No. 56,
Zaterdag. 12 Juli 1919,
42e Jaargang,
fëïïTïlët
Naar den afgrond.
Een Vooroordeel
Dit blad verschijnt Woensdag en^Zaterdag.
Abonnementsprijs voor Goes 35 cent, franco per post
55 cent per kwartaal.
Afzonderlijke nummers A 3 cent verkrijgbaar.
ADVERTENTIËN voor Dinsdag- en
-Vrijdagmiddag 12 UUP te bezorgen
bij N. V, Stoom-, Boek-, Courant- ea
Handelsdrukkerij v.h. Firma's
F. Rleeuweas Zoon en J. A. Ross.
Advertentiën 8 ct. per regel, behalve dienstaanvragen.
die tegen 7 ct. per regel worden geplaatst.
Bij directe opgaaf van 3 maal plaatsing derzelfde adver
tentie wordt de prijs 2 maal berekend, uitgezonderd
dienstaanvragen. Gr. letters en afb. naar plaatsruimte.
Advertentfën, als geboorte-, huwelijks-, verjariags-, doodberichten eas de daarop betrekking hebbende dankbetuigingen, niet meer dan acht
regels beslaande, voor deaa prijss van 65 cent.
Een medewerker aan het Han
delsblad schrijft in eén belangwek
kend artikel het volgende „Onze
voedselpositie, voorzoover ze in
verband* staat met de aanvoeren
uit het buitenland, wordt bepaald
door het vraagstuk van de scheeps-
ruimte. Men moet waarlijk ziende
blind zijn om te kunnen veronder
stellen, dat de regeering na de
opheffing der blokkade de beschik
king over Nederlandsche scheeps-
ruimte uit de hand zal geven. In
de wilde (vrije) vaait eischt men
enorme vrachten. Zoo de regeering
aan de scheepvaart volkomen de
vrije hand liet, zou zonder den
minsten twijfel een enorme stijging
van den broodprijs onmiddellijk het
gevolg zijn. Zoolang nu, afgezien
van de verkrijgbare hoeveelheden,
de regeering verplicht is, de aan
voelen te verzorgen, dient zij uit
voerverboden te handhaven, opdat
niet of' het buitenland van die
regeeringsbemoeiïng zou genieten,
of de handel buitengewone vredes-
winst zou maken. (Die viedeswinst
is in de laatste maanden toch al
groot geweest
Al is er echter nog zooveel graan
in Amerika, met Nederlandsche
schepen is niet zóóveel te halen,
dat de wittebrood kaart kan worden
opgeheven. Gebruikt men buiten-
landsche schepen, dan staat een
onverbiddelijke stijging der prijzen
voor de deur. Werd de graanhandel
volkomen vrijgelaten, dan zóu er
C, Th. de
Het was in het laatst van November,
toen Heeremans in een weemoedige
stemming de stad uitwandelde en zijne
schreden richtte naar deschoone wandel
dreven. Hij werd uit zijne mijmeringen
wakker geschud door eene welluidende
stem, en toen zag hij Mieutje naderen,
die hem de magere handen toestak,
gevolgd door Anna, die hare wenkbrau
wen toornig fronste. Mientje drukte hem
de hand, en fluisterde iets van te laten
dank, dien zij eindelijk in staat was uit
te drukken. Maar hij hoorde dat als uit
de verte, want zijne oogen rustten op
Anna.
En opnieuw verbrak Mientje het zwij
gen en spoorde zij hare vriendin aan,
bij de snelvallonde duisternis zijn geleide
aan te nemen, terwijl Anna nog nauwe
lijks de lippen geopend had. Wilde zij
hem thans zeggen „ik kan, gij zult het
thans van mij hooren" of verwenschte
zij het toeval, dat hen weder tot elkaar
had gebracht
Toen zij de stad bereikt hadden,
wenschte Heeremans afscheid te nemen,
allicht meer worden aangevoerd,
maarde verbruiker zou het
loodje »leggen.
Niet ^neer de ontoereikende aan
voeren spelen de hoofdrolmaar de
prijszetting bepaalt de positie. Be
paalde levensmiddelen en grond
stoffen kunnen slechts door regee
ringsbemoeiïng tegen betrekkelijk
lagen prijs worden ingevoerd, en
het gevolg daarvan is, dat de gren
zen gesloten blijven, tenminste voor
den handel.
