No. 12. Zaterdag 7 Februari 1920 4de Jaargang NERVEUS. V FEUILLETON. Geweld tegen geweld. NEDERLAND. Dit blad verschijnt Woensdag en Zaterdag. Abonnementsprijs voor Goes SO cent per kwartaal, vogr buiten Goes f 1,50 per halt jaar franco per post, bij vooruitbetaling. ADVERTENTIËN voor Dinsdag- en Vrijdagmiddag 12 UUP te bezorgen bij N. V, Stoom-, Boek-, Courant- en Handelsdrukkerij v.h. Firma's F. RIeeuwens Zoon en J. A. Ross. Advertentiën 10 ct. per regel. Bij contracteeren van minstens IOOO regels per jaar zeer belangrijke reductie. Advertentiën, als geboorte-, huwelijks-, verjarings-, doodberichten ea de daarop betrekking hebbende dankbetuigingen, niet meer dan acht regels beslaande, voor den prijs van f 1, De zegenrijke gevolgen van den oorlog, ons door Steinmetz en consorten voorgespiegeld, zijn tot nogtoe uitgebleven- Het tegendeel echter openbaart zich dag aan dag. We spreken nu niet van de ontel bare dooden, die hun leven gaven voor nietsvan de verwoestingen, die breede scharen dakloos en broodeloos maakten van den honger en de ellende, die nog slechts het deel zijn van millioenen. Maar we denken aan de zedelijke minder waardigheid, waartoe wel bijna de geheele menschheid gezonken is, een minderwaardigheid, die beslist aan den oorlog is te wijten. De mensch is een mengsel van goed en kwaad. En het is wel merkwaardig, dat er veel meer moeite en tijd noodig is. om het goede tot ontwikkeling te brengen dan het kwade. Wanneer de mensch in zijn opvoeding en in zijn omge ving geen rem tegen den groei van het kwaad vindt, maar geheel aan zichzelf is overgelaten, dan neigt hij meestal veel meer naar den boozen dan naar den anderen kant. Ja, wij durven wel zeggen als vele menschen volkomen vrij zijn en bovendien nog een langen tijd slechte dingen hebben beleefd, zooals de wereldoorlog, dan woekert het kwaad onrustbarend snel naar alle zijden, zoowel bij jongen als ouden, en gelijk op den akker het kostelijke graan onder een overmaat van onkruid verstikt en dus geen vrucht doet rijpen, zoo gaat dan ook het weinige goede voor een groot deel teloor onder de overwel digende werking van het slechte. De oorlog en de revolutie, die er NOVELLE ERNST ECKSTEIN. Na het ontbijt begonnen de ver drietelijkheden op het kantoor. In het begin zijner praktijk had Hugo Cellarius een paar gerucht makende processen gewonnen, die hem later overvloed van werk bezorgden eenen overvloed, die deels zeer aan genaam, doch tevens zeer bedenkelijk was. Hoewel hij zich van uitstekende hulp had voorzien, was er juist nu in het hartje van het winterseizoen buiten gewoon veel te doen. Hugo Cellarius, die zelf bijzonder vlug werkte, ergerde zich dagelijks ten eerste over het laatste concept der beide volontairs, die hem veel te omslachtig stileerden ten tweede over den eersten en den uit ontstond, hebben den rem der beschaving stuk geslagen. En nu de menschheid van dien band is los gekomen, holt een groot gedeelte van haar teugelloos voort. We leven temidden eener verwildering van zeden, waarbij het schijnt, dat een soort van vernielingsrazernij velen heeft aangegrepen. Wat vroe ger goed, schoon, edel, ja, heilig was, wordt nu door die losgelaten en vertrapt. Wetten en zeden zijn voor hen tot een aanfluiting geworden. Gevolgenonverschilligheid, luiheid, het stellen van overdreven onbe schaamde eischen, misdaad. Vóór den oorlog werden te Parijs omstreeks tweeduizend minderjarige overtreders per jaar voor de kin derrechtbank gebracht. In 1918 zijn het er zesduizend geworden. Dat de kinderen zoo stout zijn, bewijst vanzolf, dat het met de groote menschen niets beter gesteld is. Zoo de ouden zongen, zoo piepen de jongeu. Het aantal inbraken en moorden is schrikbarend grootde benden die Parys onveilig mr - ken, is legio. En dit geldt niet alleen voor Parijs, maar ook voor tal van andere steden, dorpen en landen, voor heel Frankrijk, België, Duitsch- land, Nederland, enz. enz. Niet alleen, dat het aantal mis daden onrustbarend is toegenomen, ook de manier, waarop ze bedreven worden, teekent den toestand van verwildering. Al de gemeene prak- tijken, die de oorlog aan de hand heeft gedaan en die in hoofdzaak en het allereerst door de Duitschers zijn toegepast, worden thans door groote en kleine bandieten aange wend, Zoodat zij, die alleen van een geordende en ordelijke maatschappij heil verwachten, moeite hebben, zich staande te houden tegen den tweeden klerk, wier overdreven schoon schrift met de sierlijke krulletjes verknoeiden zij hunnen tijd maar hem volmaakt onnoodig scheen, en ten derdeover Elias Schwenzer, den vijftienjarigen adspirant-klerk, die, zooals Hugo beweerde, jaarlijks voor meer dan tweehonderd mark papier verknoeide, het omgooien van den inkt koker tot eene soort van „sport" maakte, en buitendien nog hardhoorend was. Daarbij wilde het toeval, dat, sinds Hugo nerveus was geworden, bijna geregeld een paar minuten vóór het kantoor werd gesloten een zeer geacht cliënt met eene allerbelangwekkendste zaak hem telkenmale opzocht, waardoor Hugo dan