No. 71. Woensdag 3 September 1919 42® Jaargang. s FEUILLETON. Tizian's Madonna. Dit blad verschijnt Woensdag en Zaterdag. Abonnementsprijs voor Goes 35 cent, franco per post 55 cent per kwartaal. Afzonderlijke nummers 3 cent verkrijgbaar. ADVERTENTIËN voor Dinsdag- en Vrijdagmiddag 12 UUS" te bezorgen bij N. V, Stoom-, Boek-, Courant- en Handelsdrukkerij v.h. Firma's F. Kleeuwens Zoon ea J. A. Ross. Advertentiën 8 ct. per regel, behalve dien$taanvragen. die tegen 7 -ct. per regel worden geplaatst. Bij directe opgaaf van 3 maal plaatsing derzelfde adver tentie wordt de prijs 2 maal berekend, uitgezonderd dienstaanvragen. Gr. letters en afb. naar plaatsruimte. Advertentiën, als geboorte-, huwelijks-, verjarings-, doodberichten en de daarop betrekking hebbende dankbetuigiages, niet meer dan acht regels beslaande, voor den prijs van 65 cent. JNEDERLAND. Bevolking 2e kolft Augustas 1919. Ingekomen. Vertrokken. W. H. Wessel, bouwk. opzichter, naar TerceuiecB. de Hocgh, Dir. Landb. wintersch naar Winterswijk M. J. van Ogen, coupeuse, naar Mid delburg; G. van Djjl, reiziger, naar DordrechtD. L van Drie', matroos, naar RotterdamA. J. Schoenmaker, werkman, naar RotterdamA. F. Westerwcudt, Off. Leger des fleils, naar Rotterdam* Wij zijn evenwel van oordeel, dat deze dag, de eerste jaardag van onze geëerbiedigde Koningin na het sluiten van den vrede, wel wat meer had Uit bet Zweeclsch. Dat duurde zoo ongeveer eene week. Mylord werd mistroostigde goden waren niet met hem. Op zekeren dag, toen hij tien minu ten goed weder waarnam om eens rond te wandelen bespeurde hij op een balkon iets wits. Dat was een buitenkansje Hij keerde dan ook recht tevreden en vergenoegd naar zijn logement terug. Het kon immers Lady Mary's japon geweest zijn Vermoedelijk was het een gordijn dat in den wind fladderde Zijn kamerdienaar was ook wat opge wekter gestemd door het aankomen van een nieuwe gast, met een aardig, zwart harig kamermeisje, dat lange gesprek ken met hem hield op de trap. Maar Lord William begon zich zoo eenzaam te voelen, dat hij eindelijk den lust niet meer kon bedwingen om eens kennis aan te knoopen met den predikant van de plaats. Het was een ongetrouwd, bejaard heer. Op eenen namiddag, toen de hemel zijnen tranenvloed voor een oogenblik mogen worden aangemerkt als een nationale feestdag. Wij mogen ge lukkig constateeren dat wij, trots alle gevaren, die ons van buiten, maar ook binnenlands hebben ge dreigd, onze onafhankelijkheid cog onaangetast is en het past allen Nederlanders, vooral op een feestdag als deze, te laten zien hoe geliefd ons vorstenhuis hun is. Een algemeene vlaggentooi had ons in ziens beter gesproken van de toe wijding, die in alle harten van ware vaderlanders leeft en welke ons doet hopen, dat eene lange gelukkige regeering voor onze koningin zij weggelegd. Het mag echter met voldoening worden vermeld, dat de twee mu ziekcorpsen, die onze stad telt, 's avonds beide eene uitvoering in de tent op de Markt hebben gegeven. Eene groote menigte was op de Markt samengestroomd om, mede uitgelokt door het schoone weder, te genieten van de gaven van beide gezelschappen. Wij weten niet of alle toehoorders echter in gelijke mate hebben kunnen genieten. Ook weten v/ij niet of alle bezoe kers zich bewust zijn van de vele moeilijke studieureo, die aan een concert moeten voorafgaan. Wij zou den bijna zeggen, dat velen markt- waarts gaan om luidruchtige ge sprekken te kunnen houden, welke het in de nabijheid staanden vrijwel onmogelijk makeD, de