No. 56, Zaterdag. 12 Juli 1919, 42e Jaargang, fëïïTïlët Naar den afgrond. Een Vooroordeel Dit blad verschijnt Woensdag en^Zaterdag. Abonnementsprijs voor Goes 35 cent, franco per post 55 cent per kwartaal. Afzonderlijke nummers A 3 cent verkrijgbaar. ADVERTENTIËN voor Dinsdag- en -Vrijdagmiddag 12 UUP te bezorgen bij N. V, Stoom-, Boek-, Courant- ea Handelsdrukkerij v.h. Firma's F. Rleeuweas Zoon en J. A. Ross. Advertentiën 8 ct. per regel, behalve dienstaanvragen. die tegen 7 ct. per regel worden geplaatst. Bij directe opgaaf van 3 maal plaatsing derzelfde adver tentie wordt de prijs 2 maal berekend, uitgezonderd dienstaanvragen. Gr. letters en afb. naar plaatsruimte. Advertentfën, als geboorte-, huwelijks-, verjariags-, doodberichten eas de daarop betrekking hebbende dankbetuigingen, niet meer dan acht regels beslaande, voor deaa prijss van 65 cent. Een medewerker aan het Han delsblad schrijft in eén belangwek kend artikel het volgende „Onze voedselpositie, voorzoover ze in verband* staat met de aanvoeren uit het buitenland, wordt bepaald door het vraagstuk van de scheeps- ruimte. Men moet waarlijk ziende blind zijn om te kunnen veronder stellen, dat de regeering na de opheffing der blokkade de beschik king over Nederlandsche scheeps- ruimte uit de hand zal geven. In de wilde (vrije) vaait eischt men enorme vrachten. Zoo de regeering aan de scheepvaart volkomen de vrije hand liet, zou zonder den minsten twijfel een enorme stijging van den broodprijs onmiddellijk het gevolg zijn. Zoolang nu, afgezien van de verkrijgbare hoeveelheden, de regeering verplicht is, de aan voelen te verzorgen, dient zij uit voerverboden te handhaven, opdat niet of' het buitenland van die regeeringsbemoeiïng zou genieten, of de handel buitengewone vredes- winst zou maken. (Die viedeswinst is in de laatste maanden toch al groot geweest Al is er echter nog zooveel graan in Amerika, met Nederlandsche schepen is niet zóóveel te halen, dat de wittebrood kaart kan worden opgeheven. Gebruikt men buiten- landsche schepen, dan staat een onverbiddelijke stijging der prijzen voor de deur. Werd de graanhandel volkomen vrijgelaten, dan zóu er C, Th. de Het was in het laatst van November, toen Heeremans in een weemoedige stemming de stad uitwandelde en zijne schreden richtte naar deschoone wandel dreven. Hij werd uit zijne mijmeringen wakker geschud door eene welluidende stem, en toen zag hij Mieutje naderen, die hem de magere handen toestak, gevolgd door Anna, die hare wenkbrau wen toornig fronste. Mientje drukte hem de hand, en fluisterde iets van te laten dank, dien zij eindelijk in staat was uit te drukken. Maar hij hoorde dat als uit de verte, want zijne oogen rustten op Anna. En opnieuw verbrak Mientje het zwij gen en spoorde zij hare vriendin aan, bij de snelvallonde duisternis zijn geleide aan te nemen, terwijl Anna nog nauwe lijks de lippen geopend had. Wilde zij hem thans zeggen „ik kan, gij zult het thans van mij hooren" of verwenschte zij het toeval, dat hen weder tot elkaar had gebracht Toen zij de stad bereikt hadden, wenschte Heeremans afscheid te nemen, allicht meer worden aangevoerd, maarde verbruiker zou het loodje »leggen. Niet ^neer de ontoereikende aan voeren spelen de hoofdrolmaar de prijszetting bepaalt de positie. Be paalde levensmiddelen en grond stoffen kunnen slechts door regee ringsbemoeiïng tegen betrekkelijk lagen prijs worden ingevoerd, en het gevolg daarvan is, dat de gren zen gesloten blijven, tenminste voor den handel. Want de regeering zal allicht (al zal dat niet het geval zijn met graan) indirect zelve tot uitvoer