No. 96
Zaterdag 29 November 1919
42® Jaargang,
VERKEERD BEOORDEELD.
4 FEUILLETON,
Dit blad verschijnt Woensdag en Zaterdag.
Abonnementsprijs voor Goes 35 cent, franco per post
55 cent per kwartaal.
Afzonderlijke nummers k 3 cent verkrijgbaar.
ADVERTENTIËN voor Dinsdag- en
Vrijdagmiddag 12 UU3* te bezorgen
bij N. V, Stoom-, Boek-, Courant- en
Handelsdrukkerij v.h. Firma's
F. Kleeuwens Zoon en J. A. Ross.
Advertentiën S ct. per regel, behalve dienstaanvragen.
die tegen 7 ct. per regel worden geplaatst.
Bij directe opgaaf van 3 maal plaatsing derzelfde adver
tentie wordt de prijs 2 maal berekend, uitgezonderd
dienstaanvragen. Gr. letters en afb. naar plaatsruimte.
Advertentiën, ala geboorte-, huwelijks-, verjarlngs-, doodberichten en de daarop betrekking hebbende dankbetuigingen, niet meer dan acht
regels beslaande, voor den prijs van 6$ cent,
Bij dit no. behoort een bijvoegsel,
Overweging waard.
Het is wel ongeveer van alge-
meene bekendheid, dat in Rusland,
waar de bolsjewieken nog steeds
de baas zijn, zóó zelfs, dat hun
macht nog voortdurend toeneemt,
verschrikkelijke dingen zijn gebeurd
en misschien nog wel gebeuren,
ofschoon men er in den laatsten
tijd niet bijzonder veel meer van
hoort. Eenige Russische generaals,
geholpen met troepen en geld van
de geallieerden, hebben getracht,
het bolsjewiekenbestuur, de zooge
naamde Sovjetregeering, te verdrij
ven. Maar totnutoe is dat niet
gelukt. De Amerikaansche en de
Engelsche troepen, die tegen de
Sovjettroepen hebben gevochten,
zijn vertrokken. En in de landen
der geallieerden heeft men weinig
lust, zich nog langer in de Russi
sche zaken te blijven mengen.
Alleen wordt door de Engelsche
vloot nog een soort van blokkade
uitgeoefend, die den invoer in
Rusland moet beletten.
Nu heeft een berichtgever van
een Amerikaansch blad een onder
houd gehad met Tsjitsjerin, volks
commissaris (wij zouden zeggen
minister) voor buitenlandsche zaken
in de Sovjetrepubliek. En wat deze
zeide, is inderdaad merkwaardig.
Hij verklaarde dan, dat de Sovjet
regeering bereid is, te allen tijde
over vrede te onderhandelen, mits
alle in het gebied van het voorma
lige Russische rijk bestaande regee
ringen worden erkend, de blokkade
der geallieerden wordt opgeheven,
wederzydsche amnestie wordt ver-
Uit het Russisch.
Onder het middagmaal bemerkte
Olga Semjonowna maar al te goed den
nerveusen toestand van den jongen
maar zij zeide niets. Des avonds echter
toen haar man naar de club ging, kwam
zij in Grischa's kamer, vroeg of zij hem
niet stoorde, en zette zich bij hem aan.
de tafel. Grischa timmerde juist van
plankjes een kleine étagère voor zijne
moeder. Olga Semjonowna, die 's mid
dags geen gelegenheid had gehad om
met Grischa te praten, vroeg hem thans
hoe hij nu met Gorschak stond, of deze
hem zijne les overhoord had, en zoo al
meer.
Grischa liet het hoofd hangen en
antwoordde dof, zoekend naar zijne
woorden. Voor het eerst in zijn leven
loog hij zijne moeder voor, en dit
folterde hem innerlijk. En, alsof zij het
er om deed, vroeg Olga Semjonowna
altoos maar weer naar verdere bijzonder
heden tot zij eindelijk, na kort
leend, en alle legers, die binnen
de grenzen van het vroegere Rus
sische rijk werkzaam zijn, in gelijke
mate worden gedemobiliseerd. Wij
zijn geneigd, zei Tsjitsjerin, de na
tionale schuld van het rijk over
te nemen. Deze a'gemeene voor
waarden blijven ongewijzigdzij
zouden alleen, indien noodig, in
bijzonderheden kunnen veranderen.
