No. 15.
Woensdag 18 Februari 1920
43® Jaargang.
NERVEUS
s FEUILLETON.
Dit blad verschijnt Woensdag en Zaterdag.
Abonnementsprijs voor Goes 50 cent per kwartaal,
voor buiten Goes f 1,50 per halt jaar franco per post,
bij vooruitbetaling.
ADVERTENTIËN voor Dinsdag- en
Vrijdagmiddag 12 UUI* te bezorgen
bij N. V, Stoom-, Boek-, Courant- en
Handelsdrukkerij v.h. Firma's
F. Kleeuwens Zoon enj. A. Ross.
Advertentiën 10 ct, per regel.
Bij conHacteeren van minstens 1000 regels per jaar
zeer belangrijke reductie.
Advertentiën, als geboorte-, huwelijks-, verjarlngs-, doodberichten en de daarop betrekking hebbende dankbetuigingen, niet meer dan acht
regels beslaande, voor den prijs van f 1,
NEDERLAND.
Débacle
De oud-minister Treub schrijft
onder het opschrift >La Débacle
in de Vragen des Tijds
»Het is bekend genoeg, dat de
Russische bolsjewisten er op uit zijn
de zegeningen van hun stelsel
over ons heele werelddeel uit te
storten.
Zoodra hun roode leger den
binnenlandschen vijand zal hebben
ten onder gebracht, ligt het in hun
tactiek de landen van Centraal-Europa
die door honger en ellende met den
dag rijper worden voor de bolsje
wistische revolutie-idee, te veroveren.
Wanneer zij hun roode leger tegen
het in elk opzicht zoo verzwakte
Duitschland richten, zullen de Polen
dan in staat zijn het tegen te houden
En als hun roode vrienden voor
de grenzen staan, zullen dan de
Duitsche communisten en onafhan
kelijke sociaal-democraten de kans
niet schoon achten om den tegen
stand, die van Regeeringswege zal
worden geboden, te ondermijnen en
den chaos in het leven te roepen,
die hen in staat zal stellen af te
rekenen met kapitalisten en bourgeois
en de zoo poëtisch gedachte, maar
ia de uitvoering zoo gruwelijke en
bloeddorstige communistische samen
leving te grondvesten
Dat gevaar is waarlijk niet hersen
schimmig.
Het is zelfs de vraag, of het nog
wel af te weaden is.
Maar zooveel is zeker blijven de
machthebbers talmen met het in bet
leven roepen van een geconcentreerde,
internationale actie tot het verleenen
van hulp of zakelijke, economische
NOVELLE
ERNST ECKSTEIN.
Mijn hemelhoe kon men toch zoo
zijn Zij hielden zoo dolveel van elkaar,
zij konden zonder elkander niet leven
waarom dan altijd en altijd weer die
kibbelarijen
Dat mocht de hemel weten Och,
maar zij waren beiden ook zoo ver
schrikkelijk nerveus
Dokter Köllner had zijnen voorma-
ligen academievriend Hugo reeds een
paar malen kinine laten slikken te
vergeefs. Hugo smeet het recept in de
prullemand en zei „Benno, je bent
een kwakzalver."
Daarna verbood dokter Benno hem
het rooken.
Het onmiddellijk gevolg daarvan was
een heftig dispuut tusschen den jurist
en den aesculaap, die er een eind aan
basis bij den wederopbouw van het
maatschappelijk bestaan der landen,
die gehavend uit den krijg te voor
schijn kwamen, laten zij inzonderheid
de verwording en verwildering in
Centraal-Europa kalm begaan,voorbij
ziende, dat daarbij ook hun eigen
meest vitale belangen zijn gemoeid,
dan staat te vreezen, dat ons wereld
deel in betrekkelijk korten tijd den
ondergang zijner beschaving tegemoet
gaat.
Misschien zullen die machthebbers
eerst wakker geschud worden, als de
communistische revolutie in Duitsch
land inderdaad uitbreekt, of als de
rcode legers der Russen werkelijk
voor Duitschlands Oostgrens komen
te staan.
