BIJVOEGSEL „VOLKSBLAD'' ZATERDAG 4 OCTOBER 1890. NEDERLAND. De St. Crt. bevat de uitkomsten der zevende alge- meene tienjaarlijksohe volkstelling, wat de provincie Zeeland betreft. De werkelijke bevolking der provin cie bestond op 31 Dec. 1889 nit 199.234 personen, 98270 m. en 100.964 vr. Middelburg telde 17116 inw. 7804 m. en 9312 vr.Vlissingeu 13165, 6476 m. en 6689 vr.Goes 6566, 3069 m. en 3497 vr.; 's Heer Arendskerke 2928, 1480 ra. en 1448 vr. Kruiningen 2964,1485 m. en 1479 vr.Ierseke3711, 1856 m. en 1855 vr.Wissekerke 3071,1507 m. en 1564 vr.Zieriksee 7060, 3303 in. en 3757 vr.; St. Maartensdijk 2795, 1422 m. en 1373 vr. To- len 2932, 1461 m. en 1471 vr.Hulst 2415, 1139 m. en 1276 vr.; Axel 3431, 1684 m. en 1747 vr. Zaamslag 2913, 1464 m. eu 1449 vr,; Terneuzen 6244, 3045 m. en 3199 vr.Groede 2489, 1214 m. en 1275 vr.IJzendijke 2861, 1397 m. en 1464 vr.; en Sluis 2415, 1174 m. en 1241 vr. Te Bath deed ziekte voor. zich een geval van varkensvlek- De postdirecteur te Nijmegen vermiste iu den laat- sten tijd herhaaldelijk geld, zonder dat hij tot heden den dief kon ontdekken. Wel had hij eenig vermoe den op een der brievenbestellers, doch de bewijzen ontbraken. Hij naai daarom eene gelegenheid waar om den besteller op de proef te stellen, door hem op te dragen een pakje met twee gemerkte rijks daalders te stempelen en voor de verzending er van te zorgen; eenigen tijd later waren ze verdwenen en kwamen eerst te voorschijn na een onderzoek der laarzen van den bewusten bestellerdie eerst alle schuld ontkende, doch na de ontdekking van het feit niet meer kon loochenen. Hij is thans ter be schikking gesteld van den officier van justitie te Arnhemde man was gehuwd en Woensdag nacht is juist zijn derde kind geboren. IT IT DEN VREEMDE. Birchall, beschuldigd den Engelschman Benwell in de tweede belft van Februari van dit jaar in Canada te hebben vermoordwat in ons vorig no. vermeld werdis door de jury schuldig verklaard en door den rechter veroordeeld om den 14en N ivember te worden opgehangen. Zes jongelieden zijn te Susville bjj La Mure (Frankrijk) Zondag het slachtoffer hunner onvoorzich tigheid geworden. Twee jonge werklieden waren met hunne twee zusters en nog twee jonge meisjes aan het notenplukkentoen één hunner op den noodlottigen in val kwam eene nabijzijnde steenkoolmijn te bezoeken. Zoo gezegd, zoo gedaan, ofschoon eeuige kameraden aan den ingang waarschuwden dat de ventilator stilstond, zoodat het gevaarlijk was in de mijn te gaanwelke trouwens niet toegankelijk was voor het publiek. Daar het zestal niet terugkwam, werd de ventilator tegen den avond in werking gebracht en ging men hen zoe ken. Een kilometer ver de mijn in vond men de zes lijken op den grond. Zij waren door kooloxyde gestikt. Brand in het hippodroom te Bordeaux. Gister nacht is het groote hippodroom te Bordeaux door brand geheel vernield. De brand ontstond na de voor stelling in dat gedeelte van het gebouwwaar de machiues voor de electrische verlichting zijn opge steld. Hoewel spoedig p .gingen in het werk werden gesteld oui het vuur te bedwingen, mocht men hierin niet slagen ea bleven van het fraaie gebouw slechts de naakte muren over. Op twee paarden en twee apen na, konden alle dieren in veiligheid worden gebracht. Een hert, dat kunsten verrichtte, ont snapte en rende den boulevard optot grooten schrik der verzamelde menigte. Een slachter doodde het. Twee personen werden licht gewondeen derde werd door een paard gebeten. Het hippodroom was voor f300.000 verzekerd, waardoor de schade echter niet gedekt is. De impressario alleen verliest f 37.500 De Alfred-troepde bekende acrobaten lijden een verlies van f 10,000 aan costuums. Een model-echtgenootEen arme vrouw van 63 jaarblind en doof tengevolge van ontberingen en vermoeienissen heeft bij den commissaris van politie FEUILLETON. 