Tsjitsjerin ontkende, dat de Sov
jetregeering heeft getracht, aan
ieder het communisme op te dwin
gen. De Sovjetrepublieken, die aan
de Oostzee bestaan, zijn door haar
eigen bewoners in het leven ge
roepen, toen deze uit den oorlog
terugkeerden. Wij zijn hen steeds
te hulp gekomen, toen de tegen
standers Duitschen, Engelschen en
Zweedschen steun inriepen, om het
Sovjetgezag omver te werpen.
Op een vraag van den bericht
gever, hoe lang de Sovjetregeering
nog onder den tegenwoordigen druk
der blokkade zou kunnen bestaan,
antwoordde Tsjitsjerin, geen einde
te zien. De eenige reden van de
blokkade der geallieerden is de
vrees, dat ons succes een sociale
revolutie in West-Europa teweeg
zal brengen, zei hij. Ook verklaarde
hij nog, dat de Sovjetregeering ge
neigd is met de westelijke landenj
producten te ruilen, doch dat zi,
niet uitsluitend economische bond'
genootschappen zoekt. Zij is bereid]
aan buitenlandsch kapitaal op zee
liberale voorwaarden concessies t
verleenen.
Indien het onderhoud juist
weergegeven, en indien Tsjitsjerij
daarin de ware gezindheid der heel
Russische Sovjetregeering heef
vertolkt, dan zouden we hiermei
zwijgen, zeide
„Grits kijk mij eens aan
Grischa hief het hoofd op en bloosde.)
„Jongen wat is er nu weer met je
gebeurd
Grischa knipte met de oogleden, en
opeens begon hij te schreien.
En openhartig vertelde hij alles aan
zijne moeder en hij deelde haar zijn
besluit mede, het gymmasium te ver
laten.
Beangstigd en bedroefd andwoordde
Olga Semjonowna
„Neen neen, mijn jongen dat gaat
niet. Daar mag je niet aan denken.
Papa zou er nooit zijn toestemming toe
geven en dat zou hem maar opwin
den. Ik zou ook niet met hem er over
durven beginnen
„Maar moeder", viel Grischa haar in
de rede, met moeite zijne woorden uit
brengend „begrijp toch, dat ik enkel
al bij gedachte aan Gorschak niet ade
men kandat het mij hier zoo be
nauwd wordt
En zijne keel snoerde zich werkelijk
dicht.
Den knaap in dezen toestand ziende,
meende Olga Semjonowna dat het inder
daad beter zou zijn, hem eenige dagen
voo>' een belangrijke wijziging in
den algemeenen toestand kunnen
staan. Nu de geallieerde volkeren
toch al meer en meer lust krijgen,
om zich van elke bemoeienis met
Russische zaken te onthouden, zou
de stap niet zoo heel groot meer
zijn, om met de Sovjetregeering
onderhandelingen te beginnen. Uit
een oogpunt van gevoel zou het
hard, bijna ondoenlijk zijn, zich te
gaan inlaten met een regeering,
wier handen druipen van onschul
dig bloed. Maar van de andere zijde
hebben de geallieerden te bedenken,
dat het eveneens hard, bjjna on
verantwoordelijk zou zijn, om groote
belangen hunner eigen volken te
vervvaarloozen. Men lette eens op
het gezegde van Tsjitsjerin „Wij
zyn geneigd, de nationale schuld
van het rijk over te nemen". Be
denkt men daarbij, hoe ontzaglijk
velen in de geallieerde en neutrale
landen ook in Nederland
bezitters zijn van Russische staats
schuldpapieren (Russische sporen
inbegrepen); hoe deze bezitters, voor-
zoonar zo deze waarden niet met
met een verschrikkelijk verlies van
de hand hebben moeten doen, ge-
bezocht het gymnasium niet. l>n
voor den vader verzwegen. Doch onvoor
ziens lekte het geheim uit van een kant,
aan welken Olga Semjonowna niet ge
dacht had. Toen Eiljajew eens laat uit
de club terugkeerde en bemerkte dat
zijne vrouw op hem gewacht had, wendde
hij zich brommig tot haar met de vraag
„Is het je bekend, dat Grits het
gymnasium niet bezoekt?"
