No. 11. Woensdag 5 Februari 1919 42e jaargang. FEUILLETON. Twee Zusters. NKDEltLAND „Och, ochsnikte Miss Aurelia, „wat moet ik toch doen? Zij is vroe ger nooit ziek geweest. Zij was het altijd die anderen oppaste. Zij heeft mij herhaalde malen opgepast, en nu is zij zelve ziek en er is niemand om voor haar te zorgen. Het is wel hard. Ja, ik heb wel den heelen nacht bij haar gewaakt, maar ik weet wezenlijk niet wat ik doen moet, en ik ben zoo bang, zoo vreeselijk bang. O, lieve ik hoop dat dé dokter gauw zal komen, al is het een Fransche Toen hij kwam, kon hij ons niet veel troost geven. Miss Mehitabel was ernstig ziek. „Zij moet een ziekenverpleegster hebben," drong hij aan, nadat hij tot de overtuiging was gekomen dat de arme Aurelia, die nog meer van streek was door de ongewoonte om Fransch te spreken hare eenige reisgenoot was. ,,Eene ziekenverpleegster", herhaalde Aurelia neerslachtig maar toen er sprake was van eene zuster uit een der kloosters in de nabijheid, werd zij een en al ver ontwaardiging. Mehitabel zou furieus worden bij het idee alleen. Mehitabel kon nonnen niet uitstaan. Zij hield ze allen voor gek of slecht, en kloosters waren lijnrecht in strijd met hare principes. Voor mijzelve kan het mij niet veel schelen", klaagde Aurelia, „maar ik weet dat Mehitabel het mij nooit zou vergeven, als ik eene non in hare kamer liet. Neen, ik zal naar Saint-Luc gaan, en zien of onze consul er niet iets op weet. Het is zoo heel ver niet met den trein. Ik kan makkelijk vóór den avond terug zijn, en misschien" zij zag de hotelhoudster en mij smeekend aan „misschien wilt u wel zoo vriendelijk zijn om eens naar Mehi tabel te kijken terwijl ik weg ben P" Het was vergeefsche moeite om met haar te disputeeren, en zij vertrok voor haren onderzoekingstocht. Laat keerde zij dien avond terug, als het kon, nog ramp zaliger dan dien morgen. Zij was er werkelijk in geslaagd, haren consul te spreken, maar hij had haar denzelfden raad gegeven als de dokter en haar bovendien ten slotte betoogd dat de onkosten om eene ziekenverpleegster uit Parijs te laten komen te groot waren dan dat zij daaraan kon denken. „Ik zie wel, er zit niets anders op", zeide zij den volgenden morgen, hulpe loos. „Ik moet toegeven, en de dokter zegt dat het het beste zou zijn als ik er zelve eene in het klooster ging halen. Hij zegt dat men anders misschien bezwaar zal maken, omdat Mehitabel eu ik ketters zijn volgens de beschou wing der nonnen altijd. Hebt u ooit zoo iets gehoord Mehitabel kettersch Wel, het is vreeselijk om er aan te denken, maar de dokter heeft mij een brief meegegeven. 0 zeker ik kan er best heen wandelen. Het is dicht bij, en ik ken het huis dat groete witte huis in den tuin, vlak naast het licbt- roode met de groene blinden?" Zij sprak nu heel kalm, en het dacht mij of er in haren angst iets van de onverstoorbare koelbloedigheid harer zuster op haar was overgegaan. Toen wendde pij zich aarzelend tot mij, en zei, weer beschroomd zooals te voeren „Zoudt u bezwaar hebben om met mij mee te gaan Tk zou het anders niet vragen, maar ik ben nog nooit te voren in een klooster geweest." Natuurlijk had ik er geen bezwaar tegen. Het gezicht van Miss Aurelia in dien hulpeloozen toestand zou een hart vau steen hebben doen smelten. Terwijl wij langzaam naar het kloos ter liepen, praatte zij onophoudelijk, eu gaf mij, zonder dat zij er zichzelve van bewust was, eigenaardige kijkjes op haar vroeger leven. Een eenvoudig, bekrompen leven, doch met ééne domi- neerende nootMehitabel. Hare