No. 90. Zaterdag 8 November 1919. 42® Jaargang. MISDADIGERS. Dit blad verschijnt Woensdag en Zaterdag. Abonnementsprijs voor Goes 35 cent, franco per post 55 cent per kwartaal. Afzonderlijke nummers ci 3 cent verkrijgbaar. ADVERTENTIËN voor Dinsdag- en Vrijdagmiddag 82 uur te bezorgen bij N. V, Stoom-, Boek-, Courant; en Handelsdrukkerij v.h. Firma's F. Kleeuwens Zoon en J. A. Ross. Advertentiën 8 ct. per regel, behalve dienstaanvragen. die tegen 7 ct. per regel worden geplaatst. Bij directe opgaaf van 3 maal plaatsing derzelfde adver tentie wordt de prijs 2 maal berekend, uitgezonderd dienstaanvragen. Gr. letters en afb. naar plaatsruimte. Advertentiën, als geboorte-, huwelijks-, verjarlngs-, doodberichtea en de daarop betrekking hebbende dankbetuigingen, niet meer dan acht regels beslaande, voor den prijs van 65 cent. De bekende commissie van onder zoek te Berlijn heeft deze week voor de tweede maal den voorma- ligen rijkskanselier Yon Bethmann Hollweg en zijn minister van Bui- tenlandsche Zaken Zimmermann aan den tand gevoeld naar ver schillende voorvallen uit den oorlogs tijd. Wij hebben geen ruimte, om zoo'n verhoor in zijn geheel opte nemen en plaatsen dus alleen het voornaamste. We lezen dan in een verslag der zitting hot volgende „Een der meest pijnlijke bladzijden voor Duitschland wordt thans op geslagen De wegvoering der Bel gische arbeiders naar Duitschland, juist in de dagen, toen het zoo broodnoodig zou geweest zijn, om in Amerika, dat in België een bij zonder belang stelde, een gunstige stemming te doen ontstaan. Zoowel Bethmann Hollweg als Zimmermann geven toe, dat daarbij schandelijke dingen gebeurd zijn dat duizenden Belgen zijn gestorven van koude en ontberingdat vele andere duizenden werden vervoerd, terwijl men bij voorbaat wist, dat zij voor het werk in de Duitsche velden en fabrieken ongeschikt zouden zijn dat weer andere dui zenden ongelukkigen, na ongeloof lijke ellende doorgemaakt te heb ben, in Duitschland aankwamen om geen werk te vinden (ofschoon hun toch goed betaald werk beloofd was). Bethmann geeft dit alles toe. Hij heeft ervan geweten. Hij heeft zelfs gouverneur generaal Yon Bissing uit Brussel laten overkomen, om met hem maatregelen ter verbete ring te bespreken. Hij heeft den ouden, ziekelijken Yon Bissing zelfs nog naar Hindenburg en Ludendorfif gestuurd, om voor de arme Belgen te gaan pleiten. Alles vergeefs. De heeren waren onverbiddelijk. Militaire gebiedende noodzakelijkneid En dan moest zelfs de rijkskanselier zwijgen als een kind, dat in den hoek gezet is 1 .Zulke jammerlijke dingen krijgen wij tijdens dit onderzoek elke tien minuten ie hooren. Het is een lang lijdensverhaal van de onmacht van het burgerlijke rijksbestuur en van de almacht der heeren in den wapenrok. En na deze bekentenisen van misdadige zwakheid durft Bethmann zijn ondervragers nog toevoegen „Maar, mijne heeren, wat heeft het toch voor nut, dat wij dit alles nog eens ophalen? Het is zoo gemak kelijk om thans, nu eenmaal alles slecht is afgeloopen, te gaan uit- visschen, hoe men het beter had kunnen doen Maar Bethmann vergeet, dat dit onderzoek nog een ander doel heeft dan het zuiver historische en wel ditom een leering te zijn voor de toekomst, een leering voor alle volkeren, hoe verderfelijk het wor den kan, wanneer zij hun lot toe vertrouwen aan enkele mannen en kleine klieken, die dan op het kri tieke