En zelfs dan nog is het de vraag,
of zij groot genoeg zullen zijn en
breed genoeg zullen weten te handelen
om met voorbijgang van alle andere,
hoezeer ook op zichzelf gewettigde
overwegingen, met de Duitsche
regeering en de neutralen, die dan
zeker niet achter zullen blijven, hand
in hand te gaan ter bestrijding van
het dreigende algemeen-Europeesch
gevaar.
Voor dat uiterste geval wil ik er
het beste van hopen. Maar zal het
dan niet te laat zijn Wie zal het
zeggen
Is het niet zonneklaar in het belang
van gansch Europa, ja van heel de
beschaafde wereld, dat door gemeen
schappelijke hulp, dat wil hier zeggen
credietverleening, van de zijde van
alle landen, die nog credietwaardig
zijn natuurlijk onder de noodige
waarborgen, dat het crediet niet voor
andere doeleinden wordt besteed,
dan waarvoor het werd gegeven -
ook aan de bevolkingen van de
maakte, door te zeggen dat het niet
lang zou duren of Hugo had zich
zeiven door zijn gebaviaan op het
kerkhof geholpen. Nora onderwierp
zich met de meeste lijdzaamheid aan
de haar voorgeschreven melkkuur, maar
na veertien dagen stond die haar zoo
tegen, dat het zien alleen van het glas
melk „zóó van de koe" haar walgde.
De staalpillen, die zij daarna driemalen
per dag slikte, hadden ook niet den
minsten invloed evenmin als de lauwe
baden en de vrij goed volgehouden
longengymnastiek
Er was iets, dat den beiden patiënten
ontbrakrust, de eerste voorwaarde,
wilden zij genezen worden.
Op zekeren dag, toen Nora weer bij
den dokter haar beklag had gedaan,
dat alles vergeefs was, werd het Benno
Köllner al te erg en besloot hij er een
eind aan te maken.
„Er bestaat eene eigenzinnigheid",
zeide hij tot Hugo, „die niet alleen
onhebbelijk, maar ook belachelijk is.
Houd je mond Ik ben je dokter, en
verkies niet voor hansworst te spelen
Vandaag is het de tiende Juli. Zoodra
de vacantie begint, wordt het huis hier
gesloten. U, mevrouwtje, verdwijnt dan
meest geteisterde landen de moge
lijkheid van een dragelijk bestaan
en van een betere toekomst geopend
wordt en daarmede aan de zoo
gevaarlijke actie voor de communis
tische revolutie,welke de Europeesqhe
beschaving dreigt te vernietigen, haar
scherpste wapen, de vertwijfeling
eener hongerende bevolking ont
trokken wordt
Hier ligt voor den Volkenbond
een ongezochte gelegenheid reeds
aanstonds zijn practische waarde te
toonen. Neemt hij de zoo dringend
noodige internationale credietorgani-
satie onverwijld ter hand en weet
hij haar met den vereischten spoed
tot stand te brengen, dan zal hij
zich daarmede reeds in zijn prilste
jeugd een onvergankelijke eerezuil
stichten."
De staking in de haven
De Rotterdammer meent, dat het
niet goed is ditmaal op bemiddeling
aan te dringen.
Het blad wenscht dit niet, omdat
het op het standpunt staat dat de
pattijen, die het conflict in het lev«n
hebben geroepen, ook de volle ver
antwoordelijkheid voor de gevolgen
van haar daad zullen hebben te
dragen.
De eisch mag vooral worden ge
steld in dezen tijd, nu bij de zede
lijke ontwrichting, die op alle ge
bied wordt aanschouwd, voor den
opbouw van bet leven noodig zijn
mannen, die blijk geven zelf een
diep verantwoordelijkheidsgevoel te
bezitten en alle krachten aanwen
den om dat besef ook bij hun vol
gelingen aan te kweeken.
