No. 12.
Zaterdag 7 Februari 1920
4de Jaargang
NERVEUS.
V FEUILLETON.
Geweld tegen geweld.
NEDERLAND.
Dit blad verschijnt Woensdag en Zaterdag.
Abonnementsprijs voor Goes SO cent per kwartaal,
vogr buiten Goes f 1,50 per halt jaar franco per post,
bij vooruitbetaling.
ADVERTENTIËN voor Dinsdag- en
Vrijdagmiddag 12 UUP te bezorgen
bij N. V, Stoom-, Boek-, Courant- en
Handelsdrukkerij v.h. Firma's
F. RIeeuwens Zoon en J. A. Ross.
Advertentiën 10 ct. per regel.
Bij contracteeren van minstens IOOO regels per jaar
zeer belangrijke reductie.
Advertentiën, als geboorte-, huwelijks-, verjarings-, doodberichten ea de daarop betrekking hebbende dankbetuigingen, niet meer dan acht
regels beslaande, voor den prijs van f 1,
De zegenrijke gevolgen van den
oorlog, ons door Steinmetz en
consorten voorgespiegeld, zijn tot
nogtoe uitgebleven- Het tegendeel
echter openbaart zich dag aan dag.
We spreken nu niet van de ontel
bare dooden, die hun leven gaven
voor nietsvan de verwoestingen,
die breede scharen dakloos en
broodeloos maakten van den honger
en de ellende, die nog slechts het
deel zijn van millioenen. Maar we
denken aan de zedelijke minder
waardigheid, waartoe wel bijna de
geheele menschheid gezonken is,
een minderwaardigheid, die beslist
aan den oorlog is te wijten.
De mensch is een mengsel van
goed en kwaad. En het is wel
merkwaardig, dat er veel meer
moeite en tijd noodig is. om het
goede tot ontwikkeling te brengen
dan het kwade. Wanneer de mensch
in zijn opvoeding en in zijn omge
ving geen rem tegen den groei van
het kwaad vindt, maar geheel aan
zichzelf is overgelaten, dan neigt
hij meestal veel meer naar den
boozen dan naar den anderen kant.
Ja, wij durven wel zeggen als vele
menschen volkomen vrij zijn en
bovendien nog een langen tijd
slechte dingen hebben beleefd,
zooals de wereldoorlog, dan woekert
het kwaad onrustbarend snel naar
alle zijden, zoowel bij jongen als
ouden, en gelijk op den akker het
kostelijke graan onder een overmaat
van onkruid verstikt en dus geen
vrucht doet rijpen, zoo gaat dan
ook het weinige goede voor een
groot deel teloor onder de overwel
digende werking van het slechte.
De oorlog en de revolutie, die er
NOVELLE
ERNST ECKSTEIN.
Na het ontbijt begonnen de ver
drietelijkheden op het kantoor.
In het begin zijner praktijk had
Hugo Cellarius een paar gerucht
makende processen gewonnen, die hem
later overvloed van werk bezorgden
eenen overvloed, die deels zeer aan
genaam, doch tevens zeer bedenkelijk
was. Hoewel hij zich van uitstekende
hulp had voorzien, was er juist nu in
het hartje van het winterseizoen buiten
gewoon veel te doen. Hugo Cellarius,
die zelf bijzonder vlug werkte, ergerde
zich dagelijks
ten eerste over het laatste concept
der beide volontairs, die hem veel te
omslachtig stileerden
ten tweede over den eersten en den
uit ontstond, hebben den rem der
beschaving stuk geslagen. En nu
de menschheid van dien band is los
gekomen, holt een groot gedeelte
van haar teugelloos voort. We
leven temidden eener verwildering
van zeden, waarbij het schijnt, dat
een soort van vernielingsrazernij
velen heeft aangegrepen. Wat vroe
ger goed, schoon, edel, ja, heilig
was, wordt nu door die losgelaten en
vertrapt. Wetten en zeden zijn voor
hen tot een aanfluiting geworden.
Gevolgenonverschilligheid, luiheid,
het stellen van overdreven onbe
schaamde eischen, misdaad.
