No. 24.
Zaterdag 20 Maart 1920
43® Jaargang,
Een mislukte poets.
NEDERLAND.
Dit blad verschijnt Woensdag en Zaterdag.
Abonnementsprijs voor Goes 50 cent per kwartaal,
voor buiten Goes f 1,50 per half jaar franco per post,
bij vooruitbetaling.
ADVERTENTIËN voor Dinsdag- en
Vrijdagmiddag 12 UUP te bezorgen
bij N. V. Stoom-, Boek-, Courant- en
Handelsdrukkerij v.h. Firma's
F. Kleeuwens Zoon en J. A. Ross.
Advertentiën 10 ct. per regel.
Bij contracteeren van minstens 1000 regels per jaar
zeer belangrijke reductie.
Advcrtentiën, als geboorte-, huwelijks-, verjarlngs-, doodberichten en de daarop betrekking hebbende dankbetuigingen, niet meer dan acht
regels beslaande, voor den prijs van f 1,
Met enkele woorden hebben we
melding gemaakt van de njeuwe
revolutie, die Duitschland teistert.
Langzamerhand begon de toestand
voor het Duitsche volk wat op te
klaren. De ruzies tusschen de
regeerende socialisten en de com
munisten verminderden. Stakingen
kwamen lang niet zooveel meer
voor. Er begon meer werklust te
komen, Kortom het ging er naar
uitzien, of Duitschland zijn groote
ellende, al ging het dan ook traag
toch wel te boven zou komen. En
daar komt nu die revolutie alles
weer ondersteboven gooien. Was
dat nu een omwenteling, waarin
alle burgerlijke partijen samengin
gen tegen de socialistische meer
derheid, dan had men .kunnen
aannemen, dat de afkeer van een
socialistisch bewind de oorzaak er
van was. Maar de katholieken en
democraten, dus burgerlijken, die
deel van de regeering uitmaakten,
dachten er niet aan, haar te ver
laten, om met de oproerkraaiers
mee te doen. Er moet dus een
andere grond en een ander doel
dezer revolutie zijn. Gaat men na,
wie de voornaamste personen hier'
van zijn, een zekere dr. Kapp, die
zichzelf rijkskanselier maakte, en
generaal Luttwitz, een soldaat van
den ouden stempel, dan ligt de
meening voor de hand, dat men
dit oude, militaire stelsel met een
keizer aan het hoofd weer terug
verlangde. Dit wordt door de nieuwe
regeering van Kapp wel ontkend
maar de meesten gelooven deze
ontkenning niet.
Toen de soldaten van Luttwitz,
de zoogenaamde marinebrigade,
op Berlijn aanmarcheerde, vluchtte
de oude regeering naar Stuttgart,
een staat in Zuid— Duitschland.
Men zal dit misschien laf noemen
doch achteraf blijkt, dat zij niet
anders doen kon. Want toen Noske
de minister van oorlog, aan de
officieren van zijn ministerie vroeg,
wie van hen zich met hem, Noske
zelf, aan het hoofd der Berlijnsche
troepen wilden stellen, om de
marine brigade tegen te houden,
bood zich niemand aan dan zijn
eigen adjudant. Al de officieren van
het ministerie van oorlog waren
verraders, die naar de marine
brigade overliepen. De regeering
kon zichzelfs en de stad Berlyn
dus niet tegen de aanrukkende
muiters verdedigen daarom vluch-
te ze.
De eerste dagen na de revolutie
scheen het tenminste volgens de
berichten van de nieuwe regeering
zelf dat deze ook buiten Berlijn
veel steun kreeg. Doch blijkens
latere berichten liet dit veel te
wenschen over. Het tegendeel was
nader bij de waarheid. Wel werd
op eenige plaatsen gevochten tus
schen aanhangers van de oude en
die van de nieuwe regeering,
waarbij zelfs dooden gevallen schij
nen te zijn. Maar over 't algemeen
warén er meer tegen dan voor
standers van Kapp. Wat hierbij
vooral van belang isde meerder
heid der troepen bleef de oude
regeering trouw. We vermoeden,
dat het in de eerste plaats de
lagere rangen in het leger waren,
die niets van Kapp en zijn vrienden
wilden weten.
