom eens dichter bij en kijk mijne Belle eens goed aan of zij er weïkelijk op gelijkt z/Dat kan ik [zóó wel zien", zeide ik, bij mijne moeder blijvende, z/Het is inderdaad vreemd//, zeide mijne moeder, op min of meer myste- rieusen toon, //dat Walter niet alleen die verschijning 's avonds op het voet stuk zag, maar dat hij haar den vol genden dag ook in het water meende te zien, toen hij er in gevallen en bijna verdronken was." Mevrouw Stuart ademde diep en Van der Velde aan de spits, was er krachtig tegen. En omdat Hij mans op dit punt de vlag moest strijken, waardoor de vrees hem wel zal hebben bekropen, dat hij en zijn land de vriendschap van Frankrijk zouden verliezen, nam hij ontslag. De meerderheid der Belgische regeering blijft bij haar besluit, dat van België uit geen wapens en munitie naar Polen gezonden zul len worden. Zoogenaamd wil die regeering neutraal blijven in den strijd tusschen Polen en Russen. Maar men heeft er nooit een schending der neutraliteit in gezien, dat uit een neutraal land oorlogs- benoodigdheden aan een der strij dende partyen werden gezonden. Toen Amerika nog neutraal was in den wereldoorlog, leverde het ook aan de geallieerden zulke benoo- digdheden, en wel op groote schaal. Wij zien in die weigering van Bel gië in hoofdzaak den afkeer der socialisten, om den Russischen bolsjewieken afbreuk te doen, al wordt dit van Belgische zijde ook ontkend. En onze persoonlijke voor keur gaat wel zoover, dat wij al het mogelijke zouden willen doen en toelaten, om dien bolsjewieken juist een zoo groot mogelijke af breuk te doen. Want eiken dag komen er bewjjzen temeer, dat het bolsjewisme is een stelsel van ver drukking en uitputting, zonder voorbeeld in de geschiedenis. Hoe eerder dan ook dit stelsel vernie tigd is, hoe beter. Daarom verblijdt het ons in de hoogste mate, dat de Polen met de hulp van Fransche officieren aan de roode Russische legers geweldige slagen toebrengen. herhaalde z/Hoe zonderling hoe zonderling Ben je er wel zeker van, dat Ket niet het gezicht van een kleinen jongen was ,/Neen", antwoordde ik//het was eene vrouw, net precies als dat meisje daar, maar grooter" !en opnieuw wees ik, met bevende hand, naar het kind op de sofa. //Zóó iets wonderlijks heb ik nog nooit gehoord zeide mevrouw Stuart, met een blik naar haar dochtertje, dat, met de voetjes van den vloer, naast de moeder zat en mij aanstaarde met volmaakt dezelfde gelaatsuitdrukking als die van het fantasma, overigens maar half begrijpende dat zij het on derwerp van het gesprek uitmaakte. z/De zaak is heel gemakkelijk te verklaren", viel mijn vader in. //Een jongen, die aan indigestie lijdt, loopt 's avonds bij maneschijn alleen door den tuin, en meent een spook te zien. Het verwondert mij, dat hij er geen twintig zag t De indruk, dien hij er vau krijgt, is zóó levendig, dat den volgenden dag, als hij in het water valt en zinkt, zijn brein het beeld van den vorigen avond reproduceert. Mij Reeds nu worden de Polen door hun Engelsche en Amerikaansche vrienden gewaarschuwd, om niet te overmoedig te worden en de Russen niet te willen vervolgen tot buiten de Poolsche grenzen. Wy voor ons achten die waarschuwing in dezen vorm een fout der Engel- schen en Amerikanen. Laat de Polen, als zij er gelegenheid toe krijgen, de Russen vervolgen en verslaan, zoover zij kunnen, al was het tot in het hart van Rusland, al was het tot Moskou toe. Het Russische volk, dat de dwingelandij en de verdrukking door de bende van Lenin van harte moe is, zou dan des te meer juichen. Want het is een groote onwaarheid, dat dit volk met vuur den oorlog tegen Polen is begonnen, het is door de bolsjewistische tirannen tot dien oorlog gedwongen. Alleen deze waarschuwing zou tot de Polen gericht kunnen worden, als ge de roode legers geheel hebt vernietigd en het Russische volk van zijn onderdrukkers hebt bevrijd, weest dan tevreden met uw eigen land en begeert geen stukken van Rusland erbij. Trekt dan uw legers binnen uw eigen grenzen terug. Maar tot zoolang geen genade voor wie geen genade ooit hebben gekend NEDERLAND. dunkt dieper behoeven wij het niet te zoeken z/Heb je ooit wel eens van den jonge heer Walter gedroomd, Belle vroeg mevrouw Stuart. //Neen, moê", antwoordde het meisje. z/Heb je hem vroeger wel eens ge zien „Neen." „Heb jij haar vroeger wel eens ge zien vroeg zij nu aan jjmij. „Nooit vóór dien avond", ant woordde ik. „Het is vreemd, vreemd herhaal de mevrouw Stuart.... „Hoe oud is Walter en zij keek mii aan met een zonderlingen blik, als, alsof ik eene mummie of een Aziatisch afgods beeld of iets van dien aard geweest ware. Hij wordt in Eebruari acht", ant woordde mijne moeder. z/Dus zes maanden ouder dan Belle..., Kijk mijn dochtertje nog eens goed aan, Walter enj zeg mij dan of je nog dezelfde gelijkenis ziet, als toen je zoo even hier in de kamer kwam." „Net dezelfde", antwoordde ik. „Kom eens wat dichter bij haar Je bent toch niet bang voor dat spook Goes. Op a.s. Diasdag 3i Augusi tus bij gelegenheid van den 40sten jaardag van H. M. de Koningin hoopt de harmonie „Euphooia* een volksconcert te geven op de tent op de Groote Markt, het programma luidtWilhelmus, Zeeuwsch Volks lied, Vieux Camerades, Feike, Une

Krantenbank Zeeland

Volksblad | 1920 | | pagina 1