Vóór den oorlog werden te Parijs
omstreeks tweeduizend minderjarige
overtreders per jaar voor de kin
derrechtbank gebracht. In 1918 zijn
het er zesduizend geworden. Dat de
kinderen zoo stout zijn, bewijst
vanzolf, dat het met de groote
menschen niets beter gesteld is.
Zoo de ouden zongen, zoo piepen
de jongeu. Het aantal inbraken en
moorden is schrikbarend grootde
benden die Parys onveilig mr -
ken, is legio. En dit geldt niet alleen
voor Parijs, maar ook voor tal van
andere steden, dorpen en landen,
voor heel Frankrijk, België, Duitsch-
land, Nederland, enz. enz.
Niet alleen, dat het aantal mis
daden onrustbarend is toegenomen,
ook de manier, waarop ze bedreven
worden, teekent den toestand van
verwildering. Al de gemeene prak-
tijken, die de oorlog aan de hand
heeft gedaan en die in hoofdzaak
en het allereerst door de Duitschers
zijn toegepast, worden thans door
groote en kleine bandieten aange
wend, Zoodat zij, die alleen van een
geordende en ordelijke maatschappij
heil verwachten, moeite hebben,
zich staande te houden tegen den
tweeden klerk, wier overdreven schoon
schrift met de sierlijke krulletjes
verknoeiden zij hunnen tijd maar
hem volmaakt onnoodig scheen, en
ten derdeover Elias Schwenzer,
den vijftienjarigen adspirant-klerk, die,
zooals Hugo beweerde, jaarlijks voor
meer dan tweehonderd mark papier
verknoeide, het omgooien van den inkt
koker tot eene soort van „sport"
maakte, en buitendien nog hardhoorend
was.
Daarbij wilde het toeval, dat, sinds
Hugo nerveus was geworden, bijna
geregeld een paar minuten vóór het
kantoor werd gesloten een zeer geacht
cliënt met eene allerbelangwekkendste
zaak hem telkenmale opzocht, waardoor
Hugo dan steeds nog maar even tijd
had om in de eerste de beste droschke
te springen en zich in vliegende vaart
naar het gerechtshof te laten rijden.
Verder was het onbeschrijfelijk, wat
Hugo Cellarius al niet te lijden had
van een paar advocaten der tegen
partijen.
Deze heeren - dat heeten nog a
collega's 1 bedienden zich bij hunne
aandrang en de aanvallen van hen
die in het hedendaagsche troebele
water veel en groote visch willen
ophalen. Hoe afkeerig men moge
wezen van geweld, het is al zoover
gekomen, dat zelfs dt meest vrede-
lievenden en zachtzinnigen genood
zaakt zijn, zich te wapenen, om in
tijd van nood geweld met geweld
te keer te gaan.
Leerzaam is in dit opzicht
Duitschland. Daar hebben, zooals
men weet, de socialisten tegen
woordig de grootste macht in han
den. Vroeger waren dezen werkelijk
ook niet vies van het gebruiken
van geweld, als het erom ging,
hun eischen doortezetten, getuige
Troelstra's beruchte Novemberrede.
Nu echter de Duitsche communis
ten alles, ook den socialistischen
staat, met geweld ondersteboven
willen gooien, beginnen de eersten
intezien, dat daardoor hun gansche
land ten gronde zou gaan. En om
nu niet door het geweld der com
munisten onder den voet geloopen
te worden, zijn zij wel gedwongen,
nog een grooter machtsontplooiing,
dus ook weer geweld, daartegenover
te stellen. Dat is werkelijk het
eenige middel. Een razenden krank
zinnige, die alles rondom zich kort
en klein tracht te slaan en zelfs
voor de menschen in zijn omgeving
gevaarlijk wordt, moet men wel,
gaarne of ongaarne, een dwangbuis
aandoen.
