No. 42
Zaterdag 22 Mei 1920
43® Jaargang.
JEUGD.
1 FEUILLETON.
Pinksteren.
Dit blad verschijnt Woensdag en Zaterdag.
Abonnementsprijs voor Goes 50 cent per kwartaal,
voor buiten Goes f 1,50 per halt jaar franco per post,
bij vooruitbetaling.
ADVERTENTIËN voor Dinsdag- en
Vrijdagmiddag 12 uur te bezorgen
bij N. V, Stoom-, Boek-, Courant- en
Handelsdrukkerij f.h. Firma's
F. Rleeuwens Zoon en J. A. Ross.
Advertentiën 10 ct. per regel.
Bij contracteeren van minstens 1000 regels per jaar
zeer belangrijke reductie.
Advnrtentiën, als geboorte-, huwelijks-, verjarings-, doodberichten en de daarop betrekking hebbende dankbetuigingen, niet meer dan acht
regels beslaande, voor den prijs van f 1,
Gedenkdagen zijn nuttig en voor
menigeen zelfs noodig, om de feiten
die er aanleiding toe gaven, niet in
vergetelheid te doen wegzinken,
doch ze integendeel in al hun
frischheid en klaarte weer in het
geheugen terugteroepen. Zoo roept
Pinksteren, gelijk men weet, de
uitstorting van den heiligen geest
in de harten van Christus leerlin
gen wakker. Inderdaad, het was
wel een hooge, edele, ja, heilige
geest, die in hen voer en hen aan
dreef tot het gaan verbreiden van
de schoone beginselen, door hun
grooten voorganger met het woord
gepredikt en met de daad beleden.
Het was de geest van liefde, liefde
voor de menschheid en liefde tot
het goede, die hen in gloed zette
en hun de kracht gaf, om vermoeie
nis, ontbering, tegenkanting, ver
volging zelfs te verdragen De
menschheid dier oude dagen moest
door hun vurig en overtuigend
woord met denzelfden geest wor
den doordrongen en bezield. Zij
moest worden opgevoerd tot de
groote hoogte, waarop men het
klare inzicht en het onweerstaan
bare gevoel bezit, om eiken mensch
te beschouwen als een broeder,
dien men, als hij op dwaalwegen
verdoold mocht zijn, met zachtheid
en liefde op het ware pad moest
trachten terugtebrengen. Niet met
dwang, niet met geweld moest dit
worden bereikt, maar met nooit
eindigende en dan ook nooit falende
liefde. Want wie het zwaard trekt
zal door het zwaard vergaan, doch
de liefde vermag alle dingen.
Naar het italiaansch.
„Er komt dus morgen niets van
die wandeling Nora vroeg mevrouw
De Bréteuil, terwijl zij hare hand legde
op die van Nora Vitali, met wie zij
gearmd liep.
„Ik kan immers nietPapa en
Doria komen te vier uur thuis."
„Je hebt gelijk, ik zal er niet
meer op aandringen. Ik kon trouwens
niets anders verwachten nu die be
roemde neef eenmaal in 't spel is. Trek
er je maar niets van aan, wij praten
er niet verder over. Maar jij, Vieri,
hebt toch beloofd om mee te gaan,
niet waar
„Eigenlijk heb ik niets beloofd.
Ik heb niet veel lust in zoo'n grooten
toebt te voetu weet hoe lui ik ben."
„Ik vind je op mijn woord van
eer onuitstaanbaar. Ik was juist van
plan te zeggen dat ik een beetje op
je gezelschap gesteld was, maar nu zal
ik het wel laten."
Bijna negeDtien eeuwen zijn na
dit feit over de wereld gevaren.
