Woensdag 4 Augustus 1920
43® Jaargang,
Dit blad verschijnt Woensdag en Zaterdag.
Abonnementsprijs voor Goes 50 cent per kwartaal,
voor buiten Goes f 1,50 per halt jaar franco per post,
bij vooruitbetaling.
ADVERTENTIËN voor Dinsdag- en
Vrijdagmiddag SS UUP te bezorgen
bij N. V, Stoom-, Boek-, Courant- en
Handelsdrukkerij v.h. Firma's
F. Kleeuwens Zoon en J. A. Ross.
Advertentiën 10 ct. per regel.
Bij contracteeren van minstens 1000 regels per jaar
zeer belangrijke reductie.
Advertteütiëu, als geboorte-., huwelijks-, verjarlags-, doodberichten en de daarop betrekking hebbende dankbetuigingen, niet «»eer dan acht
regels beslaande, voor den prijs van f I,
NEDERLAND.
Goes. Voor een uitverkocht huis
gaven de gecombineerde Tponeelis-
ten Zondag een opvoering van „de
Koopman van Venetië* in //de Prins
van Oranje*.
Louis Bouwmeester in de rol van
Shybck was de groote aantrekking.
Voor de zooveelste maal heeft de
groote Louis het publiek geboeid
door zijn meesterlijk spel.
Zeer verdienstelijk speelden ook
de overige leden van het gezelschap,
zoodat een geheel werd verkregen,
dat aan het beroemde tooneelstuk
alle recht deed wedervaren.
De luchtdienst Kopenhagen-Ham
burg-Amsterdam voor personen goe
deren ea brieven is heden geopend.
Theorie en praktijk 1
Onder dit opschrift schrijft de N.
Haagsche Ct De voorstanders der
socialisatie-gedachte gaan er van uit,
dat hij eventueele vervulling hunner
wecschen de productie zal worden
opgevoerd.
Zij staan op het standpunt, dat
bij den tegenwoordigen stand van
zaken verhooging der productie een
onmisbare voorwaarde is voor de
verdere ontwikkeling der maatschap-
pij en ze hebben daarin gelijk.
Alleen maar, ze falen als ze
meenen dat de productie der geso
cialiseerde bedrijven hooger zal zijn
dan die der niet gesocialiseerde.
Hun fout schuilt hierin, dat ze
geen rekening houden met de zeer
duidelijke lessen der ervaring.
Theoretisch schijnt het aanneme
21
FtUlUETO».
Naar het ttaliaansch.
Ik geloof wel niet dat ik je veel
raad zou geven, maar men kan niet
weten.... ik ben geen klein meisje meer,
weet je wel?"
Mario keek haar aan. Zij was langer,
meer volwassen, nog mooier dan vroeger
geworden. Haar oogopslag was alleen
dezelfde gebleven, rustig en oprecht,
maar een straal van de oude ondeu
gendheid had er in geglinsterd toen zij
hare iaat9te woorden zei.
z/Dat zie ik wel", antwoordde
hij met een glimlach, „maar je alles
vertellen, dat gaat niet."
De kleur, die hij kreeg, deelde zich
aan Nora's wangen mede. Zij stond
op en wierp het katje weg, dat mid
den in de kamer buitelde. Mario bleef
op de canapé zitten kijken, terwijl zij
aan haar werktafeltje draden zijde ging
uitzoeken voor een handwerk. Hare
donkere taille teekeude zich af tegen
lijk, dat verwijdering vaa oaderae
mers en tusscheupersoaen krachten
vrij maakt en de voortbrenging
goedkooper doet worden.
Practisch echter staaa we voor
het onloochenbaar feit, dat het
werken voor de gemeenschap door
gaans den prikkel tot arbeid niet
scherpt, maar afstompt.
Bovendien ziet men, dat in alj van
groote bedrijven door fouten in de
organisatie meestal veri kracht ver
loren gaat. Wij mecschen, zijn ten
slotte allen beperkt in onze vermo
gens, Niemand is ooit in staat alles
te voorzien. Altijd moet een leider
een chef een goed deel aan anderen
overlaten. Ea zoo komt het als van
zelf tot verslapping tot versteening.