Wanneer men het tegenover
kwaadwilligen of zelfs tegenover
veeleischenden met zachtheid en
toegeeflijkheid beproeft, komt men
doorgaans van den oever in de
gracht. O zeker, er zijn gelukkig
ook nog wel menschen, die naar
zachtheid en toegeeflijkheid luiste
ren. Dat zijn zij, in wie de kiemen
pleidooien van allerlei saterieke, om
niet te zeggen giftige onbeschaamd
heden.
Dergelijke hatelijkheden hadden na
tuurlijk ten gevolge, dat ook Hugo,
zonder eenige gewetenswroeging, pijlen
van dien aard uit den rijk voorzienen
koker zijner welsprekendheid te voor
schijn haalde wat hem een paar
malen eene boete van vijftig mark
deed oploopen.
„Als dat zoo voortgaat, kunnen wij
gauw droog brood eten 1" riep hij
woedend tot zijne vrouw, toen hij voor
de tweede maal beboet was, „Ik bloed
nog dood, door dat eeuwige aderlaten
Juist op dien dag was Nora een
beetje prikkelbaar. Toen zij gehoord
had wat er gebeurd was, haalde zij de
schouders op en zei„Om je de waar
heid te zeggen, vind ik dat jij ongelijk
hebt 1 Die opmerking van de tegen
partij was zeer „ad rem". Maar je
moet je die belachelijke nerveusheid
afwennen. Je komt er geen zier verder
mee."
„Zoo, dus je neemt het voor mijnen
vijand op.„ En ik moet me mijn ge-
van het goede nog niet geheel zijn
gedood. Maar de anderen, die enkel
en alleen ooren hebben voor eigen,
onmiddellijk voordeel, verkregen
langs den gemakkelijksteu weg, dus
met zoo weinig mogelijk of in het
geheel geen moeizamen arbeidzij,
die elke maand of nog vlugger
loonsverhooging eischen en staken,
staken en oproer maken, zij zyn
voor zachtheid en toegeeflijkheid
niet vatbaar, die zij als zwakheid
beschouwen. Zij gelijken precies de
Noormannen der oudheid, die zich
hun moorddadige plunderingen lie
ten afkoopen, om dan weinig tijds
later terugtekeeren, en nog groo-
tere opkoopsommen te eischen. Ook
tegenover deze roovers bleek alleen
geweld het eenige middel, dat hen
gedwee kon maken.
In de Duitsche spoorwegwerk-
plaatsen bestond het „werken" der
arbeiders in den laatsten tijd'in
lyntjetrekken en het stellen van
ongehoorde, brutale eischen. Nadat
aan vele eischen was toegegeven,
zonder dat de toestand verbeterde,
sloot de regeering deze werkplaat
sen. Zij bepaalde, dat deze eerrt
weer geopend zouden worden, als
zich tegen het vastgestelde loon
waarlijk werkwilligen in voldoend
aantal zouden aanmelden. Het ge
volg was, dat zoovelen op deze
voorwaarden ingingen, dat binnen
kort de werkelijke arbeid weer ge
heel in gang zal zijn. Zulke krasse
maatregelen dienden ook by ons in
vele bedry ven toepassing te vinden.
Dezer dagen bevatten de bladen
een berichtje over het zegels plak
ken voor dienstboden. Voor
voel voor rechtvaardigheid afwennen
„Neen, dat niet, maar die overdreven
nerveusheid
„Allemaal onzin 1 Afwennen Wel
zeker Wen jij je de cholera eens af,
als de kommabacillen je bloed tot in
je teenen vergiftigd hebben Afwennen!
Maar schepsel, zie je dan niet dat ik
ziek ben
„Och kom
„Waarachtig Ik ben zoo nerveus
als ik weet niet wat en dat moet
ik afwennen Nu, hoe dan, juffrouw
wijsheid Neen, zoolang de wetenschap
niet in staat is mijne zennwen een voor
één uit mijn lichaam te nemen en ze
te repareeren, zooals je de radertjes
van een horloge repareert, zoolang
blijft er me niets over, dan die vijftien
mark te betalen en kalm aan te hooren,
hoe je het voor de meid opneemt, als
zij mij eiken dag dichter bij mijn graf
brengt
VAN
(Wordt vervolgd).