En de vraag mag worden gesteld,
of de heilige geest van Christus in
onzen tyd tot op genoegzame diepte
in de harten der menschen is bin
nengedrongen. Het stellen van die
vraag is haast hetzelfde als haar
beantwoorden. Want het is voor
ieder duidelijk, dat dit antwoord
moet zijn neen Wij zullen nu
maar zwijgen over den reusachti-
gen menschonteerenden moord, die
achter ons ligt, en waarby geen
sprankje van dien geest te ontwa
ren viel. Wat is die [heilige geest
door den oorlog verre achteruit
geraakt, in weerwil van de ver
meerderde kerkelijkheidEr is
integendeel een geest van onheilig
heid, van boosheid, van dwang, van
geweld gekomen. Ja, deze geest
heeft in enkele jaren zelfs zoozeer
om zich gegrepen, onze maatschap
pij dermate doordeeseind, dat dwang
velerwege de plaats van liefde
geheel heeft ingenomen. Men ziet
dat op een terrein, waar liefde en
niets dan liefde moest bestaan, op
het terrein van neen, niet van
den godsdienst, maar van den
den kerkdienst. Misschien is nog
zelden, zoo duidelijk als heden ten
dage gebleken, welk een groot
verschil er (is tusschen die twee.
De eerste wil werkelijk alleen door
overtuigende liefde de menschen
naar het goede leiden. De andere
beproeft dit te doen door dwang,
waarvan de bij ons voorgestelde
zondagswet een sprekend bewijs
levert. Wij veroordeelen in dit
ontwerp iwee hoofdlijnen. Vooreerst
de bedoelde dwang, en ten tweede
„Nu, ik heb het immers nog niet
afgeslagen
„Dat mankeert er nog maar aan
'tIs een gracieuse manier van aannemen.
Wil ik je eens wat zeggen? Je bent
een ongelikte beer. Als je niet in je
humeur bent, is het een kunst om je
iets vriendelijks le laten zeggen. Waar
om zeg ie niet liever ronduit de waar
heid
Nora had glimlachend naar dezen
uitval geluisterd, een oogenblik met
eene uitdrukking van nieuwsgierigheid
hoe Vieri het op zou nemen, daarna
weer terugvallende in de onverschillig
heid die haar soms eigen was.
Zij waren het dorp doorgeloopen en
gingen nu, links van den straatweg,
een pad op dat tusschen twee rijen
knoestige platanen naar boveu liep.
„Adieuzeide mevrouw De
Bréteuil, toen zij voor het hek eener
villa gekomen waren. Zij gaf Nora een
zoen tot afscheid.
„Tot weerziens", antwoordde
Nora. „Dank je voor het thuisbrengen."
Vieri stak zij hare hand toe. „Plezie
rige wandeling verder." Zij knikte beide
met een ondeugend lachje nog eens toe,
maakte het hek open en ging naar
binnen.
het enge en verkeerde begrip van
wat goed en kwaad is. Door een
dwingende wet de menschen beter
te maken, zal niet lukken. Het
door zulk een wet naar de kerken
dryven nog minder. Men zal daar
door Integendeel een zeer gerecht
vaardigd verzet uitlokken. Boven
dien wil men zich niet door een
wet laten voorschrijven, wat men
als goed of kwaad zou hebben te
beschouwen. Alleen datgene, wat
door de ziel des volks als kwaad
wordt beschouwd, mag als zoodanig
gelden, en alleen daartegen mag een
wet ingaan. Niet tegen iets, wat
slechts door enkele volksgroepen,
voor kwaad wordt gehouden.
Een wetgever, die zijn volk zulk
een dwang zou opleggen, heeft van
den heiligen geest niets in zich.
Als hij in ernst zou meenen, op die
wijze de menschen te verbeteren,
timmert hij waarlyk niet hoog en
bezit hij vooral een uiterst geringe
hoeveelheid menschenkennis. Weet
Lij echter beter en drijft hij zijn
plan, dat dan alleen door kleine
groepen wordt aanvaard, toch door
dan kan men hem moeilijk een
anderen naam geven dan: dwinge
land. Van liefde, gelijk Christus die
wilde, is bij dit alles niet veel te
bespeuren.