Het staat dan ook zoo, dat de
factor van de ondernemingswinst in
de huidige maatschappij niets anders
dan tot schade vaa het geheel gemist
kan worden.
Ook blijft ds onderlinge mededin
ging noodzakelijk.
Daarom moet het ideaal der
arbeidersbeweging ook niet in de
socialiseering gezocht worden, maar
dient er naar gestreefd om aan de
organisatie der arbeiders een groo
teren invloed op den gang vaa de
bedrijven toe te kennen.
Zij zijn er veel beter mede af,
dat de bedrijven goed marcheeren
en er genoeg wordt verdiend om
een behoorlijk loon uit te betalen
en aannemelijke arbeidsvoorwaarden
te doen geiden, d$n dat de onder
nemerswinst geheel zou zijn uitge
schakeld, maar tevens den stand der
bedrijven van dien aard werd, dat
de arbeiders zelf in slechter condi
tie kwamen.
het grauwe licht, dat door het venster
binnendrong. Hij wandelde een paar
keer de kamer op en neer en ging
toen tegenover haar zitten, met zijne
ellebogen op de tafel en zijne kinop zijne
handen geleund.
„Het zou beter geweest zijn als
ik nooit weggegaan was", zeide hij
eindelijk.
„Heb je daar nu spijt van, zóó
lang naderhand
„Ja, zie je, daar zijn te veel
redenen voor om ze je te vertellen.
Intusschen, als er niets tusschen komt,
zal ik wel eindigen met mij hier voor
goed te vestigen. Laat mij nu liever
probeeren om je iets meer amusants te
vertellen."
Hét was zoo vreemdhet leek hem
alsof hij in eenen droom sprak. Nora
was dezelfde als voorheen, maar na
al zijn zwerven, was het alsof hij haar
vele mijlen achter zich gelaten had
en er tusschen hen beide een afgrond
gekomen was.
Het zwarte katje had te vergeefs
moeite gedaan om op de canapé te
springen en zat in eenen hoek met de
franje van eenen stoel te spelen....
Laat in den namiddag ging Mario,
uit, hij had hoofdpijn en verlangde
De dure melk
Het Nieuws v. d. Dag gelooft,
dat de rust ia 't zuivelbedrijf biaaen
de eerste jarea, niet terugkeereu,
omdat onze heele maatschappij voor-
loopig isiet tot rust komt.
Omdat melk, boter ea kaas vóór
dea oorlog laag ia prijs en steeds
ia groote hoeveelheden verkrijgbaar
waren, is bu het publiek de mee
ting vastgesteld, dat deze artikelea
min of meer minderwaardig zijn en
dat ze daarom laag genoteerd wer
den. Deze meening is natuurlijk ge
heel onjuist.
Het leven is ook voor den boer
over de heele linie duurder gewor
den die duurte tracht hij nu
evenals iedereen te verhalen op
een ander, op den consument.
Nu verkeert de veehouder bij de
aigemeene prijsstijging evenwel in
deze ongunstige positie, dat 't bui
tenland bij de prijsbepaling ook nog
een hartig woordje meespreekt.
Er komt bij, dat in 1915 Minister
Posthuma begonnen is metingrijpen
in het zuivelbedrijf, niet ten gunste
van den boer, maar ten gerieve van
't publiek en dat tot heden de Re-
geeriügsbemoeiing aog niet gestaakt
is. Integendeel, de huidige Minister
weet ook te werken met de klem-
schroeven. Voor eea paar dagen
besliste hij dat' behalve de reeds
uitgegeven consenten, er tot Octo
ber geen nieuwe voor kaasuitvoer
verstrekt worden en als in die maand
blijkt, dat er geen voldoende voor
raad voor 't binnenland is, dan gaat
er ook na October niets uit.
