No. 59, Woensdag 23 Juli 1919 42e Jaargang. 8 FEUILLEYOti. Een V7ooroordeel NEDERLADUi. C, Th. de Vogel. Het kwam hem voor alsof het niet de oude levenslust was, die anders als overmoedige kabouters in hare briefjes placht door te schemeren. Een trek van ontstemming lag in den brief, waarvan het postscriptum luidde //Je weet bet misschien dat jhr. De Noor ons heeft verlaten Hij wil den nawinter aan de Riviera doorbrengen". Wrevelig wierp Eduard het briefje op tafel, want buitendien was er nog on aangenaams genoeg tusschen de regels te lezen. Charlotte schreef hem dat Louise aan een lichte zenuwziekte leed, dat de dokter haar verandering van lucht had aanbevolen en dat haar vader verlof zou nemen om op uitdrukkelijk verlangen van zijn dochter met einde Februari naar Utrecht te vertrekken. Louise had Charlotte en zijn moeder reeds gevraagd zich bij hen aan te sluiten. Niets kou hem ougelegener voorko men dan deze tijding, want dat voor genomen verblijf in Utrecht zou natuur lijk al zijn tijd iu beslag nemen en zijn meisje menige opoffering kosten. De ziekte van Louise scheen echter alle haast noodzakelijk te hebben ge maakt, want nog geen twee weken na Charlotte's briefje, ontving hij een telegram, waarin de komst van mr. Van Arichem, diens dochter, Eduards moeder en zuster uog dienzeifden avond werd gemeld. Hij had ternauwernood den tijd om zijn middagmaal te nuttigen en aan Anna een briefje van veront schuldiging te schrijven om nog bijtijds liet station ie bereiken, waar spoedig de trein biunenstoomde. De reizigers begroetten Utrecht in opgewekte stemming de zenuwachtig heid van Louise scheen door het reisje eenigszins beter geworden te zijnin het voorkomen van zijn moeder en Charlotte was niets mistroostigs op te merken en de heer Van Arichem be handelde Eduard misschien nog wel willender dan gewoonlijk. Het fijne souper, dat hij reeds vooraf f in het hotel had besteld, en waarbij de familie Heeremans was genoodigd, verhoogde in niet geringe mate de stemming van den avond, waarvoor Eduard zich zoo bezorgd had gemaakt. Meneer Van Arichem had zich voor namelijk met hem onderhouden over zijne juridische studie en vooruitzichten, terwijl Louise zich tegenover hem van zulk een aangename zijde deed kennen, dat hij niets van de zegepralende blik ken bemerkte, die zijn moeder met hun gastheer wisselde en niets van het ge fluister zijner zuster, die Eduard in zijn eigen vesting tot gevangene wilde maken. Toen hij den volgenden morgen want hij was natuurlijk verplicht de middagen bij de zijnen door te brengen aan Anna een bezoek bracht, kwam zij hem reeds geheel gekleed tegemoet. Zij was voornemens naar haar bureau te gaan, doch zijn komst op zulk een ongewoon uur deed haar verschrikken. Hij zeide haar zonder eenige omkleeding, dat zij in de eerste dagen vermoedelijk weinig bij elkaar zouden zijn, daar zijn moeder en zuster benevens de heer Van Arichem van Louise, als onbekend, zweeg hij vooreerst in de stad zouden blijven. Het smartelijk gevoel kwam bij haar op, dat hij het oordeel zijner familie over zijne keuze vreesde en beleedigde trots sloot haar lippen. Binnen weinige dagen hadden zich de heer Van Arichem, zijn moeder en zuster op de hoogte gesteld van Eduard's verstandhouding met Anna en boven dien zoo volkomen van hem meester gemaakt, dat zijne moeder slechts een plaatselijke scheiding noodig achtte om gewonnen spel te hebben. fn deze zaak was goede raad duur. Meneer Van Arichem besloot, op uit drukkelijk verlangen zijner