No. 38. Zaterdag 10 Mei 1919, 42® Jaargang. VAN DEN YREDE. Dit blad verschijnt Woensdag en Zaterdag. Abonnementsprijs voor Goes 35 cent, franco per post 55 eest per kwartaal. Afzonderlijke summers k 3 cent verkrijgbaar. ADVERTENTIËN voor Dinsdag- en Vrijdagmiddag 12 UUI* te bezorgen bij N. V, Stoom-, Boek-, Courant- en Handelsdrukkerij v.h. Firma's F. Kleeuwens Zoon en J. A. Ross. Advertentiën 8 ct. per regel, behalve dienstaanvragen, die tegen 7 ct. per regel worden geplaatst. Bij directe opgaaf van 3 maal plaatsing derzelfde adver tentie wordt de prijs 2 maal berekend, uitgezonderd dienstaanvragen. Gr. letters en afb. naar plaatsruimte. Advertentien, als geboorte-, huwelijks-, verjarings-, doodberichten ea de daarop betrekking hebbende dankbetuigingen, niet maer dan acht regels beslaande, voor den prijs van 65 cent. De vredesvoorwaarden zijn dan nu aan de Duitsche gevolmachtig den te Versailles overhandigd. Terwijl wij dit schrijven, kennen wij er nog slechts de voornaamste bepalingen van. Wij vinden dit als volgt vermeldDe Duitsche strijdkrachten te land mogen totaal honderdduizend man bedragen, voor de marine vijftienduizend man. De militaire en maritieme werken op Helgoland moeten worden geslecht. Het kanaal van Kiel moet vrij openstaan. Ka 1 October worden aan de Duitschers geen militaire en maritieme luchtstrijdkrachten meer toegestaan. De Duitsche keizer zal voor een bijzonder ge rechtshof terecht staan wegens ernstige schending der internationale moraliteit en de heiligheid van verdragen. In afwachting van de volledige vaststelling van de vorderingen der geallieerden moet Duitschland dui zend millioen pond sterling (twaalf duizend millioen gulden) betalen. Elzas-Lotharingen moet aan Frankrijk worden teruggegeven. Het Saarbekken komt vijftien jaar onder toezicht eener commissie van den volkerenbond en daarna zal een volksstemming worden gehouden. Polen krijgt een uitgangsweg door Dantzig. Deze stad wordt vrij haven. In Sleeswijk wordt een volksstemming gehouden. Duitschland moet van zijn kolo niën afstand doen, benevens,van alle rechten in Marokko. Vijftien Duitsche telegraafkabels komen ter beschikking van de geallieerden. Ziedaar de hoofdzaken. Het zijn dezelfde, die we verwacht en ge- wenscht hebben. Als de eerstge noemde voorwaarde in vervulling gaat, is het, goddank, gedaan met het gevaarlijke, verfoeielijke Duit sche militairisme. Dan zal het groote Duitschland veel minder sol daten hebben, dan het kleine Ne derland in oorlogstijd bezat. Maar dan zullen alle andere landen, ook het onze, hun legers sterk kunnen en moeten verminderen, zoodat groote sommen bespaard zullen worden, die anders in den onver- zadelijken muil van het militairisme verdwenen. En mocht ook dan nog de eene of andere regeering een groot leger willen in stand houden, dan moet zulk een regeeriog on verbiddelijk worden weggejaagd. Trouwens, aan de staten, die lid van den velkerenbond worden en dat zal ook Nederland, naar wij hopen, wel moeten aan die staten zal wel niet toegestaan worden, om een groot leger te bezitten. Worden de voorwaarden aangenomen, dan zullen we dus van de verschrikke lijkste plaag en nachtmerrie verlost zijn. Duitschland moet een zeer groote som aan de geallieerden betalen. Dat is zeer billijk en hoog noodig na de onbeschrijfelijke verwoestin gen, die het Duitsche barbarendom heeft aangericht. Het blijkt elk oogenblik, dat de Duitschers nog geen tittel of jota verbeterd zijn. De Duitsche gevolmachtigden en een aantal dagbladcorrespondenten