Woensdag 25 Augustus 1920
HOI IK ALS DERDE
STUURMAN VOER,
NEDERLAND.
Dit blad verschijnt Woensdag en Zaterdag.
Abonnementsprijs voor Goes 50 cent per kwartaal,
voor buiten Goes f 1,50 per halt jaar franco per post,
bij vooruitbetaling.
ADVERTENTIËN voor Diasdag- en
Vrijdagmiddag 12 MUI* te bezorgen
bij N. V, Stoom-, Boek-, Courant- ea
Handelsdrukkerij v.h. Firma's
F. Rleeuwens Zoon en J. A. Ross.
.Adverteatiën 10 ct. per regel.
Bij conUacteerea van minstens 1000 regels per jaar
zeer belangrijke reductie.
Advertentiën, als geboorte-, huwelijks-, verjarings-, doodberichten en de daarop betrekking hebbende dankbetuigingen, niet meer dan acht
regels beslaande, voor dea prijs van f 1,
g verzorging zijner patiënten betrof.
IZija plaats zal worden ingenomen
door Dr. Looijen. Wij hopen dat
deze de voetsporen van zijn voorga a-
is benoemd tot agent van politie te
Zlerikzee.
Een zeer talrijk puöliek was op
gekomen geea plaats was onbezet
en velen konden zelfs niet worden
toegelaten.
Ds. Homburg, voorzitter der af-
deeling, leidde de bijeenkomst,
waarin door zaag en voordrachte«i
en tableaux, tegen drankgebruik en
drankmisbruik werd geprotesteerd,
en voor geheel-onthoudiog werd ge
pleit. De aanwezigen, uit den aard
der zaak geestverwanten, brachten
in opgewekte stemming den avond
door ea gaven vaak op geestdrift
volle wijze van hun instemming
blijk.
Behalve collega's en vrienden vaa
den overledene was aan de groeve
onze burgemeester aanwezig, die een
kort en diepgevoeld woord van af
scheid sprak.
Velen zullen dan heer Van der
Harst met groot leedwezen zien
vertrekken. Hij was een kundig,
plichtsgetrouw dokter, wien niets te
veel was, als het de behandeling en
3 FEUILLETON,
Een zeeroman van
W. CLARK. RUSSELL.
Ik had een scheepje gemaakt, dat
ik op dén vijver wilde probeeren. Ik
nam het en giüg den tuin in, met
geen gedachte meer aan mijn halluci
natie, en met het verhaal van den
tuinman gladweg uit mijne herinne
ring. Vroolijk fluitend, geheel vervuld
van mijn nieuwe spelletje, liep ik
naar buiten en boog mij over den
waterkant, om mijn klipperfregat den
doop te laten ontvangen.
Ik moet daarbij mijn evenwicht
verloren hebben, want opeens plomp!
daar lag ik er in, hals over kop.
De vijver was diep genoeg om wel
drie jongens van mijne groote, boven
op elkaar te laten verdrinken. Ik
gleed er, naar ik meen, heel stil in
en toen ik onder water was, dacht ik bij
ger zal drukkec.
Dollar en duurte.
Het Friesch Dbl. schrijft
Wat die twee met elkassder te
maken hebben, op 't oogeablik
Meer dan meo vermoedt.
De lezer keet de markeahistorie.
Zelfs eea knaap hoort ge tegen
woordig spreken over den marken-
koers en weet, dat de mark, die
vóór den ooricg eeu 60 ct. ia Ne"
detlaadsch geld deed, thans al lang
beneden de IQ ct. is gezakt, met
het ongelukkig gevolg voor Dultsch-
land, dat ai wat daar uit het buiten
land wordt ingevoerd, ontzettend
duur geworden is.
Welnu zooals DuUschland met
zijn marken staat tegenover Neder-'
land, zoo staat ons land, met ge
heel Europa tegenover Amerika.
Gelukkig lang aiet in die mate.
Maar Ia beginsel is 't hetzelfde
verschijnsel.
Onze gulden doet reeds een vrij
aanzienlijk „disago", gelijk men alt
ia handelskringen noemt, tegenover
dea dollar.
En dat beïnvloedt weer de
duurte.