Bijna onmiddellijk nadat de
nieuwbakken rijkskanselier was
opgetreden, kondigden zijn tegen
standers de algemeene staking af.
En ofschoon Kapp de stakers met
de doodstraf dreigde, was uiterst
snel in geheel Duitschland de
staking in gang, zoodat het gewone
leven niet meer mogelijk was. Toen
trachtte Kapp het met de oude
regeering op een accoordje te
gooien, wat deze weigerde. Van
verschillende zijden werd de eisch
gesteld, dat Kapp onmiddellijk zou
aftreden en zijn troepen uit Berlijn
zou terugtrekken. Een leelyk teeken
voor de nieuwe regeering was, dat
in een groote garnizoensplaats de
soldaten aan al hun officieren,
vijfhonderd in getal, de wapens
ontnamen, omdat deze officieren
zich voor de regeering van Kapp
hadden verklaard. Hieruit putten
we ons straks vermeld vermoeden,
dat het eigenlijk slechts de hoogere
rangen in het leger waren, dus de
oude jonkerpartij, vrienden van den
keizer, die de revolutie op touw
zetten. Volgens de laatste berichten,
die ons bereikten, heeft Kapp aan
den gestelden eisch voldaan en is
zijn kortstondige regeering reeds
afgetreden onder erkenning, dat
zijn plan geheel mislukt is. Duitsch
land krijgt dus voorloopig geen
militaire en geen keizerlijke regee
ring.
Maar wat nu Zal de oude
regeering onveranderd terugkeeren?
In haar geheel zeker niet. Erzberger
heeft als minister van financien
ontslag gevraagd. Zal Noske minis-
tea van oorlog blijven? Hij heeft
zich in de gevoelens van zijne
officieren deerlijk vergist, ofschoon
hy overigens veel flinkheid heeft
getoond. Maar de verwisseling van
enkele personen is niet de hoofd
zaak. Bij den strijd tegen Kapp's
regeering hebben socialisten, onaf-
hankelijken en communisten zich
aaneengesloten. Daarby schynt de
macht van ondfhankelyken en com
munisten sterk te zijn toegenomen.
Het zou dus weieens kunnen
gebeuren, dat deze bolsjewieken in
het vervolg in Duitschland de
eerste viool gingen spelen. En dan
waren de Duitschers van den oever
in de sloot geraakt. Want al is een
militair bestuur onder de oude
jonkerparty een slecht ding. een
bolsjewistenregeering is ongetwijfeld
nog veel erger. Die zou ook voor
ons, Nederlanders, een groot gevaar
opleveren. Het beste, wat wij in
de bestaande omstandigheden kun
nen hopen, is, dat zooal niet
juist dezelfde personen dan
toch geest en beginsel der oude
regeering terugkeeren.
Voor Nederland heeft de revolutie
het gevolg gehad, dat de bewaking
van den voormaligen keizer en zyn
zoon aanmerkelijk verscherpt is.
Naar luid van berichten, is het
hem thaDs verboden, het kasteel
Amerongen te verlaten. In het
begin der omwenteling was wel
de vrees gewettigd, dat Wilhelm
zou kunnen trachten, naar Duitsch
land te gaan, wat hem volgens de
Middelburgsche Courant niet ver
boden kon worden; maar wat hem
dan nu toch verboden is. Inmiddels
kost ons dat ongewenschte bezoek
heel wat geld. Doch liever dat,
dan in moeilijkheden te komen
met de eene of andere groote
mogendheid.
Vertrokken
L. van Dflk, leer. Z.L.M. Kattendljke
W. H. Bemme, coiffeur Eindhoven,
G. Teuniiaen, kantoorbed. Botterdam,
L. J. Scheven, reisiger Botterdam,
H. Schotel, kantoorbed. Zwyndrecht,
M. J. Vierbergen, mandenmaker
Utrecht, S. M. Klooiterman, onder,
wgxeres Kapelle, P. J. L. WUnanda,
kellner Maastricht, K. Kunst, drogist
Middelburg, H. H. van Londen, Mid
delburg.
Ingekomen
M. Westdorp, rijwielhersteller uit
Heinkensiand, Gansepoortstraat C179.
A. A. Brouwer, bakkerskn. Ellewouts-
djjk, Lange Kerkstraat C 35, W. H.
Wessel, bouwkundige, Terneuzen.