ouders waren gestorven toen zij nog een klein kind was, en hare Zuster had haar groot gebracht en was vader en moeder tegelijk voor haar geweest. Zij beschreef mij de kleine huishou ding en Mehitabel's vaardigheid in allerlei huishoudelijke bezigheden. „Zij liet mij nooit iets doen. Altijd was het Mehitabel die het brood maakte en een oog hield op het bakken van de beschuit, en voor de melkerij zorgde zij ook zelve. U moest hare boter eens proeven. Niemand in Golden Spring kan zulke boter maken als Mehitabel, en overal in de buurt laten zij er zich anders aardig wat op voorstaan. Mehi tabel was innig trotsch op hare melkerij en zij had er ook alle recht toe. En dan te denken dat zij dat alles heeft opgegeven om mijnentwil en mijn dwaas verlangen om Europa te zien voor Dit blad verschijnt Woensdag en Zaterdag. Abonnementsprijs voor Goes 35 cent, franco per post 55 cent per kwartaal. Afzonderlijke nummers a 3 cent verkrijgbaar. ADVERTENTIËN voor Dinsdag- en Vrijdagmiddag 12 UUI* te bezorgen bij N. V, Stoom-, Boek-, Courant- en Handelsdrukkerij v.h. Firma's F. Rleeuwens Zoon en J. A. Ross. Advertentiën 8 ct. per regel, behalve dienstaanvragen. die tegen 7 ct. per regel worden geplaatst. Bij directe opgaaf van 3 maal plaatsing derzelfde adver tentie wordt de prijs 2 maai berekend, uitgezonderd dienstaanvragen. Gr. letters en afb. naar plaatsruimte Advertentiën, als geboorte-, huwelijks-, verjarings-, doodberichten en de daarop betrekking hebbende dankbetuigingen, niet meer dan acht regels beslaande, voor dea prijs van 65 ceat. Goes. Door den agent van politie R. van Maauen alhier, is tegen 1 Maart a.s. als zoodanig eervol ont slag aangevraagd. Dit is sedert October 1918 de 4de agent van politie die het corps als zoodanig verlaat. Goes. Voor de te dezer plaatse te vormen burgerwacht hebben zich tot heden toe 71 personen ter secretarie aangemeld. De gelegenheid om toe te treden is nog opengesteld tot en met heden Woensdag 5 Februari. Daarna zal zoo spoedig mogelijk een algemeen ledenvergadering wor den gehouden tot vaststelling der statuten. Goes. Het zal zeker zijn nut heb ben, het publiek langs dezen weg er nog eens aan te herinneren dat het model der broodkaarten weer ver anderd is. Op elke kaart bevindt zich nu het volle gewicht van het van het broodrantoen, zoodat niet meer de halve, doch de volle ge- wichtswaarde aan bons wordt afge scheurd. Zeowel bakkers als publiek dienen hierop terdege te letten. Man in een ijsklomp veranderd 1 Op het erf eener boerderij aan den Heenweg te 's Gravenzande vond men gistermorgen een zwerver uit Den Haag zoo goed als geheel be vroren tegen een muur staan. Waar schijnlijk is deze persoon te water geraakt en zoodoende één ijsklomp geworden. De levensgeesten waren geweken. Het in Engeland gekochte spek. De commissie, die naar Engeland is gezonden, met de opdracht het j, aldaar door de Nederlaüdsche regee- Hng gekochte spek te onderzoeken, heeft van hare bevinding een voor- loopig verslag uitgebracht. De indruk is gunstig, de aange boden partijen zijn in het algemeen uitstekend en vele zijn eerst sedert kort in Engeland (dit in tegenstelling met de geruchten, die hier te lande worden verspreid, als zoude het spek jaren oud zijn). Kleur, reuk en smaak zijn voor treffelijk. Zooals bekend is, wijkt het Amerikaansche spek iets af van die van het spek onzer varkens. Slechts enkele partijen werden af gekeurd, omdat zij oud en slecht waren of om andere reden door de commissie ongeschikt werden geacht. Binnen enkele