Met name alles, wat wij uit Ame-
rika betrekken moeten, ondervindt
er de gevolgen van, omdat wij met
onzen gulden volstrekt overzee niet
meer kunnen doea, wat we vroeger
konden. M. a. w, voor dezelfde hoe
veelheid koopwaar, die hetzelfde
getal dollars fs blijven kosten, moe
ten wij toch méér guldens betalen.
't Resultaat cr van is duidelijk
mijzelf „dit is een droom!".Eu opeens,
terwijl ik dit zoo dacht, zag ik duidelijk
naast mij in het water - ik weet niet of
mijne oogen open of gesloten waren
het spooksel vau den vorigen avond
hetzelfde mooie, zachte, uitdrukking
loze gezicht, met de wolk van zil
verblond haar, wegstroomeude in de
groene duisternis. Het gezicht was
dicht bij het mijne, zoodat ik meende
het wel te hebben kunnen aanraken.
Het verdween in een oogenblik. Ik
rees naar de oppervlakte, stiet een
schreeuw uit, hief mijne handen om
hoog en zonk weder...
Ik herinner mij volkomen mijne
gewaarwordingen. Er was in mij geen
angst niets dan eeu droomerig
gevoel, alsof ik in slaap gevallen ware
en zoo aanstonds aan den waterkant,
met mijn scheepje in de hand, zou
ontwaken.
Nogmaals rees ik, en spartelde, en
schreeuwde, met mijn mond vol mod
derig water en kroos. Wie had mij
gezegd, of waar had ik h.et gelezen,
dat, als een drenkeling voor de derde
maal zinkt, bij niet meer boven komt,?...
Deze gedachte vergezelde mij terwijl
ik feitelijk voor de derde maal nu
Dij koopwaar stijgt in prijs.
En 't ergste vaa dit verschijnsel
is wel, dat de maane® van de beurs
ea dea geldhandel zeggen, dat er
voor 't oogeablik niets aan te doen
is. Dat het met alle andere Euro-
peesche landen tegenover Amerika
net zoo gesteld is, en voor vele
landen nog heel wat erger, is zeker
voor ons maar- een heel schrale
troost.
Tweeërlei, dunkt ons, volgt eruit.
Ten eerste, dat het thans een
loocende arbeid fs, om wat we uit
Amerika krijgen en wat toch ook
hier kaa worden verbouwd of ver
vaardigd, hier ook aan te pakken
en ten tweede, dat met des te meer
zorg en ijver andere duurte-oorza-
ken, die weggenomen kunnen wor
den, moeten opgespoord en be
streden.
Men schrijft aan het R. N
De veepest.
»Ea toen kwam de veepest».
Zoo vertelde mijn grootvader en
wij josgsns zaten met gretige oogen
de woorden uit zijn mond te kijken
als hij ons de verschrikkelijkste ver
halen deed, Van koeien, die zoo
springlevend ia het land liepen en
eenige uren later morsdood lagen
ea dan gingen „stinken als de pest('.
We hoorden verhalen van boeren,
die van schatrijk in enkele weken
straatarm werden, van landerijen,
waaruit het vee in enkele dagen
verdween als sneeuw voor de zon,
van „kapitale hofsteden", die publiek
zouden verkocht worden zonder dat
er één enkele kooper kwam opda
gen, ja, dat men zelfs voor tien
stuiver de bezitter van eea land
goed kon wordes.
van de oppervlakte verdween, al trap
pend en worstelend. Doch het geloof
bleek in miin geval niet geloofwaardig,
want ik rees voor de derde maal, en,
mijne handen uitstekende, greep ik
een ijzeren rooster, dat tot wateraf
voer diende en waaraan iets hcoger
een ijzeren traliewerk bevestigd was.
Ik klemde mij vast, ik werkte mij
omhoog en ik rolde op het gras,
waar,, ik roerloos bleef liggen, tot
barstens gevuld met vuil water en
allerlei onsmakelijkheden.