stille passages te volgen. Verder heelt men veel iast van jongens en meisjes, groot en klein, die door hun aanstootelijk en wan ordelijk gedrag alle afkeuring ver- staakte, begaf Mylord zicb naar de pastorie. De weleerwaarde heer Stevens, die verdrietig naar het sombere weder stond te turen, kwam hem met open armen tegemoet. „Welkom", zeide hij, terwijl zijn blozend gelaat opklaarde. „Gij komt als eenen afgezant van den Heer, want met dat ellendige weder, dat de goede God ons zendt, heeft men wel eene kleine afleiding noodig." Mylord stapte een pref tig studeer vertrek, voorzien van eene flinke biblio theek, binnen. „Ja, ziet ge", zeide de heer SteveDS, „ik woon hier maar alleen, ben onge huwd, en deze trouwe vrienden" wijzende op zijne boeken ,,zijn mijn liefste gezelschap. Maar nu ik het voor recht heb u bij mij te zien, zullen we 'het ons zoo aangenaam mogelijk maken, en voor alles zien wat warms te drinken te krijgen Kaatje, breng eens wat cognac en kokend water." Spoedig zat Mylord, onder een glas grog, in druk gesprek met den goed- hartigen dominee, dien hij als een belezen, ontwikkeld man leerde kennen, en die last not least bij de familie Clarendon een vriend van den huize was. „Weet ge Mylord," zeide hij, „het dienen. Wij willen gaarne nogmaals aan dringen bij het publiek, om zoover het doenlijk is, de uitvoeringen op de Markt voor velen muziekvrlenden zoo genietbaar mogelijk te doen zijn. Wij zijn de uitvoerders nu dank baar voor hunne arbeid en hopen dat het weer nog van dien aard mag zijn, dat wij dit jaar nogmaals eene uitvoering van beide korpsen mogen verwachten. De 8-urige werkdag De oorlog heeft zooveel vernietigd. Enorme kapitalen zijn verloren ge gaan. Van overproductie is nu dan ook geen sprake meer. Integendeel is het voor alle landen een gebiedende eisch, de productie zoo hoog moge lijk op te voeren. Door verkorting van den arbeids duur pleegt de productie daarentegen niet te worden opgevoerd. In alle landen valt vermindering der productie waar te nemen, en ia ons land schijnt de productie thans tot ongeveer 6o o/0 van die van vóór den oorlog te zijn geslonken l Duurte en nog eens duurte, ziedaar het voornaamste resultaat. En als tweede gevolg komt natuur lijk de ondergang van menig bedrijf. De Minister van Arbeid, plus socialist que Troelstra, heeft den treurigen moed, zelfs in de Tweede Kamer te verklaren, dathij het niet eens de moeite waard vond, precies na te gaan, welken invloed de verkorting zou hebben. En als een ras-echten bolsjewiek zoo ver klaart de Controleur vertelde hij, dat het beter was, wanneer een bedrijf heeft ook zijne goede zijde, een oude vrijer te wezen zooals ik. De jonge dames zijn minder stijf tegenover ons, bijv. Lady Mary. Zij vertrouwt mij haar lief en leed toeze weet wel dat ik, vrouw noch kind hebbende, niets liever hoor dan hare zachte stem. Soms be treft het onze armenzij verschaft mij de middelen, en ik tracht die behoef- tigen op te zoeken, die het meest hulp waard zijn. Dan houden we ernstige beraadslagingen, bijv. of we den maan- delijksehen onderstand aan John Bark's vrouw maar niet zouden intrekken, wijl de man toch altijd alles verdrinkt, en het geld liever besteden om kleine Jane Orney wat te laten leeren, enz. Zij heeft zelve, hier in den omtrek, goede vrienden onder de armen. Des Zondags, met mooi weder, kunt ge haar dikwijls met eenen heelen troep kinderen aantreffen daar bemoeit zij zich het meest mede." „Bezoekt Mylady u dikwijls P" „O ja, zij komt nog al eens, maar