Want de regeering zal allicht
(al zal dat niet het geval zijn met
graan) indirect zelve tot uitvoer
overgaan van goederen, die zij bui
ten de bemoeiing van den handel
houdt. Het stellen van garantie
prijzen voor den landbouw (zooals
dat door den heer Posthuma is
ingevoerd) zal ons bijvoorbeeld in
den aanstaanden winter aan een
overvloed van aardappelen helpen.
Er zullen meer winteraardappelen
zijn dan Nederland met mogelijkheid
kan opeten. De regeering zal de
veelbegeerde, maar nu het brood
rantsoen vrij groot is overvloe
dige aardvrucht moeten afnemen
tegen de door haar gestelde prijzen.
Men mag aannemen, dat het buiten
land een aanzienlijk lageren prijs
zou betalen. De landbouwers zouden
dan (bij levering aan het buiten
land) groote schade lijden, en zij
zullen dus aan zulk een uitvoer hun
medewerking niet verleenen. Daar
mee komen we tot den allerzon-
derlingsten toestand, dat de grenzen
gesloten blijven, terwijl er een
doch Mientje wilde daar niets van
weten, en noodigde hem zelfs uit, haar
naar huis te vergezellen Doch hij wees
de uitnoodiging vriendelijk af, reikte
haar de hand en strekte die toen naar
Anna uit. Zij legde haar hand aarzelend
in de zijne en sprak kortaf//Mientje
heeft gelijk, ga met ons mede".
In de kleine kamer brandde er als
op dien bewusten nacht de lamp met
-de roode, kanten kap en de gordijnen
waren voor de vensters neergelaten.
En Heeremans zag haar in gedachte
weder voor zich met het glas in de
hand, hetwelk zij het hem toereikte en
de fijne roode streep van wijn, die haar
als een bloedstraaltje over de bevende
vingers liep.
Het was, of een bang voorgevoel
hem schokte. Zou het dreigend ge
heim hem thans ontsluierd worden
Doch iu die oogenblikken was haar
besluit tot spreken gerijpt,
Ginds stond het lot, trotsch en
dreigend uit het verleden hier stond
zij met een hart van ontluikende liefde
voor hem, wien zij reeds als kind werd
geleerd te haten. Welaan, zij zou den
strijd wagen.
Toen Mientje op den gewonen tijd
de kamer verliet, om in //de zaak" nog
een en ander te verrichten, liet Anna
het hoofd op de borst zinken en staarde
met strakken blik voor zich uit, terwijl
teveel van een bepaald voedings
middel is. De regeering zal dus wel
verplicht zijn, den uitvoer in de
hand te houden en beperkte partijen
te verkoopen om den prijs zoo hoog
mogelijk te houden. Overigens zal
natuurlijk in verband met de graan-
positie de uitvoer daarvan tevens
onmogelijk zijn.
De voortbrenging van zuivelpro
ducten ontwikkelt zich bevredi
gendmaar de uitvoer dient ge
controleerd te worden, omdat een
zeer groote vraag tegen hoogen
prijs tot leegpompen van ons land
zou leiden. Door het vaststellen van
de hoeveelheden, die uitgevoerd
mogen worden, zal gemakkelijk te
voldoen zijn aan den eisch om
behoorlijke hoeveelheden in het land
to houden. Voor die vaststelling en
voor het verleenen van uitvoer-
consenten is eenige maanden ge
leden het „zuivelkantoor" opgericht,
wat een onwettige terugkeer is tot
het stelsel van Posthuma. "Wanneer
men nu dit stelsel gaat uitbreiden
tot méér artikelen, die deels hier
te lande noodzakelijk zijn, doch
tevens voor uitvoer beschikbaar
zijn, dan zal binnen een minimum
van tijd de tijd van Posthuma zijn
weergekeerd. Maar het onwettig
karakter van dat stelsel staat thans
zonder twijfel vast".
Tot zoover het Handelsblad.