Het is de reinste krankzinnigheid
om wanneer de werkgevers blijk
onmiddellijk naar Schlangenbad, leeft
daar zoo kalmpjes mogelijk en blijft
daar totdat ge heelemaal bekomen zijt
van de huiselijke ellende. Tegen den
tijd dat ge weggaat, zal ik u nog wel
meer leefregels voorschrijven. Maar jij,
afzichtelijk wezen, snelt dan, zonder te
pruttelen, naar het wereldberoemde
Rigi-Seheideck, verveelt je daar doo-
delijk, leest desnoods een tam feuille
tonnetje, maar om den dood niet ernstigs,
en volgt letterlijk mijne andere voor
schriften op, die ik je morgen over de
post zal zenden. Weiger je, dan ben
ik niet alleen den langsten tijd je
kwakzalver, maar ook je vriend geweest.
Wat drommel, de zaak wordt voor mij
ook onaangenaam op die manier. Zooals
je daar nu rondloopt, met holle oogen
en zoo bleek alsof je eiken nacht tot
's morgens vroeg hadt gepierwaaid, ben
je eene wandelende bespotting voor
mijnen naam als dokter. Zoodoende
zou je maken dat mijne geheele praktijk
verliep
„Heb je uitgepraat vroeg Hugo
met verbazingwekkende kalmte.
„Voorloopig ja. Ik verlang niet dat
je zoo onmiddellijk een besluit neemt
Morgen zend ik je de verschillende
geven over de loonpolitiek een eigen
meening te hebben en het overleg
niet aanstonds tot het gewenschte
resultaat leidt, met een staking te
gaan dreigen, en niet alleen druischt
een dergelijke houding in tegen den
eisch van het gezond verstand, maar
het is het in het leven roepen van
een terreur, die voor ieder mensch
met eenig zelfrespect ondraaglijk
moet worden genoemd.
Geen man met ruggegraat laat
zich met het mes op de keel con
cessies afdwingen, die hij meent als
verantwoordelijk man niet te mogen
toestaan.
Wanneer het dan ook van de
zijde der modernen wordt voorge
steld, alsoi door de werkgevers de
machtquastie is gesteld, dan komt
dit verwijt neer op de moderne en
syndicalistische organisaties, die
beide zich bij de onderhandelingen
in den Loonraad op het standpunt
van den klassenstrijd hebben gesteld.
Toen het bleek, dat de werkgevers
niet bereid waren den looneisch van
f 8 per dag in te willigen, is tot
den strijd besloten, niet omdat de
toestand voor de arbeiders onhoud
baar was, maar enkel en alléén om
het feit, dat de werkgevers niet van
zins waren in elk opzicht naar de
pijpen der moderne heeren te dansen.
De Chr. organisatie heeft zich niet
tegen de staking verklaard omdat
zij inzake den looneisch aan de zijde
der werkgevers stond maar omdat
zij van oordeel was, dat door een
staking in dezen tijd de belangen
van andere groepen der bevolking
zouden worden geschaad.
Ook de moderne organisatie had
met de gevolgen, die uit een conflict
kunnen voorkomen, rekening moeten
voorschriften, en overmorgen kom ik
antwoord halen. Zeg je: ja, d.w.z.
beloof je me dat je stipt zult gehoor
zamen, best. En zoo niet, welnu,
dan ontvang je nog dienzelfden avond
mijne rekening, voldaan en al, want
ik wil ineens schoon schip maken, en
je oude vriend is dood voor je. Mevrouw,
ik heb de eer u te groeten."
„Af door de middendeur!" zei
de advocaat. „Ik geloof bepaald dat
hij op zijne teenen getrapt was, en dat
nog wel Benno, die anders altijd zoo
kalm is! Worden de dokters waarachtig
ook al nerveus Het lijkt wel of het
in de lucht zit
Twee dagen later kwam de kalme
Benno terug om het definitieve ant
woord te hooren.
Toen dokter Köllner den volgenden
dag terugkwam, was Hugo niet thuis
en Nora ontving den getrouwen raads
man met een zonderling glimlachje.
„Nu vroeg de dokter, „hoe staat
het er mee
„Hugo is tot alles bereid," antwoord
de zij weifelend. „Hij zal het die acht
weken op Rigi-Scheideck uithouden,
niet werken, ook het minste of gering
ste niet, uw diëet opvolgen, niets dan
VAN