12) EENE ZONDARES, door LWestkirch. Maar nu wilde hij haar ook van zich atschudden, als eene giftige adder! En dat wel zoo spoedig mogelijk In zijne opgewondenheid trad hij, bijna zonder het zelf te wetende andere kamer binnen. Zij zag op, en hij smaakte de voldoeningden lach op haar gezicht plotseling te zien verdwijnen. Haastig boog zij zich over haar ledige mand: doch toen zij zich weder oprichtte, was haar gelaat kalm en onbevangen als te voren. Dicht vóór haar op tafel, naast de bonbondoos, lag een zilveren pijl. Ulrich nam hem op en legde hem bui ten baar bereik. Een gloeiend rood steeg Anna naar de wangen: het was alsof het bloed uit de huid zou te voorschijn springen. Hare handen beefden merk baar toen zij thans zwijgend hare mand opnam en zich naar de deur wendde. Maar Claudine kwam haar op hare luchthartige wijze te hulp. „Voor Anna Boringer behoef je waar achtig dat ding niet opzij te leggen, U1Ü Die heeft mij al menig geldstuk teruggebracht, dat bij ongeluk in mijnen kapmantel was blijven zitten. Niet waar, Anna? Wij kennen elkaar! Goeden nacht! En laat je jongetje nu maar eens lekker smullen van de zoetigheid." Ulrich greep haastig naar zijnen hoed. „Ik zou graag het adres van je wasch- vrouw hebben." „Juffrouw Boringer, Paalstraat No. 6. Maar wat heb je cene haast! Wat wil je van haar? „Bij haar laten wasschen, natuurlijk als zij eerlijk is en men haar vertrouwen kan. Mijne moeder kan het niet langer 1 zelve doen. Tot morgen 1" Hij rende naar beneden. Nog juist aan den hoek der straat haalde hij Anna in. Het waren donkere, eenzame wegen, die naar hare woning voerden; hij liep dus geen gevaar iemand zijner kennissen te ontmoetenterwijl hij naast haar voort schreed. Zij had hem een oogenblik ver schrikt van terzijde aangezien, toen zij hem gewaar werd; daarna echter had zij geen enkel blijk meer gegeven, zich om zijn geleide te bekommeren. Hij liep eenen geruimen tijd zwijgend naast haar voort: zijn hart was zoozeer vervuld met bitterheid, dat hij niet aanstonds woor den kon vinden, om er uitdrukking aan te geven. Ten laatste begon hij met trillende stem: „Het is goed, dat ik je eindelijk vind, hoewel het mij natunrlijk niet aangenaam kan zijndat je je indringt bij families waar ik verkeer. Ik heb, zooals je weet, helaas weinig reden te hopen, dat je mijnen naam daar eer zult aandoen." „Ik draag je naam niet meer," ant woordde zij zacht. „En je weetdat ik geene ontmoeting met je gezocht heb." „O neen! Je hadt gehoopt mij tot eeuwigdurende eenzaamheid te veroor- deelen. Door spoorloos te verdwijnen, wilde je eene scheiding onmogelijk ma ken, wilde je mij dwingen, je man te blijvenondanks alles. Maar ik wil niet mijn leven lang aan eene dievegge ge ketend zijn, hoor je! Ik wil ze niet lan ger meesleepen, die keten, die de vloek en de foltering mijns levens geworden is. Ik wil een braaf en eerlijk meisje tot vrouw nemen, ik wil zoo goed als ande ren het genoegen smaken van een aan genaam huiselijk leven. En daartoe moet ik vrij worden. Feitelijk zijn wij al gescheiden, en het schijnt je heel goed te gaan zonder mijDaarom ver wacht ik stelligdat je zult toestemmen in eene wettelijke scheiding." Anna antwoordde niet dadelijk. „Je wilt Claudine Müll trouwen," zeide zij eindelijk langzaam. „Beletten kan ik dat niet. Maar dit kan ik je toch zeg gen: als het je om een braaf en eerlijk meisje te doen is, dan zou ik je niet raden juist haar uit te zoeken, want zij houdt het nog met anderen. „Zwijg!" Ulrich trok woedend aan de kraag van zijnen mantel. „Ellendig schepsel! Hoe heb je het hart, je wel doenster te belasteren! Jij, eene dieveg ge eene echtbreeksterWant als de knaap, van wien daarstraks sprake was, mij, je man aanging, dan zou ik wel van zijn bestaan afweten." Weder duurde het eenige oogenblik- ken, eer de jonge vrouw antwoordde en met klanklooze stem zeide„Slecht ben ik nooit geweestde liefde tot jou alleen heeft mij waanzinnig gemaakt. Ik ben daarvoor gestraft en heb er voor geboet zwaar en lang. Dat alles is nu voorbij. Sedert ben ik niet meer in mijne oude fout vervallen waarin echter volstrekt geene verdienste steekt, want het geld op zichzelf zou mij nooit in ver zoeking gebracht hebbenzoo min vroe ger als nu. Ik ben ook Goddank sterk en verdien wat de jongen en ik noodig hebben om te leven. Maar, om op Claudine terug te komen belasterd heb ik van mijn leven niemanden dat ik je gezegd heb, wat ik van haar weet, was enkel om je te waarschuwen. Je moet zelf wetenwat je doen of laten wilt. Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Volksblad | 1890 | | pagina 5