Enkele der voornaamste punten uit
dit opstel willen we even vast
houden. Bepaalde levensmiddelen
(graanen grondstoffen kunnen
slechts door regeeringsbemoeiïng
hij, tegenover hsar gezeten, haar schoon
gelaat trachtte te doorgronden. Toen
echter in dat starend oog een traan
opwelde, vatte hij hare hand.
z/Anna, wat is er tusschen ons f O,
wend het hoofd niet van mij af
weet ge dan niet, dat ik u lief heb f"
Blijkbaar ontzette zij en met nog
afgewend gelaat klonk het op fluisteren
den toon
z/Ik weet het, maar tusschen ons be
staat zonde en misdaad. Wanneer gij
sterk genoeg zijt, zal ik u alles ver
teilen, maar bij God, bezin u wel, voor
het te laat is Want ga, ga dan nog
op dit oogenblik
Hij luisterde ternauwernood naar
hare woorden, die als een heete adem
over hem heen waren gestreken. Hij
zag slechts die wonderschooue, van op
winding trillende gestalte, en zijn hart
gevoelde van al hare woorden slechts
dat eenige dat zij hem liefhad
Die betoovering duurde slechts een
oogenblik. Het meisje vatte zijne
handen en zag hem lang en doordringend
in de oogen. Een zucht van verlichting
ontsnapte hare lippen. //Wat gelijk
je toch weinig op je vader Eduard, en
toch zult ge sterk genoeg kunnen
wezen Kom, laat ik het u ver
tellen het is een alledaagsche ge
schiedenis en toch zoo onbeschrijfelijk
droevig Uw vader beminde mijn moe-
tegen betrekkelijk lagen prijs wor
den ingevoerd. En toch vinden wy,
verbruikers, den betrekkelijk lagen
prijs van brood nog zeer hoog.
Zeker, wij zien wel in, dat het
brood nog veel duurder zou worden,
als de regeering de beschikking over
onze sclieepsruimte geheel uit de
hand gaf, omdat „de vrije vaart"
ontzaglijk hooge vrachten zou
eischen. Hiertegen echter gaat juist
onze groote grief. We vinden den
eisch dier hooge vrachten kortweg
gezegd afzetterij. Het is niet waar,
dat de scheepvaartmaatschappijen
door hooge onkosten gedwongen
zijn, haar vrachtprijzen ongehoord
optedrijven. Was dit juist, dan
zouden zy niet meer dan gewone
winst maken doch wij zien, dat
haar aandeelhouders reusachtige
dividenden opstrijken uit de
zakken van het uitgeplunderde
publiek. Tengevolge van zulke
schandelijke eischen moet ook de
regeering, als zij op sclieepsruimte
beslag legt, meer dan behoorlijk
betalen. Moet dat inderdaad
We zullen in den aanstaanden
winter overvloed van aardappelen
hebben, lezen we. Maar we vreezen,
dat ook voor dit voedingsmiddel
woekerprijzen gevraagd zullen wor
den. Hoe komt dat? Door niets
anders dan door de garantieprijzen,
die de regeering op het voetspoor
van Posthuma aan den landbouw
betaalt. Nu was Posthuma een waar
boerenvriend, die de zakken der
boeren spekte ten koste van de
schatkist, dus van het groote pu-
derzij was een eenvoudig meisje,
maar hartstochtelijk en, naar men zei,
bijzonder schoon. Ik weet het niet,
want ik heb haar slechts oud, somber
en in haar zelve gekeerd gekend. In
haar doffe oogen lag diepe verachting,
om hare lippen een trek van nimmer
gekoelden haat. Zij had uw vader
hartstochtelijk lief, maar hij verliet
haar ter wille van een ander, ter wille
uwer moeder, of misschien vergeef
mij die bitterheid om haar ver
mogen en den stand, die den zijne
niet zou vernederen.
z/Kort daarop schonk zij beur hand
uit haat en trots aan mijn vader, een
verren, armen bloedverwant van den
uwe, die haar in stilte had bemind.
Hij stierf, toen ik 19 jaren telde en
liet moeder en mij geheel Onbemiddeld
achter. Om te kunnen leven zette zij
met Mientje, haar oude vriendin, een
manufactuurwinkel op, die den grond
slag vormde van mijne tegenwoordige
bloeiende zaak. Maar zij had er hart
noch hoofd bij en dientengevolge was
het een sober bestaan.
z/De diepe haat, dien zij naar heur
groote, hartstochtelijke liefde uw vader
toedroeg, sloopte haar jeugd, haar
schoonheid, haar leven. Mij voedde zij
tot haar laatsten snik op in diea gloeien-
den haat tegen uw geheele familie".
DOOR
(Wordt vervolgd.)