Turikade D 25. J. B. Triestram klerk
regs. Almelo, Kreukelmarkt A 127.
M. de Jonge, glasetser Middelburg,
Beestenmarkt D 117. J. de Jonge te-
legraafbeambte Middelburg, 'i Heer
Hendrikskinderenstr. D 36. L. van
Wallenburg, onderwgser Mlddelharnii,
Oostilngel G 264. J. de Vries, bar-
biersbed. Hoorn, Zusterstraat A 155
G. Wilschut, machinist Heusden, Ju-
llanastraat G 45. G. Hoek van Dfjke
agent van Pol. 'i H. Arendskerke
Wgugaardstraat A 199. L. den Bak,
reisiger Middelburg, Poelweg E 148.
J. D. J. v. d. Graaff, boekhouder lerseke
Oostilngel 232. P. van Liere, drogist
Nine, Kleine Kerkstraat A 108. J. E.
Blankenbijl, koopman Groningen,
Oostsingel G 262. E. de Vries, kantoor
bed. Utrecht, Wijngaardstraat A 199.
L K. Steornberg, cand. notaris, Adj.
imp. D.B. Apeldoorn, Groote Markt
C 51/52.
Ooe$. Bij den Baad van Arbeid
komen de rentekaarten thans seer
regelmatig binnen. Over de maand
Februari jl. ontbraken er van elke
honderd slechts ses stuks, welke
worden opgespoord.
Neemt men aan, dat hieronder
enkele gemoedsbeswaarden schuilen,
dan mag seker wel geconstateerd
worden, dat dit deel van Zeeland
niet achteraan komt, integendeel nog
enkele schreden en het staat vooraan.
Rooiholen in Den Haag I
«Peripat» doet in het Vad. de
volgende openbaring
«Aan wien de schuld dat derge
lijke rooiholen hun sinistre practijken
zoo onbeschaamd kunnen voortzetten?
Mijn antwoord is: Niet aan de ar-
gelooze bezoekers.... maar aan de
Regeering
Niet alleen, dat 't oogluikend
wordt toegestaan... neen, de Regee
ring hecht haar Koninklijke goed
keuring aan die vrijbuiterij....
Op onze wandeling door de
Kettingstraat komend, zagen wij voor
perceel 5 een agent geposteerd..,, er
had daar een belangrijke berooving
plaats gehad..
Ik keek 't huis eens aan... en
wie schetst mijn verbazing toen ik
in koeien van letters over de geheele
lengte der bovenpui-lijst de woorden
las«Koninklijk goedgekeurd».
Uit een en ander meen ik dus
ook te mogen opmaken, dat de
politiepost er ten bate der bewoon
sters en niet als waarschuwing voor
eventueele bezoekers staat... Verzet
't slachtoffer zich tegen berooving,
dan wordt hij misschien wel direct
gearresteerd.... en veroordeeld op
grond van huisvredebreuk I....
Is er geen gemeente-werkman voor
de hand, vraagt de inzender, om
dit potsierlijk effect te laten verdwij
nen Niet den agent, maar de
vermelding dier Koninklijke goed
keuring
Een nieuwe godsdienstige secte.
Aan het Woerdensch Verlaat
onder de gemeente Nieuwkoop is
sedert een paar jaren de zetel ge
vestigd van een godsdienstige secte,
waarvan men reeds veel zonderlings
te hooren komt.
Zoogenaamd op gezag van den
Bijbel aldus meldt men aan De
Tijd debiteert men er van allerlei,
en als uiterlijk kenmerk betracht
men het vieren van den Sabbath en
het laten groeien van den baard.
Het hoofd van de secte is de
32-jarige Dirk van V., los-werkman,
te wiens huize de aanhangers zeer
vaak bijeenkomen en die ook eenige
malen elders het woord ging voeren.
Hij stelt zich voor, een nieuwe
wereld te stichten, waarin hij als
profeet en eenig opperwezen zal
optreden.
Dezer dagen is hij geverbaliseerd,
omdat hij weigerde aangifte te doen
van een te zijnen huize geboren
kind van een familielid, dat man en
vier kinderen verliet om »vrede" te
vinden bij haar zwager.
Hij weigert de aangifte, waartoe
het BurgerlijkWetboek hem verplicht,
