Woensdag 2d April 1919 42e Jaargang, FEUILLETON, GESCHEIDEN. Dit blad verschijnt Woensdag en Zaterdag. Abonnementsprijs voor Goes 35 cent, franco per post 55 cent per kwartaal. Afzonderlijke nummers k 3 cënt verkrijgbaar. ADVERTENTIËN voor Dinsdag- en Vrijdagmiddag 12 Uïin te bezorgen bij N. V, Stoom-, Boek-, Courant- en Handelsdrukkerij v.h. Firma's F. Rleeuwens Zoon en J. A. Ross. Advertentiën 8 ct. per regel, behalve dienstaanvragen. die tegen 7 ct. per regel worden geplaatst. Bij directe opgaaf van 3 maal plaatsing derzelfde adver tentie wordt de prijs 2 maal berekend, uitgezonderd dienstaanvragen. Gr. letters en afb. naar plaatsruimte. Advertentiën, als geboorte-, huwelijks-, verjarings-, doodberichten en de daarop betrekking hebbende dankbetuigingen, niet meer daa acht regels beslaande, voor den prijs van 65 cent. NEDERLAND. In verband met den geheirnzinni- gen dood van den slager Van Aalst, te Eindhoven, vertelt het Nieuws blad voor liet Zuiden, dat het in de buurt van den slager v. A. vaa algemeeae bekendheid was, dat de echtelieden v. A. reeds sedert langen tijd in onmin leefden en dat er, vooral de laatste vijf maanden, een algeheele verwijdering tusschen man en vrouw was ontstaan. De vrouw van v. A. had inmiddels betrekkingen aangeknoopt met den Roermondenaar S., die spoedig te samen met van A. een groenten- kweekerij zou beginnen De slagerij zou aan kant worden gedaan. Het schijnt dat tusschen vrouw v. A. en S. een geregelde correspon dentie plaats had. Een knecht van v. A. werd althans door de vrouw des huizes, toen S. nog in Roermond was, van tijd tot tijd met een brief naar Roermond gezonden, waar hij S. op een aangegeven plaats trof. Hij bracht dan steeds antwoord mee terug. S. kwam ook geregeld naar Eind hoven en woonde den laatsteu tijd bij van A. in, als kostganger. Van A., die den omgang van zijn vrouw met S. zag, werd daarom verbitterd en het schijnt dat hij ten laatste S. de deur gewezen heeft. Naar aanleiding daarvan zou juist S. den afgeloopen nacht bij de buren hebben geslapen. Een der buren hoorde Woensdag nacht om circa halfééa een schot valles. Onmiddellijk daarna hoorde men iemand op klompen loopen door de gang die ia de wosing van „J.a Kinn, dat beloof ik je." Toen bemerkend dat Ellie het liefst alleen wilde zijn, ging ze been. Ellie bleef langen tijd stil zitten. Eindelijk stond ze op, ging naar het salon, trad regelrecht op haar neef toe en zei Karei, ik ga de volgende week met je mee in je auto." „UitstekendWanneer zullen we gaan riep hij verrast uit. „Dinsdag „Goed, dan kom ik je om iien uur halen." Deze eerste tocht werd door ver scheidene andere gevolgd tot haar ken nissen er afkeurend het hoofd over begonnen te schudden en als terloops in hun brieven aan Van Royen ver meldden, hoeveel zijn meisje met het gezelschap van haar knappen neef op had. Anton nam haar hierover ernstig onder hauden, maar Ellie stoorde zich er niet aan. Ongeveer twee maanden nadat ze mevrouw Van Berkum ontmoet v. A. leidt van de keuken naar den winkel. De voordeur werd geopend en dichtgeslagen. Daarna was het stil. De doode laat vier kindereu achter, waarvan er twee nog thuis waren. Deze twee kleinen hebben, nadat hun mosder en S. naar het politie-bureel waren geleid, den nacht alleea ia de ouderlijke wonieg bij het lijk huns vaders doorgebracht. De kinderen van v. A. waren her haaldelijk uitbesteed. Naar wordt verteld zou vrouw van A. ongeveer acht dagen geleden een revolver hebben gekocht, terwijl 