oogenblik zoo jammerlijk te kort schieten." Dat laatste zijn we geheel met den verslaggever eens. Maar we voegen er dit bijeen volk dient te weten, of zijn regeerders, aan wie het zijn lot toevertrouwt, hoog of laag staan, en of zij op een kritiek oogenblik al of niet jam merlijk zullen tekort schieten. Doch dat kan een volk niet weten, als zijn regeerders de voornaamste zaken in het geheim afhandelen. Wat wist het Duitsche volk vóór en tijdens den oorlog van alles, wat keizer, ministers en generaals onder elkaar bedisselden Niets, hoege naamd niets. En toen nu de boel misliep, moest er wel een revolutie komen, die al deze misdadigers wegjoeg. Het blijkt nu wel zonne klaar, hoe noodig en nuttig de revolutie is geweest Met Bethmann, die den oorlog en vooral den duikbootoorlog naar zijn zeggen niet heeft gewild, maar zich door generaals in den hoek list duwen, kunnen we, bij onze min achting voor zijn zwakheid, nog een zweem van medelyden gevoelen, ofschoon zijn verdediging van den oorlog, toen die eenmaal aan den gang was, een verdediging tegen zijn gemoed in en slechts ter wille van zijn kanselierschap, walgelijk is. Maar wat te zeggen van Hin denburg en Ludendorfif, zooals ze ons nu reeds uit het verhoor be kend worden We kunnen het in de Belgen begrijpen, dat zij deze twee, als zy ze ooit te pakken krij gen, naast elkaar aan den eersten boom den besten opknoopen, gelijk wij hen hoorden zeggen. De naam „Pruisische barbaren" is voor Hindenburg en Ludendorfif nog veel te zacht. Menschen zijn het niet. Ze hebben weinig anders dan beestachtigs in zich. En wat hun veelgeprezen bekwaamheid als generaals aangaat, die heeft het leelijk tegen de veldheersgaven van Foch en andere Fransche aanvoer ders moeten afleggen. Maar op het gebied der diplomatie heeft hun botheid wel het toppunt bereikt. Want, gelijk hierboven werd ge zegd, op het oogenblik, dat het broodnoodig zou geweest zijn, om in Amerika een gunstige stemming voor Duitschland te doen ontstaan, gaan ze daar al wat Duitscher is gehaat maken door hun bevel, om duizenden Belgen wegtevoeren en op een duivelsche manier te be handelen. Ook die twee „brave jongens" zullen zich binnenkort voor de commissie van onderzoek te verantwoorden hebben. En ua- tuurlijk zullen zij wel niet, gelijk in België met hen zou kunnen gebeuren, opgeknoopt worden. Maar we gunnen hun toch niet alleen het pijnlijkste verhoor, doch daarna ook een plaats voor langen tijd in de cel, waar zij thuis hooren. NEDERLAND. Wij steunen gaarne elke poging om de kunstmatige veihooging van prijzen tegen te gaan. Wij juichen ook toe elke poging om door geza- menlijken inkoop de prijzen naar omlaag te werken. Eerst dan, wanneer pogingen in deze richting mislukken, of onze vakvereenigingen niet oi niet meer bereid zijn tot aanpakken en vol houden, spreken wij den wensch uit dat de gemeentebesturen zich met handel en vakorganisaties verstaan om maatregelen te beramen ter ver krijging van goedkoop schoeisel, levensmiddelen en huisraad. De nood dringt. De O.