moeder, Eduard duidelijk te maken, dat het voor hem hoog noodig was zich ge durende de voorbereiding van zijn examen uit het studentenleven terug te trekken en dat die rust voor hem niet beter te vinden was dan in de stilte van zijn geboorteplaats. Geen tegenspraak, geen verzet kon hij doen gelden. De bezorgdheid van zijn vriendelijken vriend voor zijn carrière, de met overleg aangevoerde bewijsgronden van zijn moeder en Charlotte, hadden alle verzet in hem N VOL Dit blad verschijnt Woensdag en Zaterdag. Abonnementsprijs voor Goes 35 cent, franco per post 55 cent per kwartaal. Afzonderlijke nummers 3 cent verkrijgbaar. ADVERTENT1ËN voor Dinsdag- en Vrijdagmiddag 12 UUP te bezorgen bij N. V, Stoom-, Boek-, Courant-ee Handelsdrukkerij v.h. Firma's F. Kleeuwens Zoon en J. A. Ross. Adveitentiën 8 ct. per regel, behalve diensiaaavrageu die tegen 7 ct. per regel worden geplaatst. Bij directe opgaaf vaa 3 maai plaatsing derzslfde adver tentie wordt de prijs 2 maal berekend, uitgezonderd dienstaanvrageo. Gr. letters en afb. naar plaatsruimte. Adverten'iën, al? geboorte huwelijk-?-, verjariags-, doodberichten es de daarop betrekking hebbende dankbetuigingen, efet meer das ach' regels beslaaube; voor den prijs van 65 ceel. Gets. Toen Zaterdagmiddag de heer J. B., uit Heinkenszand, zijn fiets onbeheerd aan het veilingsgebouw had laten staan, kwam hij later tot de onaangename ontdekking dat zijn rijwiel gestolen was. Goes. Geslaagd te Den Haag voor Coupeuse mej. C. Heijboer, ets voor Costum'ère mej. D. N. Valkier, bei den alhier. Vrijdagavond galde harmonie >Euphonia< haar eerste zomercots- cert in de tuin der Sociëteit V.O.V. Het weer was dien avond bijzonder mooi en een talrijk publiek was aanwezig. De verschillende stukken werden goed uitgevoerd, vooral het Concoursnummer <Uae Soireé d'Au- tomme aux Ardennes< en het eigen gekozen nummer >Czardas< ver wierven veel applaus. Goes. Naar ons wordt medege deeld hoopt het muziekgezelschap »Euphonia« Vrijdagavond bij gunstig weder een volksconcert te geven in de Vent cp de Groote Markt. Sociaal-democraten als ambtenaren onbetrouwbaar Het belang van de Haagsche telegrammengeschiedenfs is, naar de meening van De Loods, vooral hierin gelegen, dat zij weder eens in ruimen kring de oogen heeft geopend voor het groote gevaar, verbonden aan het in Overheidsdienst aanwezig zijn van ambtenaren, wier politieke denk wijze hen noopt de wettige Overheid te beschouwen als een vijand, dien zij zonder gewetenswroeging mogen verraden en verkoopen, wanneer deze DOOR Iets ooderueemt, wat hua uft politiek oogpunt niet aanstaat. Het geval Aran dezea telegrafist staat niet op zichzelf. Meermalen reeds is gebleken, dat geheime aanschrijvingen van Regee- ringsorganen niet veilig waren in handen vaa sociaal-democratische ambtenaren, zoodat zij in extenso in Het Volk konden worden afgedrukt. En het lijdt geen twijfel, dat een nog veel gTOOter deel van die ver trouwelijke ambtelijke stukken niet in het sociaal-democratische hoofd orgaan wordt gepubliceerd, maar zijn weg vindt uaar partijbestuur en Kamerfractie der S. D. A. P., terwijl het vanzelf spreekt, dat men hier te doen heeft met een euvel, dat niet alleen van den kant der sociaal democratische ambtenaien, maar in wellicht nog sterker mate van de 2ijde der communisten en verdere revolutionnaire partijen, voor zoover deze aanhangers in Overheidsdienst tellen, te verwachten valt. De Regeering heeft er derhalve voor te waken, dat haar door der gelijke dienaren