hebben de reis naar Versailles ge daan door de verwoeste streken van Noord-Frankrijk. De aanblik van al de jammer aldaar brengt den correspondent van de „Lokal An- zeiger" niet tot zelfinkeer, niet tot een uitroep van medelijden met de oorspronkelijke bewoners van het verwoeste gebied, die verdreven, gevlucht of begraven zijn, maar merkwaardigerwijze alleen tot het beklagen van hen, die nu de arm zalige barakken in deze woestenij bewonen, dat zijn de Duitsche krijgsgevangenen. En zoo is niet één van die cor respondenten, maar zoo zijn velen, Jawel, de Duitschers blijven, wat ze altijd geweest zijn barbaren. En wie onder ons hen durft ver dedigen, is eveneens barbaar. Elzas-Lotharingen wordt geluk kig voor Frankrijk opgeëischt. En wat ook van zeer groot belang is Duitschland is zijn koloniën kwijt. Of de Duitschers deze voorwaar den zullen aannemen Wij hopen het voor hen. Doen ze het niet, dan zyn ze nog niet aan het einde van hun rechtmatig lijden. Wij kunnen niet nalaten, hier iets aan te halen uit een open brief van den Franschen prof. Ernest Lavisse aan de Duitsche gevolmachtigden. „Gij, heer en, wfe zijt gij Wij weten, dat uw chef, graaf Brock- dorff Rantzau, gezant van Duitsch land te Kopenhagen, in 1914 Deneniaiken dwong zijn neutraliteit te schenden door de zeeëngten, welke toegang geven tot de Oostzee, met mijnen af te sluiten. Dienaar van het oude stelsel, heeft hij zich bij het nieuwe aangeslotenhij heeft gezegd „Graaf zijn belet niet dat men democraat is"maar demoeraat-zyn, belet den heer Brockdorff-Rantzau niet, graaf te blijven. Hij heeft de houding en den toon van een „Herr Graf Eenmaal heeft hij wel terloops zijn leedwezen willen uitspreken, dat de Duitsche gedelegeerden in Den Haag de verplichte arbitrage niet hadden aanvaardsedert hebben wy van hem slechts hooghartige bedreigingen gehoord. Prof. Lavisse zet dan verder uiteen, dat de gedelegeerden niet moeten spreken uit naam van een vrij en democratisch Duitschland. Het land is noch aan vryheidnoch aan democratie gewend. Die beiden worden slechts door een langen en tragischen liistorischeu arbeid ver kregen. Het grootste deel van het volk is week, gedwee en schaap achtig gebleven. De oude admini straties, met het oude personeel, zijn gewoonten en zijn geest, die noch liberaal noch democratisch is, zyn gehandhaafd. Voorts betoogt de schrijver, dat de Duitschers niet het recht hebben te spreken van een vrede van ver zoening, omdat zij steeds een pro- pagande van trots en haat voeren. Er zijn Duitschers die dien haat op de door hen opgestelde lange lijst van Duitsche deugden geplaatst hebben. Die haat bleek ook uit de uitbarstingen van vreugde bij de torpedeering van de „Lusitania". „Wy Duitschers", zeide Heinrich Heine, „haten lang, diep, tot aan onzen jongsten snik." „Spreek ons niet", gaat Lavisse voort, „van „rechtvaardigheid" of „recht". Uw Bismarck, uw philo- sophen, uw geschiedkundigen en hun tailooze bekende of onbekende discipelen, hebben geleerd of ge loofd, dat het recht door de macht geschapen wordt. Als gij, die heilige woorden recht en rechtvaardigheid aanroepend, zoudt trachten ons te overtuigen dat gij bekeerd zijt tot de denk beelden, die zij vertegenwoordigen, dan zouden wij antwoorden „Dat ss nog niet langdat kan pas zijn nadat gij uw verdrag van Brest- Litowsk en uw verdrag met Roe menië hebt gesloten. „En verder zullen wij u vragen, en wij zouden er het recht toe hebben„Wat zoudt gij als over winnaars gedaan hebben Gjj maakt veel drukte over de