't verder heet dat S. reeds sedert laager met een revolver rondliep. Een intieme vriend van v. A. be weert beslist te weten, dat v. A. geen revolver in zijn bezit had. Weder is te Priccenhage een kinderlijkje gevonden, ditmaal op een akker op den Doelen. Het lijkje was dezen keer ook begravee onder desa groad, circa een halven meter. De justitie is er heengegaan om een onderzoek in te stellen. Vau de vorige kinderlijkjes is nog niets naders bekend. Te Cadzand was een jongmensch, dat nog maar kort uit militairen dienst terug was, zoo onvoorzichtig, met een hamer op een handgranaat te slaan, ofschoon de omstanders hem waarschuwden. De granaat sprong uit eikaar en verbrijzelde een van zijn handen. Te Vlissitsgee, waas heen de gewonde was vervoerd, is de hand afgezet. Op grond van de resultaten der veetelling, meent de minister van had, schreef deze haar een brief, waarin ze haar meedeelde dat Van Royen zulk j een hevigen twist met kapitein Hoog- 1 straten gekregen had over mevrouw j Hendriks, dat hij hem met de zweep I bijna half dood geslagen had. Haar man was nog steeds in Borneo en nu bracht Van Royen bijna al zijn vrijen tijd in de bungalow door. Nog dienzelfden avond schreef Ellie aan Anton „Beste Tony. Hiernevens zend ik je den rug terug. Ik ben volkomen op de hoogte van d« betrekking, waarin je tot mevrouw Hendriks staat. Onder de gegeven omstandigheden kunnen we on mogelijk geëngageerd blijven. Je Ellie." Anton's volgende brief kruiste de hare. Hij had van verschillende kanten gehoord van haar verhouding tot haar neef. „Zie je misschien in, Ellie," zoo schreef hij, „dat je je vergist hebt P En dat je ge'ukkiger zou zijn met hem Zeg het mij dan en ik zal je je woord teruggeven." Hij schijnt blij te zijn dat hij van mij af kan, dacht Ellie en snikkend bond ze zijn brieven bijeen en sloot ze met zijn foto weg. Niet lang daarna vroeg Karei Lok horst haar voor den tweeden keer ten Landbouw te kunnen overgaan tot opheffing van. de beperkende bepa lingen ten aanzien van het slachten van paarden, runderen, (daaronder begrepen nuchtere, vette.- en gras- kal ve ren), schapen, geiten en varkens. Het is echter niet mogelijk te geiijker tijd over te gaan tot het Vrijgeven van het vet, vaa de slach tingen afkomstig,zoodat de bestaande verplichting tot inlevering daarvan vooralsnog blijft gehandhaafd. In de Marnixstraat te Amsterdam is een kind van een balcon van perceel IO gevallen. Met een hersen schudding en een verbrijzeld kaak been is het in het Binnengasthuis opgenomen. In de Spaarndammerstraat te Amsterdam is een jongen door de tram aangereden en met verbrijzelden rechtervoet naar het Binnengasthuis gebracht. De Nederlandsche regeeiiog heeft aan de Belgische en aan de Duitsche regeering de uitlevering verzocht van Johann Keiler, bijgenaamd Nopsen of* Siibermann. Hij wordt verdacht, medeplichtig te zijn aan den moord in den nacht van 9 op 10 Maart gepleegd op den heer Hondelink, burgemeester van Beesd. Vermoed wordt, dat K. zich in Duitschland of in België ophoudt. Nu de afdeeling controle van het levensmiddelen-bedrijf te Amsterdam het niet meer zoo druk heelt met inbeslagneming van voorraden clan destien opgeslagen levensmiddelen, is er tijd vrij gekomen om met meer kracht dan vroeger een onderzoek ic huwelijk, maar tot zijn verbazing en ergernis, gaf ze hem een blauwtje. Voor Ellie volgden droevige, eenzame dagen. Er kwamen twee mails aan, zonder dat ze iets van Anton hoorde. Op zekeren namiddag, toen