overgaan van goederen, die zij bui ten de bemoeiing van den handel houdt. Het stellen van garantie prijzen voor den landbouw (zooals dat door den heer Posthuma is ingevoerd) zal ons bijvoorbeeld in den aanstaanden winter aan een overvloed van aardappelen helpen. Er zullen meer winteraardappelen zijn dan Nederland met mogelijkheid kan opeten. De regeering zal de veelbegeerde, maar nu het brood rantsoen vrij groot is overvloe dige aardvrucht moeten afnemen tegen de door haar gestelde prijzen. Men mag aannemen, dat het buiten land een aanzienlijk lageren prijs zou betalen. De landbouwers zouden dan (bij levering aan het buiten land) groote schade lijden, en zij zullen dus aan zulk een uitvoer hun medewerking niet verleenen. Daar mee komen we tot den allerzon- derlingsten toestand, dat de grenzen gesloten blijven, terwijl er een doch Mientje wilde daar niets van weten, en noodigde hem zelfs uit, haar naar huis te vergezellen Doch hij wees de uitnoodiging vriendelijk af, reikte haar de hand en strekte die toen naar Anna uit. Zij legde haar hand aarzelend in de zijne en sprak kortaf//Mientje heeft gelijk, ga met ons mede". In de kleine kamer brandde er als op dien bewusten nacht de lamp met -de roode, kanten kap en de gordijnen waren voor de vensters neergelaten. En Heeremans zag haar in gedachte weder voor zich met het glas in de hand, hetwelk zij het hem toereikte en de fijne roode streep van wijn, die haar als een bloedstraaltje over de bevende vingers liep. Het was, of een bang voorgevoel hem schokte. Zou het dreigend ge heim hem thans ontsluierd worden Doch iu die oogenblikken was haar besluit tot spreken gerijpt, Ginds stond het lot, trotsch en dreigend uit het verleden hier stond zij met een hart van ontluikende liefde voor hem, wien zij reeds als kind werd geleerd te haten. Welaan, zij zou den strijd wagen. Toen Mientje op den gewonen tijd de kamer verliet, om in //de zaak" nog een en ander te verrichten, liet Anna het hoofd op de borst zinken en staarde met strakken blik voor zich uit, terwijl teveel van een bepaald voedings middel is. De regeering zal dus wel verplicht zijn, den uitvoer in de hand te houden en beperkte partijen te verkoopen om den prijs zoo hoog mogelijk te houden. Overigens zal natuurlijk in verband met de graan- positie de uitvoer daarvan tevens onmogelijk zijn. De voortbrenging van zuivelpro ducten ontwikkelt zich bevredi gendmaar de uitvoer dient ge controleerd te worden, omdat een zeer groote vraag tegen hoogen prijs tot leegpompen van ons land zou leiden. Door het vaststellen van de hoeveelheden, die uitgevoerd mogen worden, zal gemakkelijk te voldoen zijn aan den eisch om behoorlijke hoeveelheden in het land to houden. Voor die vaststelling en voor het verleenen van uitvoer- consenten is eenige maanden ge leden het „zuivelkantoor" opgericht, wat een onwettige terugkeer is tot het stelsel van Posthuma. "Wanneer men nu dit stelsel gaat uitbreiden tot méér artikelen, die deels hier te lande noodzakelijk zijn, doch tevens voor uitvoer beschikbaar zijn, dan zal binnen een minimum van tijd de tijd van Posthuma zijn weergekeerd. Maar het onwettig karakter van dat stelsel staat thans zonder twijfel vast". Tot zoover het Handelsblad. Enkele der voornaamste punten uit dit opstel willen we even vast houden. Bepaalde levensmiddelen (graanen grondstoffen kunnen slechts door regeeringsbemoeiïng hij, tegenover hsar gezeten, haar schoon gelaat trachtte te doorgronden. Toen echter in dat starend oog een traan opwelde, vatte hij hare hand. z/Anna, wat is er tusschen ons f O, wend het hoofd niet van mij af