voorgenomen regeling inzake het Saarbekken, die niet veel lijkt, dat zult gij moeten erkennen, op het régime, dat gij hebt opgelegd aan Elzas-Lotharin gen, Pruisiseh-Polen en Deensch Sleeswijk. Wat zoudt gij gedaan hebben met het bekken van Briey „Als een vredesverdrag uw groote hebzucht zou bevredigd hebben door u Briey, Toul, Verdun, een deel van onze departementen der Ardennen, van de Aisne en de Somme en ons Noorderdepartement te geven, be nevens België en de Fransche en Belgische koloniën, wat zoudt gij, ik vraag het aan ieder van u per soonlijk, en allen te zamen, dan gedacht hebben De onafhankelijke socialisten en de linksche soeiaal- demokraten zouden geprotesteerd hebben, zooals Bebel deed in 1871 tegen de annexatie van Elzas- Lotharingen. Maar gij, met het overige deel van Duitschland, zoudt hebben gejubeld. „Maak geen misbruik van de voorstellen van Wilson," gaat prof. Lavisse voort. „Hoop niet ons te doen gelooven, dat gij den wapen stilstand „van November hebt ge sloten onder het voorbehoud, dat de vrede de veertien punten tot grondslag zou hebben. Moet ik u eraan herinneren, dat uw militaire toestand wanhopig was Welk een alarmkreet, dat telegram, dat een onmiddellyken wapenstilstand eisch- te Eensklaps werd de langdurige leugen ontsluierd, waarmee uw generale staf het Duitsche volk in slaap hield. De afgrond verscheen en Duitschland ontstelde. De reden voor den angst, die voorzat bij het verzoek om een wapenstilstand, is algemeen hekend. Binnen vier en twintig uur werd een groote aanval verwacht. Het militaire bevel voor zag een ramp, en omdat deze u bespaard is gebleven, hebt gij gezegd, dat gij niet overwonnen waart en uw troepen zijn te Berlijn met gejuich ontvangen. „Wy kennen uw voornaamste argument. Gij wilt niet, zegt gij, totdwangarbeid veroordeeld worden, om uw schulden te betalen. En wij dan, zullen wy niet jaren gedwongen zijn te werken om onze verdwenen dorpen weer op te bouwen, de ruïnes van onze ineengestorte steden weder op te richten, onze geplun derde en vernielde fabrieken weer in te richten, onze mijnen weer in orde te brengen, onze bodem weer goed te maken, er de maanland schappen van weg te wisschen, die uw barbaarschheid erop heeft ge- teekend Dat is dwangarbeid, die u bespaard zal worden, gij, die slechts licht geraakt zijt door vlieger- bommen en uw dorpen, steden, fabrieken, mynen en akkers intact hebt gehouden en thans het wereld succes viert van de Leipziger Messe." NEDERLAND. Goedkoopere vleeschprijzen Door de groote daling der prijzen van guste koeien, verkocht een sla ger te Heerenveen het rundvleesch voor 75 ct. het pond. Zomertijd Ia een groot deel van Zeeland willen èa werknemers èn werkgevers zich maar niet aanpassen bij den zomertijd bezwaren van allerlei aard worden daartegen ingebracht, vol gens veler meening evenwel is een zeker soort conservatisme het hoofd motief. Dat het vasthouden daaraan wel eens kleine bezwaren meebrengt, valt te begrijpen, maar in de streken waar men den zonnetijd houdt, merkt men er overigens niets van. Alleen in verband met de schooltijden geelt het verwarringde gewone etensuren der arbeidersbevolking zijn diewaarop de schooltijden aanvangent In een aantal gemeenten zijn de schooluren verzet, natuurlijk met toestemming van den betrokken schoolopziener; dit is o.m. het ge val in Schouwen, Duiveland, behalve te Zietikzee en op het eiland Tolen behalve in de stad Tolen. Ook daar hebben zich een aantal ingezetenen

Krantenbank Zeeland

Volksblad | 1919 | | pagina 1