Natuurlijk dalen de kaasprijzen
nu tot de 15 millioen K.G. zijn
gekocht, die mochten worden uit«
naar de buitenlucht. Een poos dwaalde
hij doelloos rond. De straten zijn
altijd somber met regen, maar op
feestdagen is het nog erger dan anders
De gesloten winkels zien er dan uit
alsof ze in den rouw zijn de weinige
voorbijgangers, die zich laten zien op
oogenblikken dat het wat zachter
regent, schuiven haastig voorbij en
maken met hunne zondagskleeren in
den natten mist eenen indruk van
landerigheid.
Na een half uur geloopen te hebben
wilde Mario naar huis terug. In de
eerste straat die hij insloeg, versperde
een kleine volkshoop* voor de deur
van een huis den weg. Er moest eene
militaire begrafenis plaats hebben. Een
detachement cavaleristen te voet stond
langs het trottoir geschaard hunne
grijze wintermantels, maakten een
grauwe vlek in den geelachtigen nevel.
De witte pijen der kloosterbroeders
met hunne zwarte banier in het mid
den, waarop het gouden kruis dof
glansde, staken scherp af tegen al die
kleur!ooze, in elkaar vloeiende tinten.
De rossige vlammen der dikke kaarsen
trilden en flikkerden en hadden moeite
in de vochtige lucht om brandende te
blijvenop sommige oogenblikken
gevoerd. Maar met aie kaasprijzen
gaat ook de consumptiemelk naar
beneden, want als er weinig of niet
loonend gekaasd wordt, wordt de
melk aangebeden voor de consump
tie. Het groote aanbod doet de
melkprijzen dan dalen.
Zóó hangen de kaasprijzen en de
melkprijs van elkaar af.
Het ligt voor de hand, dat het
sluitea van de grenzen voor kaas-
uitvoer door de zulvelboeren niet
in dank wordt aangenomen, want
dit beperkt hun inkomsten. Nu
moet men evenwel toegeven, dat de
Minister toch moeilijk alles maar op
zijn beloop kan laten. Er moet toch
hier voldoende melk, boter en kaas
voor 't publiek zijn, en als alles vrij
kon worden uitgevoerd, zou 't hier
toch weieens bijzonder schraal kun
nen worden en dat is voor de bin-
neniandsche rust toch niet ge-
wenscht.
Feitelijk is de veehouderij het
eenige bedrijf, dat door den Minis
ter zoo aan den ketting wordt ge
legd, maar dar brengt nu eenmaal
de aard van 't vak mee daaraan is
niets te veranderen. Er moet hier
voldoende voorraad zijn, en de prij
zen voor 't binnenland moeten zoo
wezen, dat ook de arbeider zich
behocriijk kan voedenen ook de
middenstander, die altengs in on
gunstiger positie raakt dan de werk
man.
Er zou hier te lande wat meer
eenheid onder de zuivelbereiders
kunnen komen, waarvan zoowel de
producent als de consument kan
profiteeren.
wakkerden zij aan en wierpen rood
achtige lichtstrepen over de natte
straatsteenen, de dikke rookwalmen
bleven loom en laag, door de zware
lucht gedrukt, tusschen de huizen
hangen.
Mario was in eenen toestand van
neerslachtigheid, die bij de geringste
aanleiding hem dreigde te overmannen.
Hij kon inde drukkende atmosfeer
bijna niet ademhalende benauwde
walm der kaarsen stak hem in de
keel*; hij voelde eene onmacht in al
zijne leden, als drukten de doelloos
heid en de troosteloosheid van zijn
tegenwoordig leven hem loodzwaar op
de schouders. Af en toe straalde de
herinnering ,aan Nora's vertrouwelijken
en bezorgden glimlach als een flauw
licht in het duister zjjner gedachten,
maar in plaats dat dit hem moed gaf,
vervulde het hem met een gevoel van
onwaardigheid, van zelfverwijt, van
schaamte bijna, zoodat hij alle ver
trouwen op zichzelf begon te verliezen.
Waarom was hij op dien onzaligen
dag, twee jaar geleden, van haar
weggegaa»? Ware hij toen gebleven,
misschien drukte dan op dit oogen-
I blik eene lichte, vertrouwelijke hand
V03L,
