No. 78. Zaterdag 27 September 1890. 13® Jaargang. Advertentiën, als; Geboorte-, Huwelijks-, Verjarings-, Doodberichten en de daarop betrekking hebbende Dankbetuigingen, niet meer dan acht regels beslaande, voor den prijs van vijftig C e 111. Bij dit no. behoort een Bijvoegsel. KIBBELEN. Daar speelt een troepje kinderen. Hoe zij dartelen en springen, elkander naloopen en grijpen, over den grond rollen en buitelen't is aardig om te zien. De glans van vergenoegen staat hun op 't gelaat. Onbe- zorgdals zij nog zijndenken zij aan niets anders dan aan 't genot van hun spel. Laat hen stil hun gang gaan: de vroolijkheid past aan de jeugd. Later, als zij kennis hebben gemaakt met den ernst van het leven en de zorgen als een zware last hen druk ken, zullen zij nog denken aan dezen gelukkigen tijd. Stoort ze dus nietal maken ze broek en kiel of jurkje wat vuil, en weest onbekommerd: armen en beenen breken zij zoo licht niet. Maar daar schijnt toch iets gebeurd te zijn, dat niet in den haak is. Misschien heeft de een den ander wat te hardhandig aangepakt of wel is er een, die zich, om welke reden dan ook, verongelijkt meent; 't kan ook wezen, dat de een wilde wisselen van spel, wat de anderen niet verkozen. In elk ge val, 'tis met de pret gedaan: de vroolijke makkers van zooeven gaan aan 't kibbelener vallen harde woorden, wellicht nog erger dan dat, want kinderen gebruiken gauw hunne handen en de troep gaat ge heel of gedeeltelijk uiteen. Wat die kinderen toch om eene kleinigheid gauw hun genot bedervenEn dit behoort niet tot de zeldzaamheden. Ieder, die kinderen heeft, of veel met hen omgaat, zal dat wel weten. Als zij aan zich zelve zijn overgelaten, duurt het genoeglijkste spel nog maar kort, of het wordt door eene kibbel partij afgebroken. Hoe dat toch komt? De ongedu righeid van het kind, dio altijd naar meerdere afwisseling haakt, brengt er het hare toe bij, maai de hoofdoorzaak ligt in de zelfzucht, die zich bij den minder ontwikkelden mcnsch in groveren vorm vertoont. Niemand duldt van den ander iets, dat hem niet precies aanstaat, ieder wil zijn zin hebben en van wederzijdsehe toegevendheid zijn nog maar weinig sporen te ontdekken. Daardoor moet immers elk spel wel in de war loopen! Vooral merkt gij die zelfzucht op, als ge den kin deren wat geeft. Tien tegen een, of zij zijn ontevre den ieder wil zelf het meeste en het beste en geen een kan het verdragendat de ander wat meer heeft dan hij. Wie nu meent, dat wij de kinderen om die ondeugd zouden willen hard vallenheeft het mis, ook al ra den wij ouders aanhaar met alle macht te bestrij den. Wij pleiten dadelijk verzachtende omstandighe den vooreerst blijkt uit dat gekibbel niet, dat de kinderen niet veel van elkander houden. Let maar eens op: nu misgunnen zij elkander eene kleinigheid, een oogenblik later deelt de een uit vrijen wil het zijne met zijn makker. En dan hunne twisten duren nooit lang. Het speldat wij daarstraks verstoord zagen is nu al weder aan den gang en bet genot is na die kleine pauze niet minder. Kinderen twis ten gauwmaar 't is eveu spoedig vergeven eu ver geten. Wat zou het gelukkig wezen, als dat kibbelen al leen maar viel op te merken in het leven der kinde ren hun nog onontwikkeld verstand bon tot ver- schooning dienen; maar 't gaat bij groote menschen al evenzoo, zoo niet erger. Hoe weinigen zijn er, die op den duur vrede met elkander kunnen houden 1 't Is verwonderlijk hoe velen zich door allerlei nie tigheden verwijderen van bloedverwanten en vrien den en daardoor zich zeiven en anderen leed berok kenen; de oorzaken daarvau zijn dikwijls zóó onbe duidend, dat zij er naar waarheid Diet voor zouden durven uitkomen en daarom hun toevlucht nemen tot overdrijving, als iemand er naar vraagt. Boven dien staan de grooten in vergevensgezindheid bij de kleinen ten achter: de eersten houden er vormen op nadie als struikelblokken in den weg staande laatsten stappen eenvoudig over alles heen. Wilt gij een enkel staaltje van zulk gekibbel Eene dame liet aan eene vriendin hare nieuwe gor dijnen zien. De vriendin zei den volgenden dag aan eene kennis, dat zij die gordijnen leelijk vond, wat weldra aan de eigenares was overgebriefd. Dit was de aanleiding tot ongenoegen, dat twee menschen die goed met elkander konden omgaanvoor gerui- men tijd van elkander verwijderde. Dergelijke voor beelden konden wij meer aanhalen, maar wie kent ze niet uit zijne eigen omgeving? En zijn dan niet de grootste factorenhij heeft dit gezegd en zij heeft dat gezegd enz., altijd alles overgebracht door ge dienstige derden, die plasdankjes willen verdienen? En wat nn nog het allerergste is? Dat voort durend gekibbel tusschen menschendie dagelijks met elkander moeten omgaan. Als b. v. de leden van hetzelfde gezin maar moeilijk met elkander overweg kunneD, als de een steeds in den ander iemand ziet die hem het leven onaangenaam maakt, en vooral als die leden zijn: man en vrouwdan kan dat ge kibbel het leven, dat een hemel kon zijn op aarde, tot een hel maken. Wij willen zulke toestanden niet nader schetsen; maar mochten er onder onze lezers zijndie in dat geval verkeeren, wij roepen hun ernstig toe: ver draagt elkander; meer nog: laat er liefde wonen in uw hart, liefde, die op al uw eigen daden den stem pel drukt, liefde die vergeeft, maar tevens volgens hare beginselen tracht te verbeterenwat ge in an deren verkeerds opmerkt. NEDERLAND. De Legerwet. Nu door de regeering bij de opening der kamers onbewimpeld op eene spoedige behandeling van de legerwetwaarbijzooals men weet, de plaatsvervanging wordt afgeschaft, wordt aangedrongen zal bij menigeen de vraag gerezen zijn wat zal het lot der ingediende voorstellen zijnhoe zullen zij door de vertegenwoordiging ontvangen worden. Die vraag nu is niet gemakkelijk te beantwoorden. Het is mogelijk, de Kath. Maasbode zegt waarschijnlijk, dat de wet zal vallen, maar het is ook mogelijkdat zij in weerwil van den tegenstand der katholieken door liboralen en anti-revolutionairen wordt aange nomen. Wellicht kunnen echter de beide op dit punt vijandige partijen, met opoffering van een deel hun ner vvenschen tot een vergelijk komen. In dit geval zou de aanneming ervan eene uitgemaakte zaak zijn. Mocht de wet worden verworpendan zou er vol gens de Standaard ernstig gevaar bestaan voor eene

Krantenbank Zeeland

Volksblad | 1890 | | pagina 1