-W.'ers hebben geen gebrek die kunnen 't betalen. Handelaars en landbouwers, die goede jaren maakten, kunnen zich gemakkelijk elke meerdere uitgaaf getroosten. De werkliedenorganisaties hebben ook geen nood zij verhoogen een voudig elke drie of meer maanden hunne looneischen. Maar onze kleine renteniers, onze vastgesalarieerden, voorzoover hunne patroons of besturen hen met een volkomen ontoereikend loon laten voorttobben, onze huismoeders in groote gezinnen, onze kleine nlet- kapitaalkrachtige kooplieden, die al len kunnen zich de weelde van nieuwe boven- en oaderkleederen, gordijnen, beddegoed, enz. van hun week- of jaarloon niet veroorloven. Er moet derhalve raad geschaft, tot fnuiking van de kunstmatige duurte, en tot voorziening in de stijgende behoeften van die velen, welke niet door het stellen van steeds hoogere looneischen, zich al het hierboven genoemde noodzakelijke kunnen ver zekeren. Door deze commissie zijn gekozen tot leden van den Raad van beroep de heeren J. de Jonge Nzn., J. J. Koenen en C. J. Meijler. Aan den burgemeester zal worden verzocht een evenredig aantal ver bruikers aan dezen raad van beroep toe te voegen. 't Is een ongewone avond en voor sommigen brengt het bezwaren mede, toch gelooven wij, dat de keuze van het stuk en de wijze, waarop het door het gezelschap van Louis de Vries wordt gegeven, voor dezen keer over de bezwaren zal doen heenstappen. Wij voorspellen althans een volle zaal. Vliegerdienst Naar men verneemt, zal er met ingang van io November a.s. een geregelde vliegdienst op Londen in gericht worden op een terrein van den heer Kröller, gelegen aan de Maaldrift te Loosduinen. De duurte De bemoeiingen van het Amsterdam- sche gemeentebestuur ter bestrijding van de duurte hebben eer dan met had durven hopen, een zeer gewenscht resultaat gehad. Nadat Zaterdag de gemeente haar eerste verkoopplaats ia „Odéon" had geopend zijn terstond aanbiedingen van Nederl. tricotfabrikanten geko men, die met het door de gemeente aangeboden tricot willen concur ree- ren. Het gemeentebestuur overweegt of van de aanbiedingen van Nederl. fa brikanten gebruik gemaakt zal wor den. Uitvoer van graskalveren naar Frankrijk. Naar „De Veehandel" verneemt, is men aan het Departement van Landbouw begonnen, consenten uit te geven voor den uitvoer van gras kalveren naar Frankrijk. Kolen uit België. Hollandsche boter in ruil. Naar gemeld wordt, is thans over eenstemming bereikt ten opzichte van de hervatting van den boteruitvoer van Nederland naar België, in ruil voor Belgische steenkolen. Morgen zal de verkoop van Hollandsche boter door bemiddeling van het Ministerie van bevoorrading een aanvang ne men. Een transport van 5000 ton steenkool zal eerstdaags naar Neder land worden gezonden. Ook een couponnetjesknipper. Een dezer dagen ontving een cliënt van zijn effectenhandelaar afre kening over 1 coupon a Kr. 4 van een Theisslot met de kapitale som van 8 ets., terwijl voor onkosten 10 ets. in rekening werd gebracht 1 Fijne Geldersche rookworst? Door de gemeente Maastricht werd eenige maanden geleden een YOL Gees. «De Zeeuw» begint in ons schuitje te komen. Aan het slot van een beschouwing over de duurte schrijft zij Goes. Geslaagd te Rotterdam voor de acte vrije- en ordeoefeningen de heeren M. v. d. Ende en W, de Kramer. Goes. Door de besturen der Middenstandsvereenigingen, Handels belangen en Hanze, zijn tot leden der federatieve middenstandscom missie benoemd de heeren J. de Jonge Nzn., J. J. Koenen, C. J. Meijler, P. A. Pennings, C. van de Reepe en E. Verbeem. Goes. Het Hollandsch Tooneel, directeur Louis de Vries, geeft hedenavond een voorstelling van >de Spaansche Vlieg* in de Schouwburg zaal >de Prins van Oranje*.

Krantenbank Zeeland

Volksblad | 1919 | | pagina 1