weet ge dan niet, dat ik u lief heb f" Blijkbaar ontzette zij en met nog afgewend gelaat klonk het op fluisteren den toon z/Ik weet het, maar tusschen ons be staat zonde en misdaad. Wanneer gij sterk genoeg zijt, zal ik u alles ver teilen, maar bij God, bezin u wel, voor het te laat is Want ga, ga dan nog op dit oogenblik Hij luisterde ternauwernood naar hare woorden, die als een heete adem over hem heen waren gestreken. Hij zag slechts die wonderschooue, van op winding trillende gestalte, en zijn hart gevoelde van al hare woorden slechts dat eenige dat zij hem liefhad Die betoovering duurde slechts een oogenblik. Het meisje vatte zijne handen en zag hem lang en doordringend in de oogen. Een zucht van verlichting ontsnapte hare lippen. //Wat gelijk je toch weinig op je vader Eduard, en toch zult ge sterk genoeg kunnen wezen Kom, laat ik het u ver tellen het is een alledaagsche ge schiedenis en toch zoo onbeschrijfelijk droevig Uw vader beminde mijn moe- tegen betrekkelijk lagen prijs wor den ingevoerd. En toch vinden wy, verbruikers, den betrekkelijk lagen prijs van brood nog zeer hoog. Zeker, wij zien wel in, dat het brood nog veel duurder zou worden, als de regeering de beschikking over onze sclieepsruimte geheel uit de hand gaf, omdat „de vrije vaart" ontzaglijk hooge vrachten zou eischen. Hiertegen echter gaat juist onze groote grief. We vinden den eisch dier hooge vrachten kortweg gezegd afzetterij. Het is niet waar, dat de scheepvaartmaatschappijen door hooge onkosten gedwongen zijn, haar vrachtprijzen ongehoord optedrijven. Was dit juist, dan zouden zy niet meer dan gewone winst maken doch wij zien, dat haar aandeelhouders reusachtige dividenden opstrijken uit de zakken van het uitgeplunderde publiek. Tengevolge van zulke schandelijke eischen moet ook de regeering, als zij op sclieepsruimte beslag legt, meer dan behoorlijk betalen. Moet dat inderdaad We zullen in den aanstaanden winter overvloed van aardappelen hebben, lezen we. Maar we vreezen, dat ook voor dit voedingsmiddel woekerprijzen gevraagd zullen wor den. Hoe komt dat? Door niets anders dan door de garantieprijzen, die de regeering op het voetspoor van Posthuma aan den landbouw betaalt. Nu was Posthuma een waar boerenvriend, die de zakken der boeren spekte ten koste van de schatkist, dus van het groote pu- derzij was een eenvoudig meisje, maar hartstochtelijk en, naar men zei, bijzonder schoon. Ik weet het niet, want ik heb haar slechts oud, somber en in haar zelve gekeerd gekend. In haar doffe oogen lag diepe verachting, om hare lippen een trek van nimmer gekoelden haat. Zij had uw vader hartstochtelijk lief, maar hij verliet haar ter wille van een ander, ter wille uwer moeder, of misschien vergeef mij die bitterheid om haar ver mogen en den stand, die den zijne niet zou vernederen. z/Kort daarop schonk zij beur hand uit haat en trots aan mijn vader, een verren, armen bloedverwant van den uwe, die haar in stilte had bemind. Hij stierf, toen ik 19 jaren telde en liet moeder en mij geheel Onbemiddeld achter. Om te kunnen leven zette zij met Mientje, haar oude vriendin, een manufactuurwinkel op, die den grond slag vormde van mijne tegenwoordige bloeiende zaak. Maar zij had er hart noch hoofd bij en dientengevolge was het een sober bestaan. z/De diepe haat, dien zij naar heur groote, hartstochtelijke liefde uw vader toedroeg, sloopte haar jeugd, haar schoonheid, haar leven. Mij voedde zij tot haar laatsten snik op in diea gloeien- den haat tegen uw geheele familie". DOOR (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Volksblad | 1919 | | pagina 1