De meeste menschen schynen
geen middenweg tusschen hollen
en stilstaan te kenneu. Na de uit
spattingen, van bolsjewisme, com
munisme of hoe het anders heeten
mag, is men begonnen langs wet-
telyken weg krachtig daartegen
optetreden. Uitstekend. Het moge
waar zijn, dat de diepste grondslag
van het communisme in algemeene
Eene steile, met kastaujeboomen be
groeide hoogte, van een honderd meter
misschien, vormde den achtergrond der
villa. Mollig teekenden de zacht trillen
de boomtoppen zich legen den helder',
blauwen hemel af. Vóór het witte recht
hoekige woonhuis strekte eene op vier
kolommen rustende veranda zich uit,
die toegang gaf tot een terras vol
bloempotten en sierplanten, dat weder
overging in eenen Italiaanschen tuin
met beelden en bloembedden, in het
midden waarvan eene fontein haren
stralenbundel fier naar boven wierp.
De slanke, donkere gestalte van Nora
Vitali, zooals zij de helling opging,
een beetje hoog in de schouders, het
bovenlijf met eene zacht wiegende be
weging even voorover, teekende zich
op den helderen achtergrond af. Het
was een mooi schilderijtje.
„Ben je haast klaar met bewon
deren vroeg Gabrielle de Bréteuil met
haar fijnen, glimlach aan Vieri die met
gespannen aandacht Nora nastaarde.
Hij kleurde even, toen keerde hij
zich tot haar. „Ik wachtte tot uzelve
het teekeu geven zoudt om verder te
gaan. Mag ik u mijn arm geven
Den volgenden middag, tegen twee
menschenliefde bestaat, dat is dan
toch alleen zoo in theorie. De
praktijk is echter geheel anders en
wel juist het tegendeel. Hier wil
men de maatschappelijke orde met
geweld van wapenen vernielen. En
nu zou het ook weer in theorie
wel juist zijn, als men deze
leelijke uitwassen door liefderijke
behandeling trachtte te herstellen.
Doch dat zou zoo langzaam gaan,
dat inmiddels drommen van men
schen slachtoffer waren geworden,
wat de maatschappij zich op straffe
van vernietiging niet kan laten
welgevallen. Alzoo is een flink
optreden met dwingend rechtsgezag.
hier noodig.
Maar dit wil niet zeggen, dat
dezelfde dwang nu maar overal
moet en mag toegepast worden, om
aan de inzichten van een tydelyk
heerschende groep, de heerschappij
te verschaffen. Als een vader zijn
ondeugenden jongen straft, dan
moet hij toch niet in blinde razer
nij ook zijn andere kinderen straffen
die dit in het geheel niet of ten
minste in veel geringere mate ver
diend hebben. Het eerste kan en
en moet voortvloeien uit liefde voor
den afgedwaalden knaap, het laat
ste zou bewijzen, dat in het hart
van dien vader ganschelijk geen
liefde bestond. In de beperking toont
zich de meester. Een wet tegen
revolutionaire woelingen geeft blijk
van liefde tot het volk. Een zon
dagswet als de voorgestelde is een
vergrijp tegen den heiligen geest.
uur, viiiden wy Nora met een boek in
de hand op een rieten rustbank uit
gestrekt. Het was warm en de lectuur
scheen haar weinig te boeien, want na
eenige oogenblikken viel het boek luste-
loos op de bank. Toen kruiste zij hare
handen samen achter haar hoofd en
scheen zich te verdiepen in de naakte
fauiu en kinderfiguurtjes der beelden
groepen op het terras en in den tuin.
Nora is achttien jaar; zij heeft den
onregelmatigen kop eener jonge Ita-
liaansche van het Zuiden, de olijf
kleurige gelaatskleur en de fluweel
zachte huidde kin een weinig voor
uitstekend, zoodat er onder den zwel
lenden mond een lichte schaduw valt
de lippen vol, maar fijn geteekend, en
bijna altijd eenigszins geopendde
oogen zwart en sprekendde donkere,
golvende haren in een zware» Griek-
schen wrong achter het hoofd saam-
gebonden, terwijl de weelderige massa
op hare kruin en de bewegelijke krul
letjes vluchtige schaduwen werpen over
het voorhoofd, dat laag, suial, maar
in eene zuiver rechte lijn oprijzend,
eene uitdrukking van sterke wilskracht
aan het gelaat geeft.
Wordt vervolgd.)