geen onberekenb ar nadeel wordt toegebracht. Maar om hiertoe in staat te zijn, moet zij vóór alles op de hoogte zijn van de politieke overtuiging harer ambtenaren en dient zij tevens zooveel mogelijk zorg te dragen, dat in posten, waar men gemakkelijk cp de hoogte kan komen van belang rijke Regeringsmaatregelen (dus bij telegrafie en telefonie, als schrijver bij Departementen, ambtenaren bij de afdeeling Secretarie of Kabinet, enz.) geen onbetrouwbare elementen worden benoemd. Niet ieder ambtenaar behoeft op zijn politieke overtuiging gekeurd te worden. Ia ambtsbetrekkingen, waar- ia louter technisch, administratief of comptabel werk te verrichten valt of waaria het gaat om arbeid vaa zuiver redaetfoneelen, jurfdischen aard, is het onverschillig, welke politieke geloofsbelijdenis men hul digt. Maar overal, waar men als ambte naar met de uitvoering en handha ving der wetten in aanraking komt, daartoe misschien zelf heelt mede te werken, is het allerminst onverschillig of men daar te doen heeft met viienden of vijanden der bestaande orde van zaken, met plichtsgetrouwe ambtenaren of met personen, die er geen been in zien hua ambtsplicht te verzaken ter wille van hun partij. >Kette?jachtf noemde Het Voik meermalen het onderzoek naar de politieke overtuiging der ambtenaren. Wij zeggen geen ketterjacht, maar volkomen gemotiveerd verweer tegen omverwerping van het wettig gezag, met hulp van spionnen eu verraders in Overheidsdienst. Het ambtenarenkorps daarvan te zuiveren en te voorkomen, dat er nieuwe bij komen, wordt van de Regeering geëischt door den plicht van zelfbehoud. Harder werken Over den 8 urendag en de gevol gen daarvan schrijft dr. Smit uit 's Graveland in Het Vaandel Korter arbeidsdag is goed. Doch als deze er is, dan moet in ons land met nadruk worden gewezen op de noodzakelijkheid om nu in die 8 uren 's daags ook veel harder te werken dan de Hollandscbe werklui over 't algemeen wel gewoon zijn. Wij begrijpen, dat men bij over matig langen arbeidsduur, ook een beetje aan lijntrekkerij doet. 't Li- chaam kaa 'taaders aiet uithouden. Doch nu wordt dit auders. Zal ous land een bloeiende indus trie behouden, zal hier welvaart blij ven, zal ons vaderland de scherpe concufrentie die komt, kunnen uit houden, dan moet er nu in de 8 uren 's daags hard worden gewerkt minstens zoo hard als ia 't buiten land. Spreekt men nu buiteclandsche, Eagelsche of Duitsche aannemers, dan zeggen zij vaak »De Hollander doet veel te veel op zijn sloffen. Hij weet nog niet hoe kort de dag is". Thans moet dit uit zijn. En anders gaan we er onderl Het Recht op Arbeid I De Hengelosche Fabrieksbode wijst op eenige merkwaardige conclusies van het congres van den R.K. Cen- tralen Bond van Bedrijven, in Den Haag gehouden Een der conclusies, die verdedigd werden luidt: »De werknemer heeft recht op arbeid in dien zin, dat geen werknemer mag worden ontslagen, vóórdat de werknemers, korter dan hij in dienst zijn ontslagen, c Men deze dit eens over eu wrijve zich goed de oogen uitwerkelijk, het staat er zóó Wat beteekent het f Een werkman A. is aangenomen, omdat de werkgever meent aan hem een goede kracht te hebben, die zijn loon waard zal worden. Na hem worden tien, twintig andere werk lieden aangenomen. Men bemerkt dat A. leelijk tegen valt, hij kent zijn vak niet. Hij mag volgens dit voorschrift, dat voor de geheele industrie zal gelden, niet worden ontslagen, tenzij alle na hem aangenomen werklieden 1

Krantenbank Zeeland

Volksblad | 1919 | | pagina 1