steeds nog maar even tijd had om in de eerste de beste droschke te springen en zich in vliegende vaart naar het gerechtshof te laten rijden. Verder was het onbeschrijfelijk, wat Hugo Cellarius al niet te lijden had van een paar advocaten der tegen partijen. Deze heeren - dat heeten nog a collega's 1 bedienden zich bij hunne aandrang en de aanvallen van hen die in het hedendaagsche troebele water veel en groote visch willen ophalen. Hoe afkeerig men moge wezen van geweld, het is al zoover gekomen, dat zelfs dt meest vrede- lievenden en zachtzinnigen genood zaakt zijn, zich te wapenen, om in tijd van nood geweld met geweld te keer te gaan. Leerzaam is in dit opzicht Duitschland. Daar hebben, zooals men weet, de socialisten tegen woordig de grootste macht in han den. Vroeger waren dezen werkelijk ook niet vies van het gebruiken van geweld, als het erom ging, hun eischen doortezetten, getuige Troelstra's beruchte Novemberrede. Nu echter de Duitsche communis ten alles, ook den socialistischen staat, met geweld ondersteboven willen gooien, beginnen de eersten intezien, dat daardoor hun gansche land ten gronde zou gaan. En om nu niet door het geweld der com munisten onder den voet geloopen te worden, zijn zij wel gedwongen, nog een grooter machtsontplooiing, dus ook weer geweld, daartegenover te stellen. Dat is werkelijk het eenige middel. Een razenden krank zinnige, die alles rondom zich kort en klein tracht te slaan en zelfs voor de menschen in zijn omgeving gevaarlijk wordt, moet men wel, gaarne of ongaarne, een dwangbuis aandoen. Wanneer men het tegenover kwaadwilligen of zelfs tegenover veeleischenden met zachtheid en toegeeflijkheid beproeft, komt men doorgaans van den oever in de gracht. O zeker, er zijn gelukkig ook nog wel menschen, die naar zachtheid en toegeeflijkheid luiste ren. Dat zijn zij, in wie de kiemen pleidooien van allerlei saterieke, om niet te zeggen giftige onbeschaamd heden. Dergelijke hatelijkheden hadden na tuurlijk ten gevolge, dat ook Hugo, zonder eenige gewetenswroeging, pijlen van dien aard uit den rijk voorzienen koker zijner welsprekendheid te voor schijn haalde wat hem een paar malen eene boete van vijftig mark deed oploopen. „Als dat zoo voortgaat, kunnen wij gauw droog brood eten 1" riep hij woedend tot zijne vrouw, toen hij voor de tweede maal beboet was, „Ik bloed nog dood, door dat eeuwige aderlaten Juist op dien dag was Nora een beetje prikkelbaar. Toen zij gehoord had wat er gebeurd was, haalde zij de schouders op en zei„Om je de waar heid te zeggen, vind ik dat jij ongelijk hebt 1 Die opmerking van de tegen partij was zeer „ad rem". Maar je moet je die belachelijke nerveusheid afwennen. Je komt er geen zier verder mee." „Zoo, dus je neemt het voor mijnen vijand op.„ En ik moet me mijn ge- van het goede nog niet geheel zijn gedood. Maar de anderen, die enkel en alleen ooren hebben voor eigen, onmiddellijk voordeel, verkregen langs den gemakkelijksteu weg, dus met zoo weinig mogelijk of in het geheel geen moeizamen arbeidzij, die elke maand of nog vlugger loonsverhooging eischen en staken, staken en oproer maken, zij zyn voor zachtheid en toegeeflijkheid niet vatbaar, die zij als zwakheid beschouwen. Zij gelijken precies de Noormannen der oudheid, die zich hun moorddadige plunderingen lie ten afkoopen, om dan weinig tijds later terugtekeeren, en nog groo- tere opkoopsommen te eischen. Ook tegenover deze roovers bleek alleen geweld het eenige middel, dat hen gedwee kon maken. In de Duitsche spoorwegwerk- plaatsen bestond het „werken" der arbeiders in den laatsten tijd'in lyntjetrekken en het stellen van ongehoorde, brutale eischen. Nadat aan vele eischen was toegegeven, zonder dat de toestand verbeterde, sloot de regeering deze werkplaat sen. Zij bepaalde, dat deze eerrt weer geopend zouden worden, als zich tegen het vastgestelde loon waarlijk werkwilligen in voldoend aantal zouden aanmelden. Het ge volg was, dat zoovelen op deze voorwaarden ingingen, dat binnen kort de werkelijke arbeid weer ge heel in gang zal zijn. Zulke krasse maatregelen dienden ook by ons in vele bedry ven toepassing te vinden. Dezer dagen bevatten de bladen een berichtje over het zegels plak ken voor dienstboden. Voor voel voor rechtvaardigheid afwennen „Neen, dat niet, maar die overdreven nerveusheid „Allemaal onzin 1 Afwennen Wel zeker Wen jij je de cholera eens af, als de kommabacillen je bloed tot in je teenen vergiftigd hebben Afwennen! Maar schepsel, zie je dan niet dat ik ziek ben „Och kom „Waarachtig Ik ben zoo nerveus als ik weet niet wat en dat moet ik afwennen Nu, hoe dan, juffrouw wijsheid Neen, zoolang de wetenschap niet in staat is mijne zennwen een voor één uit mijn lichaam te nemen en ze te repareeren, zooals je de radertjes van een horloge repareert, zoolang blijft er me niets over, dan die vijftien mark te betalen en kalm aan te hooren, hoe je het voor de meid opneemt, als zij mij eiken dag dichter bij mijn graf brengt VAN (Wordt vervolgd).

Krantenbank Zeeland

Volksblad | 1920 | | pagina 1