ik ga meer naar haar. Het is voor mij een genot mijne kleine woning en mijDe stille omgeving eens tegen hare deftige vertrekken en haar aangenaam gezel schap te mogen verwisselen. Het kasteel is prachtig, maar Mylady ontvangt mij altijd in hare eigen apartementen. Zie met slechte sociale verhoudingen maar zoo spoedig mogelijk ten gronde giag- Er is nog een quaestie, die bij den acht-uren-dag wel onder het oog mag worden gezienDe acht-uren-dag is n.l., vergissen wij ons niet, thans, voor zoover ons werelddeel betreft, alleen nog ingevoerd bij ons, Chinee- zen van Europa. De Chineczen van het Oosten wer ken ook thans nog heel wat langer dan 8 uur. Reeds zeer spoedig zal op de arbeidsmarkt dan ook een slag worden geleverd tusschen Europa en Amerika aan den eenen, en Oost-Azië aan den ac deren kant. Dan komtde con currentie. Want een werkelijke een heid der arbeidersklasse van de heele wereld is legendarisch en zal altijd wel legendarisch blijven. De scherpe concurrentie der Euro- peesche werknemers en Aziaten zal ook hier een inzinking der loonen veroorzaken. Zoo zal er van zelf, eerst clandestien, later meer openlijk, harder en langer gewerkt worden. De goede vaklieden zullen hun brood wel blijven verdienen. Het uitschot zal moeten verdwijnen. En voor we het weten, is de 8-uren-wet opgeborgen bij zoovele juridische ontwerpen, waarover geen overeenstemming was te krijgen. Alleen Aalberse zal er dan af en toe nog eens een traan om wegpinken. Luchtverkeer 1 Naar onlangs is medegedeeld, dat de bekende firma Vickers Ltd. eenige luebtdiensten over ons land zal gaan exploiteeren, verneemt de eens wat een fraai geschenk ik van haar gekregen heb", en de predikant haalde voorzichtig een boek uit de kast. „Het is eene der oudste uitgaven van Don Quixote met platen, een zeld zaam exemplaar. Wilt ge het eens in zien „Het heeft er veel van alsof Mylady eene geletterde dame was". „Zij is inderdaad bijzonder ontwik keld. Zij is eene hartstochtelijke bewon deraarster van ooze groote dichters en kent hare geliefkoosde schrijvers van buiten maar met studeeren houdt ze zich in het geheel niet op. Zij kan onmogelijk langer dan een half uur achtereen stil zitten." Lord William zat met ingehouden adem te luisteren, om geen woord te verliezen van hetgeen de gemoedelijke dominee hem vertelde, doch hij schrikte niet weinig toen de heer Stevens eens klaps zeide „Wel, Mylord, hebt gij geen lust mij eens naar het kasteel te vergezellen Ik ken nog wel niet het doel uwer komst alhier, maar in ieder geval moet gij ons niet verlaten, voor gij Wood- castle gezien hebten de dames zullen u vriendelijk ontvangen, daar sta ik voor in". Een oogenblik was Mylord besluite- YOL "A, van Braggon, »mbt. Rsad vac Arbeid, nit Utrecht, Voorstad 95f; S. G. M. Wolhoff, knlpverpleegater, nit Hilversum, Oado Vlschmarkt 66D. C. C. Verschoor, onderwijzer R. K. ■ehool, nit Amsterdam, 'a H H. K Btr. 69 j N. L, Beekes, kinderjoffronw, nit Kloetlnge, Groote Markt 66L. F. Roos, kassier, uit Bergen op Zoom, Lange Kerkstraat 40; J. Meeuwse, slagersknecht, nit Oudelande, Kreuk? 1- markt 139. Goes. De jaardag van H. M. de Koningin werd alhier zonder veel vertoon gevierd. Hoofdzakelijk door dat deze dag op Zondag viel, was er van vlaggen enz. niet veel te merken, terwijl den daarop volgenden dag blijkbaar niet velen meer dachten om door het dragen van oranje of het uitsteken van vlaggen, uiting te geven aan hunne liefde voor het vorstenhuis.

Krantenbank Zeeland

Volksblad | 1919 | | pagina 1