Terwijl ik daar zoo lag, kwam
naar ik later vernam de tuinman
voorbij. Hij had niets gehoord of
gemerkt. Toen hij mij op de kant
zag liggen, mijn haar en gezicht en
mond bedekt met kroos en slijm van
waterplanten, hield hij mij eerst voor
dood. Doch eenig hadenken leidde hem
tot de slotsom, dat ik er zelf moest
uitgekropen en dus bezwaarlijk ver
dronken kon zijn. ,»Ah, mon
Dieu riep hij, terwijl hij mij opnam
en naar het hi is droeg,
Mijne moeder, die uit venster hem
zag aankomen, stormde naar buiten,
gillende
„Is hij verdronken Is hij dsod
Later, toes mijn goede grootva
der al jarenlang dood was, heb ik
nog vaak over zijn verhalen nage
dacht en dikwijls rees bij mij twij
fel, of al hetgeen ik In mijn kinder
jaren hoorde wel waarheid was ge-
wees't. De veepest en mond- en
klauwzeer werden langzamerhand
één in mijn gedachten en ten slotte
vestigde zich bij mij de overiuiging,
dat de veepest, zooals mijn groot
vader die schilderde, niet zoo heel
erg geweest kon zijn. Tot voor enkele
weken de kranten de eerste berich
ten brachten van het uitbreken der
veepest in België. Toen werd het
na eenige dagen duidelijk, dat dit
een ziekte is, die hemelsbreed van
het mond- en klauwzeer verschilt.
Bij eea goede verpleging valt nog
veel van het door mond- en klauw
zeer aangetast vee te redden. Als
een dier echter het slachtoffer wordt
van de veepest, is het gewoonlijk
reddeloos verloren. Tot nog toe Is
de gevreesde ziekte buiten onze
grenzen gebleven. In België is ze
helaas reeds Jover vele provinciën
verbreid. Met een buitenlandsch rum
derras, de zebu, is ze binnengebracht.
Wanneer zullen we weer kunnen
zeggen, dat deze ziekte uit onze
omgeving voor goed verdwenen is
Dat zal afhangen van de maatrege
len, die men neemt. Er is één ge
luk bij dit ongeluk De smetstof
schijnt niet zoo gemakkelijk verspreid
te kunnen worden, als bij mond- en
klauwzeer. Slechts door directe aan
raking wordt het gezonde vee aan
getast. Wordt dus op stal een der
koeien ziek, dan kan men vaak de
ziekte afdoende beperken, door on
middellijk het zieke dier af te maken
en met de buurkoeien te verwijderen.
Draag hem naar binnen. Leg hem
op de sofa. O, mijn jongenMijn
arme, lieve jongen
„Tk geloof niet dat hij verdronken
is, Madame", zeide de tuinman
„Anders zou hij er niet zoo heel
alleen uitgekomen zijn. Ik vond hem
zoo op het gras liggen. Als ik u raden
mag, Madame, laat hem dan dadelijk
uitkleeden, terdege afwrijven, en dan
goed warm in bed. Beter kan geen
dokier u voorschrijven, Madame".
Mijne moeder handelde fluks naar
dien goeden raad, waarvan het gevolg
was, dat ik al heel spoedig weer tee
kenen van leven gaf. Mijn vader was
uit. Toen hij thuiskwam en ik uit een
verkwikkenden -slaap ontwaakte, voelde
ik mij zoo flink alsof er niets gebeurd
ware. Mijne ouders stonden bij mijn
bed. Ik opende mijne oogen en glim
lachte. Mijn vader kuste mij en mijne
moeder, na eene hartstochtelijke om
helzing, viel op hare knieen en dankte
God, zooals alleen eene moeder danken
kar, voor mijne redding, terwijl mijn
vader diep geroerd er bij stond.
Ik wilde opstaan. Doch mijne moeder
wilde daarvan niet hooren en beloofde
dat zij mij bij mijn bed wat moois
Goes
Goes. Zaterdag gaf de Afdeeiiög
„Goes" van da Christelijke Geheel
Oathoudersvereenigiag een prepa-
gaeda-avoad in de Sociëteit V.O.V.
Goes. Maandag j.l. vond de be
grafenis plaats van Dr. Coenen, ge
meente-geneesheer alhier.
Goes. Naar wij vernemen besloot
Dr. Vaa der Harst zija praktijk neer
te leggen om zich ie Arnhem te
gaan vestigen.