dagen wordt de eerste scheepslading spek hier te lande verwacht. De Provinciale Stoombootdienst op de Oosterschelde is wegens ko- lenge'brek gestaakt. Vlekiyphus. Er hebben te Haarlem tot dusver 3 sterfgevallen plaats gehad en het aantal besmetten heeft zich sedert 14 dagen met enkele gevallen uit gebreid. Het verloop der ziekte is voor het oogenblik niet zorgwekkend. Te Delft is een 22-jarige vrouw aan vlektyphus overleden. De ge neeskundige dienst heeft de noodige maatregelen genomen. Dit is het eerste geval aldaar. In het ziekenhuis aan den Cool- singel te Rotterdam worden op het oogesbhk 6 patiënten verpleegd, die lijdende zijn aan vlektyphus. i baar in slaap gevallen was, geen gehoor krijgen 1 Vier angstige uren heeft deze dame doorgemaakt en onderwijl werd haar tafelzilver het huis uitgedragen Is het niet prachtig vraagt het Vad. Duurder witbrood Het bestuur van het Nationaal Arbeidssecretariaat heeft volgend telegram aan den Minister van Land bouw gezonden Het bestuur van het N.A.S. kennis genomen hebbende van het plan van Uwe Exc. om <len prijs van het witbrood aanmerkelijk te verhoogen, dringt er met klem op aan deze verhooging niet te doen doorgaan, aangezien het plan van Uwe Exc. beteekent een groote bevoorrechting der meer gegoeden, wijl deze duur- f brood kunnen betalen en de minder gegoeden zijn aangewezen op goed koop bruinbrood. De eerste mailboot uit Engeland Na ongeveer twee jaar is Zaterdag weder een mailboot uit Engeland te Vlissitsgen aangekomen. De„Zeeland" werd half 4 verwacht, maar zij be richtte eerst te 7 uur te zullen aan komen. Zij meerde echter reeds ruim 6 uur aan de poatoo. Aan boord waren 17 passagiers, waaronder eenige kinderen en o.a. de teekenaar Louis Raymaeckers. Met de scherpe controle van passen en bagage was ruim een uur gemoeid. De passagiers moesten hier over nachten en konden eerst Zondag morgen vertrekken. Dezer dagen werd bij een bewoon ster van de Ieplaan in Den Haag ingebroken. De dame hoorde, hoe de dieven beneden doende waren en poogde onmiddellijk telefonisch de politie te waarschuwen. Van halfdrie af tot halfzeven is zij in de weer geweest aan het toestel, doch kon van de juffrouw, die blijk- Bonnenbeurs. Men schrijft aan de N. R. Ct. De Joden Breestraat is de straat van de »negotie«, waar de stalletjes staan met de aanprijzende venters, uitroepend den lof van hun somsfwat verdacht uitziende waren. Maar in de laatste jaren is de Joden Breestraat niet meer de oude, omdat veel venters hun zaakjes moesten opdoeken wegens gebrek aan bedrijfsmateriaal. Want de >appelesicne< zijn al lang niet meer aangevoerd en mooie lemoenen* zijn een voorbije droom geworden. De appelsiene-jongens, die toch ook hun spieën* moeten ver dienen in deze dure tijden, hebben nu op wat anders gezonnen en, van den nood een deugd makende, heb ben zij zich op de levensmiddelen bonnen geworpen, als het materiaal hunner nieuwe negotie Maar het bedrijf is gevaarlijk en de woorden van de distributiekaarten »Noch geheel, noch gedeeltelijk voor overdracht vatbaarc, zijn een voort durende bedreiging voor den »eer- 1 ijkenhandelsman. De zaakjes worden dan ook in stilte gedreven. In den kouden, guren avond sluipen de jongens, kleintjes en bleek door de straat, die slechts schaars verlicht is, in verband met de electriciteitsbesparing, en ze spieden met loeroogen of ze niet eea vreemde zien in de straat, één die niet in de Jodenhoek thuis hoort, maar er is heen getogen om zaken te doen. En

Krantenbank Zeeland

Volksblad | 1919 | | pagina 1