ze treurig gestemd in het salon zat te mijmeren, trad de heer Hendriks onaangediend binnen. Vol verbazing keek ze hem aan. „Juffrouw Van Reede," zoo begon hij, „ik kom u spreken over een jongen man, dien ik met gebroken hart in Iudië heb achterlaten. Ik bedoel Anton van Royen, met wien ge uw engagement verbroken hebt om mijn vrouw. Zooals u weet moest ik baar verlaten en zoodra ze alleen was, maakte een gewetenlooze schurk, kapitein Hoog straten, haar het hof. Ze heeft mij oprecht lief, maar is zwak van karakter en zeer ijdel. Niet vermoedend hoe slecht de mannen kunnen zijn, liet ze zich, gevleid door zijn attenties, geheel door hem inpakken en zou zeker te gronde zijn gegaan, als Anton van Royen niet over haar gewaakt had. Niettegenstaande hij wist, welke praatjes er van hem in omloop waren, was hij voortdurend in haar gezelschap. Einde lijk trad de kapitein zoo brutaal op, dat Antoa het noodig achtte hem te stellen tsaar de bronnen van den bonnenhandel, welke handel op ver schillende plaatsen wordt uitgeoefend, bij voorkeur op het Waterlooplein. Het had vooral de aandacht ge trokken, dat er een buitengewoon levendige handel gedreven weid ia broodkaarten en dat is aanleiding geweest, dat de hoofdcontroleur van de distributie, de heer Aalders, met zijn staf alles in het werk heeft ge steld om, door de broasea te vinden, aan dezen handel een einde te maken. Het lag voor de hand, dat zulk een handel alleen mogelijk was, in dien op groote schaal broodkaarten warea vervalscht of ontvreemd. De heer Aalders en de zijnen zijn erin geslaagd tal van gevallen van dief stal te achterhalen. Eecigen tijd geleden werden twee mannen in arrest gesteld, verdacht van handel in ge stolen broodkaarten. Zij vielen door de mand en bekenden de brood kaarten te hebben gekocht van een militair te Bussum. Bij onderzoek bleek dat de broodkaarten uit het distributiekantoor te Bussum waren ontvreemd. Op aanwijzing van de A.msterdarrische controleurs De Boer en Slootweg konden door de politie te Bussum de dieven worden ge arresteerd. Voorts is door de activiteit van de Amsterdamsche controle aan het licht gekomen de diefstal van op« piakbladen te Boxtel en in nog een andere kleine gemeente. Een vijfde geval betrof diefstal van opplakbladen door een los ambtenaar L. Deze ambtenaar verkocht die bladen dan aan bakkers. Dit betrof dus steeds diefstal van broodkaarten. Het is ia deze laatste duchtig met de zweep af te ranselen, volgens de booze wereld uit jaloezie, maar in werkelijkheid om mijn vrouw te redden. En we kunnen hem daarvoor niet dankbaar genoeg zijn. Ze brengt op 't oogenblik mijn verlof met mij in Holland door, en we zijn gelukkiger dan ooit te voren." „Ik dank u voor uw verhaal," zei Ellie diep beschaamd. U heeft mij een gevoelige les gegeven die ik niet licht zal vergeten, Ik ga zoo spoedig mogelijk naar Indië. Schrijf echter niet aan Anton dat ik kom." „Dat belnof ik u," sprak de heer Hendriks. Eenige weken later sloop Eilie door de openslaande deur de bungalow bin nen, waar ze Anton vondt, gebogen over een open brief van haar, haar foto vóór hem op tafel. Met uitgestrekte armen snelde ze op hem toe. „Tony 0 Tony vergeef mij," snikte ze. Hij keek haar aan iu de hoogste verbazing. „Ellie jij hier Ellie sloeg haar armen om hem heen. „Ik weet alles," riep ze uit, „en ik ben gekomen om je te trouwen, als je mij nog hebben wilt ,Mijn Elliefluisterde hij. Einde. m »x

Krantenbank Zeeland

Volksblad | 1919 | | pagina 1