„Ja. Hoe weet je dat?"
„Van iemand die het mij gezegd
heeft."
„Wie
„Zijn leeraar in de mathesis Roech-
low.
Hij stond verlegen, begon te spreken,
maar vond de juiste woorden niet. Eil-
jawel begreep dat men hem iets ver
heimelijkte. Zijn gerimpelde gezicht
begon nerveus te trekken. Als hem
iets hinderde of ergerde, begon hij
altoos te proesten en te stotteren.
„Wat is er aan de hand? Wees
ook zij, er is meer, dat misschien
van nog groot ere waarde is. De
volkscommissaris verklaarde, dat
de Sovjetregeering bereid is, met
de- westelijke landen producten te
ruilen. Nu is Rusland, wanneer
het goed bestuurd wordt, een rijk
en gezegend land, niet alleen in
staat, om zijn eigen inwoners van
g allerlei benoodigdheden te voorzien,
maar ook o n zeer veel uittevoeren,
wat wij, Westersche volkeren,
uitnemend gebruiken kunnen. Wan
neer dus weer als voorheen Russi
sche producten tegen West-Euro-
peesche konden worden geruild,
dan zou een handel van wereldbe-
teekenis kunnen onstaan,' die on
getwijfeld krachtig zou bijdragen,
om veel ellenden van den tegen
woordigen tijd, zoowel hier als
ginds, aanmerkelijk te doen ver
minderen. Zoodra dus in Ruslaud
een eenigszins vast en geregeld
bestuur komt, is wel terdege te
overwegen, of men over eenige
gevoelsoverwegingen maar niet zal
heenstappen, om daardoor den
maatschappelijken gang weer in
betere banen te leiden. Ook de
mededeeling, dat de Sovjetregeering
aan buitenlandsch kapitaal op zeer
liberale (en op krachtig bindende)
voorwaarden concessies wil verlee
nen, is èn voor dat kapitaal èn
voor de Russische nijverheid en
den Russischen landbouw, die groote
behoefte hebben aan kapitaal, van
de grootste beteekenis.
Besluiten de geallieerden, om met
de Sovjetregeering onderhandelin
gen aanteknoopen, dan dienen zij
zich echter zorgvuldig te vrijwaren
tegen bolsjewieksche propaganda.
Want een sociale revolutie, als die,
zoo goed het mij te zeggen liep hij
driftig.
Olga Semjonowna vertelde hem nu
lalles en deed haar best om Grischa te
[verontschuldigen.
Onder haar verhaal kleedde Eiljajew
sich uit, telkens gemelijk brommend
en proestend
,,'t Is wat fraaisEen mooie
geschiedenis Aangename verrassing!
Waarachtig 1"
Toen Olga Semjonowna uitgesproken
had blies hij nijdig de kaars uit en
beet haar toe
„Dat is allemaal jouw schuld. Je
bederft mij den jongen, door aan zulke
malle grillen voet te geven. Morgen,
hoor je, moet hij weer naar het gym
nasium. Overigens zal ik morgen in
de vroegte zelf wel met hem spreken."
„Och, laat mij dat liever doen. Hij
is zoo nerveus en voor jou is 't
ook niet goed, je op te winden."
„Wat een onzin 1" bromde Eiljajew,
en hij draaide haar den rug toe.
Olga Semjonowna deed er mede het
zwijgen toe.
Wordt vervolgd).